Αντίο κύριε McKenna...

Και η αντίδραση του Gerry McAvoy στο FB πριν από μόλις 4 ώρες:

"I'm lost for words creating this post. I lost my friend and comrade this morning.After what should have been a routine operation,there were complications,meaning Ted started hemorrhaging blood.Sadly the surgeons could not stop the bleeding.I spoke with Ted on Thursday,wished him good luck and told him we will speak on Saturday.I'm devastated.Ted was one of the nicest guys you could ever meet.A brilliant musician. He was a big man with a big heart, and he has left us all with a big hole in our lives.My thoughts are with Laura,Casey,Heather and Claire,and everyone who's lives were touched by the big man.RIP Ted from myself, Marcel,Davy,and all those musicains who had the pleasure of playing with one of the finest drummers of all time".

Είναι τόσο κρίμα που ο άνθρωπος πέθανε κατά τη διάρκεια μιας απλής, 'επιλεκτικής' εγχείρησης ρουτίνας.

 
Αγαπημενος.

Εφυγε νωρις.

Εδω για μενα εχει δωσει ρεστα.
 




 
Μεγιστος πραγματικα.

Ο αγαπημενος μου  MSG δισκος ειναι το Assault Attack.Περα απο τις συνθεσεις,περα απο τη φωνη του Bonnet που ταιριαζε γαντι,ενας απο τους βασικοτερος λογους ηταν ο γιγαντας McKenna και το παιξιμο του.

Ειδικα οταν ηρθε στα αυτια μου η εισαγωγη του αποκατω για πρωτη φορα,την ακουσα κανονικα.

Ο τροπος που παιζει παρεα με αυτον τον τεραστιο ηχο.

Το ιδιο παθαινω μετα απο τοσα χρονια οποτε το ακουω.

Kαλο ταξιδι του μαγκα.




 



 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σπύρο, ναι. Στη σκιά του Shadow Play (pun intended) συχνά ξεχνάμε πόσα διαμάντια έχει το Photo Finish.

Γιώργο, συμφωνώ απόλυτα. Έχω όλα τα άλμπουμ της πρώτης περιόδου των MSG - με τερατώδεις ντράμερς, όπως ο Cozy και ο Simon Phillips - αλλά το Assault Attack είναι αυτό που έχω κυριολεκτικά λιώσει. Το line-up και οι συνθέσεις αυτού του δίσκου  σκότωναν. 

 
Γμτ.

Στα 68.

Αλλά και πάλι με τόσο αλκοόλ...

Ιστορικός ντράμερ.

Έχει μείνει ήδη στην ιστορία.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top