Έψαξα κι εγώ στην αποθήκη, και βρήκα κιθάρα......

Επιτέλους, τώρα που ολοκληρώθηκε η πτώση και προσγειώθηκα...

Μα είναι δυνατόν; Ο κ. συνήγορος δεν δεσμεύθηκε δημοσίως ότι θα συμμετέχει στον "Οκτώβριο χωρίς αγορές κιθάρας"; 

τεμπορα-μορες.jpg

 
Το χει παθει και ο Θειος μου, πλησιαζει τα 80 καλα να ναι.

Δηλωνει στους παλιους του μαθητες οτι πλεον ασχολειται με την ερευνα …

ολη μερα ψαχνει τα γυαλια του, το πορτοφολι του και τα κλειδια του…?

 
Και όμως επιμένω.

Soundsation = ΠΑΡΑ πολύ καλές κιθάρες με τέλειο φινίρσμα και play ability με vintage specs και σχέδιο  και πολύ φθηνές. Κιθάρες που τις πάιζεις -κουβαλάς άφοβα και τις φχαριστιέσαι.

HARLEY BENΤON = ΠΑΡΑ πολύ καλές κιθάρες με τέλειο φινίρσμα και play ability  και πολύ φθηνές. Στα μείον τους κάποια headstock , που αποκλίνουν πολυ από τα vintage specs.

Θα έβαζα και τις epi και τις squier (ειδκά τις CV)  , αλλά πλέον δεν είναι φθηνές.

Έχουν όμως λόγο υπαρξης.

Να αγοράσεις μοντέλα με vintage specs, που το real thing είναι πανάκριβο και ίσως δεν σε πολυενδιαφέρουν και σαν κιθάρες για άμεση χρήση..

Π.Χ (για εμένα μιλάω) Flying V- Explorer- Firebird, Jazzmaster.

ΜΟΝΑΔΙΚΗ εξαίρεση η 335, που τη θεωρώ την ΑΠΟΛΥΤΗ κιθάρα, αλλά σε Gibson δεν πλησιάζεται.

Ήταν η Δεύτερη κιθάρα που αγόρασα στη ζωή μου.

Βολεύομαι για πάνω 26 χρόνια με την EPI dot cherry.

Αν αξιωθώ πριν πεθάνω να πάρω μια Gibson.....335 , θα φύγω πλήρης .

Καμία από τις 4 κιθάρες της φωτογραφίας δεν τις παίζω.

Εϊναι για τη συλλογή.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και όμως επιμένω.

Soundsation = ΠΑΡΑ πολύ καλές κιθάρες με τέλειο φινίρσμα και play ability με vintage specs και σχέδιο  και πολύ φθηνές. Κιθάρες που τις πάιζεις -κουβαλάς άφοβα και τις φχαριστιέσαι.

HARLEY BENΤON = ΠΑΡΑ πολύ καλές κιθάρες με τέλειο φινίρσμα και play ability  και πολύ φθηνές. Στα μείον τους κάποια headstock , που αποκλίνουν πολυ από τα vintage specs.
βαριές !

Αν αξιωθώ πριν πεθάνω να πάρω μια Gibson.....335 , θα φύγω πλήρης .

Καμία από τις 4 κιθάρες της φωτογραφίας δεν τις παίζω.

Εϊναι για τη συλλογή.
πάρε μια sire Larry Carlton

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
πάντως δεν είναι πολύ ακριβή. Πιό λίγο από μια brent mason θα έλεγα...
Oi signature είναι πάντα πιο ακριβες.

Κατα τα άλλα ΠΑΝΑΚΡΙΒΗ ειναι.

 
δεν έχω ψάξει, αλλά μια les paul δηλαδή πόσο έχει?
Εξαρταται ποια Les Paul.

Η Les Paul έχει πολλα μοντελα.

Junior, modern, Special , Studio, Classic , παλιαοτερα Traditional, Standard...

Επίσης κανεις δεν ειπε ότι οι LP είναι φθηνές.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εξαρταται ποια Les Paul.

Η Les Paul έχει πολλα μοντελα.

Junior, modern, Special , Studio, Classic , παλιαοτερα Traditional, Standard...

Επίσης κανεις δεν ειπε ότι οι LP είναι φθηνές.
αυτό λεω, είναι ακριβές, γενικά δεν ξεχωρίζω, πάνω κάτω 300-400 άντε 500. Η 335 δεν είναι πολύ πιο ακριβή. Απλά την δική σου lp την πήρες μτχ ευκαιρία.

Αρα ...μια θυσία ακόμα.

Μια ψυχή που είναι να βγεί...

 
Αν είναι να κάνεις σύγκριση ανάμεσα σε μοντέλα η λογική λέει να συγκρίνεις κάτι αντίστοιχης κατηγορίας. H "κανονικη" LP (Standard '50s, '60s) ειναι στα 2700-3000, ενώ η ES-335 Dot είναι στα 3300. Oι 335 είναι λιγο πιο ακριβές σαν κατασκεύες συνήθως. Η Satin ES-335 κάνει λιγότερο επειδη well, είναι satin. 

 
αυτό λεω, είναι ακριβές, γενικά δεν ξεχωρίζω, πάνω κάτω 300-400 άντε 500. Η 335 δεν είναι πολύ πιο ακριβή. Απλά την δική σου lp την πήρες μτχ ευκαιρία.

Αρα ...μια θυσία ακόμα.

Μια ψυχή που είναι να βγεί...
H μισή Ελλάδα ή μάλλον το 65% είναι Strat και το υπόλοιπο LP.

Είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις used σε καλή τιμή σε αυτά τα 2 μοντέλα.

Κάτι τέτοιο δεν ισχύει με τις 335.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και οι πρώτες εντυπώσεις.

Η κιθάρα παίζει μόνη της......κυριολεκτικά .

Απίστευτο μανίκι, τα δαχτυλά πάνε μόνα τους, πριν δώσει εντολή ο εγκέφαλος.

Από ήχο;

Συγκριση με LP :

Νομίζω ότι οι 61R και 61T είναι πολύ πιο κοντα στα γούστα μου , αυτός είναι ο ήχος του Rock που έχω στο μυαλό μου, και ναι τολμώ να πώ ότι μου αρέσουν ένα κλικ παραπάνω από τους Bare Knuckle The Mule που φοράει η LP που πήρα (που είναι μανγητάρες για να μην παρεξηγηθώ)  .

Σε σχέση με το μανίκι. Η Sg είναι λίγο πιο στενή στο Nut από την LP, και πιο λεπτή στο μπράτσο.

Σε βάρος, σαφώς πιο ελαφριά από την LP. 

Σαν έπιπλα.....η LP είναι πιο στιβαρή....πιο "αντρική" .

Σαν φινίρισμα, φινίρισμα εξαιρετικά και τα δύο.

Σαν sustain .....πάνω κάτω τα ιδια (και οι δύο εκπληκτικό) ....ίσως ένα κλικ παραπάνω η LP.

Aν μου έβαζες το μαχαίρι στο λαιμό να διαλέξω μια, θα ήταν η SG, αν και είναι η κιθάρα που μου αρέσει εμφανισιακά λιγότερο από όλες (LP/Strat/Tele/335).....είναι κιθάρα που την κατανοείς μόνο αν την πιάσεις.

Η αγορα έγινε στα τυφλά....δεν είχα ξαναπιάσει ποτε "κανονικη" Gibson SG.....αλλά ήξερα ότι δεν παίρνω και κανένα ρίσκο.

Σύγκριση με Harley Benton DC-600 Vl Vintage Series:

Η συγκριση γίνεται γιατί ούτε έχω άλλο "ταυράκι" , ούτε άλλη εμπειρία με ¨ταυράκι" στη ζωη μου , εκτός από αυτές τις δύο.

Ήχος:

Η Sg πάιζει με βαθμό 10, η HB είναι στο 7,5 με 8 (παρότι λόγω 3 μαγνητών-3 Roswell LAF AlNiCo-5 vintage-style humbuckers- έχει πιο πολλές tonal επιλογές.....ο μεσαίος μαγνητης πιο πολύ λασπώνει τα overdrive και σκοτινιάζει τα καθαρα).

Στην HB απλά θέλει να προσπαθήσεις λίγο παραπάνω....θέλει πιο πολύ δύναμη στα δάχτυλα.....στην SG δεν θέλει τίποτα....υπακούει.

Από μπράτσο η HB έχει λίγο πιο στενό στο Nut (μολονότι οι μετρησεις το δίνουν το ίδιο), αλλά πιο μπειζμπολ μπαστούνι στο πάχος (θυμίζει tele  50s), και η HB έχει 24 ενώ η SG 22 τάστα.

Από άποψη neck diving καθήμενος, H Sg έχει χειρότερο από την HB.

Εν κατακλέιδι η SG είναι πιο ντελικάτη κιθάρα και μου δίνει την αίσθηση ότι αν δεν την προσέξεις θα σπάσει ή θα φύγει το nitro.

Εξακολουθεί να μην μου αρέσει οπτικά όσο οι άλλες......αλλά μάλλον είναι η καλλίτερη κιθάρα που έχω πιάσει στα χέρια μου συνολικά.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Απίστευτο μανίκι, τα δαχτυλά πάνε μόνα τους, πριν δώσει εντολή ο εγκέφαλος.
Χωρίς να είμαι κιθαρίστας, αυτό πάντα ήταν ο "μαγνήτης" όταν έπιανα στο χέρι την SG ενός φίλου. Αυτό το τόσο εύκολο, άνετο, ξεκούραστο, φανταστικό μπράτσο της. Και φυσικά τα ανύπαρκτα κιλά της. Μεγαλείο. 

Εύγε κ. συνήγορε.

 
Χωρίς να είμαι κιθαρίστας, αυτό πάντα ήταν ο "μαγνήτης" όταν έπιανα στο χέρι την SG ενός φίλου. Αυτό το τόσο εύκολο, άνετο, ξεκούραστο, φανταστικό μπράτσο της. Και φυσικά τα ανύπαρκτα κιλά της. Μεγαλείο. 

Εύγε κ. συνήγορε.
Δεν ξέρω αν γινόμαστε πιστευτοί, αν δεν μας περνάν για  αλαφροΐσκιωτους , αν το περιγράφουμε σωστά......αλλά ισχύει.

Συνήθως σκεφτόμαστε τι θέλουμε να κάνουμε λίγα millisecond πριν το εκτελέσουμε σε μια κιθάρα.

Εδώ τα πράγματα είναι κάπως διαοφρετικά.

Σαν να παρακάμπτεται ο εγκέφαλος και απλά να σε οδηγεί η κιθάρα (λόγω άνεσης) μόνο με μυϊκή μνήμη και ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ άνεση.

Πραγματικά σου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να πάιξει πάνω της οποιοσδήποτε χωρίς να ξέρει να παίξει.

edit: Και ήρθε με 10 αρες.

Δηλαδή τι θα γίνει αν τις βάλω 9ες; ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και την μαγεία αυτή την έχουν πετύχει μονο στις Gibson sg και όχι σε αντίγραφα. Το μπράτσο, η εργονομία και ο ήχος είναι σε άλλο επίπεδο. Το ίδιο σοκ έπαθα και εγώ με την worn brown.

 
Και την μαγεία αυτή την έχουν πετύχει μονο στις Gibson sg και όχι σε αντίγραφα. Το μπράτσο, η εργονομία και ο ήχος είναι σε άλλο επίπεδο. Το ίδιο σοκ έπαθα και εγώ με την worn brown.
Ξανα λέω.

Σαν κιθάρα  εμφανισιακά ΔΕΝ μου αρέσει.

Εννοώ αν ήταν για φωτογραφία video , πραγματικά θα ηταν η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ κιθαρα που θα επέλεγα.

Ίσως η προτελευταία γιατι η firebird έιναι χειρότερη ?

Στα μείον της πάντως, τη θεωρώ πολυ ευθραυστη.....μπορεί να ειναι και η ιδέα μου.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top