Αλέξια: Άλλη φορά να προσέχω πριν μιλήσω

[frunobulax]

Αν το πάρεις ορθολογιστικά περισσότερα κέρδισε (χρήματα, αναγνωρισιμότητα κλπ) από τα "ελαφρά" παρά από την ποιότητα. Φυσικά τεράστιες ικανότητες η Αλέξια.......

(Άποψή μου)

Δεν νομίζω πως κέρδισε περισσότερα. Τα χρήματα και η αναγνωρισιμότητα (στην εποχή της και μόνο) θα μπορούσαν να είναι περισσότερα σήμερα αν δεν επέλεγε τον γνωστό δρόμο που δείχνουν οι έλληνες μανατζαραίοι και παραγωγοί (πατάτας).

Εννοώ πως αν χρησιμοποιούσε το (υπαρκτό) ταλέντο της θα μπορούσε να επιλέξει καλύτερα τραγούδια και να βγάζει λεφτά ΚΑΙ σήμερα και να είναι αναγνωρίσιμη ΚΑΙ σήμερα (που όπως φαίνεται δεν είναι σε όλους).

Το ξέρω πως κάποιοι θα διαφωνήσουν, αλλά στο τέλος - τέλος αυτό που έμεινε (σε εμένα τουλάχιστον) ως αίσθηση για αυτη την τραγουδίστρια είναι πως προκειται για μια μορφή της γραφικής πλευράς των 80s.

 

[fuZZed]

Λιγο ασχετο, λιγο σχετικο εχετε προσεξει οτι εχει αρχισει να ακουγεται παλι ο μπιγαλης ??? ;D ;D

 

[lgbesios]

μια μορφή της γραφικής πλευράς των 80s.

80s in Greece.... :  ο Τζιμάκος  τα έλεγε καλά  τότε  ;D

 

[kostri]

Δεν μου αρέσει η Αλέξια. Συνέβαλλε, στο μέτρο που μπορούσε, στη διαμόρφωση της απαράδεκτης ποπ της εποχής της ενώ και οι πιο "σοβαρές" δουλειές που έκανε στην συνέχεια, δεν με πείθουν. Βρίσκω και εκεί σημάδια εγωπάθειας.

 

[Superfunk]

Θα συμφωνησω και εγω, σαν τραγουδιστρια τη βρισκω μετρια,καλη τεχνικη και range αλλα μετριο φραζαρισμα και ακομα πιο μετρια ερμηνεια και "ψυχη".

Ακους τις "σπουδες" και αυτο δεν ειναι καλο.

Αλλωστε μια συγκριση με αντιστοιχες (λεμε τωρα ,μη τρελλαθουμε κι ολας.. ;D) τραγουδιστριες οπως η Dianna Krall το επιβεβαιωνει αυτο ανετα.

 

[spy]

Ακους τις "σπουδες" και αυτο δεν ειναι καλο.

Δεν πειράζει, πού και πού ας ακούμε και τις σπουδές. Το προτιμώ και από τις διάφορες ατάλαντες με feeling (=τσιρίδες) και από κάποιες "σπουδαγμένες" που τραγουδάνε το "My Funny Valentine" λες και είναι άρια του Βέρντι.

Για Ελλάδα μιλάμε, το σημείο αναφοράς μας δεν είναι η Sarah Vaughan.

 

[Trolley]

Δεν πειράζει, πού και πού ας ακούμε και τις σπουδές. Το προτιμώ και από τις διάφορες ατάλαντες με feeling (=τσιρίδες) και από κάποιες "σπουδαγμένες" που τραγουδάνε το "My Funny Valentine" λες και είναι άρια του Βέρντι. Για Ελλάδα μιλάμε, το σημείο αναφοράς μας δεν είναι η Sarah Vaughan.

Ναι μωρέ.. αλλά υπάρχει η Ελλάδα του '50, του '60, του '70, του '80, του 90 κλπ.

Κάτι Αλέξιες, κρίνονται για το πως (και αν) συνέβαλλαν (με τις καλλιτεχνικές τους επιλογές) στο να έχουμε αυτό που εσύ λες "Ελλάδα", διότι την δεκαετία του 50 και του 60 υπήρχε μία άλλη Ελλάδα, από κύριους και κυρίες που δεν είχαν σημαντικές "σπουδές".

Δεν είναι ότι την αντιπαθεί κάποιος προσωπικά, αλλά ότι ταύτισε τη καλλιτεχνική της παρουσία με ένα μάτσο βλακείες.

 

[darshan]

...με ένα μάτσο βλακείες.

Ναί... Ξέραμε και καλύτερα...

Στο 0:12 του πρώτου video μπορείτε να δείτε την Shakira πριν γίνει γνωστή, να κάνει την κομπάρσα.

 

[spy]

Ναι μωρέ.. αλλά υπάρχει η Ελλάδα του '50, του '60, του '70, του '80, του 90 κλπ.

Κάτι Αλέξιες, κρίνονται για το πως (και αν) συνέβαλλαν (με τις καλλιτεχνικές τους επιλογές) στο να έχουμε αυτό που εσύ λες "Ελλάδα", διότι την δεκαετία του 50 και του 60 υπήρχε μία άλλη Ελλάδα, από κύριους και κυρίες που δεν είχαν σημαντικές "σπουδές".

Δεν είναι ότι την αντιπαθεί κάποιος προσωπικά, αλλά ότι ταύτισε τη καλλιτεχνική της παρουσία με ένα μάτσο βλακείες.

Ναι, αλλά ας δούμε τι θα μπορούσε να κάνει η Αλέξια για να εκμεταλλευτεί το ταλέντο της και να αποκτήσει κάποια αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα των μέσων της δεκαετίας του '80:

1. Να συμμετάσχει σε κάποιο από τα ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΑ jazz σχήματα της εποχής και να τραγουδάει στα κατάμεστα αθηναϊκά jazz clubs.

2. Να σχηματίσει experimental μπάντα με φωνητικά, ηλ. κιθάρα, φυσαρμόνικα, τρία τσέλα και congas, με επιρροές από Dinah Washington, Captain Beefheart και Jack Kerouac.

3. Να τραγουδήσει ποπ ανοησίες της εποχής.

 

[audiokostas]

Φίλε μοντεράτερα άκου !

Είναι κι η παραλιακή μια λύση.  ;D

 

[Trolley]

Ναι, αλλά ας δούμε τι θα μπορούσε να κάνει η Αλέξια για να εκμεταλλευτεί το ταλέντο της και να αποκτήσει κάποια αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα των μέσων της δεκαετίας του '80:

1. Να συμμετάσχει σε κάποιο από τα ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΑ jazz σχήματα της εποχής και να τραγουδάει στα κατάμεστα αθηναϊκά jazz clubs.

2. Να σχηματίσει experimental μπάντα με φωνητικά, ηλ. κιθάρα, φυσαρμόνικα, τρία τσέλα και congas, με επιρροές από Dinah Washington, Captain Beefheart και Jack Kerouac.

3. Να τραγουδήσει ποπ ανοησίες της εποχής.

Έκανε λοιπόν το (3), απέκτησε την αναγνωρισιμότητα και τώρα την αναγνωρίζουμε. Αυτό δεν καταγγέλθηκε ως πρόβλημα (της);

 

[RayDTutto]

Το πρόβλημα είναι, νομίζω, ότι οι ανοησίες που τραγούδησε παραήταν ανόητες (ναι, για κάποιο λόγο θεωρώ ότι υπάρχει διαβάθμιση...)

Από την άλλη, αν δεν είχε τραγουδήσει ανοησίες, αυτό το θρεντ σίγουρα δεν θα υπήρχε σήμερα.

Π.χ. τη Σιαμαντά πόσοι την ξέρουν;



Δεν κάνω συγκρίσεις για καλύτερο ή χειρότερο, απλώς αναφέρω.

 

[Jazzjoker]

To thread μου θύμισε ένα φαινόμενο το οποίο είναι σε όλους μας λίγο πολύ γνώριμο νομίζω. Τραγουδιστής/τραγουδίστρια που έχει αποκτήσει όνομα από χαζοπόπ ή λαϊκορόκ κλπ, αρχίζει να συμπεριλαμβάνει στο ρεπερτόριό του και κομμάτια που απαιτούν φωνή, μουσικότητα και γενικώς όχι μόνο ωραίο κώλο.

Αυτομάτως γίνεται η τρομερή αποκάλυψις ότι ο καλλιτέχνης είναι ΚΑΙ ποιοτικός αν θέλει. Οι έως τότε οπαδοί του ησυχάζουν γιατί εκείνοι το πίστευαν εξαρχής ότι μπορούσε και ποιότητα, οι δε που τον άκουγαν κρυφά, τώρα πια δεν ντρέπονται γιατί "μπορεί να τραγουδάει για πίστα αλλά έχει φωνάρα και το έχει αποδείξει".

Είμαστε οι επιλογές μας φοβάμαι.

Υ.Γ. Δεν τα λέω για την Αλέξια. Την πορεία της καθόλου δεν την ξέρω πέρα από το "τα κορίτσια ξενυχτάνε" και το "άσπρο μαύρο". Απλώς η κουβέντα μου θύμισε τα παραπάνω.

 

[RayDTutto]

Αυτό που κάνει εντύπωση στην Αλέξια είναι οι επιδόσεις της ΠΡΙΝ κάνει επιτυχία. Βέβαια, μετά, ήρθε Ελλάδα.

 

[ohhai]

To thread μου θύμισε ένα φαινόμενο το οποίο είναι σε όλους μας λίγο πολύ γνώριμο νομίζω. Τραγουδιστής/τραγουδίστρια που έχει αποκτήσει όνομα από χαζοπόπ ή λαϊκορόκ κλπ, αρχίζει να συμπεριλαμβάνει στο ρεπερτόριό του και κομμάτια που απαιτούν φωνή, μουσικότητα και γενικώς όχι μόνο ωραίο κώλο.

Αυτομάτως γίνεται η τρομερή αποκάλυψις ότι ο καλλιτέχνης είναι ΚΑΙ ποιοτικός αν θέλει. Οι έως τότε οπαδοί του ησυχάζουν γιατί εκείνοι το πίστευαν εξαρχής ότι μπορούσε και ποιότητα, οι δε που τον άκουγαν κρυφά, τώρα πια δεν ντρέπονται γιατί "μπορεί να τραγουδάει για πίστα αλλά έχει φωνάρα και το έχει αποδείξει".

Πάντως δεν θα βγω κιόλας να πω ε ναι λοιπόν ακούω Αλέξια, απλώς ήθελα να μάθω λίγα παραπάνω για αυτήν μετά απ' την πρώτη εσφαλμένη κρίση. Μου έχουν πει ότι κανένας που βρίσκεται στον χώρο δεν είναι τυχαίος και πραγματικά με χτυπάει σαν μπούμερανγκ ο όποιος σνομπισμός είχα για καλλιτέχνες.

Απλώς στο τέλος μπαίνουν και τα λεφτά στη μέση και όλοι λένε δεν γ#*@#&% ας πουλήσω τα πάντα για να βγάλω και κανένα λεφτό...

 

[Trolley]

...

...

... Πάντως, ίσως δεν είναι ποτέ αργά για να επιχειρήσει κανείς την αποκατάσταση της εικόνας του/της:

Εκπλαγείτε:

http://alexiare-be.com/

 

[Jazzjoker]

Εξεπλάγην. Μπράβο της.

 

[jazzexia]

Η Αλέξια δεν σταμάτησε στο Put the blame on mame.

To "Re-bE" είναι ο νέος της πολυσυλλεκτικός δίσκος -πρόταση- που κυκλοφόρησε πριν 1 μήνα σχεδόν. Όλα τα κομμάτια είναι δικά της (μουσική - στίχοι). Ας ακούσετε το αριστουργηματικό της άλμπουμ λοιπόν, για να έχετε μια πλήρη άποψη για την Αλέξια.

Εδώ η κριτική από τον Αργύρη Ζήλο:

"Μάταιες οι αναλογίες με οιονδήποτε εγχώριο τραγουδοποιό – πιστέψτε με! Το κορίτσι αποδεικνύεται όχι απλά ενήμερο μα υπερκείμενο του μοντερνισμού: πάνω κι απ’ την εκ βαθέων εκφραστικότητά του, συνθέτει έναν προσωπικό κόσμο σαγηνευτικά καλλιτεχνικό!"

http://www.athinorama.gr/music/records/

Kαι τa ολοκαίνουριa:


<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/MxGcEWqC1A0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Alexia - The street I live (from Re-bE)

<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/7oPtNWkbvxI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Περισσότερα στο

www.rebe.com

 

[Trolley]

Η Αλέξια δεν σταμάτησε στο Put the blame on mame.

To "Re-bE" είναι ο νέος της πολυσυλλεκτικός δίσκος -πρόταση- που κυκλοφόρησε πριν 1 μήνα σχεδόν. Όλα τα κομμάτια είναι δικά της (μουσική - στίχοι). Ας ακούσετε το αριστουργηματικό της άλμπουμ λοιπόν, για να έχετε μια πλήρη άποψη για την Αλέξια.

Εδώ η κριτική από τον Αργύρη Ζήλο:

"Μάταιες οι αναλογίες με οιονδήποτε εγχώριο τραγουδοποιό – πιστέψτε με! Το κορίτσι αποδεικνύεται όχι απλά ενήμερο μα υπερκείμενο του μοντερνισμού: πάνω κι απ’ την εκ βαθέων εκφραστικότητά του, συνθέτει έναν προσωπικό κόσμο σαγηνευτικά καλλιτεχνικό!"

http://www.athinorama.gr/music/records/

Kαι τa ολοκαίνουριa:

<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/MxGcEWqC1A0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

<iframe title="YouTube video player" width="480" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/7oPtNWkbvxI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

Περισσότερα στο

www.rebe.com

Άργησες παίκτη (τρια)...

 

[Jazzjoker]