Έφυγε ο Ravi Shankar

Εδώ με το άλλο ιερό τέρας. Τεράστια φυσιογνωμία.



Καλά ρε γμτ, μόνο μια απάντηση σε αυτό το θέμα;  :o

 
Ο μεγάλος δάσκαλος συνάντησε και πάλι το μαθητή...


 
...Μεγαλώνουμε ???...ήμουν 21 όταν αγόρασα το σιτάρ μου...εξ αιτίας του. Και μετά τα βιβλία του...όχι ότι έμαθα να παίζω...

Φυσικά δεν υπάρχουν λόγια, μόνο συγκίνηση

 
Εντυπώσεις δυτικού επισκέπτη.

Ο Σανκάρ κλείνει τα μάτια του και παίζει και ο χρόνος φαίνεται να σταματάει. Η μουσική του συνεχίζει μέσα στην νύχτα ως τις πρώτες ώρες της μέρας. Στην αρχή βαριέμαι και κοιτώ το ρολόι μου, δεν θέλω να φανώ αγενής στους Ινδούς μου φίλους. Με την ώρα το αυτί μου γλυκαίνει και κλείνω τα μάτια και γω. Δεν υπάρχει πρόγραμμα, είναι ένας τεράστιος αυτοσχεδιασμός, έτσι θα ακούν οι πιστοί το κήρυγμα του αγαπημένου τους Μωάμεθ ή του Χριστού. Έτσι θα υποτάσσονται, ώσπου ο Ραβί θα σταματήσει και θα χαιρετήσει, μέχρι την επόμενη φορά.

ΥΓ. Που για τους Ινδούς αν δεν απατώμαι θα είναι γύρω στα 15 με 20 χρόνια.

 
Aπλά αντιγράφω...

Το 1967 θα παίξει στο φεστιβάλ του Μοντερέυ, ενώ το 1969 θα βρεθεί στο Γούντστοκ όπου θα δώσει μια συγκλονιστική παράσταση με τον ίδιο, πάντως, να δηλώνει αργότερα ότι του φαινόντουσαν «πολύ περίεργοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήταν ντυμένοι παρδαλά και ο Τζίμι Χέντριξ που έβαλε φωτιά στην κιθάρα του. Αυτό ήταν πολύ βαρύ για μένα. Στη δική μας κουλτούρα τρέφουμε πολύ μεγάλο σεβασμό για τα μουσικά μας όργανα, είναι σαν μέρη του Θεού».

http://www.iefimerida.gr/node/81142#ixzz2EqjNMgL1
 
Εχεις δίκιο μεγαλώσαμε, ένας ένας οι Θρύλοι της νιότης μας φεύγουν ???

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top