Απομυθοποίηση ακριβού εξοπλισμού

Πιστεύω ότι είναι θέμα τύχης, κάποια όργανα μπορεί να είναι ακριβά και να σου αλλάξουν την παναγία, αλλά σε γενικές γραμμές ένα καλό όργανο, φροντισμένο, θα κοστίζει. Ίσως όχι πεντοχίλιαρα αλλά σίγουρα δεν θα πάρεις το καλύτερο με 300 ευρώ.

Η classic vibe που έχω μου ζήτησε νατ και τζάκ στα 2 χρόνια χωρίς πολύ παίξιμο και τα τάστα έχουν τα σημάδια τους. Ο ήχος είναι σούπερ και το playability παραμένει αλλά όταν αρχίζουν τα σημάδια φθοράς χάνεις το κέφι σου.

Από την άλλη η Vigier μετά από 20 χρόνια και 10.000 ώρες στα χέρια μου, το μόνο που μου ζήτησε ήταν ένα γυαλοχαρτάρισμα στην σολ στο νατ. Τίποτε άλλο.

Με ένα όργανο που του έχεις αλλάξει τον αδόξαστο σε κόψε, ράψε για να το φέρεις σε λογαριασμό δε νιώθεις το ίδιο σίγουρος, τουλάχιστον εγώ. Κάπου κλονίζεται η εμπιστοσύνη σου. 


οκ αλλά με 20 ευρώ μπορεις να έχεις θεϊκο νατ και με καμια 10 θεϊκό τζακ για πολλά πολλά χρόνια παιξίματος. Οσον αφορα τα τάστα αν είναι νικελίου κάποτε θα συμβεί. Παίξε ομοιόμορφα στην ταστιέρα και με μπεντς παντού και δεν θα χρειαστείς ποτέ leveling χεχεχε

 
Εχω οργανα απο 100 μεχρι 1000 ευρω. Οχι κατι πολυ ακριβο. Η βασικη διαφορα ειναι το playability και η αισθηση που εχουν στο παιξιμο. Υπαρχουν μικροτερες διαφορες στα περιφερειακα οπως ηλεκτρικα, γεφυρες κλπ. Και δεν υπαρχει καμια ηχητικη διαφορα (που να μπορω να συλλαβω), εφοσον οι μαγνητες ειναι ιδιοι. 

Εχω ενισχυτες απο 70 μεχρι 500 ευρω. Και εχω δουλεψει και πολυ πιο ακριβους. Στην περιπτωση αυτη, περισσοτερα χρηματα σημαινουν και πιο καλος ηχος, καλυτερη ποιοτητα κατασκευης και αξιοπιστια, περισσοτερα features κλπ. Αξιζει σαν επενδυση.

Εχω πεταλια απο 30 μεχρι 200+ ευρω. Στην περιπτωση αυτη, και ειδικα στα od/dist/fuzz θα ελεγα πως ο,τι πληρωνεις παιρνεις. Και με λιγα χρηματα παιρνεις πεταλι με καλο ηχο, αλλα δεν θα εχει ολοκληρωμενο το πακετο (αξιοπιστια, features, και συμπεριφορα κατα το παιξιμο).

 
Νομίζω ότι πραγματικά ακριβός εξοπλισμός χρειάζεται και δεν απομυθοποιείται  εάν παίζεις ακουστικό όργανο πχ κλασική κιθάρα.Στον ηλεκτρικό ήχο μπορείς να έχεις καλό αποτέλεσμα και με λιγότερα χρηματα 

 
Η απομυθοποίηση ακριβού εξοπλισμού έρχεται μόνο όταν σου δωθεί η ευκαιρία να πληρώσεις τα ίδια λεφτά για μια αμερικάνικη και μια κινέζικη strat πχ. κι εσύ διαλέγεις την κινέζικη.

Επίσης, τι ειναι ακριβό; Για ρωτήστε έναν πιανίστα, έναν κοντραμπασίστα ή  έναν φαγκοτίστα. 

Η ρε ξεκουρδίζει περισσότερο απο τη σολ στις Gibson. Αλλα υπάρχει ενα πραγμα που λέγεται προκατάληψη και όλοι αναφέρουμε τη σολ. Περιμενουμε επισης από ένα όργανο που εχει φτιαχτεί στην άλλη άκρη του κοσμου, και ίσως για πολύ καιρό ΔΕΝ εχει συντηρηθεί να ειναι τσίτα. Όλες οι 3+3 κιθάρες ξεκουρδίζουν λόγω γεωμετρίας. Με λίγη εξτρα φροντίδα στρώνει. (Δεν μπορεί εκατομμύρια κιθαριστες σε όλο τον κοσμο να είναι λάθος)

Ο καθένας πορεύεται και βολεύεται ανάλογα με τις οικονομικοκοινωνικες προτεραιότητές του και καλώς πράττει. Τώρα όλα αυτα περί απομυθοποίησης περισσότερο περσινά ξινά σταφυλια μου φαινεται, αλλά αν έβρισκα κάτι να πω αυτό είναι το απίστευτο hype αλλά και το "καπέλο" που διέπει τα κιθαριστικα παρελκόμενα με κατι πυκνωτές των 50€, κάτι fossil mammoth ivory κόκκαλα, κάτι brazilian κσύλα, κάτι nitro και δε συμμαζεύεται, πράγματα δηλ. που αγγίζουν τα όρια της ανοησίας.

Προσωπικα δεν έχω αγοράσει ποτέ πολύ ακριβή κιθάρα, ταβάνι ήταν η US std Τele, not much of a guitar όταν ούτως η άλλως δεν υπήρχαν many guitars. Ό,τι ακριβό έχω παίξει άξιζε τα λεφτά του το καθένα για τους δικούς του λόγους. 

 
Μόνο με μια fender american standard strat το έχω πάθει. Ήταν ότι πιο generic και χωρίς χαρακτήρα έχω ακούσει την έδωσα ασαπ.

Και επίσης ένας orange ήταν meh πολύ overhyped και overpriced για το τπτ.

Δεν θα μετανιώσω ποτέ βέβαια τα λεφτά που έδωσα για τον jcm 800. Είναι ακριβώς ο ήχος που έχω στο κεφάλι μ

 
Το πόσο ξεκουρδιζει μια κιθάρα ειναι λιγο υποκειμενικο. Εμένα ας πουμε μου αρέσουν τα όργανα που αργουν πολύ να ξεκουρδίσουν ενώ άλλοι αν τους βγάζει πεντάλεπτο κομμάτι είναι ευχαριστημένοι.

Πιστέυω είναι στην κιθάρα. Όλες μου οι κιθάρες σετάρονται τακτικά στον καλύτερο τεχνικό της Αθήνας στην νέα Σμύρνη. Η Prs, η Sg και η Epi G400 Pro δεν ξεκουρδιζουν γρήγορα σε αντίθεση με τη Lp και την Artist. 

Τα γνωστά μεγάλα ονόματα δεν πολυενδιαφερονται μιας και αλλαζουν κιθάρα ανά τραγούδι. Πάντως για να λένε για τις Lp πως ξεκουρδιζουν Tim Pierce και Beato - άτομα με τεράστια βιογραφικά εκτός φόρουμ να υπενθυμίσω (και πολλοι άλλοι) κάτι θα ξέρουν παραπάνω.

Τέλος, σχεδόν πουθενά δεν "παίρνεις ότι πληρώνεις", η τιμολόγιακή πολιτική καθε εταιρείας βασιζεται σε πληθώρα στρατηγικών παραμέτρων και δεν συνάδει απαραίτητα με την ποιότητα (η οποία ειναι επίσης υποκειμενικη -τι να τα κάνω τα ξύλα ονδούρας αμα δεν κουρδιζει ? ). 

 
Αυτή έχει straight path to the tuners.

Δεν είναι όπως το 90% των παραδοσιακών 3+3.
Επειδή πολλοι διαβάζουν και μαθαίνουν από τα ποστ, οφείλαμε να το διευκρινίσουμε. 

Η αναφορά ήταν για κιθάρες  με κλειδιά 3+3 χωρίς εξαίρεση σε straight path to the tuner.

 
Classic vibe, vigier, warmoth, μέχρι και η Line 6 variax δεν ξεκουρδίζουν, η gibson ότι και να κάνω ξεκουρδίζει.

 
Δεν έχω φάει φόλα ποτέ (ίσως μια vintage 62 ήταν πιο πρίμα απ' ότι ήθελα).

Θα μου πεις γιατί αγοράζεις, αλλάζεις, πουλάς κλπ.

Γιατί θυμάμαι τη ρήση του παππού μου "το καινούργιο κόσκινο το κρεμάς πιο ψηλά".

 
Από τη δική μου εμπειρία, το 50% του εξοπλισμού που έχω δοκιμάσει και συγκρίνει, επαληθεύει τη ρήση "ότι πληρώνεις παίρνεις".

Το 15% είναι λίγο πιο ακριβό από αυτό προσφέρει.

Το 15% είναι λίγο πιο φτηνό. 

Το 5% είναι ανεξήγητα πολύ ακριβό.

Και ένα 15% είναι ανεξήγητα πολύ φτηνό.

Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις τιμές που επικρατούσαν πριν το 2000

Όπου δεν υπήρχε vfm εξοπλισμός.

Στην καλύτερη περίπτωση είχες ένα 20% "ότι πληρώνεις παίρνεις".

Και το υπόλοιπο 80% ήταν από ακριβό έως ανεξήγητα πολύ ακριβό.

Οι Κινέζοι και ο Τόμαν έβαλαν τάξη στην αγορά.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για μενα πρεπει να κοιτας ποσο απεχει το επομενο μοντελο ανωτερης κλιμακας απ αυτο που μπορεις τωρα να αποκτησεις

Αν παμε απο classic vibe σε second hand mexico,japan η καινουρια μεξικο αξιζει θεωρω αν εχεις τη δυνατοτητα να κανεις το βημα.

Αν ομως εγω που θελω ψιλοvintage specs και θελω ν χτυπησω μια vintera και το επομενο ανσλογο σε αντιστοιχια σπεκς ειναι η οριτζιναλ η οι παλαιοτερες vintage modern κλπ τοτε παω καπακι σε διπλασια χρηματα και βαλε κατι που δεν θεωρω οτι θα μου προσφερει κατι παικτικα.θα προτιμουσα 2 βιντερα μια 60ς κ μια 50ς (αν δεν πηγαινα σε  classic player) αν επρεπε οπωσδηποτε να ξοδεψω αυτα τα χρηματα.

Αβ δν ειχα και αξιοπρεπη ενισχυτη δεν το συζηταμε για πανακριβη κιθαρα.

By the way πηρα κατανα 100αρι mark ii με το footswitch και στο διαμερισμα βρηκα την υγεια μου.και ηρεμησα απ το gas δεν υπαρχει περιπτωση ν μην φτιαξεις ηχο...να ηταν και closed cab...

 
............................

Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις τιμές που επικρατούσαν πριν το 2000

Όπου δεν υπήρχε vfm εξοπλισμός.

Στην καλύτερη περίπτωση είχες ένα 20% "ότι πληρώνεις παίρνεις".

Και το υπόλοιπο 80% ήταν από ακριβό έως ανεξήγητα πολύ ακριβό.

Οι Κινέζοι και ο Τόμαν έβαλαν τάξη στην αγορά.


Σωστος ο παικτης.

 
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι βαφτίζουμε overprized κάτι που εμάς δεν μας άρεσε/αρέσει/βολεύει κι όχι κάτι που όντως είναι έτσι. Kαι υπό αυτό το πρίσμα δεν βοηθάει καθώς οι απαιτήσεις και οι δυνατότητες τιυ καθενός, απεχουν πολύ.

Πρόσφατα ειχα την ευκαιρία να δοκιμάσω κιθάρα με Tom Holmes επάνω. (600-700$/set μεταχειρισμένοι). Ήταν οι καλύτεροι PAFs που άκουσα ποτέ; Ναι. Είναι οι καλύτεροι PAFs στον πλανητη; Δεν ξέρω, δεν έχω παίξει με όλους. Είναι 300€ καλύτεροι από ένα σετ Bare Knuckles? Όχι. Είναι overhyped? Θα έλεγα όχι, αφού επιλέγει να φτιάχνει μαγνήτες με συγκεκριμένο ρυθμό την ώρα που έχει περισσότερη ζήτηση από αυτή που μπορεί να καλύψει.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγώ να πω την γνώμη μου, πάντα είχα φτηνό εξοπλισμό: Samick, Epiphone, Vintage και λίγο πιο ακριβές Dean και πλέον B.C. Rich, γενικά πάντα ήμουν ευχαριστημένος αν και δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες αξιώσεις: να είναι αξιόπιστο όργανο και άνετο. Τα ίδια και με τους ενισχυτές (Marshall MG, Line 6 spider, Randall, Laney) όπου ταλαιπωρήθηκα περισσότερο με τον πιο ακριβό tube ενισχυτή (Laney Ironheart). Νομίζω ότι έχει να κάνει με το τι βολεύει τον καθένα και φυσικά τι αντέχει το πορτοφόλι του, αλλά σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι ο πιο οικονομικός εξοπλισμός είναι πλέον πολύ αξιόπιστος: πχ οι δύο vintage που είχα ήταν πολύ καλύτερες για τα λεφτά τους, ειδικά δε με λίγες αλλαγές (μαγνήτες, nut) πετούσαν. Βλέπω και την Harley Benton που ανεβαίνει συνέχεια.

Γενικά νομίζω ότι η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που σε λίγο καιρό ο ακριβός εξοπλισμός θα αφορά πολύ μικρό μέρος του αγοραστικού κοινού.

 
Εγώ να πω την γνώμη μου, πάντα είχα φτηνό εξοπλισμό: Samick, Epiphone, Vintage και λίγο πιο ακριβές Dean και πλέον B.C. Rich, γενικά πάντα ήμουν ευχαριστημένος αν και δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες αξιώσεις: να είναι αξιόπιστο όργανο και άνετο. Τα ίδια και με τους ενισχυτές (Marshall MG, Line 6 spider, Randall, Laney) όπου ταλαιπωρήθηκα περισσότερο με τον πιο ακριβό tube ενισχυτή (Laney Ironheart). Νομίζω ότι έχει να κάνει με το τι βολεύει τον καθένα και φυσικά τι αντέχει το πορτοφόλι του, αλλά σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι ο πιο οικονομικός εξοπλισμός είναι πλέον πολύ αξιόπιστος: πχ οι δύο vintage που είχα ήταν πολύ καλύτερες για τα λεφτά τους, ειδικά δε με λίγες αλλαγές (μαγνήτες, nut) πετούσαν. Βλέπω και την Harley Benton που ανεβαίνει συνέχεια.

Γενικά νομίζω ότι η τεχνολογία έχει αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό που σε λίγο καιρό ο ακριβός εξοπλισμός θα αφορά πολύ μικρό μέρος του αγοραστικού κοινού.
Γενικά παίζει πολύ το ότι ένα ακριβό όργανο θα σου μείνει με το πέρας του χρόνου.μπορω ν το καταλάβω για έναν επαγγελματία που τρέχει εδώ κι εκεί αλλά σε έναν bedroom player τι θα πάθει?

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top