Aρχικά να ζητήσω μια συγγνώμη, γιατί πέταξα ένα ΔΕΝ... το οποίο ήταν λίγο ασαφές ως προς την ερμηνεία του και χωρίς αιτιολόγηση.
Η Martin λοιπόν είναι η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ κατασκευάστρια εταιρεία μαζικής παραγωγής ακουστικών κιθαρών, από άποψη ονόματος. Όχι τυχαία, αφού έχει χτίσει έναν θρύλο πίσω από το όνομα που λέγεται Christian Frederick Martin, ο οποίος είχε και την ιδέα (πλήρης αποτυχία) να εφαρμόσει το X-Bracing pattern (πολλοί του χρεώνουν και την εφεύρεση αλλά ξέρετε πώς παν αυτά..). Αποτυχία γιατί μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, οι κιθάρες φορούσαν νάυλον. Νylon+Xbrace=no good. Όταν όμως μπήκαν χορδές συρμάτινες είδαν το φώς. Και μπήκαν. Και έχουν φτιάξει εξαιρετικά όργανα μέχρι τα μέσα του '50. Κάπου εκεί τελειώνει η ιστορία και αρχίζει ο θρύλος.
Κάπου στις αρχές των 90ies επανήλθαν και άρχισαν να φτιάχνουν όργανα εξαιρετικά, τα οποία όμως κουβαλούσαν και την αντίστοιχη τιμή.
Στο τώρα, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα specs, βλέπει richlite, plywood, corian, ασαφές hardwood, stratabond, micarta, morado και λοιπά, με τα οποία βέβαια δεν έχω κανένα απολύτως κόλλημα (ειδικά οι richlite ταστιέρες είναι βούτυρο), αλλά είναι ενδεικτικά. O πρώτος έβενος, αρχίζει να μπαίνει στα 2.200-2.300 και άνω (απλή D-18). Bάζοντας στην εξίσωση και άλλα κοσμητικά της ποιότητας κατασκευής (έλλειψη bindings παντού, αφινίριστα ή matte) μπορεί κανείς να καταλάβει περί τίνος πρόκειται. Και φυσικά, όταν μια εταιρεία έχει προϊόντα με εύρος τιμής από 500 μέχρι 50.000 ευρώ, οπωσδήποτε πρέπει κάπως να δικαιολογήσει τη διαφορά κόστους μεταξύ ενός οργάνου της των 1000 ευρώ και ενός των 3000 ευρώ. Είμαι βέβαιος παρ' όλα αυτά ότι μια εταιρεία με το όνομα της Martin δεν θα ρίσκαρε τη φήμη της ρίχνοντας στην αγορά σκάρτο ή αμφιβόλου ποιότητας προϊόν. Απλά είναι λογικό, θέλοντας να στηρίξει τα μεσαίου-υψηλού budget όργανά της, να καταστήσει και αυτές τις διαφορές εμφανώς διακριτές και -ίσως- και ακουστές. Ειδάλλως όλοι θα πήγαιναν για τα entry level όργανά της, και τα υπόλοιπα θα πήγαιναν άπατα.
Για την ιστορία, έχω παίξει με αρκετές Martin κάτω του 2χίλιαρου και τις ευχαριστήθηκα/χάρηκα. Αλλά έχω παίξει και με αρκετές από τις μάρκες που ανέφερα (και κάποιες που ανέφεραν άλλοι) κάτω του χιλιάρικου και εντυπωσιάστηκα.
Αυτά αποκλειστικά για όσα αφορούν το value for money-τι αγοράζεις με τα λεφτά σου δηλαδή. Κατα τα άλλα, η Μartin είναι ένα εργοστάσιο που παράγει μαζικά (ακόμη και τα όργανα επιπέδου άνω των 3-4 χιλιάδων ευρώ) και δεν διαφέρει σε τίποτα από οποιοδήποτε άλλο εργοστάσιο κάνει το ίδιο ακριβώς πράγμα αλλά δεν έχει το όνομα (και τη χάρη τολμώ να πω).
sonicapg είπε:
Αλλα να ξερεις οτι μια κιθάρα ειναι καλοφτιαγμενη ,ειναι σημαντικό.
τωρα σε γενικεύσεις του τύπου ,οτι Martin ειναι κατω απο 2000 δεν αξίζει, λεω το εξής :
ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ SPECS ,και καταλαβαίνει Βασικά πράγματα για τις ακουστικές κιθάρες ,καταλάβαινει οτι αυτό ειναι λάθος.
-Άλλο καλοφτιαγμένη και άλλο "υπερφτιαγμένη" (δικλίδες ασφαλείας τα αδρανή υλικά-που προανέφερα, και η -υπέρ του δέοντος- στιβαρότητα), για να αντέχει, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται-ηχητικά-τουλάχιστον. Βέβαια, αυτό δεν αφορά μόνο τις Μartin αλλά και όλα τα εργοστασιακά όργανα. Είναι μια άλλη κουβέντα. Φυσικά και αναγνωρίζω το σφάλμα των γενικεύσεων. Αλλά από τη θέση μου, μπορώ να πω ότι όλες οι ακουστικές, αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Είτε των 500 είτε των 5000.
τεκμηρίωση ; δεν χρειάζεται ;
Πριν κάποιο καιρό ,χρόνια πριν ,πίστευα και εγω οτι αυτο που ειπε χοντρικα ο φίλος ,οτι οι Martin πάνω απο 2000+ αξίζουν .... πόσο λάθος είχα τελικά....
(Δε καθομαι να αναλυσω και να ανοιξω συζητηση εδω για το σε τι αναφερομαι πριν.διοτι δεν προσπαθω να πείσω ΚΑΝΕΝΑ.Απλα απαντω.)
Εννοείται ότι κιθαροκουβέντα κάνουμε και ο καθένας παραθέτει τις προσωπικές του εμπειρίες και απόψεις. Γιατί μας αρέσει να μιλάμε για κιθάρες.
(Υ.Γ. Αυτό πάλι με τη "μεταπωλητική" αξία, που αναφέρεται συχνά δεν το καταλαβαίνω. Ένα όργανο με retail 1000Ε, την επόμενη μέρα να το πουλήσει κάποιος, που να χτυπάει τον popo του κάτω, πάνω από 70-75% της αρχικής του δεν θα το δώσει. Είτε αυτό λέγεται
Gibson/Fender/Martin/PRS/ είτε Squier/LTD/Cort κλπ. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα πρώτα ίσως φύγουν πιο εύκολα. Πιο ακριβά όμως όχι.)
(Υ.Γ.2. Η Μartin, ήταν και εξακολουθεί να είναι η αγαπημένη μου μάρκα ακουστικής κιθάρας, και σημείο αναφοράς ως προς το αισθητικό/ηχητικό κομμάτι).
