Κακά τα ψέματα. Το μουσικό όργανο είναι «αντικείμενο πόθου» και το μουσικό κατάστημα είναι ανάμεσα σε μας και το αντικείμενο του πόθου μας.Κανείς δεν ερωτεύθηκε ποτέ ένα fax machine, ένα air condition ή ένα σκληρό δίσκο.
Ακόμα κι ένας έρωτας με ένα super duper κινητό γρήγορα ξεθωριάζει με την παρουσίαση του πιο εξελιγμένου μοντέλου.
Όμως με κιθάρα πχ. ξέρω αρκετούς που είναι πραγματικά ερωτευμένοι για χρόνια.
Λόγω και αυτής τη συναισθηματικής φόρτισης ο μουσικός είναι πάντα αυστηρός κριτής του εκάστοτε καταστήματος και τελικά μπορεί να επιλέξει να αγοράσει από κάποιον στην Γερμανία, εκθειάζοντας μια απρόσωπη αγορά και βέβαια διακινδυνεύοντας αρκετά…
Χάνει όμως έτσι τα σημαντικότερα: α) την χαρά και την ευχαρίστηση να έχει επιλέξει το όργανό που θέλει με τις ίδιες του τις αισθήσεις (όραση, ακοή αλλά προ πάντων αφή…)
β) να έχει κάποιον απέναντί του με σάρκα και οστά (με ότι καλό ή κακό αυτό συνεπάγεται).
Για να αστειευτώ και να το δούμε και λίγο πατριωτικά, στο μέλλον σε όλα πρέπει να είμαστε αυτάρκεις αλλιώς επίσημη γλώσσα της Ελλάδας θα γίνουν τα …γερμανικά.
...για να συνελθουν ορισμενοι.
ολοι ξερουμε πολυ καλα πως με το που εμφανιστηκε η εναλλακτικη Thomann τα πραγματα μονο προς το καλυτερο εχουν αλλαξει για τον καταναλωτη.
Η παραπανω επιχειρηματολογια ειναι επιεικως προσβλητικη τη στιγμη που μεχρι πριν ελαχιστα χρονια το εμποριο μουσικου εξοπλισμου ηταν
μαυρη αγορα στην Ελλαδα!!
Αρα καταληγουμε στο εξης: χτηπυστε τις τιμες και την εξυπηρετηση του thomann ή αλλαξτε επαγγελμα! (δυστυχως ετσι ειναι...)
ΥΓ:για να μην νομιζουν ορισμενοι οτι ειμαι στραβωμενος λογω καποιας μικρης χρηματικης διαφορας (που μονο μικρη δεν ειναι τις περισσοτερες φορες!) θα αναφερω ενα απο τα πολλα (παρα πολλα!) περιστατικα που δεν εχω ξεχασει και ουτε προκειται:
μετα απο πολυ κοπο μαζευω λεφτα για την πρωτη καλη κιθαρα.Ετσι περνω καραβια,τρενα, λεωφορεια και ανεβαινω καβλωμενος στη πρωτευουσα με μοναδικο σκοπο να την αγορα της καινουργιας μου κιθαρας.(περιτο να σας πω πως ενιωθα...)
Φτανω λοιπον στου ΚΑΓΜΑΚΗ μετα απο 2 ωρες ψαξιμο στα εξαρχεια
μπαινω μεσα,τους καλημεριζω και τους εξηγω πως ηρθα στην Αθηνα με αυτοσκοπο να αγορασω κιθαρα και για την ακριβεια ενα συγκεκριμενο μοντελο.
Ομως δεν ειχα αποφασισει αν θελω maple ή rosewood! Μεγαλο σφαλμα!
Μετα που δοκιμασα το μοντελο με το rosewood ειπα στον πωλητη οτι θα ηθελα να δοκιμασω και το maple για να αποφασισω.(υπ οψην: το μοντελο με το maple δεν ηταν στην αποθηκη αλλα σε σταντ μεσα στο μαγαζι)
Δεν ξερω γιατι, μαλλον διοτι ημουν αρκετα μικρος και ντροπαλος ή γιατι εκεινη τη στιγμη ειχε πλακωσει πελατεια, παντως η απαντηση ηταν η εξης:
"... κοιτα αγορι μου, εδω δεν ειμαστε Καλιφορνια να κατεβαζουμε δεκα κιθαρες στον καθενα να τις δοκιμαζει!Αποφασισε ποια θελεις να αγορασεις και μετα μπορεις να τη δοκιμασεις οσο θελεις!"
Χωρις να μιλησω εφυγα.(βεβαια μετανιωσα που δεν τον αρχισα στα μπινελικια αλλα πιτσιρικας βλεπετε...).Το μονο που ειχα αποκομισει απο το ταξιδι ηταν οχι μια ολοκαινουργια κιθαρα αλλα ενα συγκαμα απο τα πανω κατω στους δρομους της Αθηνας.
Γυρνοντας παραγγειλα τη κιθαρα που ηθελα απο το ebay οπως μου εδειξε ενας φιλος μου και λιγο καιρο αργοτερα μου ηρθε σχεδον στη μιση τιμη!
)
