Εχετε ακόμα την 1η κιθαρα σας;

Η... τυπικά πρώτη μου κιθάρα ήταν μια Τσέχικη (!) Cremona, "ακουστική" (ο θεός να την κάνει). Υπάρχει ακόμα, και πολύ θα ήθελα να την κάνω να παίζει, αλλά δυστυχώς μετά από ένα ατύχημα το μπράτσο δεν τοποθετήθηκε ποτέ σωστά στο σώμα... και προφανώς δεν θα πάω να δώσω μια περιουσία για neck reset... Την έχω και την βλέπω πάντως (νοσταλγία...).

Η πρώτη μου ηλεκτρική επίσης είναι ακόμα κοντά μου (μια Hondo bolt-on Les Paul copy, από κόντρα πλακε...). Μάλιστα, τηρουμένων των αναλογιών, παίζει και μια χαρά.

 
Την πρώτη κιθάρα την αγόρασα το 1976 και ήταν μια TEISCO EP-2T του 1967. Την έχω ακόμα και είναι σε αρκετά καλή κατάσταση με αυτά που έχει περάσει.

 
Είχα μία samic ηλεκτρική(τζάμπα-πράγμα) και έβγαλα όλη τη "αλητεία" της νιότης πάνω της....!Εκτώς απο τα πεσίματα που είχε φάει και όλες τις ακατάλληλες θερμοκρασίες-υγρασίες ,απο το πολύ παίξιμο φαγωθήκανε κάποια τάστα της....μετά της περνούσα χορδές μπάσου και μπασοκίθαρου και τελικά της ξήλωσα τους μαγνήτες για να κάνω ένα βιολί ηλεκτρικό...μετά σιγά-σιγά δωρίστηκαν και τα υπόλοιπα μέρη...δεν μπορώ να πω οτι το μετάνοιωσα!άλλωστε για να γουστάρεις είναι η φάση... 8)

 
Η πρωτη μου κιθαρα ηταν μια κλασσικη απο Ισπανια.... ::)

Την ειχε παρει ο μπαμπας μου το 1969.....(10 χρονων τοτε) σε αυτην εκανα τα πρωτα μου βηματα...μεχρι που πηρα την ηλεκτρικη εδω και 2 χρονια.....

Τωρα πλεον ειναι κρεμασμενη στον τοιχο γιατι εχει γερασει πολυ....... ::)

 
εμενα η πρωτη μου κιθαρα ηταν ενα .. κουπι, μια κλασικη που ειχε φτιαξει ο θειος ενος φιλου μου με τις χορδες κανα δυο ποντους ψηλα.. τελικα νομιζω οτι την πεταξα οταν πηρα μια fender lead II (στους εννια μηνες), την πρωτη μου κανονικη κιθαρα  ;D

σε κανα δυο χρονια την πουλησα κι αυτη και πηρα μια gibson sg custom (αυτη με τους τρεις μαγνητες), που ηταν και η μοναδικη μου κιθαρα για τα επομενα δεκα χρονια... (αυτην την πουλησα στην αμερικη για μια 335, αλλα το μετανοιωσα γιατι ηταν ωραιο οργανο, ασε που ειχα περασει και δεκα χρονια παιζοντας ολη μερα).. :'(

 
1)ανοιξη 1982 , απο ενα μαγαζακι-"τρυπα" στην φιλολαου.

μια κλασσικη κοντραπλακεδενια κιθαρα η οποια κοστισε 5.000 δρχ , μαζι με μια θηκη απο καφε δερματινη και ενα σετ χορδες "μ'εκαψες".

μου την αγορασε ο πατερας μου , με επιλογη του θειου μου ο οποιος ηξερε το "ρε ματζορε" και πεντ-εξι αλλα ακκορντα στην κιθαρα.

(η πρωτη φραση που ακουσα μεσα στο μαγαζακι μολις "εκλεισε" η αγορα , ηταν : "μεγεια και να μαθεις!" μολις βγηκαμε εξω και περπατησαμε μεχρι το σπιτι , η πρωτη κουβεντα ηταν : " ωραια φαινεται παντως. αν δεν μαθει , θα την κρεμασω στο σαλονι".)

αυτη η κιθαρα υπαρχει ακομα και εχω σκοπο να την κρεμασω στον τοιχο του μελλοντικου μου home studio.

δυστυχως εχει ξεκολλησει λιγο το καπακι απο το πλαινο στο κατω μερος αλλα θα κολληθει και θα συντηρηθει.

ΠΟΤΕ δεν προκειται να την δωσω , ακομα και αν ερθω στο σημειο να "μεινω στο δρομο". και το εννοω.

2) ανοιξη 1999. ενας φιλος μου διαλεγει μετα απο παρακληση μου (οντας τελειως ασχετος) την πρωτη μου ηλεκτρικη κιθαρα. strat plus με lace sencors και roller nut.απο Στολλα. 470.000 δρχ.

ειναι το οργανο που εχω περασει τα πιο σημαντικα πραγματα μαζι του και δεν θα φυγει απο τα χερια μου οσο ζω τουλαχιστον.. ακουγομαι  λιγο υπερβολικος και απολυτος αλλα εκφραζω οτι ΑΚΡΙΒΩΣ νιωθω.

......αυτα......

 
Η πρώτη μου κιθάρα ήταν -και είναι ακόμα- μια κλασική μάρκα μ' έκαψες, που λέει κι ο Σπύρος, και η αλήθεια είναι ότι δεν θα 'θελα να τη δώσω... Το κορυφαίο με αυτή την κλασική είναι ότι έχει και truss rod, παρακαλώ πάρα πολύ... ;D

 
1996 Fender Mexican Standard Srat, rosewood, 3-tone sunburst (φετίχ) από mail-order μαγαζί στην Αγγλία. Αθάνατη κιθάρα, μόνο οι μαγνήτες έχουν αλλάξει προς το παρόν και συνεχίζει να ηχορυπαίνει ακάθεκτη.

 
εγώ την έχω κρατήσει... Μια squier κόκκινη (θε μου...) η οποία παίζει ακόμα απροβλημάτιστα! Την είχα πάρει το 1997 με γραμμάτια (τότε). Και να ήθελα να τη δώσω (που δεν παίζει) δε νομίζω να την έπαιρνε κανείς, παρά μόνο όταν γίνω τρανός και διάσημος :D

 
Η δική μου πρώτη ήταν μια κλασσική 3/4 αγορασμένη το '92 για 14.000 δραχμές.

Δυστυχώς σε κάποια φάση ξεκόλλησε λίγο το καπάκι και απο τότε βρίσκεται παροπλισμένη στο πατάρι  :-[ :-[ :-[

 
To πρώτο μου μπάσο ήταν ένα Ltd F-104 αγορασμένο τον Δεκέμβριο του 2006, το οποίο φυσικά και έχω ακόμα και δεν πρόκειται να το δώσω.

Προηγουμένως είχα ένα Yamaha RBX 270 δανεικό.

 
Η πρωτη μου κιθαρα ηταν μια ακοστικη seagul την οποια εχω ακομα.

εχει παει οπου εχω παει κ εγω!

δεν θα την δωσω ποτε.

(ετσι κ αλλιος ετσι οπως εχει γινει σιγα μην την παρει καποιος :P

 
Εγώ έχω ακόμα την πρώτη μου κιθάρα μιας και είναι μόλις 2 ετών.Είναι ηλεκτρακουστική samick και δε σκοπεύω να την αποχωρηστώ εύκολα. :)

 
Την δικη μου πρωτη την χαρισα πριν μερικα χρονια σε ενα γειτονα με πιτσιρικι, μια μπεμπε κλασσικη (υπαρχει διασταση 3/4? ) αγνωστων στοιχειων. Παρολα αυτα, η γυναικα μου εχει κρατησει την δικη της. Μια κλασσικη (κανονικο μεγεθος) αγορα του 1985, βρισκεται στο εξοχικο μας, κρεμασμενη ως διακοσμητικο σε ενα τοιχο (αν υπαρχουν κλασσικες κιθαρες ΕΚΟ ισως να ειναι τετοια)...

Δεν εχουμε κανενα ιδιαιτερο συναισθηματικο δεσιμο μαζι της και με χαρα την αλλαζω με την lace sensors strat του spimav_z  παρα του οτι η δικια μας ειναι πιο vintage :P 

 
Η πρώτη μου κιθάρα ήταν της αδερφής μου.

Ακουστική από Ρουμανία. Μάρκας δε θυμάμαι. Αγοράστηκε κάποια στιγμή σε κάποια εορτή στην αδερφή μου από γονείς που ντε και καλά θέλαν ένα μουσικόφιλο μέλος στην οικογένεια. Για να μη κάνω μούτρα, εμένα μου πήραν  αμερικάνικο scateboard (εν έτει 1983) παρακαλώ. Το αποτέλεσμα, ν'ανταλαχθούν εν μια νυκτί τα δώρα και να ταλαιπωρώ έκτοτε με βασανιστικά Λα μινόρε το είναι τους, να καταριέται η μάνα μου την ώρα και τη στιγμή. Όταν δε, έσπασε και ολίγον από πόδι η αδερφή μου με το scateboard ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Η κόντρα μεγάλωσε. Αδιάλακτος πλέον έφηβος εγώ ασταμάτητα προσπαθούσα να παίξω το Some heads are gonna roll (έτσι νόμιζα τότε τρομάρα μου). Και κατέληξα έν έτει 2009 να έχω πλέον 6 κιθάρες και η αδερφή μου που έχει να την ακουμπήσει από τότε να μη μ'αφήνει ούτε χορδές να της αλλάξω γιατί ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΗΣ.    ;D ;D ;D

 
το πρωτο μου μπασσακι ηταν ενα westsound precision το '93 κοκκινο χρωμα οτι πρεπει για ποζεριες... το πουλησα το '98 και ειδα το μουσικο μου φως σε ενα ibanez SR400 αυτο υπαχει ακομα!!!

και θα παιζει και η κορη μου σε καμια 15αρια χρονια  ;D ;D ;D

 
Η πρωτη μου κιθαρα, την οποια και εχω ακομα, ηταν μια partcaster που τη φτιαξαμε μαζι με τον πατερα μου. Ημουν παντοτε πολυ αυχαριστημενος απο αυτο το οργανακι αλλα με τον καιρο παραγκωνιστηκε απο αλλα οργανα που ηρθαν στα χερια μου.

Σημερα ειναι παροπλισμενη μεσα σε μια θηκη καπου στο δωματιο μου. :)

 
Epiphone LP αγορασμένη μαζί με σκληρή θήκη και έναν Epiphone 25άρι για 200 χιλιάρικα (νομίζω). ΠΑΝΚ ημέρες με μαγνήτες 14κ.

Η συνέχεια εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=156005.0

 
Μια κλασσική από το νάκα μάρκας Yamaha το 1996 αξίας 40.000 δρχ με την έκπτωση. Παίζει ακόμα. Την έχει και την χαίρεται ο Κουλτούρα.

Και μια Epiphone Les Paul αξίας 220 ευρώ. Είναι σε διαθεσιμότητα μέχρι να έρθει ώρα να της αφήσω μόνο τα ξύλα και να αποκτήσει ένα Bigsby!  ;D

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top