Ποιο τραγούδι του Χατζηνάσιου ή του Πολυκανδριώτη τους κατατάσει στους Μουσικάρες????
Γιώργος Χατζηνάσιος
Ο Γ. Χατζηνάσιος, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, κληρονομεί την από πάππου πρός πάππο οικογενειακή καλλιτεχνική φλέβα, και την μουσικότητα του πατέρα του, καθηγητή σε Ωδείο και από τους γνωστότερους σαξοφωνίστες της εποχής. Ξεκινάει πιάνο στα 6 του, συνεχίζοντας μετά την Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, όπου φοιτά στο Εθνικό Ωδείο, γιά να ολοκληρώσει σπουδές σύνθεσης και ενορχήστρωσης στο Παρίσι. Ήδη από 14 χρονών δείχνει την κλίση του πρός την τζάζ και την ευρωπαϊκή μουσική. Στοιχεία, που θα χαρακτηρίσουν το μουσικό του ύφος αργότερα, παράλληλα με την αρχική «λαϊκή» του περίοδο.
Οι σπουδές στο Παρίσι και η ικανότητά του ως πιανίστα επηρεάζουν καταλυτικά την μουσική του αίσθηση, βοηθώντας να φανερωθεί επεξεργασμένη πιά, η ενυπάρχουσα, «έντεχνη» καταγωγή του.
Τυπικά, μπαίνει στον χώρο της δισκογραφίας το 1972 με την συλλογή «4-5-3».
Λαϊκά τραγούδια με αφομοιωμένη την γνώση των κωδίκων του είδους τραγουδισμένα από τον Σ. Διονυσίου, τον Σ. Κόκκοτα και την Δ. Γαλάνη. Οι πολυσυλλεκτικοί δίσκοι νέων συνθετών, σύνηθες φαινόμενο εκείνης της περιόδου άνθησης του σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού, ευνοούν την πρώτη επιτυχή απόπειρα. Η «Διαδρομή» το ΄73 (Μ. Μητσιάς, Δ. Γαλάνη, Θ. Ανδρεάδης) και το «Ασπρο Μαύρο» το ΄75 σε στίχους Σ. Τσώτου (Γ. Πάριος, Χ. Αλεξίου, Α. Βίσση, Δ. Κοντολάζος) , ακολουθούν την ίδια λογική με τραγούδια όπου η μελωδικότητα του συνθέτη, προβάλλεται όλο και περισσότερο.
Το 1974 η επιτυχημένη πορεία του και σαν κινηματογραφικού συνθέτη γίνεται εμφανέστερη με το «Εσύ κι Εγώ» (Ψυχή και Σάρκα) , κάνοντας αίσθηση με το ευρωπαϊκό αισθησιακό ύφος της.΄Ηδη αρχίζει να διαμορφώνεται αυτό που την επόμενη 5ετία θα χαρακτηρίσει τον συνθέτη, κάνοντας αναγνωρίσιμες τις μελωδίες του. Το 1975 γράφει τη μουσική της τολμηρής θεατρικής παράστασης του Δ. Κολλάτου «΄Ενας ΄Ελληνας σήμερα», περνώντας με άνεση στο χώρο και αυτού του είδους. Το «Λεύκωμα» (΄76) , με την Δ. Γαλάνη (από τις βασικές ερμηνεύτριες των τραγουδιών του τα επόμενα χρόνια) και τη Β. Μοσχολιού, ισορροπεί την λαϊκή και την μελωδική πλευρά του, σε τραγούδια που θά αγαπηθούν ιδιαίτερα και θα γίνουν οι πρώτες ευρείας αποδοχής μεγάλες επιτυχίες του («Τα γαλάζια σου γράμματα», «Ξενύχτησα στη πόρτα σου» κ. ά. ) .
Το 1977 θα είναι η καθοριστική χρονιά του Γ. Χατζηνάσιου. Η συμμετοχή του στο Φεστιβάλ της Γιουροβίζιον με το «Μάθημα Σολφέζ» (Πασχάλης, Μ. Αργυράκη, Ρ. Γουίλλιαμς, Μ. Τόλη) που εκπροσωπεί την χώρα στην πιό ενδιαφέρουσα παρουσία της Ελλάδας στον αμφισβητούμενο αυτό θεσμό ξεχωρίζει, και ο Γ. Χατζηνάσιος αναγνωρίζεται ως ο Ευρωπαίος ΄Ελληνας συνθέτης. Ο ομότιτλος δίσκος θα κάνει μεγάλη επιτυχία και θα κινήσει το ενδιαφέρον για μιά διεθνή καρριέρα. Η επόμενη δεκαετία, ως τα τέλη του ΄80, είναι μια διαρκής καταξίωση με συνεργασίες στον κινηματογράφο και την τηλεόραση («Το αγκίστρι» ΄77, «Μυστικοί Αρραβώνες» ΄80).
Στην πιό γόνιμη δεκαετία της δημιουγικότητας του Γ. Χατζηνάσιου του ΄80, ο συνθέτης διαγράφει μια δεύτερη, ωριμότερη, πορεία στην κινηματογραφική μουσική, όχι τόσο γνωστή στο ευρύτερο κοινό, αλλά από τις σημαντικότερες καταθέσεις του («Γλυκιά Συμμορία» ΄83, «Νοκ αουτ» ΄86, «Πρωϊνή Περίπολος» ΄87), με αποκορύφωση την επένδυση στην αγγλική ταινία «Shirley Valentine» (΄89) .
Η συνεργασία του με την Μαρινέλλα αρχικά νωρίτερα ( «Η Μαρινέλλα του σήμερα» ΄78) , θα σφραγίσει την πορεία του στο τραγούδι και την δεκαετία του ΄80, («Γιά σένα τον ΄Αγνωστο» ΄83) , όπως και με την Δ. Γαλάνη («Εικόνες» ΄79, «Παιχνίδι γιά δύο» ΅86) . Από τις σημαντικότερες στιγμές η συνεργασία με την Τ. Τσανακλίδου στο «Χωρίς Ταυτότητα» (΄80) και η συνεργασία με την Νάνα Μούσχουρη σε ποίηση Ν. Γκάτσου («Η ενδεκάτη εντολή» ΄85) αποτελεί μία από τις πιο ώριμες δουλειές του συνθέτη.
Ξαφνιάζει παρΆόλα αυτά η σπουδή εκ νέου στο λαϊκό ύφος στην συνεργασία του με τον Δ. Μητροπάνο («Συναξάρια» ΄81) , και ο κύκλος κλείνει - έχοντας προηγηθεί το ΄88 «Οι μικρές επαναστάσεις» με την Α. Κανελλίδου - το ΄91, με την «Επίθεση Αγάπης» και τον Γ. Πάριο. Η δεκαετία του ΄90, δείχνει να γυρνάει την πλάτη στον Γ. Χατζηνάσιο. Το ύφος του θεωρείται ελαφρύ γιά τα γούστα της εποχής και καταχωρείται στους συνθέτες της «μικροαστικής αισθητικής» του τραγουδιού. Την τελευταία 5ετία επανέρχεται σταδιακά, μέσω ιδιαίτερα επιτυχημένων τηλεοπτικών μουσικών («Το γελοίον του πράγματος», «Αγγιγμα ψυχής» ΄98, «Στα φτερά του ΄Ερωτα» ΄99) με μεγάλη επιτυχία και τραγούδια που ξανασυνδέουν τον συνθέτη με το πλατύ κοινό.
Θανάσης Πολυκανδριώτης
Ο Θανάσης Πολυκανδριώτης γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα.
Γιος του λαϊκού δάσκαλου Θεόδωρου Πολυκανδριώτη, δεν άργησε να ασχοληθεί με την μουσική αφού σε ηλικία 8 χρονών πήρε τα πρώτα του μαθήματα κιθάρας. Συμμετείχε ως κιθαρίστας από το 1961 σε νεανικά συγκροτήματα της εποχής (JUNIOR, TRIO, ESPERANTO) και τρία χρόνια αργότερα άρχισε και η επαγγελματική του καριέρα.
Παρότι είναι παθιασμένος με την κλασική κιθάρα το καλοκαίρι του 1964 έγινε η αποκάλυψη της μουσικής αξίας του στο μπουζούκι. Αναγνωρίσθηκε ως ένας από τους καλύτερους εκτελεστές στο μπουζούκι και τα χρόνια που ακολούθησαν συμμετείχε στο 95% της Ελληνικής Δισκογραφίας. Το 1971 εμφανίσθηκε με τη Νανά Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα σε σόου του BBC.
Ακολούθησε το κάλεσμα του Μάνου Χατζηδάκη, και ως σολίστας ο Πολυκανδριώτης ερμήνευσε τον "Σκληρό Απρίλη του '45", έργο που επανακυκλοφορεί και σήμερα.
Παράλληλα συνεργάσθηκε με όλους τους μεγάλους τραγουδιστές μας, Καζαντζίδη, Διονυσίου, Πάριο, Μαρινέλλα, Βοσκόπουλο, Πουλόπουλο κ.α.
Η είσοδος του Θανάση Πολυκανδριώτη στο χώρο της σύνθεσης πραγματοποιήθηκε το 1968 και συνεχίζεται - μέχρι σήμερα-δισκογραφικά, με περισσότερα από 1000 τραγούδια.
Έχει δώσει συναυλίες στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας όπως Albert Hall (Λονδίνο), Opera Ηοuse (Σύδνεϋ), Kennedy Center, Carnegie Hall (Αμερική).
Οι μουσικές αναζητήσεις όμως του συνθέτη δεν περιορίστηκαν μόνο σε λαϊκά μονοπάτια. Μετά από πολυετή συνεργασία με Ούγγρους μουσικούς, τον Οκτώβριο του 1993 εμφανίστηκε στο ΜΕΓΑΡΟ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ με την HUNGARIAN GYPSY ORCHESTRA, σηματοδοτώντας έτσι και ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του.
Τον Οκτώβριο του 1995 ηχογράφησε στην Βουδαπέστη 11 από τους 21 χορούς του BRAHMS με την FAILONI ORCHESTRA of the HUNGARIAN STATE OPERA.
To 1996 το όνειρο της σύνθεσης ενός κονσέρτου για μπουζούκι και ορχήστρα έγινε πραγματικότητα στο θέατρο ΗΡΩΔΟΥ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ σε μια συναυλία με την ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗΣ. Η παρουσίαση του Κονσέρτου για μπουζούκι Νο1 δικαίωσε τόσο το συνθέτη όσο και το κοινό αφού απέδειξε την αρμονική συνύπαρξη δύο διαφορετικών ειδών μουσικής, της Κλασσικής με την Λαϊκή.
Τα τελευταία χρόνια ο Θανάσης Πολυκανδριώτης ασχολείται και με την εκπαίδευση ιδρύοντας τη Σχολή Λαϊκής Μουσικής Παράδοσης όπου διδάσκονται τα λαϊκά μας όργανα, μπουζούκι, τζουράς, μπαγλαμάς. Στόχος της σχολής αυτής που απαριθμεί παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα είναι η διάσωση και διάδοση της λαϊκής μουσικής μας παράδοσης.
Το καλοκαίρι του 1999 κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο, μια σύγχρονη μέθοδος για το μπουζούκι με τίτλο "Είναι εύκολο να μάθεις μπουζούκι" από τις μουσικές εκδόσεις ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΝΑΚΑΣ.
¶κουγα τον κάθε δίσκο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ δύο φορές πριν γράψω κριτική. Απλά λέω ότι συνήθως η γνώμη που είχα μετά το πρώτο λεπτό της ακρόασης δεν άλλαζε με τις δύο πλήρεις ακροάσεις του δίσκου. Φυσικά και δεν είναι δυνατόν να γράψω ολόκληρη κριτική βασισμένος στο πρώτο λεπτό, αυτό έλειπε, απλώς συνήθως το cd πήγαινε ακριβώς όπως το περίμενες εξ αρχής, χωρίς εκπλήξεις.
