Καταρχάς σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που γράφεις την ειλικρινή σου άποψη για το κομμάτι. Δεν νομίζω να έβγαλα το κομμάτι με αυτό το σκεπτικό, του έντυπωσιασμού δηλ.(δεν θυμάμαι κι ακριβώς τι σκεφτόμουνα εκείνη την ώραyannis37 είπε:να ξεκινησω λέγοντας οτι εισαι παιχτούρακλπ κλπ.... και μονο που ασχολεισαι με ακουστική μου φτάνει
το κομμάτι μου έβγαλε ενα vibe διαγωνισμού το οποιο και με χάλασε πολύ. Πολλές εναλλαγές στους ρυθμούς που κουράζουν το αυτι μου και μια αισθηση οτι προσπάθησες να βγάλεις ένα δύσκολο κομμάτι παρα ενα κομμάτι που θα ταξιδεψει τον ακροατή.
δεν μπαινω σε λέπτομέριες γιατι ο καθενας το εκλαμβάνει αλλιώς το πράμα παρα μονο η κριση ως απλου ακροατή.
παιξιμο αψογο (στα αυτιά μου) και πολλοί ωραιοι ρυθμοι που ομως δεν μου κολλήσανε καλλά
). Τα επιμέρους μέρη βέβαια μπορεί να βγήκαν σχετικά αυθόρμητα αλλά σίγουρα το δέσιμο μεταξύ τους ήταν μία εγκεφαλική παρά συναισθηματική διαδικασία. Μάλλον πρέπει να ήμουν πολύ επηρεασμένος από το παίξιμο του Antoine Dufour. Το επόμενο κομμάτι που έχω σκοπό να ανεβάσω είναι ακόμα πιο περίπλοκο κι έχει περισσότερο το στοιχείο που αναφέρεις. Πάιζει νομίζω κάποιο ρόλο πιστεύω στη αίσθηση αυτή που αφήνει το κομμάτι και το ελαφρώς μηχανικό και χωρίς ροή παίξιμο μου σε κάποια σημεία σύνδεσης (μία και έξω, βαρέθηκα να το ξανακάνω). Πάντως με αφορμή το σχόλιο σου πολλές φορές την ώρα που (ας πούμε) συνθέτω πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ακριβώς αυτό δηλ. πως θα φαινόταν σε έναν τυχαίο ακροατή κλπ. Κάποιες φορές αυτό είναι κακό για τη σύνθεση και άλλες καλό, εξαρτάται.Α ναι βέβαια, υπάρχει το πρόβλημα την ώρα της σύνθεσης. Δεν πρεπει να σε διακόψει τιποτα αλλιώς χάνεται ο αυθορμητισμός από το κομμάτι. Τις προάλλες καθισμένος στον καναπέ μου βγαίνει κάτι πολύ ωραίο παίζοντας και αρχίζω να χάνομαι στη διαδικασία της σύνθεσης. Εκείνη την ώρα με διακόπτει η γυναίκα μου λέγοντας "τι θα γίνει θα πας να φτιάξεις επιτέλους αυτό τον μεντεσέ της ντουλάπας ή όχι;"
Και όλα γίναν θρύψαλα ;D
εχω γυρω στα 6-7 κομματια....μισά,,, για τον διο λογο.
