- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Ο Eye δεν είναι τάρανδος. >Evilnye είπε:
Είναι closet rocker.
Eye, say it loud, I ' m rock and proud.
Albums of the year 2009
- Thread starter Silot
- Start date
- Πρόσφατη δραστηριότητα Πρόσφατη δραστηριότητα:
- Απαντήσεις: Απαντήσεις 101
- Εμφανίσεις: Εμφανίσεις 19K
Είναι closet rocker.
Eye, say it loud, I ' m rock and proud.
- Μηνύματα
- 228
- Πόντοι
- 16
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) ο εγωισμός κ το δίκιο μου δεν μου επιτρέπουν να ανακαλέσω με ότι συνέπειες συνεπάγεται αυτο.yameth είπε:
Έτσι κ αλλιώς δεν έχει νόημα η συμμετοχή μου σε ένα forum όπου ένας modulator θεωρεί εμένα κ όσους τελοσπάντων ακούνε ροκ "αστείους" (στην καλύτερη)... Αν έχεις μια τέτοια αρνητική προκατάληψη για ένα σύνολο ανθρώπων τότε πώς μπορείς να συνομιλήσεις μαζί τους?
Επίσης οι τραμπουκισμοί τύπου "θα σου δείξω εγώ" κτλ προσβάλλουν την νοημοσύνη μου κ δεν τους δέχομαι.
- Μηνύματα
- 412
- Πόντοι
- 16
Αυτο το topic με εκανε να καταλαβω τα τελευταια 2 χρονια δεν ακουσα τιποτα καινουριο.Με Marvin Gaye,Nat king Cole,και τσαμικα τη βγαζω.
- Μηνύματα
- 243
- Πόντοι
- 16
Χαιρετώ το forum καθότι είναι το πρώτο μου ποστ εδώ μέσα.
Το 2009 άκουσα αρκετά albums. Πολλά από αυτά μία μόνο φορά. Άλλα πολλές. Και μερικά τα έλιωσα. Αυτά που άκουσα πολλές φορές ήταν γύρω στα 150. Από αυτά διάλεξα τα 23 που ακολουθούν. Γιατί ...23; Γιατί τόσα μου άρεσαν!
Yeah Yeah Yeahs - It’s Blitz!
Ο ήχος τους γέμισε με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία και μελωδίες αλλά συνεχίζει να σφυροκοπάει. Η φωνή της Karen O ακροβατεί μεταξύ ουρλιαχτού και νανουρίσματος και η μπάντα παραδίδει άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ.
Bat For Lashes - Two Suns
Ατμοσφαιρικές μελωδίες και αιθέρια γυναικεία φωνητικά από τη Natasha Khan που είναι ουσιαστικά όλη η μπάντα (παίζει ακόμη πιάνο, κιθάρα, κλπ.). Λυρισμός και μελαγχολία. Λες και βλέπεις τα ξωτικά να χάνονται μέσα στη βρετανική ομίχλη, στο 2ο αυτό album τους.
The Horrors - Primary Colours
Οι κιθάρες ουρλιάζουν και τα πλήκτρα χτίζουν εφιαλτικές μελωδίες. Ο Badwan τραγουδάει σαν να του κλέβουν τον αέρα που ανασαίνει. Πραγματικά τεράστιο album.
Julian Casablancas - Phrazes For The Young
Αφού οι Strokes δεν έχουν album τελευταία, μας προέκυψε ο Casablancas. Τι λες ρε φίλε; Επειδή σε λένε Casablancas πρέπει να κυκλοφορήσεις και δίσκο; Και όλα αυτά τα μικρά και άγνωστα γκρουπάκια που είναι έτοιμα να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για λίγη δόξα, πότε θα δουν άσπρη μέρα;
Είμαι γενικά επιφυλακτικός με τέτοιες δουλειές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έκανα πολύ λάθος. Το παλικάρι έφτιαξε ένα περίφημο δίσκο. Αποστασιοποιείται από το garage παρελθόν της μπάντας του και (συνεχίζει να) γράφει τραγούδια επιπέδου. Χαρισματικός. Respect!
Fuck Buttons - Tarot Sport
Το ηλεκτρονικό μου άλλοθι της χρονιάς, μιας και δεν παρακολουθώ όπως παλιότερα το είδος.
Kasabian - West Ryder Pauper Lunatic Asylum
Για πολλούς ο δίσκος της χρονιάς. Φοβεροί ρυθμοί που άλλοτε ξεσηκώνουν και άλλοτε υπνωτίζουν, γλυκές κιθάρες και απίστευτη παραγωγή που ανεβάζει κυριολεκτικά ένα επίπεδο παραπάνω τις συνθέσεις. Ένα album που όλα σχεδόν τα τραγούδια θα μπορούσαν να βγουν σαν singles.
The Big Pink - A Brief History Of Love
Αυτό δεν είναι wall of sound. Είναι river of sound. Σε παίρνει μαζί του. Ονειρικές συνθέσεις, πανδαισία ήχων. Στο σέικερ pop, electronica και alternative και το αποτέλεσμα ένα από τα καλύτερα όχι μόνο ντεμπούτα, αλλά album της χρονιάς. Αν είχαν την προώθηση των Kasabian ίσως να μιλούσαμε για ΤΟ album της χρονιάς.
Wilco - Wilco
Σπουδαία μπάντα. Σχεδόν απαρατήρητη στην Ελλάδα. Κάθε album που βγάζουν είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Δεν είναι καλοί επειδή έτσι λένε οι κριτικοί. Είναι πραγματικά φοβεροί.
Wild Beasts - Two Dancers
Η έκπληξη της χρονιάς! Μέχρι και νέους Smiths τους είπανε. Καθαρές κιθάρες κελαηδούν μέσα σε αγχωτικά rhythm section και η ηγετική μορφή και τα εξαίσια φωνητικά του Hayden Thorpe καθηλώνουν.
Bruce Springsteen - Working On A Dream
ΟΙ Έλληνες μουσικόφιλοι πάντα αντιμετώπιζαν με υπεροψία το "αφεντικό". Οι "ροκάδες" ακόμα χειρότερα. Παραήταν αμερικανός για τα γούστα τους. Δύσκολα αναγνώριζαν ότι μετά από τόσες δεκαετίες και παρά την τεράστια παγκόσμια αναγνώριση και τα βουνά από χρήματα που έχει βγάλει, συνεχίζει να παίζει απλό και όμορφο rock 'n' roll. Αλλά βέβαια που να ξέρει ο χωριάτης από το New Jersey τι σημαίνει rock 'n' roll; Εμείς οι Ελληνάρες ξέρουμε καλύτερα.
Florence + The Machine - Lungs
Η νέα ελπίδα της pop στη Βρετανία. Θυμίζει Kate Bush. Καλή φωνή, πλούσιες συνθέσεις και όμορφα τραγούδια. Ντεμπούτο που έκανε αίσθηση.
Lily Allen - It's Not Me, It’s You
Η Lily τραγουδάει "έφαγα τα χρόνια μου παίρνοντας πίπες" και κανένας δεν εκπλήσσεται με τους στίχους. Η αθυρόστομη βρετανιδούλα που με το 1ο της album το 2006 έδωσε άλλη πνοή στην pop της χώρας της, επανέρχεται να επιβεβαιώσει ότι δεν ήταν κομήτης. Δεν προτείνεται σε μονόχνοτα βαθυστόχαστους και δραματικά φιλοσοφημένους μουσικοκριτικούς.
The Muse - The Resistance
Κάτι άλλο περίμενε ο κόσμος από αυτούς γιατί απλά είναι μια από τις μεγαλύτερες, σύγχρονες μπάντες στον πλανήτη. Αναφορές που δείχνουν ότι ψάχνονται σαν μπάντα βουτώντας στην ιστορία του ροκ, εξαιρετική παραγωγή, αλλά μήπως δεν είναι η ουσία εκεί; Είπαμε, ο πήχης είναι πολύ ψηλά και οι απαιτήσεις μεγάλες!
The Dead Weather - Horehound
Το ροκ άλλοθί μου της χρονιάς. Μου φαίνεται όσο μεγαλώνω μαλακώνουν και οι ήχοι που μου αρέσουν. Γιατρέ μου είναι επικίνδυνο; Χρειάζομαι θεραπεία;
The Cribs - Ignore The Ignorant
Δύο δίδυμοι και ο έτερος αδερφός τους με τη συνδρομή του Johnny Marr από τους Smiths (ο οποίος δηλώνει πλήρες μέλος της μπάντας πλέον) φτιάχνουν ένα τυπικό και πολύ αξιόλογο alternative δίσκο, χωρίς καινοτομίες αλλά με πολύ καλά τραγούδια.
Neko Case - Middle Cyclone
Album της χρονιάς για το amazon.com. Μια ακούραστη αμερικανίδα τραγουδοποιός που πλέει στα νερά του alternative pop - rock - country ιδιώματος. Μη κολλάτε στο "country". Ακούστε τη! Αξίζει!
Arctic Monkeys - Humbug
Σταθερή αξία. Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό να πεις κάτι τέτοιο για μια μπάντα με μικρό χρόνο ζωής και με τόσο νέα μέλη σε ηλικία, τόσο αλήθεια είναι. Οι έξυπνοι στίχοι και τα περίεργα riffs υπάρχουν παντού κι εδώ. Ο ήχος τους γέμισε περισσότερο. Τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται.
Placebo - Battle For The Sun
Πάνε οι εποχές του Without You… Πάει και το σπρώξιμο από τα ΜΜΕ και τους κριτικούς. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Και οι Placebo συνεχίζουν να αρέσουν στον κόσμο. Ο ήχος τους έχει στρογγυλέψει. Οι κιθάρες ακούγονται πιο δυνατές από παλιά. Η φωνή του Molko δεν σπαράζει πλέον αλλά είναι πάντα …Molko. Το album έχει αδύνατες στιγμές (ποιο δεν έχει άλλωστε) αλλά είναι καλό. Πολύ καλό! Καλύτερο από το Meds.
The Decemberists - The Hazards Of Love
Το concept album της χρονιάς. Ιστορίες καθημερινότητας και (βέβαια) αγάπης με μελωδίες και σύνθετες ενορχηστρώσεις από ένα τεράστιο μουσικό φάσμα.
XX - The XX
Λιτή, μινιμαλιστική, ατμοσφαιρική indie-pop. Επαναλαμβανόμενα riff και καταθλιπτική ατμόσφαιρα. Όλα συνθέτουν έναν από τους κορυφαίους δίσκους της χρονιάς.
Camera Obscura - My Maudlin Career
Λαμπερή pop. Άλλοτε χαρούμενη και άλλοτε μελαγχολική. Πάντα γλυκιά σα καραμέλα. Η Tracy Campbell τραγουδάει και η μπάντα γεμίζει τα τραγούδια με πλήκτρα, πνευστά, φυσαρμόνικα, μαντολίνο και ότι άλλο σκεφτείτε. Η ζωή είναι ωραία και πρέπει κάπου κάπου να το θυμόμαστε.
Και δύο folk albums. Από τη Βρετανία και οι δύο μπάντες. Η πρώτη κοιτάει πιο πολύ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με banjo, κλπ. Η άλλη γράφει απλά, όμορφα τραγούδια.
Noah And The Whale - The First Days Of Spring
Mumford And Sons - Sigh No More
Σίγουρα έχω αφήσει έξω πολλά καλά πράγματα. Ίσως επανέλθω με προσθήκες.
Το 2009 άκουσα αρκετά albums. Πολλά από αυτά μία μόνο φορά. Άλλα πολλές. Και μερικά τα έλιωσα. Αυτά που άκουσα πολλές φορές ήταν γύρω στα 150. Από αυτά διάλεξα τα 23 που ακολουθούν. Γιατί ...23; Γιατί τόσα μου άρεσαν!
Yeah Yeah Yeahs - It’s Blitz!
Ο ήχος τους γέμισε με περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχεία και μελωδίες αλλά συνεχίζει να σφυροκοπάει. Η φωνή της Karen O ακροβατεί μεταξύ ουρλιαχτού και νανουρίσματος και η μπάντα παραδίδει άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ.
Bat For Lashes - Two Suns
Ατμοσφαιρικές μελωδίες και αιθέρια γυναικεία φωνητικά από τη Natasha Khan που είναι ουσιαστικά όλη η μπάντα (παίζει ακόμη πιάνο, κιθάρα, κλπ.). Λυρισμός και μελαγχολία. Λες και βλέπεις τα ξωτικά να χάνονται μέσα στη βρετανική ομίχλη, στο 2ο αυτό album τους.
The Horrors - Primary Colours
Οι κιθάρες ουρλιάζουν και τα πλήκτρα χτίζουν εφιαλτικές μελωδίες. Ο Badwan τραγουδάει σαν να του κλέβουν τον αέρα που ανασαίνει. Πραγματικά τεράστιο album.
Julian Casablancas - Phrazes For The Young
Αφού οι Strokes δεν έχουν album τελευταία, μας προέκυψε ο Casablancas. Τι λες ρε φίλε; Επειδή σε λένε Casablancas πρέπει να κυκλοφορήσεις και δίσκο; Και όλα αυτά τα μικρά και άγνωστα γκρουπάκια που είναι έτοιμα να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές για λίγη δόξα, πότε θα δουν άσπρη μέρα;
Είμαι γενικά επιφυλακτικός με τέτοιες δουλειές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έκανα πολύ λάθος. Το παλικάρι έφτιαξε ένα περίφημο δίσκο. Αποστασιοποιείται από το garage παρελθόν της μπάντας του και (συνεχίζει να) γράφει τραγούδια επιπέδου. Χαρισματικός. Respect!
Fuck Buttons - Tarot Sport
Το ηλεκτρονικό μου άλλοθι της χρονιάς, μιας και δεν παρακολουθώ όπως παλιότερα το είδος.
Kasabian - West Ryder Pauper Lunatic Asylum
Για πολλούς ο δίσκος της χρονιάς. Φοβεροί ρυθμοί που άλλοτε ξεσηκώνουν και άλλοτε υπνωτίζουν, γλυκές κιθάρες και απίστευτη παραγωγή που ανεβάζει κυριολεκτικά ένα επίπεδο παραπάνω τις συνθέσεις. Ένα album που όλα σχεδόν τα τραγούδια θα μπορούσαν να βγουν σαν singles.
The Big Pink - A Brief History Of Love
Αυτό δεν είναι wall of sound. Είναι river of sound. Σε παίρνει μαζί του. Ονειρικές συνθέσεις, πανδαισία ήχων. Στο σέικερ pop, electronica και alternative και το αποτέλεσμα ένα από τα καλύτερα όχι μόνο ντεμπούτα, αλλά album της χρονιάς. Αν είχαν την προώθηση των Kasabian ίσως να μιλούσαμε για ΤΟ album της χρονιάς.
Wilco - Wilco
Σπουδαία μπάντα. Σχεδόν απαρατήρητη στην Ελλάδα. Κάθε album που βγάζουν είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Δεν είναι καλοί επειδή έτσι λένε οι κριτικοί. Είναι πραγματικά φοβεροί.
Wild Beasts - Two Dancers
Η έκπληξη της χρονιάς! Μέχρι και νέους Smiths τους είπανε. Καθαρές κιθάρες κελαηδούν μέσα σε αγχωτικά rhythm section και η ηγετική μορφή και τα εξαίσια φωνητικά του Hayden Thorpe καθηλώνουν.
Bruce Springsteen - Working On A Dream
ΟΙ Έλληνες μουσικόφιλοι πάντα αντιμετώπιζαν με υπεροψία το "αφεντικό". Οι "ροκάδες" ακόμα χειρότερα. Παραήταν αμερικανός για τα γούστα τους. Δύσκολα αναγνώριζαν ότι μετά από τόσες δεκαετίες και παρά την τεράστια παγκόσμια αναγνώριση και τα βουνά από χρήματα που έχει βγάλει, συνεχίζει να παίζει απλό και όμορφο rock 'n' roll. Αλλά βέβαια που να ξέρει ο χωριάτης από το New Jersey τι σημαίνει rock 'n' roll; Εμείς οι Ελληνάρες ξέρουμε καλύτερα.
Florence + The Machine - Lungs
Η νέα ελπίδα της pop στη Βρετανία. Θυμίζει Kate Bush. Καλή φωνή, πλούσιες συνθέσεις και όμορφα τραγούδια. Ντεμπούτο που έκανε αίσθηση.
Lily Allen - It's Not Me, It’s You
Η Lily τραγουδάει "έφαγα τα χρόνια μου παίρνοντας πίπες" και κανένας δεν εκπλήσσεται με τους στίχους. Η αθυρόστομη βρετανιδούλα που με το 1ο της album το 2006 έδωσε άλλη πνοή στην pop της χώρας της, επανέρχεται να επιβεβαιώσει ότι δεν ήταν κομήτης. Δεν προτείνεται σε μονόχνοτα βαθυστόχαστους και δραματικά φιλοσοφημένους μουσικοκριτικούς.
The Muse - The Resistance
Κάτι άλλο περίμενε ο κόσμος από αυτούς γιατί απλά είναι μια από τις μεγαλύτερες, σύγχρονες μπάντες στον πλανήτη. Αναφορές που δείχνουν ότι ψάχνονται σαν μπάντα βουτώντας στην ιστορία του ροκ, εξαιρετική παραγωγή, αλλά μήπως δεν είναι η ουσία εκεί; Είπαμε, ο πήχης είναι πολύ ψηλά και οι απαιτήσεις μεγάλες!
The Dead Weather - Horehound
Το ροκ άλλοθί μου της χρονιάς. Μου φαίνεται όσο μεγαλώνω μαλακώνουν και οι ήχοι που μου αρέσουν. Γιατρέ μου είναι επικίνδυνο; Χρειάζομαι θεραπεία;
The Cribs - Ignore The Ignorant
Δύο δίδυμοι και ο έτερος αδερφός τους με τη συνδρομή του Johnny Marr από τους Smiths (ο οποίος δηλώνει πλήρες μέλος της μπάντας πλέον) φτιάχνουν ένα τυπικό και πολύ αξιόλογο alternative δίσκο, χωρίς καινοτομίες αλλά με πολύ καλά τραγούδια.
Neko Case - Middle Cyclone
Album της χρονιάς για το amazon.com. Μια ακούραστη αμερικανίδα τραγουδοποιός που πλέει στα νερά του alternative pop - rock - country ιδιώματος. Μη κολλάτε στο "country". Ακούστε τη! Αξίζει!
Arctic Monkeys - Humbug
Σταθερή αξία. Όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό να πεις κάτι τέτοιο για μια μπάντα με μικρό χρόνο ζωής και με τόσο νέα μέλη σε ηλικία, τόσο αλήθεια είναι. Οι έξυπνοι στίχοι και τα περίεργα riffs υπάρχουν παντού κι εδώ. Ο ήχος τους γέμισε περισσότερο. Τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται.
Placebo - Battle For The Sun
Πάνε οι εποχές του Without You… Πάει και το σπρώξιμο από τα ΜΜΕ και τους κριτικούς. Εδώ όμως είναι Ελλάδα. Και οι Placebo συνεχίζουν να αρέσουν στον κόσμο. Ο ήχος τους έχει στρογγυλέψει. Οι κιθάρες ακούγονται πιο δυνατές από παλιά. Η φωνή του Molko δεν σπαράζει πλέον αλλά είναι πάντα …Molko. Το album έχει αδύνατες στιγμές (ποιο δεν έχει άλλωστε) αλλά είναι καλό. Πολύ καλό! Καλύτερο από το Meds.
The Decemberists - The Hazards Of Love
Το concept album της χρονιάς. Ιστορίες καθημερινότητας και (βέβαια) αγάπης με μελωδίες και σύνθετες ενορχηστρώσεις από ένα τεράστιο μουσικό φάσμα.
XX - The XX
Λιτή, μινιμαλιστική, ατμοσφαιρική indie-pop. Επαναλαμβανόμενα riff και καταθλιπτική ατμόσφαιρα. Όλα συνθέτουν έναν από τους κορυφαίους δίσκους της χρονιάς.
Camera Obscura - My Maudlin Career
Λαμπερή pop. Άλλοτε χαρούμενη και άλλοτε μελαγχολική. Πάντα γλυκιά σα καραμέλα. Η Tracy Campbell τραγουδάει και η μπάντα γεμίζει τα τραγούδια με πλήκτρα, πνευστά, φυσαρμόνικα, μαντολίνο και ότι άλλο σκεφτείτε. Η ζωή είναι ωραία και πρέπει κάπου κάπου να το θυμόμαστε.
Και δύο folk albums. Από τη Βρετανία και οι δύο μπάντες. Η πρώτη κοιτάει πιο πολύ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με banjo, κλπ. Η άλλη γράφει απλά, όμορφα τραγούδια.
Noah And The Whale - The First Days Of Spring
Mumford And Sons - Sigh No More
Σίγουρα έχω αφήσει έξω πολλά καλά πράγματα. Ίσως επανέλθω με προσθήκες.
- Μηνύματα
- 243
- Πόντοι
- 16
Έχω μια χρόνια πάθηση από όταν ήμουν παιδί, που λέγεται οξεία μουσικοπάθεια. Ανίατη κατάσταση. Μου έχει καταστρέψει τη ζωή!bihlas87 είπε:
σου μουσική ακούς?
Συνολικά το 2009 άκουσα γύρω στα 220 καινούρια albums.
E
eyeprotocol
Guest
Καλώς ήλθες. Να αγιάσει το στόμα σου.indie-anos laternative είπε:
Αν φαίνεται και σε εσένα που το κάνεις περίεργο, i rest my case. Σε εμένα που δενindie-anos laternative είπε:Έχω μια χρόνια πάθηση από όταν ήμουν παιδί, που λέγεται οξεία μουσικοπάθεια. Ανίατη κατάσταση. Μου έχει καταστρέψει τη ζωή!
Συνολικά το 2009 άκουσα γύρω στα 220 καινούρια albums.
έχω ακούσει ούτε ενα δίσκο του 2009 φαίνεται απλά... εξωφρενικό
Τα 2/3 όσωναναφέρεις οχι μόνο δεν τα έχω ακουστά, δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το τί
μουσική μπορεί να είναι. Νιώθω σαν οπισθοδρομικός μεσήλικας μετά απο όλα αυτά
που διάβασα εδώ ;D Χαρά στην ορεξή σου πάντως
Αν δεν γίνομαι αδιάκριτος, πόσων χρονών είσαι και πόσο όγκο μουσικής έχεις ακούσει
στη ζωή σου?
- Μηνύματα
- 9,502
- Πόντοι
- 38
Kαλώς ήρθες! Ωραία λίστα... μερικά τα γνωρίζω και μερικά όχι. Μου δίνουν και ιδέες (πχ. με ψήνουν να πάω να δω τους Florence & the Machine). Μια επισήμανση έχω... δεν είναι κάπως οξύμωρο μετά από αυτό του Σπρίνγκστιν για τους Ελληνάρες (με το οποίο γενικά συμφωνώ)...
...να λες ότι "εδώ είναι Ελλάδα"? Μου φάνηκε σαν να τους έβαλες στη λίστα περισσότερο επειδή είναι δημοφιλείς...indie-anos laternative είπε:
- Μηνύματα
- 243
- Πόντοι
- 16
Ευχαριστώ για τα καλωσορίσματα. Είμαι λίγες μέρες στο forum και μου άρεσε ιδιαίτερα. Πολύ καλό επίπεδο και σε τεχνικά και σε μουσικά θέματα.
@ bihlas87
Δεν γίνεσαι καθόλου αδιάκριτος. Είμαι 42 χρονών, έχω οικογένεια και δουλεύω 10-12 ώρες τη μέρα. Ακούω μουσική όσο περισσότερο γίνεται. Ευτυχώς η οικογένεια "συμπαρίσταται".
Λόγω της δουλειάς μου ταξιδεύω συνέχεια (όχι δεν είμαι φορτηγατζής ;D). Εκεί μέσα στο αμάξι ακούω ίσως την πιο πολύ μουσική. Έχω μόνιμα 10-15 cd, άλλα τόσα αποθηκευμένα στο κινητό και τα υπόλοιπα στο laptop.
Βέβαια με τόση μουσική που ακούω δεν μένει χρόνος για κιθάρα κι αυτό με πληγώνει λίγο…
@ bloody_sunday
Είναι λίγο οξύμωρο. Δεν έχεις άδικο. Παρ’ όλα αυτά το cd το άκουσα πολύ πέρυσι αν και αρχικά το αντιμετώπισα με καχυποψία. Είδα όμως ότι μου άρεσε και έκανα την καρδιά μου πέτρα και το έβαλα στη λίστα.
@ bihlas87
Δεν γίνεσαι καθόλου αδιάκριτος. Είμαι 42 χρονών, έχω οικογένεια και δουλεύω 10-12 ώρες τη μέρα. Ακούω μουσική όσο περισσότερο γίνεται. Ευτυχώς η οικογένεια "συμπαρίσταται".
Λόγω της δουλειάς μου ταξιδεύω συνέχεια (όχι δεν είμαι φορτηγατζής ;D). Εκεί μέσα στο αμάξι ακούω ίσως την πιο πολύ μουσική. Έχω μόνιμα 10-15 cd, άλλα τόσα αποθηκευμένα στο κινητό και τα υπόλοιπα στο laptop.
Βέβαια με τόση μουσική που ακούω δεν μένει χρόνος για κιθάρα κι αυτό με πληγώνει λίγο…
@ bloody_sunday
Είναι λίγο οξύμωρο. Δεν έχεις άδικο. Παρ’ όλα αυτά το cd το άκουσα πολύ πέρυσι αν και αρχικά το αντιμετώπισα με καχυποψία. Είδα όμως ότι μου άρεσε και έκανα την καρδιά μου πέτρα και το έβαλα στη λίστα.
- Μηνύματα
- 9,502
- Πόντοι
- 38
Είναι μια άψογη ευκαιρία για να ακούς προσεκτικά μουσική (έτσι όπως πρέπει). Όταν έκανα μεγάλα - πχ. 10ωρα - δρομολόγια με το αμαξάκι μου παλαιότερα, ήταν μια συνταγή που είχα ακολουθήσει κι εγώ. Να μας γράφεις πιο συχνά!
- Μηνύματα
- 243
- Πόντοι
- 16
Σίγουρα!bloody_sunday είπε:Να μας γράφεις πιο συχνά!
Εμενα παντως που yeah yeah yeah's και strokes ειναι απο τα πιο αγαπητα μου συγκροτηματα, ουτε το It's Blitz μ αρεσει ουτε το σολο του Casablanca, πολυ γλυκαναλατο ρε παιδι μου.
Εγω να πω τη μεγαλυτερη αποτυχια της χρονιας:
Editors-In This Light and On This Evening αυτο το συγκροτημα το λατρευω αλλα ο τελευταιος δισκος τους πηγε απατος τελειως
Και μερικοι δισκοι που μου καναν εντυπωση εκτος της λιστας που ειχα ποσταρει σε προηγουμενη σελιδα.
Wolfmother-Cosmic Egg
The Vandelles-Del Black Aloha
Built To Spill-There Is No Enemy
Lightning Bolt-Earthly Delights
Εγω να πω τη μεγαλυτερη αποτυχια της χρονιας:
Editors-In This Light and On This Evening αυτο το συγκροτημα το λατρευω αλλα ο τελευταιος δισκος τους πηγε απατος τελειως
Και μερικοι δισκοι που μου καναν εντυπωση εκτος της λιστας που ειχα ποσταρει σε προηγουμενη σελιδα.
Wolfmother-Cosmic Egg
The Vandelles-Del Black Aloha
Built To Spill-There Is No Enemy
Lightning Bolt-Earthly Delights
Παρόμοια θέματα
