Ελληνικά original τραγούδια vs remixes

Gregor

Νέο μέλος
Μηνύματα
35
Πόντοι
8
Πιστεύετε πως αξίζουν τα remix των παλιών Ελληνικών τραγουδιών ή πως (εφόσον πρόκειται για διασκευές με σχεδόν παρόμοια μουσική και θεματολογία) είναι απομιμήσεις νοσταλγικής μουσικής;

Όταν μιλάω για remix δεν εννοώ μόνο σαν αυτό (διασκευή του Θάλασσα Πλατιά της Αλίκης Βουγιουκλάκη) δηλαδή τραγούδια στα Αγγλικά.


Αλλά και σαν αυτό δηλαδή τραγούδια στην ίδια γλώσσα με το original απλά "πειραγμένα".

Εγώ πιστεύω πως χάρις σε αυτά κάποιος/α μικρός/η ηλικιακά θα ανακαλύψει (έστω τυχαία) μερικά διαμαντάκια που δεν πρόλαβε αλλά και οι ξένοι μαθαίνουν την Ελληνική μουσική.

Από την άλλη όμως, ποτέ (προσωπικά) δεν θα νιώσω το ίδιο vibe που νιώθω όταν ακούω τα πρωτότυπα, αυτά δεν σημαίνουν κάτι για μένα (συναισθηματικά, επειδή μουσικά είναι πολύ ωραία).
 
Εγώ αυτή την αντίληψη ότι ο νέος χρειάζεται να του πλασάρεις ένα κομμάτι remixαρισμένο αλλιώς δεν μπορεί να το ακούσει σόρρυ αλλά δεν την πιστεύω. Όλοι μας όταν ακουσαμε αυτα τα κομμάτια πριν γινει το remix στην αρχική τους μορφή τα ακούσαμε και μια χαρά μας άρεσαν το ιδιο και οι γονεις μας. Την κλασσική μουσική την ακούς οπως ειναι στην παρτιτούρα ή με remix σαν εκεινη την disco γελοιότητα που ειχε φέρει ο Μαστοράκης στα 90s στο compact disc club?

Αν βρεθεις στη σωστή ψυχολογική κατάσταση, εισαι έτοιμος να εκτιμήσεις οποιδήποτε είδος μουσικής, είτε ζεις στο 1970 ή στο 1990 ή στο 2025. Αρκει να θες να ακούσεις. Δεν ειναι όλα τα είδη για όλους. Εμένα για παράδειγμα δε μου αρέσει το funk. Δε μειώνεται η αξία του, απλά δε μου αρέσει όπως και να μου το δώσεις.

Οι δε ξένοι (όσοι ενδιαφέρονται) να είσαι βέβαιος ότι θέλουν να τα ακούσουν στην αρχική τους μορφή γιατι το βλέπουν και λιγο ιστορικά λαογραφικά. Όπως ακριβώς και εμείς με τα δικά τους.

Γενικά τα remix δε τα γουστάρω καθόλου γιατι είναι σα να κάνεις μια δήλωση ότι ο αρχικός δημιουργός κάτι δεν έκανε καλά που θα το διοθρώσεις εσύ... (αυτος που κάνει το remix).

Και οκ γουστάρεις να δεις τι θα γινει αν βάλεις funk ή hip hop beat πισω απο τον Χιώτη. Γιατί βάζεις samples με τη Ρόζα και τον Κασιμάτη και δεν τα παίζεις/τραγουδάς όλα απο την αρχή ωστε να γινει διασκευή?

Μήπως τελικά είναι μια απόπειρα να γεμισεις συναυλιακά lineup και radio airplay παιζοντας στα σίγουρα?
 
Εγώ αυτή την αντίληψη ότι ο νέος χρειάζεται να του πλασάρεις ένα κομμάτι remixαρισμένο αλλιώς δεν μπορεί να το ακούσει σόρρυ αλλά δεν μπορώ να την ακούσω σοβαρά.
Συμφωνώ. Εγώ το έγραψα για να προλάβω τυχόν απόψεις που είναι σε αυτό το κλίμα επειδή τα έχω διαβάσει σε άπειρα σχόλια τέτοιων τραγουδιών στο Youtube και είπα να την συμπεριελάβω επειδή όταν διαβάζω ένα θέμα δεν μου αρέσει ο OP να έχει τετελεσμένες απόψεις υπέρ/κατά αλλά να είναι πιο ανοιχτό προς συζήτηση και είπα να εφαρμόσω την ίδια τακτική στο δικό μου θέμα.
Ολοι μας όταν ακουσαμε αυτα τα κομμάτια πριν γινει το remix στην αρχική τους μορφή τα ακούσαμε και μια χαρά μας άρεσαν το ιδιο και οι γονεις μας.
Σε εμένα ναι (και σε σένα) αλλά δεν ισχύει για όλους. Ξέρω περιπτώσεις που να μη γούσταραν Χατζιδάκη αλλά μια χαρά άκουγαν τα remix που χαουζ-ίζουν και είναι πιο αρεστά για τα δικά τους κριτήρια/γούστα. Ίσως επειδή τα πρωτότυπα τα θεωρούν "βαριά" ενώ αυτά τα χαουζορεμίξ είναι πιο για παραλία; Δεν ξέρω, ποτέ δεν τους κατάλαβα.
Αρκει να θες να ακούσεις. Δεν ειναι όλα τα είδη για όλους. Εμένα για παράδειγμα δε μου αρέσει το funk. Δε μειώνεται η αξία του, απλά δε μου αρέσει όπως και να μου το δώσεις.
Ε ναι, το πιο σημαντικό είναι αυτό: να θέλεις να τα ακούσεις. Καμία μουσική από κανέναν μουσικό δεν πρέπει να σε "πείσει" πως αξίζει την προσοχή και την αποδοχή σου. Άμα θέλεις ακούς, άμα δεν θέλεις δεν ακούς, τόσο απλά.
Οι δε ξένοι (όσοι ενδιαφέρονται) να είσαι βέβαιος ότι θέλουν να τα ακούσουν στην αρχική τους μορφή γιατι το βλέπουν και λιγο ιστορικά λαογραφικά. Όπως ακριβώς και εμείς με τα δικά τους.
Το πιστεύω αυτό. Παραδόξως περισσότερους Έλληνες/ίδες συναντάς σε σχόλια από τέτοια ρεμιξαρισμένα.
Γενικά τα remix δε τα γουστάρω καθόλου γιατι είναι σα να κάνεις μια δήλωση ότι ο αρχικός δημιουργός κάτι δεν έκανε καλά που θα το διοθρώσεις εσύ... (αυτος που κάνει το remix).
Ναι, το κατανοώ αυτό. Ρεμίξ ουσιαστικά σημαίνει "επανεφεύρεση". Αν υπάρχει ήδη κάτι και είναι καλό σαν αποτέλεσμα, γιατί να το κάνεις ρεμίξ; Υπάρχουν ολόκληρα είδη που αποτελούνται από ρεμίξ (π.χ. electro swing που χρησιμοποιεί τραγούδια Swings των '40s και phonk που είναι κάτι μεταξύ funk και trap με ρυθμούς Βραζιλίας). Γενικά δεν πολυγουστάρω ρεμίξ τραγουδιών. Άλλο αν ακούω ηλεκτρονική (η italo disco ανήκει στην EBM -Electronic Body Music- που είναι "ξαδερφάκι" της EDM -Electronic Dance Music- ) η οποία δεν κάνει ρεμίξ από παλιά τραγούδια αλλά ρεμίξ κομματιών άλλων DJs. Εδώ μιλάμε για ιστορία, τα άλλα είναι από πριν ρεμιξαρισμένα.
Και οκ γουστάρεις να δεις τι θα γινει αν βάλεις funk ή hip hop beat πισω απο τον Χιώτη. Γιατί βάζεις samples με τη Ρόζα και τον Κασιμάτη και δεν τα παίζεις/τραγουδάς όλα απο την αρχή ωστε να γινει διασκευή?
Συμφωνώ και εδώ. Γενικά ρεμίξ τύπου 20% δεν το θεωρώ καν ρεμίξ. Αν γίνει αγνώριστο (70% και πάνω) τότε οκ. Απλά άλλαξαν ταχύτητα, έβαλαν λίγο distortion και πέταξαν αυτή την beatbox χιπ χοπ instrumental μουσική τύπου boom bap.
 
@Shelter 1μιση εκατομμύριες προβολές το συγκεκριμένο και πόσα σχόλια και αν παρατηρήσεις όλοι σχεδόν το εξυμνούν...ποιο; το ρεμίξ...

Και δεν το ανέβασε κανένας τριτοκλασάτος πιτσιρικάς από το γκαράζ του που χρησιμοποιεί ως home studio έτσι, παραγωγή MINOS EMI παρακαλώ...
 
Σε εμένα ναι (και σε σένα) αλλά δεν ισχύει για όλους. Ξέρω περιπτώσεις που να μη γούσταραν Χατζιδάκη αλλά μια χαρά άκουγαν τα remix που χαουζ-ίζουν και είναι πιο αρεστά για τα δικά τους κριτήρια/γούστα. Ίσως επειδή τα πρωτότυπα τα θεωρούν "βαριά" ενώ αυτά τα χαουζορεμίξ είναι πιο για παραλία; Δεν ξέρω, ποτέ δεν τους κατάλαβα.

Λοιπόν, αυτό που περιγράφεις είναι η ένδειξη ότι ο άλλος δεν ακούει τη μουσική, αλλά απλά συντονίζεται σε ένα ρυθμό.

Δεν ειναι διασκέδαση όλα τα ειδη της μουσικής.
 
Λοιπόν, αυτό που περιγράφεις είναι η ένδειξη ότι ο άλλος δεν ακούει τη μουσική, αλλά απλά συντονίζεται σε ένα ρυθμό.

Δεν ειναι διασκέδαση όλα τα ειδη της μουσικής.


Μα εκεί καταλήγω και εγώ: για να γουστάρει κάποιος/α το ρεμίξ και όχι το ορίτζιναλ (και μάλιστα το ρεμίξ να έχει διπλάσιες προβολές) αυτό σημαίνει πως το ακούνε απλά για να το ακούσουν, χωρίς περαιτέρω μουσική ανάλυση.

Ακροατές - καταναλωτές του μουσικού πολυκαταστήματος που λέγεται Youtube, χωρίς κριτική σκέψη.
 
Αυτο.

Αυτα τα κομμάτια είναι κλασσικά. Δηλαδη επιβίωσαν και θα επιβιώνουν στο χρόνο για κάποιο λόγο. Δεν έχουν κανενός είδους ανάγκη για lifting.

Τα υπολοιπα είναι για φασαίους.
 
Αυτο.

Αυτα τα κομμάτια είναι κλασσικά. Δηλαδη επιβίωσαν και θα επιβιώνουν στο χρόνο για κάποιο λόγο. Δεν έχουν κανενός είδους ανάγκη για lifting.
Πραγματικά θα ήθελα να είχαμε μία μηχανή του χρόνου να πηγαίναμε στα '60s να ρωτούσαμε την Μελίνα Μερκούρη για την άποψή της για το ρεμίξ του "Αγάπη που έγινες δίκοπο μαχαίρι".

Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο στην τέχνη από την απομίμηση χωρίς κάποια ουσιαστική δημιουργία.

Ο καθένας μπορεί να κάνει άπειρα remix, με 900€ - 1000€προυπολογισμό (λάπτοπ + κάρτα ήχου + MIDI + αγορά DAW και κάποιων VST instruments/plugins) και να τα ανεβάσει όπου θέλει, κανείς δεν θα του πει τίποτα εφόσον δεν προσπαθήσει ο ίδιος να τα περάσει ως δικά του επειδή εκεί παίζει copyright infringement.

Το θέμα δεν είναι τι μπορείς να κάνεις αλλά αν όντως χρειάζεσαι να το κάνεις.

Χρειάζεσαι όντως να μαγαρίσεις παλιά τραγούδια; Νιώθεις ωραία κάνοντάς το;
 
Τα υπολοιπα είναι για φασαίους.


Το κακό δεν είναι οτί υπάρχουν και αυτοί. Το κακό είναι ότι αν γράψεις αρνητικό σχόλιο για το είδος των φασαίων θα πέσει hate από μία στρατιά άλλων φασαίων υποστηρικτών της μετριότητας που ανάγουν σε τέχνη οτιδήποτε και αν ποστάρει κάποιος.

Και ζούμε σε μία εποχή που ακόμα και το ίδιο το hate τρώει hate και όλοι θίγονται με όλα και ακούγονται μόνο οι θετικές απόψεις και τα θετικά σχόλια.

Απενεργοποίησαν και τα αρνητικά σχόλια στο Youtube. Να βλέπουμε μόνο σε όσους άρεσαν τα ρεμίξ σαν αυτό, όχι σε όσους δεν άρεσαν.
 
Το επαγγελματικό remix περιλαμβάνει διάφορα επίπεδα,τα οποία χωρίζονται και αυτά με την σειρά τους σε διάφορες κατηγορίες τις οποίες θα χρειαστούν αρκετές σειρές για να αναλύσουμε,είναι απόφαση management/promotion και όχι μουσικού δημιουργού σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό και οι στόχοι που μπορεί να έχουν,διαφέρουν.
Θα αφήσω τις παρασκηνιακές απ'εξω και θα αναφέρω τίς 2 μεγάλες κατηγορίες που χωρίζονται.
Δέν είναι οι μόνες.*
1)Αυτη που σάν στόχο θέτει την προώθηση του original δημιουργού/υλικού/εταιρείας.
2)Αυτή που σάν στόχο θέτει την προώθηση του remixer/studio.
Ο συνδιασμός αυτών των 2 σπάνια λειτουργεί,αποτελεί το ιδανικό αλλά λόγο του ο τρόπος προσέγγισης τίθεται από την αρχή,συνήθως καταλήγουμε σε μία απο τις 2 παραπάνω κατηγορίες.

*Θα αναφέρω και μία μικρότερη σαν παράδειγμα,μπορεί να ζητηθεί remix ενός κομματιού,από μία αυτοκινητοβιομηχανία για το διαφημιστικό της σπότ στην τηλεόραση π.χ.

Η αξία του remix είναι αντιστοίχος ανάλογη με αυτούς/αυτόν που το κάνει,συνήθως ένας αρκεί για πιό ελεγχόμενο και αναμενόμενο αποτέλεσμα,σπάνια να διαμοιραστεί σε διαφορετικά studios και αυτό γίνεται συνήθως για φωνητικά μέρη,αν δέν χρησιμοποιούνται η δέν υπάρχουν τα original.

Η αξία του,εκτός από κερδοφόρα μπορεί να αποτελέσει και μέρος μιάς αλυσίδας οπού θα ακολουθήσει μετέπειτα,διαμορφώνοντας μόδες,ακούσματα μέχρι και καινούργια μουσικά ρεύματα.

Χαίρομαι ιδιαιτέρος που έζησα την αρχή και την κορύφωση ενός τέτοιου παραδείγματος,στην πόλη που το γέννησε και ξεκίνησε όλο απο remixes.

Ας μήν είμαστε αυστηροί,γενικά στήν μουσική και εγώ ο ίδιος κάνω αυτό το λάθος καμιά φορά και άν εσείς δέν πρέπει μία φορά,εγώ δέν πρέπει 10,γιατί γνωρίζω πολύ καλά οτί κάτι τέτοιο δέν ισχύει.

Την λεπτή γραμμή που χωρίζει το πιάνω,δέν το πιάνω,όσον αφορά το ερασιτεχνικό,ημιεπαγγελματικό,περιορισμένης απήχησης επαγγελματικό remix (εγχώρια)
οι παράγοντες και οι συνθήκες που θα γίνει το καθορίζουν,δέν καθορίζει το format αυτούς.

Πατάω δηλαδή play,δέν μου αρέσει άρα είναι κακά όλα τα remixes.

Αυτος/οι που τo έχουν κάνει είναι για τον μπ... να,βλέπεται,πήγα πάλι να παρασυρθώ.
 
Χαίρομαι ιδιαιτέρος που έζησα την αρχή και την κορύφωση ενός τέτοιου παραδείγματος,στην πόλη που το γέννησε και ξεκίνησε όλο απο remixes.

Θέλεις να γράψεις λίγο για αυτό;


Η αξία του remix είναι αντιστοίχος ανάλογη με αυτούς/αυτόν που το κάνει

Εννοείς την αξία του όσον αφορά επίπεδο μουσικό/καλλιτεχνικό ή αξία σαν ανθρώπινη οντότητα;



Τοποθετήσου παραπάνω σε όσα έγραψες επειδή κάτι μου λέει πως τα έγραψες πολύ συμπυκνωμένα και θα μπορούσες να γράψεις άλλα τόσα. Δεν γίνεσαι κουραστικός, χαρά μου (και των υπολοίπων φαντάζομαι) να σε διαβάσουμε.

Έτσι και αλλιώς είσαι ο 2ος που έγραψε κάποια απάντηση σε αυτό το θέμα.
 
Παρεμπιπτόντως, όταν μιλάμε για remix να ξεκαθαρίσω πως αναφέρομαι σε κομμάτια που δέχτηκαν οποιαδήποτε αλλαγή, όχι απαραίτητα αλλαγή tempo και προσθήκη beats όπως στα παραδείγματα.

Π.χ. αυτή η lofi εκδοχή του "My Way" του Frank Sinatra



θεωρείται και αυτή remix επειδή είναι πιο αργή από την original.


Γενικά οτιδήποτε παρεκκλίνει από την original εκδοχή.

(Αν είναι επανεκτέλεση/διασκευή αυτό εξαιρείται επειδή πρόκειται για εκτέλεση του πρωτότυπου απλά από άλλον/η τραγουδιστή/ρια ή/και μουσικό, remix εννοούμε σε σχέση με την μουσική σύνθεση του πρώτου χρονολογικά κομματιού)
 
Θέλεις να γράψεις λίγο για αυτό;
Απλά έτυχε να βρίσκομαι στο κατάλληλο μέρος,την κατάλληλη στιγμή και να δώ κάτι το οποίο υποθέτω έχει γίνει αρκετές φορές στο παρελθόν αλλά και την στιγμή που μιλάμε σε διάφορα μέρη του πλανήτη,σε άλλα λιγότερο σε άλλα περισσότερο,την μετάβαση δηλαδή απο τις ήδη υπάρχουσες επιρροές,μουσικά έιδη,όπως θέλεις το λές,στην δημιουργία ενός καινούργιου τύπου φόρμας,οπου άνοιγε κυριολεκτικά νέους ορίζοντες όσων αφορά τους χώρος παρουσίασης αλλά και το κοίνο που απευθύνεται.

Αυτό ξεκίνησε απο την,δέν την λές και undergound,σκηνή των εγχώριον djs,αν και αρκετοί είχαν παρουσία και εκεί,με remixes τα οποία ουσιαστικά ήταν τα περισσότερα unofficial,αλλά και λίγα official που προ υπήρχαν,απλά δέν κάλυπταν επαρκός την αγορά,ο ήχος δοκιμάστηκε,δούλεψε,ήρθε η δημιουργία ανεξάρτητων εταιριών και official releases απο της οποίες μία τελικα κατάφερε να ξεχωρίσει και όσο οι Γερμανοί πέθαιναν από υπερβολική δόση σοκολάτας καθισμένοι στις καρέκλες τους,έβλεπαν το Linz,την Βιέννη κ.α να σαμπλάρει Ragtime πιάνο και οι κυρίες με τα φτερωτά καπέλα και τα retro φορέματα να χορεύουν εν μέσο καπνών και να τους βγάζουν την γλώσσα περιπαικτικά.

Εννοείς την αξία του όσον αφορά επίπεδο μουσικό/καλλιτεχνικό ή αξία σαν ανθρώπινη οντότητα;
Εννοώ την τεχνική και ακόμη περισσότερο,την αισθητική άποψη που θα προσεγγίσει ένα θέμα.
Η τεχνική βρίσκεται η φτιάχνεται,κανένα πρόβλημα,η αισθητική είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων που ξεκινούν από τον άνθρωπο,τα βιώματα και το κοινονικοπολιτικό περιβάλλον που αυτό μεγάλωσε,ζεί και κινείται.
Η φαντασία,η αισθητική και η προσαρμογή σε αυτό που έχεις η βλέπεις μπροστά σου,είναι απαραίτητα συστατικά για να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα.

Το ότι είμαστε όλοι του ήχου αρπαγμένοι,μόνο τυχαίο δέν είναι,αφού είναι βασική προυπόθεση η διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων,σε σχέση με έναν πιό συμβατικό άνθρωπο που ασχολείται με πιό λογικές ρουτίνες στην καθημερινότητα του,δέν έχει τόσες εναλλαγές συναισθημάτων,όσες μπορεί να έχει ένας μουσικός καθώς και τα όρια,όπως και σε έναν κομπρέσορα,που απαιτούνται για την ενεργοποίηση των αισθήσεων αυτών,είναι ρυθμισμένα πιό χαμηλά,κάτι το οποίο μας ακολουθεί και στην υπόλοιπη διάρκεια της ημέρας.

Δες και άλλα επαγγέλματα,όπως π.χ τους φυσικούς.
Οτι μαλλιά εχουν οπτικό πεδίο στα βιβλία που διαβάζουν,εγκαταλείπουν το κεφάλι και ότι είναι γύρω γύρω που δέν βλέπουν καλά,σηκώνονται όρθια να δούνε τι παίζει.
Γι αυτό είναι όλοι έτσι.

Τα Slowed + reverb δεν τα θεωρώ remix,εγώ προσωπικά.
 
Εννοώ την τεχνική και ακόμη περισσότερο,την αισθητική άποψη που θα προσεγγίσει ένα θέμα.
Η τεχνική βρίσκεται η φτιάχνεται,κανένα πρόβλημα,η αισθητική είναι αποτέλεσμα πολλών πραγμάτων που ξεκινούν από τον άνθρωπο,τα βιώματα και το κοινονικοπολιτικό περιβάλλον που αυτό μεγάλωσε,ζεί και κινείται.
Η φαντασία,η αισθητική και η προσαρμογή σε αυτό που έχεις η βλέπεις μπροστά σου,είναι απαραίτητα συστατικά για να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα.

Υπέροχη τοποθέτηση!

Όντως έτσι είναι, αν έχεις φαντασία σχεδόν πάντα θα βγουν όμορφα και αισθητικά αποτελέσματα.


Όσο για το όλο που έζησες, θα πω ότι είσαι όχι μόνο τυχερός αλλά σούπερ-ντούπερ τυχερός!

Όταν ζεις σε μία περίοδο και βιώνεις την σταδιακή αλλαγή της μουσικής, της τέχνης ή γενικά οποιουδήποτε πολιτισμικού γίγνεσθαι, αυτόματα εισχωρείς το Είναι σου μέσα σε όλη αυτή την μαγική και ονειρική δίνη που λέγεται κουλτούρα, αφήνεις το αποτύπωμά σου σε αυτή την περίοδο ακόμα και αν αυτό γίνεται με την ιδιότητα του απλού θεατή/ακροατή, σίγουρα υλικό νοσταλγίας και απαθανάτισης, κάτι σαν πνευματική χρονοκάψουλα.

Μπορώ να πω πως ως κάποιος γεννημένος στα '90s πως σε ζηλεύω καθώς η μουσική του τότε ήταν σε άλλο επίπεδο με του τώρα, σε άλλους μουσικούς γαλαξίες.

Ακόμα και η Tomorrowland δεν πιάνει μία συγκριτικά με τα rave party των '90s.

Πιστεύω ζούμε σε μία εποχή έλλειψης της καλλιτεχνικής έμπνευσης και όλα όσα κυκλοφορούν και βγαίνουν είναι απομιμήσεις των παλιώτερων.

Ελάχιστα κομμάτια έχω ακούσει που με έκαναν να πω "τώρα μάλιστα, ΑΥΤΟ δεν ξανακούστηκε πουθενά στον κόσμο, είναι 100% πρωτότυπο και μοναδικό".

Δεν θέλω να μακρηγορήσω αλλά πιστεύω πως το διαδίκτυο επηρέασε πολύ αυτή την στέρευση.

Από την μία όλοι πλέον μπορούν να δημιουργήσουν κάτι και να το κάνουν γνωστό παγκοσμίως αλλά από την άλλη ο ένας ψιλοαντιγράφει τον άλλον ειδικά αν αυτό που ο άλλος ανέβασε συγκέντρωσε εκατομμύρια προβολές.

Όσοι έζησαν στην αναλογική προ-διαδικτυακή εποχή, cherrish those memories, there are more precious than gold itself επειδή στα Ελληνικά αν το γράψω ακούγεται κάπως κλισέ.
 
Τα Slowed + reverb δεν τα θεωρώ remix,εγώ προσωπικά.


Σχετικά με αυτό, εγώ είμαι της άποψης ότι οποιαδήποτε αλλαγή του original δεν πρέπει να συγχέεται με εκείνο.

Μερικά remix είναι η μέρα με την νύχτα (π.χ. αυτά που ανέβασα στο άλλο θέμα με το κομμάτι της italo disco που έχουν τεράστιες διαφορές) ενώ άλλα απλά κάνουν μικροαλλαγές.

Δηλαδή αν ανεβάσεις λίγο την ταχύτητα σε ένα οποιοδήποτε λαϊκό τραγούδι και παίξεις με τις δυναμικές (συνηθίζεται στα nightcore αλλά και HI-NRG) τότε θα ακούγεται τελείως διαφορετικά, δεν θα μοιάζει καθόλου στο πρωτότυπο. Από λαϊκό θα καταλήξει να ακούγεται λαϊκοποπ/ ελαφρολαϊκό.
 
Μερικά remix είναι η μέρα με την νύχτα (π.χ. αυτά που ανέβασα στο άλλο θέμα με το κομμάτι της italo disco που έχουν τεράστιες διαφορές) ενώ άλλα απλά κάνουν μικροαλλαγές.
Και τα edits μικροαλλαγές έχουν αλλά δουλεύουν.Κάνουν αρκετοί στην Ελλάδα και αρκετά καλά μάλιστα.
Δέν ξέρω τι θεωρείται η αλλαγή tempo και να πειράζεις τις δυναμικές σε ένα mastered αρχείο,πάντως εμένα άν ερχόταν φίλος και μου έλεγε,έκανα ένα ρεμίξ και μου έβαζε κάτι τέτοιο,θα τον κοιτούσα ανέκφραστος και θα το ρωτούσα κάθε 30 δευτερόλεπτα,ρεμίξ έκανες?...ρεμίξ έκανες?...φαίνεται οτί έχει πέσει πολύ δουλειά μέσα...ρεμίξ έκανες?
 
Ιδέες μου έβαλες.
Να βρώ λές θέμα απο κανένα ελληνικό παλίο,να την πειράξω,να πέσει ένα 30% η μετοχή του ΝΟΙΖ στο χρηματηστήριο απο αυτούς που δέν θέλουν να πειράζουμε?
 
θα τον κοιτούσα ανέκφραστος και θα το ρωτούσα κάθε 30 δευτερόλεπτα,ρεμίξ έκανες?...ρεμίξ έκανες?...φαίνεται οτί έχει πέσει πολύ δουλειά μέσα...ρεμίξ έκανες?

Θα το δικαιολογούσε κάπως σε φάση "ημιτελές" και to be continued... 😁
 
Ιδέες μου έβαλες.
Να βρώ λές θέμα απο κανένα ελληνικό παλίο,να την πειράξω,να πέσει ένα 30% η μετοχή του ΝΟΙΖ στο χρηματηστήριο απο αυτούς που δέν θέλουν να πειράζουμε?


Σε στυλ τέτοιο;



που το έκαναν έτσι

;



Γενικά είμαι της άποψης ότι αν είναι και το ορίτζιναλ κάφρικο/καλτίλα και δημιουργήθηκε απλά να προκαλέσει, δώστου έντιτ να μην το αναγνωρίζουν ούτε οι ίδιοι που το τραγούδησαν.

Τώρα όμως αν πάρεις κανένα "Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" και το κάνεις house ρεμίξ, νομίζω πως θα σε κυνηγάνε όλοι οι κουλτουριάρηδες.

Ίσως ψηφιστεί και κανένας νόμος που να απαγορεύει την προσέλευσή σου στα 200 μέτρα από οποιαδήποτο εντεχνοκουλτουριάρικο φεστιβάλ. 😂
 
Μερικά όμως βγαίνουν πετυχημένα π.χ. αυτό (beat από 50cent - In Da Club και Still Dre)

Αν το κάνεις έντιτ/ρεμίξ χωρίς να το δεις σοβαρά και just 4 fun και το γουστάρεις και τύχει και το ανακαλύψουν και άλλοι που να γουστάρουν, γιατί όχι;

Δε νομίζω να κάνουν ποτέ μήνυση για copyright infringement στις καλοκάγαθες γιαγιάδες ο Φίφτης και ο Δρε.

(η φάση είναι ότι όλο το βίντεοκλιπ είναι επαγγελματικό αλλά διέπεται από έναν κάφρικο ερασιτεχνισμό για να μας κάνει να γελάμε και τσούπου πέταξαν και τοποθέτηση προϊόντος -τις μελιτζάνες που πουλάνε- είναι εμφυέστατη)
 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top