Διαβάζετε τους στίχους των αγγλόφωνων τραγουδιών;

[Miltos23]

Καλημέρα σε όλους!

Όσο μεγαλώνω παρατήρησα ότι διαβάζω όλο και λιγότερο τους στίχους και αυτή η διαπίστωση αποτέλεσε αφορμή να δημοσιεύσω αυτό το poll. 

Αλήθεια, όταν ακούτε ένα κομμάτι ψάχνετε να βρείτε τους στίχους;

Αν δεν είναι ξεκάθαρο το νόημα ψάχνετε να βρείτε κάποια ερμηνεία;

Για πρακτικούς λόγους έβαλα το "αγγλόφωνων" διότι στα ξενόγλωσσα είναι πιο πιθανό να ψάξω τους στίχους και την μετάφραση των στίχων. Αυτό τουλάχιστον κάνω. 

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!

 

[manosx]

 Και στα αγγλοφωνα, και στα γερμανοφωνα, και στα ιταλοφωνα, οι μεγαλοι δημιουργοι ηταν μεγαλοι γιατι ηταν και μεγαλοι "δραματουργοι", ο μουσικος χειρισμος των εννοιων του κειμενου, ειδικα οταν υπαρχουν φιλοσοφικες και θεολογικες προεκτασεις σε αυτο, ειναι πραγματικα η μεγαλυτερη απολαυση που παιρνω απο τη μουσικη. 

 

[gkourmoul1]

Δεν έχω ποτέ διαβάσει στίχο σε κομμάτι ώστε να δω τι λέει, είτε το ακούω, είτε το τραγουδώ. Με συνεπαίρνει αποκλειστικά το μουσικο μερος, ο ρυθμος και η γενικότερη δυναμικη. Και φυσικά η φωνή του καλλιτέχνη.

 

[odis13]

Θα ελεγα πως ναι, δινω σημασια στους στιχους. Δεν ειναι απαραιτητοι (για εμενα) ωστε να εκτιμησω καποιο κομματι, υπαρχουν πολλα αγαπημενα μου με στιχους αδιαφορους, αλλα φυσικα και προσθετουν στην εμπειρια, ή μπορουν να ειναι και ο βασικος λογος που μου μιλαει ενα κομματι.

Η στιχουργια ειναι μεγαλη τεχνη, και οταν εκτελειται σε υψηλο επιπεδο τοτε προσφερει μια εξτρα διασταση στο μουσικο κομματι, αυτο εναι το μονο σιγουρο. Εξαρταται βεβαια σε ενα βαθμο και απο το ειδος μουσικης για το οποιο μιλαμε. Οταν μιλαμε πχ για φολκ τραγουδοποιια ειναι δυνατον να μας αφηνουν αδιαφορο οι στιχοι και το νοημα τους? Πως θα εκτιμησεις το κομματι αν δεν εχεις εστω μια ιδεα των στιχων - μενωντας μονο στην τετριμμενη εναλλαγη των cowboy chords που τους συνοδευει?

Τα αγγλικα μου ειναι καλυτερα ισως απο τα ελληνικα μου, οποτε η κατανοηση ειναι συνηθως αμεση. Συχνα ομως θα γκουγκλαρω τους στιχους ενος κομματιου που με ενδιαφερει, ειδικα αν αναφερεται σε προσωπα/μερη/καταστασεις που δεν ανανωριζω και θελω, απο περιεργεια ισως και μονο, να μαθω περι τινος προκειται. 

Καλη ωρα το "The Wreck of the Edmund Fitzgerald", του τεραστιου Gordon Lightfoot, που ακουγα παλι τις προαλλες. Ειναι δυνατον να μπορεσεις να εκτιμησεις αυτο το επος χωρις να γνωριζεις την ιστορια πισω απο τους στιχους του? Και οταν την μαθεις, εν μερει οπως στην διηγειται το τραγουδι και εν μερει οπως την διαβασες στην Wikipedia, ειναι δυνατον να μη σε πιασει λιγο η καρδια σου οταν τραγουδαει ο Gordon "Does any one know where the love of God goes // When the waves turn the minutes to hours?".

 

[manosx]

Σιγουρα ειναι μαγικο το χαρακτηριστικο της μουσικης, να ξεπερναει γλωσσες και εννοιες, αλλα για να εκτιμησουμε συνολοκα ενα εργο ειναι οπως το ειπε ο odis, πολλες φορες δεν αρκει καν να διαβασουμε τους στιχους, διαβαζουμε επιπλεον πολλα πραγματα. Νομιζω οτι οταν κατι αγγιξει πραγματικα καποιον μουσικα,  θα μπει στο τριπακι να το κανει αυτο.

 

[Nekkon]

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ' το τραγούδι. Πχ κομμάτια σαν το November Rain προφανώς είναι next level μουσικά και θα σε συνεπάρει η μελωδία. Αλλά πας να το τραγουδήσεις, επειδή έτσι σου σκαλωσε η μουσική στον εγκέφαλο, τι θα κάνεις, θα τραγουδάς με να να να; Εκεί θα δεις ένα lyric video για να σου αποτυπωθούν και οπτικά. Άλλες φορές ο ίδιος ο στίχος ιντριγκάρει, πχ I used to love her but I had to kill her. Whaaaaat? Θα ψάξεις να βρεις το γιατί.

Υπάρχουν πιο "φτηνά" ποπ τραγούδια με ωραία ωστόσο μελωδία και εκεί αξίζει ο στίχος γιατί αποτυπώνεται από μόνος του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Everybody's changing από Keane. Αν μου καρφωθεί κάνα δίστιχο και πιάσω τον εαυτό μου να το τραγουδάω, τότε ίσως ενδιαφερθώ για το τι νταλκά τραβούσε το παλικάρι και έγραψε τέτοιο στίχο... 

 

[Trolley]

Δεν έχω ποτέ διαβάσει στίχο σε κομμάτι ώστε να δω τι λέει, είτε το ακούω, είτε το τραγουδώ.

Μου θύμισες το Σαββόπουλο που είχε πει πως όταν ήταν πιτσιρικάς, κανένας δεν ήξερε Αγγλικά και τραγουδάγανε όλοι οι Έλληνες το Carol του Neil Sedaka, ως εξής:

"Ω Κάρολ

Νου-μπι-ντου μπι-ντου"

 

[gkourmoul1]

Υπάρχουν πιο "φτηνά" ποπ τραγούδια με ωραία ωστόσο μελωδία και εκεί αξίζει ο στίχος

Μπορείς να βρεις τον καλύτερο στίχο στα πιο ευτελή, μουσικά, κομμάτια. Και ανάποδα, μπορείς να βρεις τον χειρότερο στίχο σε αριστουργήματα. Μεγάλο παράδοξο, σαν να δίνει την αίσθηση πως οι στίχοι δεν παίζουν ρόλο στο ποσό επιτυχημένο μπορεί να γίνει ένα κομμάτι.

 

[Miltos23]

Ευχαριστώ όσους απάντησαν! 

τώρα που το γράφω διαπιστώνω ότι δεν εγραψα ποτέ την άποψη μου.

Γενικα μου αρέσει να διαβάζω τους στίχους και μου είναι και εύκολο να τους μάθω. Όμως με το νόημα δυσκολεύομαι, θέλω να έχει ένα νόημα το κομμάτι και το ψάχνω (εκτός φυσικά αν είναι προφανές). 

Οπότε διαβαζω τους στίχους και προσπαθώ να βγάλω άκρη με το νόημα χωρίς όμως να "σκοτώνομαι" κιόλας.

 

[Jet72]

ΔΕΝ θέλω υψηλά νοήματα, θέλω απλά πράγματα. Και όλο αυτό γιατί κατά 90% ακούω την μουσική, κατά 8% την φωνή (ως μουσική πάλι) και κατά 2% τους στίχους. 

Λαμβάνω υπόψη τους στίχους όταν καταστρέφουν το κομμάτι (και τότε απογοητεύομαι). Από και πέρα, μου αρέσουν τα ιταλικά και γαλλικά τραγούδια γιατί (μη ξέροντας τις γλώσσες) βάζω εγώ με τη φαντασία μου τα δικά μου νοήματα στους στίχους! Είναι λίγο παιδικό, το ξέρω, αλλά....

Τι μπορεί να εννοεί ο Τζο Ντασσέν όταν λέει "Εσύ Tου Nεξίστ Eπά" ;  Έ-λα-μου-ντε............

 

[MGs]

Και ανάποδα, μπορείς να βρεις τον χειρότερο στίχο σε αριστουργήματα. Μεγάλο παράδοξο, σαν να δίνει την αίσθηση πως οι στίχοι δεν παίζουν ρόλο στο ποσό επιτυχημένο μπορεί να γίνει ένα κομμάτι.

Turbonegro ένα πράμα.

 

[fusiongtr]

Τι μπορεί να εννοεί ο Τζο Ντασσέν όταν λέει "Εσύ Tου Nεξίστ Eπά" ;  Έ-λα-μου-ντε............

Γιατί, ο Ozzy που λέει, "Μίστερ Κράουλι, είσαι πολύ κακός ...."

Στο 2:55

 

[manosx]

Σωτηρη μη φοβασαι,

Παρ τη βεσπα

Παρ τη βεσπα

 

[σκούφοΣ]

Κ μη ξεχνάμε τον Μπρους που στέλνει φιλάκια στη Μπιμπιμπό στο 1:48

https://youtu.be/OIjPwzL_5Yk

 

[Jazzjoker]

Το είχαμε ξανασυζητήσει πρόσφατα το θέμα των στίχων. Προσωπικά εμμένω στην άποψή μου ότι ακόμα και αν το νόημα των στίχων είναι ανοησίες, συμπληρώνουν το τραγούδι άρρηκτα. Π.χ. αν πάρεις τους στίχους της δισκογραφίας των AC/DC, μόνο να γελάσεις από τη βλακεία θα καταφέρεις. Παρόλα αυτά, μαζί με τη μουσική, το πράγμα δένει αλλιώς.

Και φυσικά, υπάρχουν πάμπολλά γκρουπς/τραγουδοποιοί, των οποίων η στιχουργική είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο που μπορεί να επισκιάζει ακόμα και την πολύ καλή μουσική των κομματιών τους. Και είναι πραγματικά σημαντική απώλεια για όποιον δεν κάνει τον κόπο να τους ακούσει/διαβάσει.

 

[σκούφοΣ]

Το είχαμε ξανασυζητήσει πρόσφατα το θέμα των στίχων. Προσωπικά εμμένω στην άποψή μου ότι ακόμα και αν το νόημα των στίχων είναι ανοησίες, συμπληρώνουν το τραγούδι άρρηκτα. Π.χ. αν πάρεις τους στίχους της δισκογραφίας των AC/DC, μόνο να γελάσεις από τη βλακεία θα καταφέρεις. Παρόλα αυτά, μαζί με τη μουσική, το πράγμα δένει αλλιώς.

Και φυσικά, υπάρχουν πάμπολλά γκρουπς/τραγουδοποιοί, των οποίων η στιχουργική είναι σε τόσο υψηλό επίπεδο που μπορεί να επισκιάζει ακόμα και την πολύ καλή μουσική των κομματιών τους. Και είναι πραγματικά σημαντική απώλεια για όποιον δεν κάνει τον κόπο να τους ακούσει/διαβάσει.

Πάντα είχα μια απορία. Ποιος είναι ο λόγος που όταν ο στίχος είναι τόσο βλακεία δε πέφτει κράξιμο.

Το ότι όταν βγαίναν αυτά τα κομμάτια ήμασταν πιτσιρίκια με ανοχή στη βλακεία? Το ότι τα βρήκαμε ήδη καθιερωμένα ως μνημειακά είδη κ δεν τολμαγαμε να κραξουμε? Το ότι δε δίνουμε τόσο βάση στο στίχο όταν είναι κακός ή μέτριος όσο στη μουσική? 

Ξέρω πως είναι συνδυασμός κ των τριών από πάνω, όπως κ άλλων που παρέλειψα , αλλά έχει ενδιαφέρον ως σκεψη

 

[gkourmoul1]

Ποιος είναι ο λόγος που όταν ο στίχος είναι τόσο βλακεία δε πέφτει κράξιμο

Γιατί να κράζουμε τον χαζο στίχο και να μη κράζουμε όταν οι στίχοι είναι πολύπλοκοι και απαιτούν ντοκτορά στη φιλοσοφία για να κατανοηθούν?

 

[σκούφοΣ]

Γιατί να κράζουμε τον χαζο στίχο και να μη κράζουμε όταν οι στίχοι είναι πολύπλοκοι και απαιτούν ντοκτορά στη φιλοσοφία για να κατανοηθούν?

Φυσικά. Κράξιμο παντού.

Το ροκ-μεταλ είναι καθαρά οπαδικο ειδος κ θέλει ενέργεια (κ κράξιμο)! Κ να το παίξεις κ να το ακούσεις. Μόλις μας τελειώνει η ενέργεια, μας τελειώνει κ το οπαδιλικι κ αρχίζουμε κ ακούμε αλλά. Εκεί χωρίς να το ξέρουμε φορτίζει η μπαταρία κ ξαφνικά μετά από 14 μήνες βάζεις το ραστινπης να θυμηθείς γιατί είναι ο καλύτερος μέταλ δίσκος ο.τ.ε. κ απορεις πως κάποιοι μπορεί να πλανώνται κ να θεωρούν τους μεταπλυτα καλύτερους!?! Κ ρίχνεις ένα καντήλι να στανιαρεις κ άντε πάλι απ'την αρχή ο κυκλος?

 

[fusiongtr]

Τι μπορεί να εννοεί ο Τζο Ντασσέν όταν λέει "Εσύ Tου Nεξίστ Eπά" ;  Έ-λα-μου-ντε............

Λοιπόν χωρίς πλάκα το είχα ακούσει τόσο πολύ αυτό τότε, που θυμάμαι και την συνέχεια.

"Εσύ Tου Nεξίστ Eπά

ιμουά πουκουά σεξί σταβέ"