Και θα είναι "ζήτημα επικοινωνίας" αν καταλάβω ότι δεν θέλει να ασχοληθεί με το όργανο που του πήγα επειδή το θεωρεί "φτηνό" ή ξερω γω τι άλλο ή επειδή θέλει να δώσει προτεραιότητα σε άλλον πελάτη που θα του ακουμπησει περισσότερα, παραβλέποντας το γεγονός ότι μπορεί να είμαι πιστός πελάτης του 10 χρόνια; Θα είναι ζήτημα "προβληματικής επικοινωνίας", αν απαιτήσω να κάνει αυτό για το οποίο έχει άδεια να λειτουργεί το μαγαζί του αλλιώς να το κλείσει το ρημάδι;
Ναι, είναι ζήτημα επικοινωνίας. Δεν κατάλαβες εσύ, ή δεν σου έδωσε να καταλάβεις ο μάστορας, πού μπήκες να ψωνίσεις. Σε διώχνει με τον τρόπο του, κι αν κρίνω από τα παραπάνω που έγραψες, δεν χάνεις και τίποτα. Πας σε άλλο μάστορα που σου ταιριάζει και τέλος. Θα μου πεις είναι βαβούρα το ψάξε συνέχεια καινούργιο μάστορα, και πώς να τον εμπιστευτείς και άντε από την αρχή. Σύμφωνοι, δεν είναι εύκολες οι συνεργασίες, και με τα όργανα ιδιαίτερα μαθαίνει κι ο μάστορας τα κουσούρια σου, εσύ τα δικά του, και πάει λέγοντας.
Εγώ θα ήθελα όμως να σε ρωτήσω τα εξής - με δεδομένο ότι "βλέπεις 300 τη μέρα":
α) πόσοι είναι αυτοί που σου φτιάχνουν τη μέρα και πόσοι αυτοί που στη χαλάνε;
Μπορεί να είναι μοιρασμένοι, να έρθουν 5 που γουστάρω και μόνο που τους βλέπω, αλλά αρκεί ΕΝΑΣ ΠΟΛΥ Μ...πουμπούνας για να μου κάνει τα νεύρα τσατάλια, και μετά την πληρώνει ο κάτωθι
b) Eκτός από το άσπρο και το μαύρο, στο ενδιάμεσο, δεν υπάρχουν και άλλοι, άνθρωποι , πελάτες φυσιολογικών διαθέσεων που να αξίζουν τις υπηρεσίες σου τις οποίες στο φινάλε δεν τους τις κάνεις δώρο αλλά στις πληρώνουν; Αυτούς δεν νομίζεις ότι πρέπει (οφείλεις) να τους αντιμετωπίζεις έντιμα και χωρίς απατεωνιές, λαμογιές και φυγοπονιές;
Όλους τους πελάτες τους αντιμετωπίζω έντιμα, χωρίς απατεωνιές, λαμογιές και φυγοπονιές. (Ακόμα και τους ΠΟΛΥ εκνευριστικούς από το Α) που μου χαλάνε τη μέρα.) Το να ισχυρίζεσαι το αντίθετο χωρίς να ξέρεις ούτε εμένα, ούτε τι επάγγελμα κάνω, είναι στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης! ;-) [πλάκα κάνω, φτηνό το αστείο το ξέρω, αλλά είδες τώρα;!]
Αυτοί λοιπόν οι ενδιάμεσοι, άγιοι άνθρωποι, έρχονται, ΛΕΝΕ ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ, πληρώνουν το ακριβές αντίτιμο, λαμβάνουν αυτό που θέλουν, και πάνε στην ευχή του θεού. Κι αυτοί ευχαριστημένοι, κι εγώ ευχαριστημένος. Καμιά περιπέτεια, κανένα συναίσθημα. Όταν όμως με έχει φουσκώσει ο Μ....πουμπούνας από το Α, ίσως να μην τους εξυπηρετώ όπως πρέπει. (Οι κινήσεις μου μηχανικές θα είναι, το προϊόν το ίδιο, αλλά μπορεί να είναι η φάτσα μου άγρια, να διαβάζουν την ταραχή μου, να λένε "εγώ του φταίω τώρα αυτουνού;" ή "τι θέλει τώρα μωρέ ο σκατόφατσας"). Οπότε μπαίνει λίγη αχρείαστη περιπέτεια στη μέση, που θα ήταν καλύτερο να μην υπήρχε.
Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι ότι:
1) Οι τρόποι μετράνε.
2) Δεν ανέχομαι να θέλει ο άλλος να θέλει να με &#$ επειδή πληρώνει. Κι εγώ πληρώνω, κι από τον πελάτη μπορεί να είμαι και πιο εύπορος.
3) Όταν σου κάνω μια εξυπηρέτηση μια φορά, ΕΞΤΡΑ δηλαδή, και ΤΖΑΜΠΑ, ΔΕΝ σημαίνει ότι κάθε φορά που θα έρχεσαι θα δικαιούσαι το ΕΞΤΡΑ ΤΖΑΜΠΑ.
4) Ο κάθε άνθρωπος έχει όρια στις δεξιότητές του. (Υπάρχουν καλύτεροι από εμένα στη δουλειά μου. Υπάρχουν και χειρότεροι. Το κλειδί με το εμπόριο προ ιντερνετ είναι ότι δουλεύουμε ΌΛΟΙ λόγω εντοπιότητας. Αν ο καλύτερος είναι στο Λονδίνο, λέει ο άλλος δε γαμείς πάμε στον Αλημπαρούτη, καλός είναι για εδώ δίπλα που είναι. Πού να τρέχω.) Το να απαιτεί κάποιος από εμένα να υπερβώ τα όριά μου είναι μάταιο.
5) Έχω δικαίωμα να αρνηθώ να κάνω μια εργασία αν την κρίνω ασύμφορη, ή αν γνωρίζω πως δεν μπορώ να την φέρω ικανοποιητικά εις πέρας.
Και κάτι τελευταίο: Αν βλέπεις 300 πελάτες τη μέρα (και δεν είσαι ο Ξέρξης ? αλλά ένας τεχνικός δικτύων/υπολογιστών) πότε προλαβαίνεις και μας γράφεις αυτά τα σεντόνια;~!
Υπάρχει και λιανικό εμπόριο με αστραπιαίες πωλήσεις. Μέχρι και τι δουλειά κάνω θα καταλάβεις αν το σκεφτείς λίγο. ;-)
Συγγνώμη πάντως αν σας κουράζω με τα πολλά που γράφω.
