- Μηνύματα
- 4,495
- Πόντοι
- 638
Αφορμή για το παρόν αποτέλεσε αυτό το thread:
http://www.noiz.gr/index.php?topic=188178.0
αλλά και διάφορες ανάλογες περιπτώσεις όπου καλούμαστε να αξιολογήσουμε κάποια κιθάρα, ενισχυτή, εφφέ, κλπ μέσω ηχογραφήσεων.
Σε εκατοντάδες περιπτώσεις που έχω συναντήσει σε αυτό το φόρουμ αλλά και άλλα του εξωτερικού, παρατηρώ τις ίδιες αντικειμενικές δυσκολίες στο να εξαχθεί κάποιο σαφές συμπέρασμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργούνται ακόμα και προστριβές ή παρεξηγήσεις ανάμεσα στους ακροατές.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, κατά πόσον μπορεί να εκτιμηθεί αντικειμενικά κάποιο gear μέσω clips, τι προαπαιτούμενα ορίζονται από την πλευρά του tester αλλά και απ'αυτήν του ακροατή/εκτιμητή.
Έχω καταλήξει στις παρακάτω επισημάνσεις και ζητώ και τις δικές σας γνώμες επί του θέματος:
1) Ποιότητα ηχογράφησης. Όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο τι θεωρούμε ελάχιστο αποδεκτό ως προς το format του clip που ακούμε. Για παράδειγμα, οι ηχογραφήσεις στο youtube από εξωτερική κάμερα, θεωρώ δεδομένο ότι θα έπρεπε να απορρίπτονται εξαρχής. Κατά τη γνώμη μου, το minimum θα πρέπει να είναι mp3 στα 320 ή κάποιος ανάλογος
"lossless" αλγόριθμος.
2) Ποιότητα παιξίματος. Σε όλους μας θα φανεί κακό ένα αποτέλεσμα στο οποίο μας διασπά την προσοχή το sloppy παίξιμο. Θα πρέπει κατ'ελάχιστο να υπάρχει μια ανεκτή ποιότητα, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει αυτό πως δεν "επιτρέπονται" κάποια φυσιολογικά λαθάκια στο σύνολο.
3) Στυλ και περιεχόμενο clip. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι προτιμότερο το clip που ακούμε να αποτελείται από απλές δομές (π.χ. συγχορδίες και αρπίσματα), και άλλο είναι το αξιολογούμενο αποτέλεσμα, αν ακούμε αποκλειστικά από το gear που εξετάζουμε, ή αν το ακούμε μέσα σε κάποια μείξη (π.χ. backing track). Πιθανώς ένας συνδιασμός ηχογραφήσεων να δίνει μια πιο εμπεριστατωμένη εικόνα. Ωστόσο, ο αντίλογος λέει ότι σπανιότατα ένα κομμάτι gear φτιάχνεται για να ακούγεται "μόνο του"...
4) Προσωπικές προτιμήσεις. Μοιραία ο καθένας θα αξιολογήσει ένα clip με βάση τις μουσικές φόρμες που είναι συνηθισμένος και, ακόμα περισσότερο, τις προτιμήσεις του στον ήχο σ'αυτές τις φόρμες. Δύο metal players για παράδειγμα μπορεί να έχουν διαφορετικές προσδοκίες για το πως πρέπει να ακούγεται ένας ενισχυτής σε μια μείξη.
Αυτό που έχω παρατηρήσει πάντως αρκετές φορές, σε πραγματικές συνθήκες (πρόβα, live) είναι η περίπτωση της "συνήθειας" του αυτιού στον ήχο που, εκ'πρώτης, μπορεί να μας φαίνεται όχι καλός. Δηλαδή διαχωρίζω την "πρώτη εντύπωση" από την "τελική εντύπωση". Ας μην παραβλέπουμε αυτό τον κανόνα, δεδομένου ότι ισχύει "μακροσκοπικά" για όλη τη μουσική που έχουμε ακούσει στη ζωή μας. Κάποια ηχοχρώματα και στυλ μπορεί να μας παραξένεψαν την πρώτη φορά που τα ακούσαμε και να έγιναν τα αγαπημένα μας μετά την 4η ή 5η ακρόαση.
5) Ατομικές ιδιαιτερότητες στον πως ακούμε. Δεν χρειάζεται εξήγηση: ο καθένας ακούει άλλα πράγματα και η ακοή έχει την τάση να διαφοροποιείται (προς το χειρότερο...) με την ηλικία.
6) Τρόπος ακρόασης. Όπως και να το κάνουμε, είναι κάααααπως διαφορετικό να ακούς το ίδιο clip με ηχειάκια υπολογιστή Logitech των 30€ vs studio monitors Genelec των 3000€. Η ηχογράφηση θα έχει γίνει σε ένα σύστημα κοντά στο ένα ή το άλλο άκρο, συνήθως. Επίσης, ακούγοντας μέσω ενός προγράμματος στο PC, πολλοί έχουν ενεργοποιημένα EQ και άλλες παραμέτρους που μεταβάλλουν δραστικότατα το αποτέλεσμα.
7) Χρήση μεθοδολογιών ηχογράφησης και "διαφημιστικές" ηχογραφήσεις. Είναι ΠΟΛΥ απλό να γίνει μια ηχογράφηση "εντυπωσιακή", αν το ζητούμενο είναι αυτό. Από δύο τελείως ίδιες ηχογραφήσεις, αν το ίδιο track ακουστεί μόλις 1db δυνατότερα, θα "αρέσει" περισσότερο. Οι κανόνες της ψυχοακουστικής εύκολα γίνονται αντικείμενο εκμετάλευσης με τους αυτοματισμούς που παρέχουν τα σύγχρονα DAW. Επιπροσθέτως, αν γίνεται ηχογράφηση πάνω σε backing track, μπορεί συχνότητες να κολακεύονται ή όχι.
Παρακαλώ τις γνώμες σας!
http://www.noiz.gr/index.php?topic=188178.0
αλλά και διάφορες ανάλογες περιπτώσεις όπου καλούμαστε να αξιολογήσουμε κάποια κιθάρα, ενισχυτή, εφφέ, κλπ μέσω ηχογραφήσεων.
Σε εκατοντάδες περιπτώσεις που έχω συναντήσει σε αυτό το φόρουμ αλλά και άλλα του εξωτερικού, παρατηρώ τις ίδιες αντικειμενικές δυσκολίες στο να εξαχθεί κάποιο σαφές συμπέρασμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργούνται ακόμα και προστριβές ή παρεξηγήσεις ανάμεσα στους ακροατές.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, κατά πόσον μπορεί να εκτιμηθεί αντικειμενικά κάποιο gear μέσω clips, τι προαπαιτούμενα ορίζονται από την πλευρά του tester αλλά και απ'αυτήν του ακροατή/εκτιμητή.
Έχω καταλήξει στις παρακάτω επισημάνσεις και ζητώ και τις δικές σας γνώμες επί του θέματος:
1) Ποιότητα ηχογράφησης. Όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε στο τι θεωρούμε ελάχιστο αποδεκτό ως προς το format του clip που ακούμε. Για παράδειγμα, οι ηχογραφήσεις στο youtube από εξωτερική κάμερα, θεωρώ δεδομένο ότι θα έπρεπε να απορρίπτονται εξαρχής. Κατά τη γνώμη μου, το minimum θα πρέπει να είναι mp3 στα 320 ή κάποιος ανάλογος
"lossless" αλγόριθμος.
2) Ποιότητα παιξίματος. Σε όλους μας θα φανεί κακό ένα αποτέλεσμα στο οποίο μας διασπά την προσοχή το sloppy παίξιμο. Θα πρέπει κατ'ελάχιστο να υπάρχει μια ανεκτή ποιότητα, χωρίς απαραίτητα να σημαίνει αυτό πως δεν "επιτρέπονται" κάποια φυσιολογικά λαθάκια στο σύνολο.
3) Στυλ και περιεχόμενο clip. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι προτιμότερο το clip που ακούμε να αποτελείται από απλές δομές (π.χ. συγχορδίες και αρπίσματα), και άλλο είναι το αξιολογούμενο αποτέλεσμα, αν ακούμε αποκλειστικά από το gear που εξετάζουμε, ή αν το ακούμε μέσα σε κάποια μείξη (π.χ. backing track). Πιθανώς ένας συνδιασμός ηχογραφήσεων να δίνει μια πιο εμπεριστατωμένη εικόνα. Ωστόσο, ο αντίλογος λέει ότι σπανιότατα ένα κομμάτι gear φτιάχνεται για να ακούγεται "μόνο του"...
4) Προσωπικές προτιμήσεις. Μοιραία ο καθένας θα αξιολογήσει ένα clip με βάση τις μουσικές φόρμες που είναι συνηθισμένος και, ακόμα περισσότερο, τις προτιμήσεις του στον ήχο σ'αυτές τις φόρμες. Δύο metal players για παράδειγμα μπορεί να έχουν διαφορετικές προσδοκίες για το πως πρέπει να ακούγεται ένας ενισχυτής σε μια μείξη.
Αυτό που έχω παρατηρήσει πάντως αρκετές φορές, σε πραγματικές συνθήκες (πρόβα, live) είναι η περίπτωση της "συνήθειας" του αυτιού στον ήχο που, εκ'πρώτης, μπορεί να μας φαίνεται όχι καλός. Δηλαδή διαχωρίζω την "πρώτη εντύπωση" από την "τελική εντύπωση". Ας μην παραβλέπουμε αυτό τον κανόνα, δεδομένου ότι ισχύει "μακροσκοπικά" για όλη τη μουσική που έχουμε ακούσει στη ζωή μας. Κάποια ηχοχρώματα και στυλ μπορεί να μας παραξένεψαν την πρώτη φορά που τα ακούσαμε και να έγιναν τα αγαπημένα μας μετά την 4η ή 5η ακρόαση.
5) Ατομικές ιδιαιτερότητες στον πως ακούμε. Δεν χρειάζεται εξήγηση: ο καθένας ακούει άλλα πράγματα και η ακοή έχει την τάση να διαφοροποιείται (προς το χειρότερο...) με την ηλικία.
6) Τρόπος ακρόασης. Όπως και να το κάνουμε, είναι κάααααπως διαφορετικό να ακούς το ίδιο clip με ηχειάκια υπολογιστή Logitech των 30€ vs studio monitors Genelec των 3000€. Η ηχογράφηση θα έχει γίνει σε ένα σύστημα κοντά στο ένα ή το άλλο άκρο, συνήθως. Επίσης, ακούγοντας μέσω ενός προγράμματος στο PC, πολλοί έχουν ενεργοποιημένα EQ και άλλες παραμέτρους που μεταβάλλουν δραστικότατα το αποτέλεσμα.
7) Χρήση μεθοδολογιών ηχογράφησης και "διαφημιστικές" ηχογραφήσεις. Είναι ΠΟΛΥ απλό να γίνει μια ηχογράφηση "εντυπωσιακή", αν το ζητούμενο είναι αυτό. Από δύο τελείως ίδιες ηχογραφήσεις, αν το ίδιο track ακουστεί μόλις 1db δυνατότερα, θα "αρέσει" περισσότερο. Οι κανόνες της ψυχοακουστικής εύκολα γίνονται αντικείμενο εκμετάλευσης με τους αυτοματισμούς που παρέχουν τα σύγχρονα DAW. Επιπροσθέτως, αν γίνεται ηχογράφηση πάνω σε backing track, μπορεί συχνότητες να κολακεύονται ή όχι.
Παρακαλώ τις γνώμες σας!
