Επόμενο μουσικό βήμα?

[Alex Raptakis]

Μετά από μια κουραστική περίοδο μετακόμισης, κατέβηκα Κρήτη για διακοπές, χαλάρωση και οργάνωση του μυαλού για να δω το πώς πρέπει να κινηθώ, προκειμένου να μπορέσω να πλησιάσω με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση τους μουσικούς στόχους μου.

Οι στόχοι αυτοί είναι κυρίως δύο, ο πρώτος προσωπικός και ο δεύτερος επαγγελματικός:

1) να φτάσω ένα ικανοποιητικό επίπεδο στα drums και ίσως να μπω σε μια μπάντα

2) να πάρω (ακόμα πιο) σοβαρά τη σύνθεση προκειμένου να έχω περισσότερες πιθανότητες για να το κάνω επαγγελματικά (μουσική για κινηματογράφο και video games).

Όσον αφορά το 1ο, το επίπεδό μου είναι καλό, αλλά θέλω να το φτάσω ακόμα πιο ψηλά, γιατί το γουστάρω πολύ και πάντα ζήλευα τους βιρτουόζους. Η λύση αυτού είναι να ξεκινήσω μαθήματα και να το πάρω όσο πιο σοβαρά γίνεται. Ήδη ψάχνω για καθηγητή. Αν δε βρω, το πολύ να πάω στο Ωδείο Νάκα.

Τώρα για το δεύτερο, έλεγα στον κολλητό μου, που τον εκτιμώ πολύ μουσικά, ότι δεν νιώθω "αρκετός", δεν έχω τις διασυνδέσεις, και ότι νιώθω πολύ κατώτερος σε σχέση με αυτόν που έχει πτυχίο αρμονίας και δίπλωμα πιάνου -  πόσο μάλλον αν κάτσω να συγκρίνω τον εαυτό μου με το χαοτικό ανταγωνισμό του μέσω internet. Η απάντησή του ήταν ότι οι γνώσεις αυτές είναι επικτητες, και ότι δε θα μου πάρει πολύ να τις αποκτήσω, μιας και δε θα ξεκινήσω από το μηδέν.

Από την άλλη, αντιλαμβάνομαι ότι δεν δεν είμαι δα και τόσο κακός. Βγάζω όμορφα ακουστικά αποτελέσματα και έχω ήδη γνώσεις σε αρμονία και μουσική θεωρία, απλά ίσως το ταβάνι μου να είναι εν δυνάμει πολύ κοντό. Ίσως όμως να είναι αρκετό και να μπορέσω να κάνω δουλειά ως έχει, και απλά να χρειάζεται χρόνο, παραπάνω δείγματα και πρωτοβουλίες.

Οι επιλογές λοιπόν είναι οι έξεις:

- Μένω ως έχει: Συνεχίζω ότι κάνω, αφιερώνω τον ελεύθερό μου χρόνο σε συνθέσεις, κυνηγάω όποιον βρω, γράφω εθελοντικά μουσική για ταινίες κτλ, μέχρις ότου να πάρω την εμπειρία και να χτίσω κατάλληλο portfolio.

- Ωδείο: κάνω μαθήματα αρμονίας και σύνθεσης, είτε κλασικής είτε όχι, σε ωδείο, με σκοπό να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να είμαι πιο άνετος και δημιουργικός. Σε αυτή την περίπτωση ο χρόνος και το διάβασμα που χρειάζεται είναι εύκολα διαχειρίσιμος και δε θα με πιέσει τόσο, μιας και έχω τη δουλειά μου 10-6. Ότι χρόνος μου μένει, τον αφιερώνω στο διάβασμα και στο να γράψω κάποιες συνθέσεις για να μη μένω στάσιμος.

- Πανεπιστήμιο: Κάνω προετοιμασία και δίνω πανελλήνιες (που είναι 2 ειδικά μουσικά μαθήματα + Εκθεση) προκειμένου να μπω στο μουσικό πανεπιστήμιο στην Αθήνα (μένω ήδη Αθήνα). Αυτή είναι μια ακραία περίπτωση που είμαι τύπου "αντίο ζωή". Η δουλειά θα με περιορίσει πολύ χρονικά και θα πρέπει να αφιερώσω ότι έχω και δεν έχω εκεί. Θα με φέρει σίγουρα σε επαφή με κόσμο, θα μου προσφέρει υψηλό επίπεδο αλλά θα έχω και την πίεση της σχολής που δε ξέρω αν θέλω να ξαναζήσω.

Ποια είναι η άποψή σας? Εσείς τι θα κάνατε? Αξίζουν οι σπουδές στη φάση που είμαι ή πιστεύετε ότι μπορώ να το δουλέψω μόνος?

 

[gkourmoul1]

Εάν είσαι ακόμα κατω, κερνω καφέ.

(Θα διαβάσω προσεκτικά την ερώτηση και θα σου πω τη γνώμη μου σε λίγο)

 

[Alex Raptakis]

Εάν είσαι ακόμα κατω, κερνω καφέ.

(Θα διαβάσω προσεκτικά την ερώτηση και θα σου πω τη γνώμη μου σε λίγο)

Θα είμαι κάτω μέχρι και τις 15 αλλά θα μαι διαθέσιμος μέχρι 11. Από χτες ξεκίνησε και η άδειά μου όποτε έχω και τα πρωινά ελεύθερα, στείλε όποτε θες να το δούμε!

 

[gkourmoul1]

Ιδανικα, θα πρέπει να καλύψεις τόσο τους προσωπικούς, όσο και τους επαγγελματικούς, με έμφαση (κατά τη γνώμη μου) στους τελευταίους.

Επένδυσε τον χρόνο σου στο να έχεις τη δουλειά που θέλεις και να βγάζεις το εισόδημα που επιθυμείς, με τον τρόπο που επιθυμείς. Μόλις το φέρεις σε έναν δρόμο αυτόν τον στόχο, τότε μπορείς παράλληλα να ασχοληθείς με τους προσωπικούς στόχους, όπου θα σου προσφέρουν ευχαριστηση. 

Δεν νομίζω να έδινα ξανά πανελλήνιες. Σίγουρα υπάρχουν άλλοι τροποι να μάθεις πράγματα και να έχεις εργασιακή ανέλιξη.

Όλα μπορείς να τα κάνεις, απλά κάνε ιεράρχηση προτεραιοτήτων και προγραμμάτισε τα μέσα στο μυαλό σου.

Θα είμαι κάτω μέχρι και τις 15 αλλά θα μαι διαθέσιμος μέχρι 11. Από χτες ξεκίνησε και η άδειά μου όποτε έχω και τα πρωινά ελεύθερα, στείλε όποτε θες να το δούμε!

Θα σου στείλω να πιούμε καφε ένα πρωινό της επόμενης εβδομάδας.

 

[fusiongtr]

Οι στόχοι αυτοί είναι κυρίως δύο, ο πρώτος προσωπικός και ο δεύτερος επαγγελματικός:

2) να πάρω (ακόμα πιο) σοβαρά τη σύνθεση προκειμένου να έχω περισσότερες πιθανότητες για να το κάνω επαγγελματικά (μουσική για κινηματογράφο και video games).

Θα μιλήσω μόνο για τον 2ο στόχο, γιατί ο πρώτος είναι προσωπικός, και "προσωπικά" θα τον χειριστείς.

Μια ακόμα εναλλακτική (εκτός από αυτές που γράφεις) θα ήταν να κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα μέσω skype με κάποιον "γνωστό" συνθέτη soundtracks, που να έχει καλό βιογραφικό, με εμπειρία και γνώση στο αντικείμενο (υπάρχουν αρκετοί που παραδίδουν μαθήματα), όχι Έλληνα.

Θα σε βάλει να μελετήσεις "αλλιώς" το συγκεκριμένο είδος (που έχει πολλές ιδιαιτερότητες), να το ψάξεις σε βάθος, και να μην στηρίζεσαι μόνο στις μέχρι τώρα γνώσεις σου και το μουσικό σου ένστικτο.

Μετά μπορείς να κάνεις αίτηση σε κάποιο πανεπιστήμιο του εξωτερικού που έχει ανάλογο τμήμα σπουδών έτσι ώστε να αποκτήσεις ακόμα περισσότερες εμπειρίες πάνω στο αντικείμενο.

Μετά μπορείς σιγά σιγά να προσπαθήσεις να πάρεις την ευκαιρία να γράψεις κάποια soundtrack (είτε μουσική για games) για ταινίες/project μικρού budget είτε μέσω διαγωνισμών, είτε μέσω γνωριμιών που θα έχεις κάνει στην διάρκεια αυτών των σπουδών.

Σιγά σιγά θα φτιάξεις ένα βιογραφικό που πιθανόν να μετρήσει.

Καλή τύχη σε ότι κι αν επιλέξεις να κάνεις.

 

[BillTrantos]

Συμφωνώ με τον @fusiongtr σχετικά με τα online μαθήματα με κάποιον film scorer. Εφόσον έχεις ένα background με βάσεις, θα προχωρήσεις τάχιστα, γιατί θα δείτε εστιασμένα ορισμένα πράγματα. Επίσης θα σου δώσει industry tips που εμείς δε μπορούμε να σου δώσουμε.

Πέρα από αυτό, δίνω βάση στο portfolio. Είναι το μόνο πράγμα που μετράει πέρα από γνωριμίες. Εφόσον έχεις εμπειρία σε design, στήσε σιγά σιγά ένα site, να το έχεις έτοιμο για όταν χρειαστεί.

Μην σκας σχετικά με το content. Δεν υπάρχει λόγος να έχεις μόνο "original" tracks, εννοώντας μουσική που έγραψες για ταινίες άλλων. Μπορείς να κάνεις re-score κάποιες σκηνές από προϋπάρχουσες γνωστές (ή και άγνωστες) ταινίες και να έχεις αυτά τα re-scores για αρχή ως portfolio. Στην πορεία θα βάλεις και πράγματα που έκανες για άλλους. Εννοείται γράψε και για clips διαγωνισμών.

Αν θέλεις, μπορώ να σου στείλω ένα google drive με σκηνές που δεν υπάρχει η original μουσική, αλλά έχουν διατηρηθεί οι διάλογοι και τα special effects.

Καλή τύχη όπως και να 'χει, πιστεύω θα τον βρεις το δρόμο σου γιατί είσαι άξιος και δουλευταράς.

 

[fusiongtr]

Να τον ακούς τον Bill, ξέρει τι λέει.

 

[sultan of string]

Ποια είναι η άποψή σας? Εσείς τι θα κάνατε? Αξίζουν οι σπουδές στη φάση που είμαι ή πιστεύετε ότι μπορώ να το δουλέψω μόνος?

βασικά θα κάνω το κρίσιμο ερώτημα του πεθερού 

οκ με τη μουσική, η κανονική σου δουλειά ποια είναι?

(διάβασα βιαστικά το νήμα σου, οπότε δεν ξέρω αν το λες μέσα)

 

[Alex Raptakis]

Αυτό με τα online μαθήματα μου το πρότεινε και ο φίλος που ανέφερα. Βέβαια δεν έχω πετύχει κάποιον με εμπειρία να το κάνει. Ακόμα και ο καθηγητής στο Ωδείο του Νάκα δεν έχει και κάνα ιδιαίτερο βιογραφικό (πάνω στο film scoring όπου αυτό διδάσκει).

Συνήθως αυτοί που έχουν πετύχει πάνω σε αυτό είτε δεν έχουν χρόνο, είτε παραείναι καλοί και συνεπώς το κόστος είναι μεγάλο (φαντάζομαι), ειδικά αν μιλάμε για τιμές εξωτερικού που δεν έχουν καμία σχέση με την αγοραστική ενός ελληνικού μισθού.

@BillTrantos

Αν δε σου είναι κόπος, θα ήθελα να ρίξω μια ματιά στο drive. Καλό είναι να υπάρχει! Σίγουρα το portfolio είναι και για μένα σημαντικό, και εν τέλει από το αποτέλεσμα κρίνεται η δουλειά, γι αυτό έχω δεύτερες σκέψεις ακόμα και για το απλό ωδείο.

@dimsonic

Είμαι full-time γραφίστας, graphic designer που λένε και στο χωριό μου. Δουλεύω σε μια εταιρία τεχνολογίας στην Αθήνα, με καλά χρήματα, όχι τίποτα τρομερό βέβαια. Όμως δεν μπορώ να πω ότι απολαμβάνω τη δουλειά μου, και δε νιώθω ολοκληρωμένος. Φαντάσου ότι δεν δέχτηκα ολόκληρη προαγωγή γι αυτό το λόγο. Τώρα στα 31 που είμαι νέος ακόμα (γελάω), λεω να κάνω ότι μπορώ για να προσπαθήσω για το μουσικό.

 

[fusiongtr]

βασικά θα κάνω το κρίσιμο ερώτημα του πεθερού

Μάλιστα ...

Έχει τον Bill στις Ολλανδίες να προσέχει την κόρη του, κι αυτός την προξενεύει με τον Αλέξη ...

Τι σου είναι η ζωή ....

 

[sultan of string]

@dimsonic

Είμαι full-time γραφίστας, graphic designer που λένε και στο χωριό μου. Δουλεύω σε μια εταιρία τεχνολογίας στην Αθήνα, με καλά χρήματα, όχι τίποτα τρομερό βέβαια. Όμως δεν μπορώ να πω ότι απολαμβάνω τη δουλειά μου, και δε νιώθω ολοκληρωμένος. Φαντάσου ότι δεν δέχτηκα ολόκληρη προαγωγή γι αυτό το λόγο. Τώρα στα 31 που είμαι νέος ακόμα (γελάω), λεω να κάνω ότι μπορώ για να προσπαθήσω για το μουσικό.

δεν θέλω να ξαναφανώ πεθερός, αλλά πιστεύω αν δεν ένιωθες ολοκληρωμένος η προαγωγή θα βοηθούσε. Βέβαια δεν ξέρω πόσο "άγκυρα" θεωρείται η μουσική (ή πέστο κρυφός πόθος - και άγκυρα είναι το γραφιστικιλίκι)

Πάντως στην ηλικία αυτή πρέπει να κατλάβεις ότι ήδη είσαι μεγάλος για να κάνεις το μπρεηκ.

Δυστυχώς μουσική σήμερα φτιάχνει ο "πάσα ένας" και έχει υποβαθμιστεί ιδιαίτερα το αντικείμενο.

Αλλά επειδή ξέρω τι φτιάχνεις μουσικά, έχω ελπίδες, και να έχεις και συ, παρ όλο που σε γειώνω. Θέλει να πέσεις με τα μούτρα.

 

[fusiongtr]

δεν θέλω να ξαναφανώ πεθερός, αλλά ....

Ώστε επιμένεις κιόλας ...

Έλεος πια, το καταλάβαμε.

 

[sultan of string]

Μάλιστα ...

Έχει τον Bill στις Ολλανδίες να προσέχει την κόρη του, κι αυτός την προξενεύει με τον Αλέξη ...

Τι σου είναι η ζωή ....

είναι δύσκολο να το κάνω φραγκοδίφραγκα....

 

[fusiongtr]

είναι δύσκολο να το κάνω φραγκοδίφραγκα....

Δεν χρειάζεται, το πιάσαμε ....

 

[sultan of string]

Ώστε επιμένεις κιόλας ...

Έλεος πια, το καταλάβαμε.

πρέπει να καταλάβεις ότι στη ζωή αυτή από τη στιγμή που σε λέει η νοσοκόμα it's a girl, πεθερός γίνεσαι μονομιάς

 

[fusiongtr]

πρέπει να καταλάβεις ότι στη ζωή αυτή από τη στιγμή που σε λέει η νοσοκόμα it's a girl, πεθερός γίνεσαι μονομιάς

Άρα τους βλέπεις όλους σαν υποψήφιους γαμπρούς φαντάζομαι ...

 

[sultan of string]

Άρα τους βλέπεις όλους σαν υποψήφιους γαμπρούς φαντάζομαι ...

φερε τον έλεγχο να σε βάλω άριστα

 

[marathon]

2) να πάρω (ακόμα πιο) σοβαρά τη σύνθεση προκειμένου να έχω περισσότερες πιθανότητες για να το κάνω επαγγελματικά (μουσική για κινηματογράφο και video games).

Για μένα είναι απλά τα πράγματα. Πρώτα κοιτάς τι χρειάζεται για να να είσαι συνθέτης μουσικής κινηματογράφου και μετά το περιβάλλον που θα δουλέψεις.

1) Ακούς (ακούς λέμε και μελετάς πρώτα τους κορυφαίους). Αναφέρω τυχαία...Ennio Morricone, Max Steiner, Henry Mancini, John Williams, John Barry, Hans Zimmer, Jerry Goldsmith,....

Μετά πας στους πιο "δεύτερους"....Éric Serra, Alan Silvestri... Κοιτάς τι ωδεία και σπουδές έχουν και γενικά τη πορεία τους. O Vangelis είναι μια κατηγορία μόνος του!

2) Κοιτάς το περιβάλλον που θέλεις να δουλέψεις. Κινηματογράφος και video games production...στην Ελλάδα!!!

Ψάχνεις διαβατήριο!

3) Mελετάς τις royalty free βιβλιοθήκες (προδιαγραφές, τιμές...) που πουλάνε μουσική για videos, videogames.

4) Στέλνεις mail στο Νικόλα (τον δικό μας)...είναι νομίζω ο μοναδικός εδώ μέσα με βραβείο Bafta για μουσική video game. Πας Αμστερνταμ να γίνεις βοηθός του και σε λίγο καιρό του κλέβεις τη πελατεία!!!

5) Στέλνεις mail στο Σιαχάμη (τον δικό μας)...αυτός είναι εδώ και φτιάχνει μουσική για ντοκυμανταίρ του BBC.

6) Ψάχνεις λίγο καλύτερα το επάγγελμα σου, άλλο γραφίστας άλλο graphic designer...μη κοιτάς που στην Ελλάδα τα κανούμε όλα ίσα. Επειδή και εγώ είναι του επαγγέλματος (αλλά πλησιάζω την απόσυρση), μπορούμε να πιούμε μπύρες και να σου πώ τί θα έκανα αν ήμουν περίπου στην ηλικία σου. 

 

[Alex Raptakis]

@dimsonic

Την προαγωγή δεν την πήρα για διάφορους λόγους.

Αρχικά είχα απαιτήσει αύξηση, και μάλιστα μεγάλη. Μου έκαναν αντιπρόταση για λίγο μικρότερη αύξηση (και πάλι μεγάλη), ή μεγαλύτερη αύξηση αλλά με προαγωγή, για να πάρω όλη την ευθύνη του δημιουργικού τμήματος της εταιρίας (που και τώρα την έχω αλλά άτυπα). Η θέση δεν υπήρχε, θα τη δημιουργούσαν για μένα.

Δέχτηκα την απλή αύξηση αντί την προαγωγή γιατί θα ήμουν υπόχρεος στην εταιρία για τουλάχιστον 2 χρόνια μιας και έπρεπε να "φτιαχτεί" η θέση από την αρχή, να μπουν θεμέλια και να οριστούν ευθύνες κτλ., συν ότι θα είχα περισσότερη δουλειά, πράγμα που ήθελα να αποφύγω για να έχω χρόνο για μουσική.

Παράλληλα έπαιζε έντονα το σενάριο με το παιχνίδι που φτιάχναμε, και υπήρχε περίπτωση να φύγω τελείως, οπότε δεν ήθελα να τους αφήσω κρεμασμένους. Κανονικά ναι έπρεπε να την πάρω και να φύγω οπότε γουστάρω αλλά, δεν είμαι τέτοιος. Η ηθική μου με πάει πίσω σε τέτοια ζητήματα.

Αν τώρα βρω και "την κατάλληλη" μέσω noiz, τι να πω! ?