Εξάσκηση για ταχύτητα

E7#9

Νέο μέλος
Μηνύματα
202
Πόντοι
18
Ποια πιστεύετε ότι είναι η πιο ενδεδειγμένη μέθοδος για την απόκτηση ταχύτητας στο παίξιμο αλλα και γενικότερα για την βελτίωση της τεχνικής;

Με δεδομένο ότι θα γίνεται με μετρονόμο είνα καλλίτερα να

α) ξεκινάμε από χαμηλά και σταδιακά να ανεβάζουμε τον μετρονόμο και μόνο μέχρι εκεί που το παίξιμο είναι καθαρό. δηλ αργά και σταδιακά ανεβάζουμε την ταχύτητα

β) ξεκινάμε απο χαμηλά αλλά, πολύ γρηγορότερα από τον προηγούμενο τροπο, ανεβάζουμε ταχύτητα και σπρώχνουμε το όριο ακόμα και σε ταχύτητες που πρακτικά δεν αντέχουμε, έτσι ώστε να αναγκαστούμε να "σκεφτούμε" γρήγορα.

Για χρόνια ήξερα ότι ο σωστός τρόπος είναι ο πρώτος

Πρόσφατα όμως διάβασα σχετικά ότι, κάνοντας μια αναλογία μεταξύ περπατήματος και τρεξίματος, όσο γρήγορα και να περπατάς ποτέ δεν θα μάθεις να τρέχεις

Τι λέτε;;

 
άστοχη η παρομοίωση αφού το τρέξιμο ΔΕΝ είναι γρήγορο περπάτημα, είναι ποιοτικά - και όχι μόνο ποσοτικά - διαφορετικό

--> α

 
+φωνω με την αποψη σου απο προσωπικη εμπειρια.

Το πιο σωστο για μενα και αυτο που εχει δηξει αποτελεσμαστα στο παιξιμο μου ειναι

να ξεκινας μια ασκηση αργα και σταθερα και οταν το χερι ζεσταθει αρκετα και συμφιλιωθει/συνηθισει (με) την ασκηση τοτε αρχιζεις και πιεζεις τα ορια σου, αλλα παντα σε λογικα πλαισια, δηλαδη πριν μηνει το χερι σου παραλιτο απο το σφιξιμο και τα δαχτυλα κοκαλοσουν σε μια θεση που θυμιζει δεντρο χωρις φυλλα.Μετα λιγη ξεκουραση και συνεχει της μελετης με κατι αλλο.Π.Χ. Αν εκανες μια ασκηση για αltarnate picking μετα κανε μια για λεγκατα η για ανοιγματα στα δαχτυλα η παιξε ακορντα.

Ολα αυτα βεβαια σε καθημερινη βαση και με προγραμμα.

 
Θα μοιραστω την προσωπικη μου εμπειρια και ισως βρεις πραγματα που μπορουν να σε βοηθησουν.

Μελετας με μετρονομο και ξεκινας απο ενα αργο τεμπο που να παιζεις την ασκηση σωστα και χαλαρα.

Σημαντικο:

- Να ακουγεται σωστα και καθαρα

- Να εισαι χαλαρος

- Να εισαι στο σωστο χρονο.

τιπ για το τριτο: γραψε την ασκηση σενα προγραμμα τυπου guitar pro και βαλε left το προγραμμα και right την κιθαρα σου και παιξε ταυτοχρονα για να βεβαιωθεις οτι παιζεις σωστα.

Δευτερο βημα, ανεβαινε bpm αλλα προσπαθησε να μιμηθεις το χαλαρο feeling του χεριου οταν επαιζες στο χαλαρο τεμπο.

Ανεβασμα bpm +8 ανα γυρο και αν σου φαινεται γρηγορο +5.

Στο σημειο που το νιωθεις οτι ζοριζεσαι κανεις διαλειμμα (να ξεκολισει ο εγκεφαλος και να χαλαρωσουν τα χερια) και συνεχιζεις. οταν φτασεις στο μεγιστο τεμπο που ακουγεται καλα η ασκηση τοτε κανεις ανεβασμα - κατεβασμα δηλαδη

εστω το μεγιστο ειναι 140, την παιζεις/προσπαθεις  στο 144, μετα 142, μετα 146, κ.ο.κ.

Τιπ: οταν βλεπεις οτι δεν ανεβαινεις ταχυτητα προσπαθησε να καταλαβεις τι παει λαθος, μεγαλες κινησεις στο χερι πχ? ειναι η κλασικη αιτια.

Μερικα σχολια:

1. Η αντοχη ερχεται σιγα σιγα και εχει να κανει περισσοτερο με τους μυς του χεριου οποτε μην απογοητευτεις

2. Ειναι σημαντικο ο καθαρος ηχος μεσα στο σωστο χρονο

3. Το κυριοτερο ειναι το χερι  να παραμενει χαλαρο ειτε παιζεις στο 100 ειτε στο 160

Για περισσοτερα κανε μαθηματα γιατι ενας δασκαλος μπορει να σε βοηθησει πολυ περισσοτερο απο εμας.

 
Εγώ πάντως αν και ποτέ δεν κυνήγησα την ταχύτητα, είδα σαφή βελτίωση σε ταχύτητα (μετά από αρκετό καιρό, βάλε μήνες) κάνοντας όλες μου τις ασκήσεις σε πάρα πολύ αργή ταχύτητα (πχ 4α σε 60bpm) χωρίς να αυξάνω για κανένα λόγο. Με αργές ταχύτητες το χέρι αποκτά σιγουριά, σταθερότητα και έχεις ωραίο καθαρό ήχο.

Όμοια για πιο πολύπλοκα ρυθμικά, κάτι το οποίο δίνει και πολύ πιο ξεκάθαρη άνεση με το χρόνο, οπότε και το μυαλό δεν τρέχει για να προλάβει, αλλά κάνει κάποια πράγματα μηχανικά οπότε αφήνει τον υπόλοιπο εγκέφαλο ελεύθερο να αυτοσχεδιάζει αν θέλει.

 
Βέβαια ο θεούλης paul gilbert προτείνει να παίζουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται, σε βαθμό απλά να μην πάει γρηγορότερα, και ας μην ακούγεται αρκετά καθαρά και μετά να βάλουμε τον μετρονόμο πιο αργά π.χ. -10 και να κάνουμε practice σε αυτό το τέμπο.

 
Πλάκα πλάκα αυτό με έχει βοηθήσει για να παίξω κάποια πράγματα πιο στρωτά, αλλά όπως είπα εγώ δεν παίζω σοβαρές ταχύτητες.

 
δεν διαφωνώ με αυτά που λέτε απλώς διαβάζοντάς το αναρωτήθηκα μήπως το να παίζεις πολύ γρήγορα είναι μια διαφορετική "τεχνική" από το να παίζεις απλώς γρήγορα, οπότε μήπως θα έπρεπε να εξασκηθεί κανείς από την αρχή σε κάτι διαφορετικό

@theoctapus

κάπως έτσι λειτουργεί και το guitar speed trainer

το έχει δοκιμάσει κανείς;

 
Η μοναδικη μου ενσταση για το αργο τεμπο ειναι οτι δεν σου φανερωνει προβληματα που σχετιζονται με την κινησιολογια των χεριων και το ποσο μικρες ή μεγαλες κινησεις κανουν.

Πχ αν παιζεις με πενα μπορεις ναχεις καλο ηχο με μεγαλες κινησεις (ειτε σε παιξιμο με συγχορδιες ειτε σε παιξιμο σε μια χορδη) αντιστοιχα το μπασο τα δαχτυλα να κανουν μεγαλες κινησεις, ή στα ντραμς κατεπεκταση (και τα ποδια και τα χερια).

Εδω ερχονται δυο κατηγοριες μουσικων, αυτοι που σε χαμηλα τεμπο εχουν την αυτοσυγκεντρωση να κανουν μικρες κινησεις και αυτοι που δεν μπορουν, για τους δευτερους η αυξηση ταχυτητας (ή ο δασκαλος) ειναι μονοδρομος.

Τελος το να πιεζεσαι στην ταχυτητα εχω την εντυπωση οτι γυμναζει τους μυς λιγο πιο γρηγορα (αν το πολυ σφιξιμο οδηγει σιγουρα σε τενοντιτιδα) ειδικα αν το κανεις με αναλογια 90% αργο παιξιμο και 10% αυξημενο

 
E7#9 είπε:
@theoctapus

κάπως έτσι λειτουργεί και το guitar speed trainer

το έχει δοκιμάσει κανείς;
Το εχω δοκιμασει αλλα δεν με ενθουσιασε,εκανε δουλεια αλλα μετα απο λιγο καιρο το βαρεθηκα, αυτο που κανω ειναι να φτιαχνω συνυαστικες ασκησεις πχ συγχρονισμος χεριων και altenate picking να τις βαζω στο guitar pro και να χρησιποιω το δικο του speed trainer.

off topic: γενικα λογω ελλειψης χρονου οι συνδιαστικες ασκησεις ειναι μονοδρομος

 
δηλ αυτό που λες οτι έκανε δουλειά, το να ανεβαίνεις μέχρι εκεί που δεν παίρνει και μετά να επιστρέφεις σε απλώς πιο υποφερτά επίπεδα αποδίδει καλλίτερα από το αργά και σταδιακά;;

 
ναι, σε μενα τουλαχιστον δουλεψε!

οπως επισης να τα παιζω με half time τον μετρονομο, δηλαδη αντι για 16α στο 140 να παιζω 32α στο 70

επισης ενα αλλο στοιχειο που με βοηθησε αν και σπαστικο ειναι να ηχογραφω αυτο που μελεταω (στο τελος της μελετης) και να παιζω ορθιος δηλαδη στην σταση που εχω στις προβες και τα λαηβ

 
Για μένα το (β) έχει νόημα μόνο αν έχεις θέσει σωστές βάσεις και έχεις φτάσει σε ενα plateau το οποίο θέλεις να ξεπεράσεις.

 
Για μένα, αυτό που λειτουργεί είναι να παίζω αυτά που μελετώ:

α) πολύ αργά (π.χ. όγδοα στο 80-100)

β) ακριβώς στο όριό μου, ίσως και λίγο παραπάνω (κι ας μην ακούγεται πολύ καθαρά)

και να κάνω πολλές εναλλαγές ανάμεσα στο (α) και στο (β).

 
κι εγώ κάπου εκεί κοντά είμαι, στις καλές χτυπάω και 120

το θέμα είναι πώς πας παραπάνω και γιατί όχι και πολύ παραπάνω

μήπως ο τρόπος γι αυτό είναι διαφορετικός;;

 
Οσο αναφορα το οργανο των ντραμς εγω αυτα που εχω παρατηρησει οσο αναφορα ταχυτητα στα χερια ειναι και τα 2.Δηλαδη εστω οτι παιζεισ 16κτα.Χωριζω καθε φορα την ασκηση σε 2 μερη.Πρωτα παιζω αρκετα αργα μεχρι εκει που δε σκεφτομαι και παει μονο του και προσπαθω να το τελειοποιησω οσο πιο πολυ μπορω.Παρατηρω χερια κτλ.Μετα την ιδια ασκηση την κανω για 1 λεπτο σε ενα οριο που ειναι πολυ δυσκολο για εμενα.Δηλαδη στα 16κτα παιζω χαλαρα μεσρι τα 130bpm και μετα το βαζω στα ορια μου για 1 λεπτο που ειναι τα 145bpm.Mετα το κατεβαζω στα 143,142 και το δουλευω για αρκετη ωρα παρατηρωντας τα λαθη μου μαζι με τον δασκαλο.Οταν το 143,142 γινει τελειως ανετο παιρνει τη θεση του 130 κοκ

 
Αφού μελετήσεις με τον α) τρόπο αρκετές ώρες, τότε μπορείς να κανεις speed bursts, δλδ να παίζεις scale fragments όγδοα στα 100bpm και κατευθείαν να παίξεις (χωρίς παύση αναμεσα) δεκατα εκτα πάλι στα 100bpm, μετα ανεβάζεις το μετρονόμο κ.ο.κ.

 
Αυτή είναι μια άσκηση που έβαζε ο Sal Salvador στους μαθητές του, με εκπληκτικά αποτελέσματα..

Παίζεις μια κλίμακα ας πούμε με 8α στο 100 και μόλις φθάσεις πάλι στην πρώτη νότα, χωρίς διακοπή, παίζεις πάλι την κλίμακα με 16α.

Αφού γίνει καλά, ανεβάζεις τον μετρονόμο στο 105 κ.ο.κ

Στα 8α, ο εγκέφαλος καταγράφει την κίνηση, ενω στα 16α, η κίνηση λειτουργεί αυτόματα σαν reflex.

O ίδιος έλεγε τότε, και είχε δίκιο, πως κάποιοι μαθητές του είχαν φτάσει στη διάρκεια ενός έτους, να παίζουν 16α στο 220+..

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top