Vintage V6 Icon Strat, Stainles Steel DIY refret!

Όταν λέω ήχο, εννοώ τον ήχο που θα βγάλεις εσύ. Μαγνήτες και ηλεκτρικά εννοείται είναι το βασικότερο σημείο στο ηχητικό αποτέλεσμα. Ελπίζω να είναι εμφανώς διαχωρισμένες οι έννοιες. 

Για μένα μανίκι=κιθάρα, Your Mileage May Vary. 

Εγώ πάντως ακούγομαι εντελώς αλλιώς με baseball bats και αλλιώς με Ibanez Wizard μπράτσα, ανεξαρτήτως ηλεκτρικών. Όχι μόνο ακούγομαι διαφορετικά, αλλά παίζω και πολύ διαφορετικά.

 
Αυτό μας έλειπε να μην άκουγες... ?

Αν τα βάζαμε κατά σειρά... επιρροής στον ήχο τo chart θα εμφανίζονταν ως εξής :


 


 


BODY


2%


NECK


4%


BRIDGE


10%


STRING AGE/TYPE


10%


ELECTRONICS,PICKUPS


74%
Ενα μικρό νουμεράκι κατέχει και η πένα και ο τρόπος που παίζεις.

 
Και ενα ακομα μεγαλυτερο νουμερο κατεχει και ο ενισχυτης μαζι με τα πεταλια, αλλα δεν ειναι κομματι της κιθαρας. Το ιδιο ισχυει και με την πενα, τα δακτυλα κλπ.

Μιλαμε καθαρα για τον ηχο που παραγει το οργανο.

 
Αν τα βάζαμε κατά σειρά... επιρροής στον ήχο τo chart θα εμφανίζονταν ως εξής :


 


 


BODY


2%


NECK


4%


BRIDGE


10%


STRING AGE/TYPE


10%


ELECTRONICS,PICKUPS


74%


Mας έσωσες από την ανία, τη νωθρότητα και τη συναίνεση.

 
Εαν θέλουμε να μετρήσουμε με ποσοστά τη συνεισφορά κάθε μέρους του οργάνου στον ήχο, τότε κάθε part έχει 100% συνεισφορά στον ήχο του, αφού χωρίς αυτό ο ήχος του θα ήταν 0%. Αφτό είναι και το σωστό δηλαδής.
 

 
Στο μυαλό (ημών) των κιθαριστών βέβαια, κάθε φορά που αλλάζει κάτι στην εξίσωση-προσθέτει-μέταλλα-κράματα-βάρος-αφαιρεί-ξύνει-αλλάζει-αγοράζει τρεις χιλιάδες πετάλια (κάθε πετάλι=2000% καλύτερος ήχος), οπότε με χίλια ευρώ έχεις 6.000.000% καλύτερο ήχο. Στο κεφάλι μας. Γιατί όλα αυτά, συμπληρώνουν το κενό που υπάρχει στον εγκέφαλο το οποίο έπρεπε να καταλαμβάνει η ικανότητα να στέλνει στα χέρια τις συνάψεις που κάνει-μουσικά-ώστε αυτά να παίζουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που σκέφτεσαι. Όποιος το βγάλει αυτό σε κιθάρα, ενισχυτή ή πετάλι θα το αγοράσω. ( ο tommy emmanuel δεν είναι πετάλι, άσε που αν τον βάλω μπροστά και όχι στο fx loop θα λασπώνει)

Μέχρι τότε, άλλο μανίκι=άλλη κιθάρα. Πόσο άλλη? Όση μας επιτρέπουμε να μας παραμυθιάζει. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σιγουρα ειναι, καθαρα, εγκεφαλικο το ολο θεμα με τις αλλαγες σε parts/εξοπλισμο. 

Εγκεφαλικο θεμα ειναι και η μουσικη, γενικοτερα. Ο εγκεφαλος μας χρειαζεται συνεχως καποιο ερεθισμα για να μπορει να κανει κατι το διαφορετικο, και να μην ακολουθει μια ακολουθια πραξεων, σα ρομποτ. Και για να δωσει εντολη στο χερι να παιξει κατι, πρεπει πρωτα να την εχει "εμπνευστει". Αρα το "παραμυθιασμα" ειναιβαναποσπαστο μερος της δημιουργικοτητας.

?

 
Την Vintage την εχω απο το 2015. Τοτε δεν ειχα εργαλεια να μετρησω το radius της. Θεωρουσα πως πιθανον να εχει 10αρι (οπως εβρισκα και στο νετ για πληροφοριες, αλλοι λεγανε για 12αρι). Ομως, σε συγκριτικο διπλα διπλα στην Classic Player 60s (12ιντσο C profile), η Vintage καθοταν στο χερι μου, αν οχι καλυτερα, σχεδον το ιδιο. Αποκλειεται ελεγα να ειναι 10αρι.

Μετα που πηρα και μετρησα το μανικι της Vintage, ηταν οντως 12αρι. Προς το soft C προφιλ, και οχι πολυ παχυ. Ο,τι επρεπε. Επισης, το ματ φινιρισμα, με εκανε να ευχαριστιεμαι στο παιξιμο πολυ περισοτερο απο εκεινο του gloss της Fender.

Μα, ξερετε τι ειναι να εχεις μια πολυ καλη Fender (λογω specs κλτ) και εσυ να θες να παιζεις με την ταπεινη Vintage;;; ? και να σε κοιταει καταματα κρεμασμενη (η άλλη) στον τοιχο, και να της λες, " sorry,  I can't"?

Τελικα, κατα την ταπεινη μου αποψη, το να εχεις ενα φτηνο οργανο, που το εχεις φερει στα μετρα σου (και ας εφτανε τελικα την τιμη μιας ετοιμης ακριβης), τουλαχιστον για εμενα απο... ψυχολογικης αποψης, "μη σταξει, μη βρεξει και μην γρατζουνιστει", νομιζω οτι με δεσμευει πολυ λιγοτερο να μην την ευχαριστηθω και στο ζορισμα, και σε χτυπηματα κτλ. Δεν...την...λυπαμαι...(με την καλη εννοια) να την ευχαριστηθω, ταλαιπωρωντας της...

(αν σημερα μου εκαναν δωρο μια πανακριβη strat κιθαρα, δεν ξερω αν θα την επαιρνα σε live, αν δεν θα ημουν σφιγμενος, μην την ζορισω κτλ, τα ξερετε πώς πανε αυτα? )

(για να μην ειμαι βεβαια αδικος ή ακυρος, μιας και δεν εχω 2Κ κιθαρα ή παραπλησια κτλ - οικονομικα μιλωντας-  νομιζω οτι αυτην την αντιμετωπιση θα ειχα. Οσοι εχουν βεβαια ακριβα μοντελα, ας πουν τι σκεφτονται και αν αυτο στεκει...)

 
Μα, ξερετε τι ειναι να εχεις μια πολυ καλη Fender (λογω specs κλτ) και εσυ να θες να παιζεις με την ταπεινη Vintage;;; ? και να σε κοιταει καταματα κρεμασμενη (η άλλη) στον τοιχο, και να της λες, " sorry,  I can't"?

Τελικα, κατα την ταπεινη μου αποψη, το να εχεις ενα φτηνο οργανο, που το εχεις φερει στα μετρα σου (και ας εφτανε τελικα την τιμη μιας ετοιμης ακριβης), τουλαχιστον για εμενα απο... ψυχολογικης αποψης,
Κι εγω το ιδιο κάνω.....εχω ακριβές και παίζω με partcaster του 100ρικου με μαγνητη πιο ακριβο απ ολο το όργανο..

 
Γυρω στα 100-120 
Καλησπερα, εχεις υπ'οψη καποιον - καποιους μαστορες απο Αθηνα που κανουν refret με ατσαλινα ταστα σε αυτην την τιμη;...

Θα με ενδιεφερε παρα πολυ, αν εχεις και θεωρηθει διαφημιση στο παρον θεμα, στειλε Π.Μ.

 
Η τιμη που ανεφερα αφορα το refretting, γενικοτερα. Ειχα απαντησει στο προηγουμενο ποστ, οπου ρωτουσε γενικα.

Οι τιμες στα ατσαλινα ταστα περι τα 30-40% πανω.

 
......

ΥΓ. Ηταν το δευτερο μου refret σε μια φθηνη αλλα καλη μου κιθαρα, που απο τη μια αξιζε να την φτιαξω στα μετρα μου, ενω απο την αλλη, και κατι να μην πηγαινε καλα, το κοστος θα ηταν μικρο! ;D

Η συμβουλη μου και αυτη τη φορα; Οσοι εχετε διαμαντια κιθαρες που αξιζουν πολλα και συναισθηματικα και οικονομκα, και δεν εχετε σκοπο να καντε μονοι σας την διδικασια, απλα πηγαινετε σε καποιον επαγγελματια που ξερει. Οσοι απο την αλλη δεν υπηρχε περιπτωση να πατε ετσι κι αλλιως ή εχετε ορεξη, διαθεση, υπομονη και σχετικη ικανοτητα σε μερεμετια, τοτε βουτατε!


Μια διευκρυνιση να μην σας μπερδεψω (αν και το αναφερω παραπανω):

Ολη η παραπανω διαδικασια εγινε απο εμενα σε επιπεδο DIY σε δικη μου κιθαρα. Αυτο φυσικα σημαινει κατι μακραν του "επαγγελματικου refret", λογω απειριας και απουσιας επαγγλεματικων εργαλειων και χρονου που απαιτειται

Επισης, στην παραπανω διαδικασια δεν εχω κανει fret level, καθως, οπως γραφω, μου ηταν αδυνατο κυριως λογω εργαλειων αλλα και απειριας και χρονου που απαιτει κατι τετοιο και ειδικα σε ατσαλινα ταστα... Το fret level σε συνδυασμο με σωστη ρυθμιση του nut ειναι εκεινο που κανει ενα οργανο απο το να παιζει "καλα" στο να παιζει "τελεια".

Οποτε τα χρηματα σε ενα καλο μαστορα με εμπειρια ειναι fair enough για οργανα που θελουμε να παιζουν τελεια, οπως επισης και το κοστος σε ασαλινα ταστα.

Απλα η τοποθετηση εγινε απο εμενα στο καλυτερο δυνατο που θα μπορουσα, προσπαθωντας να φερω τα ταστα στο ιδιο επιπεδο μετρωντας τα ανα 3. Αυτο ηταν το καλυτερο που μπορουσα να κανω απο πλευρας μου, που ναι μεν ειχε πολυ καλα αποτελεσματα, αλλα ειχα συμβιβαστει κιολας στο μεχρι πού μπορουσε να φτασει το DIY. (ειναι επισης ρυθμισμενη ψηλα οι χορδες, οποτε πιθανο fret buzz, καπως αυτο μαζευτηκε).

Για τα δεδομενα τα δικα μου παιζει τελεια, και ναι, θα την επαιρνα και σε live μου

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top