Μια από τις πιο σωστές κουβέντες που 'εχει γραφτει κάποτε εδώ είναι ότι "τα πάντα είναι eq".
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πάντα προσπαθείς να ταιριάξεις τα στοιχεία που δίνουν αυτό το eq.
Για παράδειγμα, αν βάλεις σε μια bright κιθάρα, bright μαγνήτες και ύστερα την βάλεις σε έναν bright ενισχυτή στον οποίο έχεις βάλει ένα bright μεγάφωνο και την boostάρεις με ένα treble booster, χρησιμοποιώντας πάντα hi-end καλώδια τι αποτέλεσμα νομίζεις ότι θα πάρεις;
Άρα το πιο απλό είναι να σκεφτείς τί θα ήθελες να έχεις περισσότερο στον ήχο σου, και πως θα μπορούσες να το εξυπηρετήσεις καλύτερα.
Για τους burstbuckers:
Είναι πολύ καλοί μαγνήτες, όπως και όλοι οι μαγνήτες που έχει βγάλει η
gibson. Aλλά το 2010 o καθένας έχει τα γούστα του και υπάρχουν άπειροι boutiqάδες να τα εξυπηρετούν. Επίσης το γεγονός ότι η πλειψηφία τους αντικαθιστά, και καταλήγει σε κάτι άλλο δεν τους επιτρέπει κατά τη γνώμη μου τον χαρακτηρισμό "all time classic" (απλά είναι υπερβολικός).
Εγώ τους αντικατέστησα, αυτή την στιγμή έχω τους RS/Fralin True 60s και δεν θα τους ξαναέβαζα (βασικά τους πούλησα). Ήταν καλοί όσο έπαιζες χαμηλά αλλά σε "αντρικά" volumes δεν είχαν το σωστό midrange για μένα, η μι καντίνι ήταν ασθενική και υπήρχε και ένα παράξενο επαναλαμβανόμενο phasing σε ορισμένες νότες. Πάντως απ' όσο ξέρω υπάρχουν και μικροδιαφορές από set σε set. Ήταν όμως φοβερά balanced, και η απόκριση στα volume και tone controls ήταν καταπληκτική.
Tώρα αν πάιζεις σε Guitar Rig, δεν υπάρχει λόγος να πάς να ξοδέψεις μια περουσία κατά τη γνώμη μου μιας και έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να "περάσει" σε αυτό το 10% του complexity που θα κερδίσεις από ένα set "Boutique" μαγνήτες. Απλά βάλε κάτι πιο γκαζωμένο (π.χ καναν Seymour Duncan Custom Custom...)