εγώ έχω πιο δυνατούς κοιλιακούς από όλους σας, δε φαίνονται γιατί τρώω άσχημα. Όπως λες όμως όλοι έχουμε. Εγώ δεν κοιτάω το σώμα πλέον γιατί δεν ενδιαφέρομαι να φαίνομαι τέλεια και θέλει την πειθαρχία τη διατροφική που κάνεις. Θέλω όμως να είμαι δυνατός και γυμνάζομαι αντίστοιχα γιατί είμαι ανασφαλής και άμα με πειράξουν θέλω να είμαι έτοιμος να τους τσακίσω και είμαι έτοιμος, δε θα έρθουν όμως γιατι είμαι γουρούνι και το σκέφτονται, αδυνάτισα όμως γιατί είχα πάρει 20 κιλά και ήμουν σα βόδι επειδή έκοψα το κάπνισμα πριν 2,5 χρόνια και με έπιασε βουλιμία και πήγα να κάνω διαβήτη από το πολυ φαί και μου έβαλαν χέρι οι γιατροί και έστρωσα. ?
Διακοπές στο χωριό με καραμπίνα και έτσι νιώθω ασφαλής. ?
Τι να κάνουμε ρε φίλε. Ξεγελάμε τη φτώχεια μας με γκλαμουριές. Και αυτή για το μεροκάματο παλεύει, μη νομίζεις, μέχρι να της κάτσει κανας ποδοσφαιριστής. ?
Με ξεκουράζει αυτό που με 'κουράζει' και αν μέσα σε αυτό υπάρχει και λίγη ή πολύ περιπέτεια, τότε ακόμα καλύτερα. Ίσως να είμαι λίγο 'περίεργος' με την γενική τάση...
Εδώ και αρκετά χρόνια έχω πάψει να ψήνομαι κάτω από τον ήλιο με το πρόσχημα του μπάνιου και 'τι ωραία που περνάμε στη θάλασσα' πέντε ώρες. Απλά γιατί το βαριέμαι? Άσε που θεωρώ ότι οι ώρες 13.00 - 18.00 σε ένα νησί, είναι νεκρές ώρες. Να γυρνώ στη ζέστη, με κουράζει, να χωθώ σε ένα καφέ για να περάσει η ώρα, δεν έχει νόημα, το κάνω παντού. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψω, να προετοιμάσω, να ξοδέψω για κάτι τέτοιο.
Να πάω για ύπνο μεσημεριάτικα, πάλι δεν έχει νόημα. Έμενα και στο σπίτι...
Τις διακοπές επίσης στα super all inclusive 5άστερα, τις έχω ζήσει σαν μουσικός που έχει κάνει σεζόν και πάλι μετά από λίγες ημέρες βαριέμαι.
Το προηγούμενο καλοκαίρι είχα την ευκαιρία, αφού δεν υπήρχαν συναυλίες και project στον ορίζοντα, να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι διαρκείας. 20 ημέρες πριν την αναχώρηση τα οργάνωσα όλα, χωρίς οργανωμένα group και άλλα τέτοια συναφή. Βέβαια έχω προηγούμενη εμπειρία από ταξίδια περιπέτειας και έτσι κατάφερα να φύγω για 36 ημέρες, κάτι που είχα να το κάνω, από τότε που έκανα το Everest base camp, αρκετά χρόνια πίσω.
Στο 2ο μισό του ταξιδιού, αυτό που είχε και την περιπέτεια, ήμουν ολομόναχος! Η εμπειρία δεν περιγράφεται!!!
Οταν επέστρεψα ήμουν τόσο γεμάτος και με ένα χαμόγελο μέχρι εκεί, κάτι που κράτησε για αρκετούς μήνες. Ήταν μάλιστα αρκετές οι φορές που ξυπνούσα με μια αίσθηση ευτυχίας, αφού μέρος και εικόνες από το ταξίδι με συντρόφευε και στον ύπνο μου.
Α, να μη το ξεχάσω. Το κόστος ήταν πολύ μικρότερο από το αντίστοιχο κόστος σε ένα Ελληνικό νησί για τις αντίστοιχες ημέρες!!
Η ζωή είναι μικρή για να αναβάλλουμε όλα τα όμορφα για 'του χρόνου' - για όταν θα 'βγούμε στη σύνταξη' κλπ.
Μια πολύ-πολύ μικρή ιδέα μέσα από τις εικόνες...
Ταυλάνδη
Βιετνάμ
Νεπάλ
Annapurna -Himalaya
Tilicho lake 5025m
Thorang La Pass 5416m
(Εδώ ήταν η μοναδική φορά που την 'άκουσα' λίγο, αφού έπιασε μια ξαφνική χιονοθύελλα με ομίχλη και υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες και έπρεπε να κατηφορίσω αμέσως σε χαμηλότερο υψόμετρο, αφού σε λίγο τα σκέπασε όλα το παγωμένο χιόνι!!)
εδω πηγαινω στην Ιαπωνια εδω και χρονια (τις μισες ημερες έμεινα στην ακριβοτερη, και καλα, πολη του κοσμου το Τοκυο) και ειναι φθηνοτερα ή έστω τα ίδια αναλογα με την ισοτιμια, στο Νεπαλ δεν θα ηταν..... και φυσικα δεν μιλαμε για το value for money....το να δινεις ενα καρο λεφτα για να καθεσαι κατω απο τον ηλιο σε μια παραλια και μετα να τρως κοΠσιδια στην ταβερνα και το να γυρνας τον κοσμο ανοιγοντας το μυαλο σου δεν συγκρινονται...
και φυσικα δεν μιλαμε για το value for money....το να δινεις ενα καρο λεφτα για να καθεσαι κατω απο τον ηλιο σε μια παραλια και μετα να τρως κοΠσιδια στην ταβερνα και το να γυρνας τον κοσμο ανοιγοντας το μυαλο σου δεν συγκρινονται...
Πολύ σωστά όλα αυτά.ομως με 100 με 150 γρ υδατάνθρακα (ψητή βραστή πατάτα η ρύζι) σε συνδυασμό με κρεας αποθηκεύονται στους μύες και βοηθάνε για εκρηκτικές και μεγαλύτερες σε διάρκεια προπονήσεις. Οι καλοί υδατάνθρακες σε μικρές ποσοτητες είναι φίλοι μας!
εδω πηγαινω στην Ιαπωνια εδω και χρονια (τις μισες ημερες έμεινα στην ακριβοτερη, και καλα, πολη του κοσμου το Τοκυο) και ειναι φθηνοτερα ή έστω τα ίδια αναλογα με την ισοτιμια, στο Νεπαλ δεν θα ηταν..... και φυσικα δεν μιλαμε για το value for money....το να δινεις ενα καρο λεφτα για να καθεσαι κατω απο τον ηλιο σε μια παραλια και μετα να τρως κοΠσιδια στην ταβερνα και το να γυρνας τον κοσμο ανοιγοντας το μυαλο σου δεν συγκρινονται...
Το ραμεν αποτελεί το 3% της Ιαπωνικής κουζίνας και φυσικά εκεί υπάρχει και φαγητό από όλον τον δυτικό κόσμο, απλά καλύτερο μια και όπως όλα τα πράγματα τα αντιγράφουν βελτιώνοντας τα,τα καλύτερα γαλλικά εστιατόρια π.χ. είναι στο Τόκιο αυτή τη στιγμή...τα καλύτερα χάμπουργκερ και φυσικά τα καλύτερα κρέατα και πΣαρια , ψημένα εννοώ για Μπουρτζοβλάχους που τα θενε ψημένα ?, οπότε αν δεν θες ραμεν δεν θα πεινάσεις.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.