Απομυθοποίηση ακριβού εξοπλισμού

[D'Ailleurs]

Γενικά παίζει πολύ το ότι ένα ακριβό όργανο θα σου μείνει με το πέρας του χρόνου.μπορω ν το καταλάβω για έναν επαγγελματία που τρέχει εδώ κι εκεί αλλά σε έναν bedroom player τι θα πάθει?

ο παίκτης δωματίου επιλέγει και ανάλογα με το budget του και (τολμώ να πω) με το ψώνιο που μπορεί να έχει. Είχα γνωστό ο οποίος πρίν πολλά χρόνια (20 περίπου) όταν ήμασταν ακόμα 15 ετών του πήρε η μάνα του για πρώτη κιθάρα, αυθεντική gibson les paul. Την οποία έπαιξε λίγο και την παράτησε. Βέβαια ήταν ευκατάστατος οπότε μπορούσε να ξοδέψει αυτά τα χρήματα χωρίς να ιδρώσει η τσέπη.

 

[rgxinap]

Ο αφεντικός μου, εφοπλιστής είχε πάρει για την κόρη του squier, απο τα φθηνότερα μοντέλα, διορατικός και με αίσθηση της πραγματικότητας. Σε λίγα χρόνια με πήρε τηλ αν ήθελα την squier, και του είπα οτι μπούχτισα και δεν μπορώ να την πάρω. Παίζει και ντραμς, να δω αν θα παίξουμε μαζί πριν πάρω σύνταξη.

 

[D'Ailleurs]

Ο αφεντικός μου, εφοπλιστής είχε πάρει για την κόρη του squier, απο τα φθηνότερα μοντέλα, διορατικός και με αίσθηση της πραγματικότητας. Σε λίγα χρόνια με πήρε τηλ αν ήθελα την squier, και του είπα οτι μπούχτισα και δεν μπορώ να την πάρω. Παίζει και ντραμς, να δω αν θα παίξουμε μαζί πριν πάρω σύνταξη.

ποιος είναι ο αφεντικός σου κάνει προσλήψεις;

 

[pannickel]

Γεια και χαρά σε όλους. Bedroom rocker εδώ. Από τα χέρια μου έχουν περάσει κάμποσα όργανα κι αρκετός εξοπλισμός.

Καλώς ή κακώς δεν είχα εξ αρχής την δυνατότητα να αλλάζω συχνά κιθάρες και πριν κάνω οποιαδήποτε αγορά το έψαχνα (κι ακόμα το κάνω). Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι τελικά είμαι έρμαιο της συνήθειας. Ξεκίνησα με μία vintage v6 και με τα χρόνια της άλλαζα ότι δεν μου άρεσε πάνω της. Σιγά σιγά πέρασα από fender (μεξικάνες κι αμερικάνες), χειροποίητες strat κτλ αλλά πάντα μετά από λίγο καιρό κατέληγα να μελετάω και πάλι με την vintage. Έτσι έσπρωχνα το οποιοδήποτε άλλο όργανο είχα προσφάτως αποκτήσει και παρέμενα με την αρχική μου επιλογή. Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι η αρχική μου επιλογή ήταν η καλύτερη, απλώς την έχω συνηθίσει και μου κάνει.

Με ταν καιρό επίσης συνάντησα το εξής πρόβλημα. Τα σουπερ boutique όργανα δεν τα βγάζω συχνά έξω από την θήκη τους. Ναι, ωραία φάση το brazilian rosewοod, το αερο παλαιωμένο μαόνι και 1000 x A flame mapple  αλλά αν μου γρατζουνιστεί κάπου θα κλαίω όπως τότε στη β δημοτικού που ο κολλητός μου, μου έκανε άσχημο τάκλιν (m@l@k@ Βάγγο, δεν το'χω ξεχάσει)?.  Οπότε από ένα σημείο και μετά δεν το αντιμετωπίζω ως όργανο αλλά ως έπιπλο. Μην παρεξηγηθώ, δεν μετανιώνω την οποιαδήποτε ακριβή αγορά μου, απλώς λέω σε κάποιον που σκέφτεται να το επιχειρήσει ότι το να έχεις ένα top self όργανο θέλει μια διαφορετική φροντίδα και αυτό σε αποτρέπει από το να ασχολείσαι διαρκώς μαζί του.

Για ενισχυτές πηγαίνοντας προς τα πάνω μόνο θετική εξέλιξη είναι. 

Σίγουρα όμως θεωρώ οτι σπατάλησα αδίκως χρήματα για πολλά πεταλάκια τα οποία τα αγόρασα επειδή τα είδα σε ένα ωραίο βιντεάκι στο youtube ή τα άκουσα σε rig φίλου κάποια στιγμή ενώ στην ουσία ΔΕΝ ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ!!! Πιο έξυπνο θα 'ηταν αυτά τα χρήματα να τα είχα επενδύσει σε μαθήματα μουσικής.

Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα!!

 

[rgxinap]

ποιος είναι ο αφεντικός σου κάνει προσλήψεις;

κυρίως απολύσεις.

Γεια και χαρά σε όλους. Bedroom rocker εδώ. Από τα χέρια μου έχουν περάσει κάμποσα όργανα κι αρκετός εξοπλισμός.

Καλώς ή κακώς δεν είχα εξ αρχής την δυνατότητα να αλλάζω συχνά κιθάρες και πριν κάνω οποιαδήποτε αγορά το έψαχνα (κι ακόμα το κάνω). Αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι τελικά είμαι έρμαιο της συνήθειας. Ξεκίνησα με μία vintage v6 και με τα χρόνια της άλλαζα ότι δεν μου άρεσε πάνω της. Σιγά σιγά πέρασα από fender (μεξικάνες κι αμερικάνες), χειροποίητες strat κτλ αλλά πάντα μετά από λίγο καιρό κατέληγα να μελετάω και πάλι με την vintage. Έτσι έσπρωχνα το οποιοδήποτε άλλο όργανο είχα προσφάτως αποκτήσει και παρέμενα με την αρχική μου επιλογή. Σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι η αρχική μου επιλογή ήταν η καλύτερη, απλώς την έχω συνηθίσει και μου κάνει.

Με ταν καιρό επίσης συνάντησα το εξής πρόβλημα. Τα σουπερ boutique όργανα δεν τα βγάζω συχνά έξω από την θήκη τους. Ναι, ωραία φάση το brazilian rosewοod, το αερο παλαιωμένο μαόνι και 1000 x A flame mapple  αλλά αν μου γρατζουνιστεί κάπου θα κλαίω όπως τότε στη β δημοτικού που ο κολλητός μου, μου έκανε άσχημο τάκλιν (m@l@k@ Βάγγο, δεν το'χω ξεχάσει)?.  Οπότε από ένα σημείο και μετά δεν το αντιμετωπίζω ως όργανο αλλά ως έπιπλο. Μην παρεξηγηθώ, δεν μετανιώνω την οποιαδήποτε ακριβή αγορά μου, απλώς λέω σε κάποιον που σκέφτεται να το επιχειρήσει ότι το να έχεις ένα top self όργανο θέλει μια διαφορετική φροντίδα και αυτό σε αποτρέπει από το να ασχολείσαι διαρκώς μαζί του.

Για ενισχυτές πηγαίνοντας προς τα πάνω μόνο θετική εξέλιξη είναι. 

Σίγουρα όμως θεωρώ οτι σπατάλησα αδίκως χρήματα για πολλά πεταλάκια τα οποία τα αγόρασα επειδή τα είδα σε ένα ωραίο βιντεάκι στο youtube ή τα άκουσα σε rig φίλου κάποια στιγμή ενώ στην ουσία ΔΕΝ ΤΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝ!!! Πιο έξυπνο θα 'ηταν αυτά τα χρήματα να τα είχα επενδύσει σε μαθήματα μουσικής.

Στερνή μου γνώση, να σ'είχα πρώτα!!

τα μουσικα όργανα είναι εργαλεία. όπως και τα αυτοκίνητα, ένας οδηγός αγώνων (στα πλαίσια των επιτρεπομένων προδιαγραφών) δεν θα διαλέξει ποτέ ένα "έπιπλο" θα διαλέξει αυτο που θα του βγάλει τον αγώνα έστω και με ιδρωτα και μικροβλάβες.

 

[pannickel]

τα μουσικα όργανα είναι εργαλεία.

Σωστα. Είτε ως εργαλεία, είτε ως πηγή έμπνευσης, είτε ως μέσο επιβράβευσης για την μουσική μας εξέλιξη θα πρέπει κυριως να τα χαιρόμαστε... Απλώς το μεταφέρω σαν κάτι που με έχει απασχολήσει και καλό θα ήταν να το'χει κάποιος κατά νου όταν αγοράζει ακριβό εξοπλισμό. ?

 

[blue]

Η άποψη μου έχει αλλάξει 500 φορές. Είναι κλισέ αλλά όλα είναι θέμα συνθηκών:

Στις κιθάρες αν δεν παίζεις "έξω" σε λάιβ ή δεν γράφεις για δίσκους δεν υπάρχει λόγος να καταλάβεις ποτέ γιατί υπάρχουν αναβαθμισμένα εργαλεία, από ενισχυτές μέχρι καλώδια και ποτς. 

Στο χαλαρό παίξιμο για την ηρεμία μου περνάω σούπερ με τον φτηνό ενισχυτακο μου και δεν τον αλλάζω με τίποτα. Και η ακουστική μου έχει καταλήξει να είναι μια φτηνή παρλορ. Αράζω ώρες αλλά σπάνια κρατάω τρακς που έχω ηχογραφήσει με αυτά. Το κριτήριο μου για το αν ένα όργανο είναι καλό είναι μόνο να είναι κουρδισμενο και να γράφεται ωραία (μεγάλη κουβέντα).

Σε άλλα ηλεκτρονικά όργανα όποτε ανεβαίνω κατηγορία τιμής αποζημιώνομαι στο έπακρο, εκεί υπάρχει σοβαρός διαχωρισμός σε παιχνίδια και όργανα. Το ίδιο για εξοπλισμό ηχογράφησης (φυσικά).

Όμοια με άλλους, τα λεφτά που έχω μετανιώσει είναι πετάλια για tone shaping (με όσα έχω δώσει θα μπορούσα να είχα πάρει τοπ ενισχυτη) ή "περίεργα" πετάλια που ψευτοκανουν αυτό που κάνει καλά το φτηνότερο συνθ ή δωρεάν vst.

Δε μετάνιωσα λεφτά που χάλασα σε πετάλια που μου έφτιαχναν το σήμα όταν έπαιζα λάιβ, αλλά όταν σταμάτησα να παίζω τα πούλησα γιατί δεν είχαν καμία χρήση σε home studio καταστάσεις.

Άρα το ερώτημα αν κάνεις τη δουλειά σου με φτηνά πράγματα απαντιεται με την ερώτηση "ποια ακριβώς είναι η δουλειά σου?" 

 

[leon7pap]

κυρίως απολύσεις.

τα μουσικα όργανα είναι εργαλεία. όπως και τα αυτοκίνητα, ένας οδηγός αγώνων (στα πλαίσια των επιτρεπομένων προδιαγραφών) δεν θα διαλέξει ποτέ ένα "έπιπλο" θα διαλέξει αυτο που θα του βγάλει τον αγώνα έστω και με ιδρωτα και μικροβλάβες.

Eπετρεψε μου να διαφωνησω. Δεν είναι απολυτο οτι όλοι βλεπουν το μουσικό οργανο σαν εργαλείο. Ο καθενας τα βλέπει τα μουσικά οργανα απο τη δική του οπτκη κυριως αναλογως τη χρήση για την οποια προοριζονται. Για κάποιον πραγματι είναι εργαλειο αλλά πιθανοτατα αυτό ισχυει για κάποιον EΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ η τελοσπαντων  για καποιον που βγαζει χρηματα με αυτο το οργανο ο οποιος δε θελει να χαλασει την ωρα του live και να γινει ρομπα (οπως και ο οδηγος αγωνων δεν τον πολυνοιαζει να γρατσουνιστει το αμαξι αρκει να μη χαλασει και χασει τον αγωνα... Η Σκοτωθει ) Για καποιον bedroom player που δεν εχει τέτοιες ανησυχιες κυριαρχει το "συναισθηματικό δεσιμο" με το όργανο. Προσωπικα έχω παμφθηνη κιθαρα squier affinity του 1995.... Ειναι η πρωτη μου κιθάρα. Κουτσουρο τελειως. Κουρδισμα δεν κρατουσε με τιποτα.... Μαγνητες σφυριζαν... Τα ηλεκτρια ΟΛΑ κάναν χρατς χρουτς... Πλαστικό nut της πλακας κτλ...  Και γενικά δεν ηταν για παραεξω. Σε αυτη έμαθα όμως. Της τραβηξα ενα γερο restoration και refinish μαζι με τον πατερα μου  πριν λιγα χρονια και της εριξα και καμια 300ρια γιουργια αν θυμαμαι καλα καθώς αλλαξα τα παντα!!!! Το όργανο πλεον (φυσικά δεν θα γίνω γραφικος να πω " 'καλα ε... αλακισμένο το κιθαρονι παταει κατω ολες τις αμερικανικες φεντερ λέμε ε;;;;Κατάληψηηηηη παραμ παραμ παμ περομ περομ!!!!!)  στεκεται αξιοπρεπεστατα.Όμως πλεον αυτή η κιθάρα ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΟ.Έχει γραψει πολλά χιλιόμετρα το κοντέρ της και έχει να διηγηθεί πολλες ιστορίες . Απο την αλλη έχω και μια Gibson led paul classic custom AN του 2011 με την οποία βγάζω όλα τα live μου αισθανομαι σιγουρια και δεν με έχει προδώσει ποτε. Αυτή ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ. 

Αν επαιρνε φωτια το σπιτι και αναγκαζομουν να σωσω μονο 

 μια απο τις 7 κιθερες μου αυτη θα ηταν η  squier και θα ξεκινουσα το jurney απο την αρχη.Απο προσωπικη εμπειρία θα συμφωνησω με τον SpyrosDelta  σχετικα με το σημερινο vfm. 

Για την ιστορια.... 

Η squier affinity πριν και μετα. 

 

[gkourmoul1]

Μια κιθαρα ειναι εργαλειο οσο και ενα αυτοκινητο ή μια μοτοσυκλετα.

 

[pipityri]

Άρα το ερώτημα αν κάνεις τη δουλειά σου με φτηνά πράγματα απαντιεται με την ερώτηση "ποια ακριβώς είναι η δουλειά σου?" 

Αυτό.

 

[leon7pap]

Μια κιθαρα ειναι εργαλειο οσο και ενα αυτοκινητο ή μια μοτοσυκλετα.

Όπως σου εξηγησα εχω και κιθαρα έπιπλο και κιθάρα εργαλείο. Όσο λιγοτερο συναισθηματικο δέσιμο υπάρχει τοσο πιο πολυ θα ειναι εργαλείο. Το ίδιο ισχυει και με το αυτοκινητο η τη μοτοσυκλετα. Ανθρωποι παροπλιζουν κιθαρες απο τουρ και τις εχουν μόνιμα σε θηκες η σε βιτρινες για αυτο το λογο.Αλλοι τις βλεπουν σαν εργαλεία και αλλοι σαν "παιδια" τους. Σημασια εχει να μην αφήσεις καποια κιθαρα να σου γίνει "αδιάφορη". Οσο την εχεις ειτε  για εργαλειο ειτε για έπιπλο... Εχει ψυχή. 

 

[John Goumis]

Προσωπικά απάντησα στο thread νομίζοντας ότι μιλάμε για ακριβό εξοπλισμό ο οποίος απεδείχθη μη-λειτουργικός - είχε θέματα

στην πορεία και η τιμή του δεν δικαιολογούσε το να έχει αυτά τα θέματα.

Τώρα το να ''απομυθοποιήσουμε'' ένα π.χ. πιστοποιημένο, custom shop όργανο και να λέμε αν και κατά πόσο τα πιο φθηνά είναι κοντά σε αυτό, δεν έχει νόημα. Αυτός που παίρνει ένα custom shop όργανο με τα AAAAA flame καπάκια, τα σερτίφικεϊτς, τα βραζιλιάνικα ξύλα κτλ δεν το παίρνει γιατί πιστεύει ότι είναι 5  φορές καλύτερο από το standard ή 20 φορές καλύτερο από το αντίστοιχο κινέζικο, αλλά το παίρνει γιατί έτσι. Επίσης, ειπώθηκε πριν, απομυθοποίηση είναι να σου χαρίζουν ένα από τα δυο και εσύ να επιλέγεις το κινέζικο. Άλλωστε, τα περισσότερα από τα όργανα που έχουμε είναι αποτέλεσμα επιθυμίας και όχι ανάγκης(δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά που να λέει ''ωχ ρε γμτ, έχω ΑΝΑΓΚΗ το τάδε custom shop όργανο αλλιώς δεν μπορώ να βγάλω το λάιβ...). Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει κάτι να απομυθοποιήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις, το ακριβό πάντα (σχεδόν) θα είναι κάτι προσεγμένο και ανώτερο (έστω και υπερτιμολογημένο), και είναι για κάποιον που το επιθυμεί έτσι και καλά κάνει να το επιθυμεί...

 

[sultan of string]

ώπα ρε παιδιά.

Δεν είναι έτσι άσπρο μαύρο.

Αυτοί που έχουν δουλειά κι αυτοί που δεν έχουν.

Κι αυτοί που έχουν εργαλείο και παίρνουν μακίτα και οι άλλοι που παίρνουν παρκσαιντ από το λιντλ.

Εγώ γουστάρω να ακούω καλά και έχω σκάσει σε όλη μου τη ζωή ένα σκασμό λεφτά (σχετικό...σε σχέση με άλλους πάντα που αρκούνται με ό,τι πουλάει ο κωτσόβολος) για να πετύχω αυτό το hifi ή hiend. Και ούτε επαγγελματίας είμαι ούτε τίποτα. Γούσταρα και γουστάρω.

Και στην μουσική επαγγελματίας ποτέ δεν ήμουν. Αυτό που ήμουν και αυτό που είμαι, με κάνει να ζητάω πάντα κάτι καλύτερο και καλύτερο όσο φτάνει η τσέπη μου και πολλές φορές παραπάνω. Πιστεύω ότι έχω μουσικό εξοπλισμό πολύ καλύτερο από τις δυνάμεις μου και σίγουρα θα έκανα τη δουλειά μου με κάτι ακόμα φτηνότερο.

Όμως δεν θα πάψω να ζητάω το καλύτερο και να το ψάχνω ανάμεσα στο snake oil και τα φύκια.

 

[Nestoras]

 Αυτό που ήμουν και αυτό που είμαι, με κάνει να ζητάω πάντα κάτι καλύτερο και καλύτερο όσο φτάνει η τσέπη μου και πολλές φορές παραπάνω. Πιστεύω ότι έχω μουσικό εξοπλισμό πολύ καλύτερο από τις δυνάμεις μου και σίγουρα θα έκανα τη δουλειά μου με κάτι ακόμα φτηνότερο.

Όμως δεν θα πάψω να ζητάω το καλύτερο και να το ψάχνω ανάμεσα στο snake oil και τα φύκια.

Δηλ. Fender Telecaster. ?

 

[sultan of string]

Δηλ. Fender Telecaster. ?

κοίτα, πέρα από την πλάκα που γουστάρω να σας τη σπάω με τις τελε, έχω και στρατο και καλοστημένη, και 335 κλώνο και humbucker ήχο με την deluxe που ζηλεύουν όλοι οι humbuckers, αλλά ναι τις γουστάρω ένα κλικ παραπάνω. Δες το βίντεο του Kirchen που έβαλα σήμερα και δες πόσους ήχους βγάζει από μια τέλε της σειρας.

 

[leon7pap]

ώπα ρε παιδιά.

Δεν είναι έτσι άσπρο μαύρο.

Αυτοί που έχουν δουλειά κι αυτοί που δεν έχουν.

Κι αυτοί που έχουν εργαλείο και παίρνουν μακίτα και οι άλλοι που παίρνουν παρκσαιντ από το λιντλ.

Εγώ γουστάρω να ακούω καλά και έχω σκάσει σε όλη μου τη ζωή ένα σκασμό λεφτά (σχετικό...σε σχέση με άλλους πάντα που αρκούνται με ό,τι πουλάει ο κωτσόβολος) για να πετύχω αυτό το hifi ή hiend. Και ούτε επαγγελματίας είμαι ούτε τίποτα. Γούσταρα και γουστάρω.

Και στην μουσική επαγγελματίας ποτέ δεν ήμουν. Αυτό που ήμουν και αυτό που είμαι, με κάνει να ζητάω πάντα κάτι καλύτερο και καλύτερο όσο φτάνει η τσέπη μου και πολλές φορές παραπάνω. Πιστεύω ότι έχω μουσικό εξοπλισμό πολύ καλύτερο από τις δυνάμεις μου και σίγουρα θα έκανα τη δουλειά μου με κάτι ακόμα φτηνότερο.

Όμως δεν θα πάψω να ζητάω το καλύτερο και να το ψάχνω ανάμεσα στο snake oil και τα φύκια.

Η μαγική λεξη είναι το "ΣΥΝΗΘΩΣ". Συνήθως ο επαγγελματίας θα παρει Makitta για να καλυψει τις αναγκες του και συνήθως ο ερασιτέχνης θα παρει parkside για να καλυψει μια χαρα τις δικες του. 

 

[sultan of string]

Η μαγική λεξη είναι το "ΣΥΝΗΘΩΣ". Συνήθως ο επαγγελματίας θα παρει Makitta για να καλυψει τις αναγκες του και συνήθως ο ερασιτέχνης θα παρει parkside για να καλυψει μια χαρα τις δικες του. 

ναι, αλλά υπάρχουν ντιούηδες που θα πάρουν μακίτα επειδή θέλουν το καλύτερο.

 

[leon7pap]

ναι, αλλά υπάρχουν ντιούηδες που θα πάρουν μακίτα επειδή θέλουν το καλύτερο.

Φυσικα και υπαρχουν! Αλλα ΣΥΝΗΘΩΣ δεν συμβαίνει!Τα οικονομικα του ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ τον αναγκαζουν να εξεταζει τη σχέση ΑΝΑΓΚΗΣ/ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ(δηλαδή κόστους)  Οσοι εχουν τη δυνατοτητα να μη λάβουν οψη αυτή τη σχεση αγοραζουν το κατι παραπανω απο τις αναγκες τους... Εγω ειμαι ένας απ αυτους καθώς εχω κιθαρες πολύ ακριβές για το επίπεδο μου και για τα οικονομικα μου.... αλλα ΣΥΝΗΘΩΣ δεν συμβαινει ?

 

[rgxinap]

Eπετρεψε μου να διαφωνησω. Δεν είναι απολυτο οτι όλοι βλεπουν το μουσικό οργανο σαν εργαλείο. Ο καθενας τα βλέπει τα μουσικά οργανα απο τη δική του οπτκη κυριως αναλογως τη χρήση για την οποια προοριζονται. Για κάποιον πραγματι είναι εργαλειο αλλά πιθανοτατα αυτό ισχυει για κάποιον EΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ η τελοσπαντων  για καποιον που βγαζει χρηματα με αυτο το οργανο ο οποιος δε θελει να χαλασει την ωρα του live και να γινει ρομπα (οπως και ο οδηγος αγωνων δεν τον πολυνοιαζει να γρατσουνιστει το αμαξι αρκει να μη χαλασει και χασει τον αγωνα... Η Σκοτωθει ) Για καποιον bedroom player που δεν εχει τέτοιες ανησυχιες κυριαρχει το "συναισθηματικό δεσιμο" με το όργανο. Προσωπικα έχω παμφθηνη κιθαρα squier affinity του 1995.... Ειναι η πρωτη μου κιθάρα. Κουτσουρο τελειως. Κουρδισμα δεν κρατουσε με τιποτα.... Μαγνητες σφυριζαν... Τα ηλεκτρια ΟΛΑ κάναν χρατς χρουτς... Πλαστικό nut της πλακας κτλ...  Και γενικά δεν ηταν για παραεξω. Σε αυτη έμαθα όμως. Της τραβηξα ενα γερο restoration και refinish μαζι με τον πατερα μου  πριν λιγα χρονια και της εριξα και καμια 300ρια γιουργια αν θυμαμαι καλα καθώς αλλαξα τα παντα!!!! Το όργανο πλεον (φυσικά δεν θα γίνω γραφικος να πω " 'καλα ε... αλακισμένο το κιθαρονι παταει κατω ολες τις αμερικανικες φεντερ λέμε ε;;;;Κατάληψηηηηη παραμ παραμ παμ περομ περομ!!!!!)  στεκεται αξιοπρεπεστατα.Όμως πλεον αυτή η κιθάρα ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΠΛΟ.Έχει γραψει πολλά χιλιόμετρα το κοντέρ της και έχει να διηγηθεί πολλες ιστορίες . Απο την αλλη έχω και μια Gibson led paul classic custom AN του 2011 με την οποία βγάζω όλα τα live μου αισθανομαι σιγουρια και δεν με έχει προδώσει ποτε. Αυτή ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΟ. 

Αν επαιρνε φωτια το σπιτι και αναγκαζομουν να σωσω μονο 

 μια απο τις 7 κιθερες μου αυτη θα ηταν η  squier και θα ξεκινουσα το jurney απο την αρχη.Απο προσωπικη εμπειρία θα συμφωνησω με τον SpyrosDelta  σχετικα με το σημερινο vfm. 

Για την ιστορια.... 

Η squier affinity πριν και μετα. Προβολή συνημμένου 25468Προβολή συνημμένου 25467Προβολή συνημμένου 25469

κοιτα αν και διάλεξες τον ανορθόδοξο δρόμο στον οποίο μια πειραγμένη στρατ γίνεται έπιπλο και μια μαμίσια Gibson LP γίνεται εργαλείο, ενώ για τους περισσότερους ισχύει το ανάποδο, και πάλι δεν καταλαβαίνω που διαφωνείς.

Εισάγεις τον παράγοντα νοσταλγία/ηλικία , εδω όντως υπεισέρχεται η έννοια του επίπλου, αλλά όχι σε μάχιμη σχέση με το όργανο.

Και οι γονείς είναι "εργαλεία" όσο μας ταϊζουν, αλλά όταν γεράσουν, τρεχουμε εμεις απο πίσω τους και όσο τους ζήσουμε.

παντως πολυ καλη μετατροπη έκανες!

 

[gkourmoul1]

Για εναν επαγγελματια ειναι περισσοτερο "εργαλεια".

Για εναν μερακλη ερασιτεχνη ειναι περισσοτερο "οικογενεια".