Α, τι λέτε εδώ? Ανέκδοτα?
Άντε να πω εγώ ένα που θυμήθηκα ε?
Λοιπόν.
Είχαν πεθάνει δύο και συναντήθηκαν στον παράδεισο και έπιασαν κουβέντα............................
- Έλα ρε φίλε..........
- Έλα, πού σαι ρε μεγάλε.........
- Πέθανες κι εσύ ε?
- Γ##!@σέ τα.............
- Πώς τα βλέπεις εδώ?
- Ε, εντάξει, καλά είναι, ήσυχα καθαρά............
- Ναι εντάξει, μια χαρά, έχει και πράσινο...................
- Και πως πέθανες ρε φίλε?
- Από το κρύο...........
- Τι λες τώρα............ Και πως ήταν?
- Ε, στην αρχή κρύωνα, άρχισα να κρυώνω πολύ, έτρεμα εκεί, μούδιαζα........ κάποια στιγμή δεν ένιωθα καλά........... το ένιωθα, δεν άντεχα άλλο................. πέθανα και βρέθηκα εδω......................
- Πω ρε φιλε........... πακέτο.....................
- Εσύ αλήθεια πως πέθανες?
- Εγώ......... από καρδιά....................
- Από καρδιά? Νέος άνθρωπος? ............. Μα πώς?
- Ε να................. Είχα υποψίες ότι η γυναίκα μου όταν είμαι το πρωϊ στη δουλειά μου τα φοράει. Μια μέρα μου τη βάρεσε και κάνω πως πάω στη δουλειά και γυρίζω ξαφνικά σπίτι. Χτυπάω την πόρτα, φώναζα άνοιξε!!!!! Ακουγα εκεί κάτι μπαμ μπούμ.............. Ξεκλειδώνω, μπαίνω μεσα, ανεβαίνω πάνω στο υπνοδωμάτιο, την βλέπω μισόγυμνη και ξαφνιασμένη........ Λέγε μωρή που είναι!!!!! της λέω. Έκανε πως δεν καταλαβαίνει.
Τρελαίνομαι, αρχιζω να ψάχνω. Κοιτάω κατω απο το κρεβάτι, ανοίγω την ντουλάπα.... τίποτα. Τρέχω κάτω στο σαλόνι, ψαχνω πίσω απο τον καναπε, τις κουρτίνες. Είχα σαλτάρει, πάω στην κουζίνα, ψαχνω εκει τραπέζια, ντουλάπες. Τίποτα. Πάω στο μπάνιο. Πάλι τίποτα. Ξαναανεβαίνω στο υπνοδωμάτιο και εκεί που ανέβαινα τις σκάλες..... ένιωσα έναν εξαφνο πόνο στο στηθος, ζαλιστηκα, πέφτω ανασκελα. Τέρμα. Πέθανα..............
- Τι μαλάκας που είσαι ρε φίλε. Άμα έψαχνες και στο ψυγείο, τώρα θα ζούσαμε και οι δύο....................................
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα