Ναι, αλλά αυτό το "καθένα" μας θέλει λίγη προσοχή, με την έννοια ότι : όταν εγώ είχα ακούσει τριάντα δίσκους όλους-και-όλους στη ζωή μου, δεν εξέφραζα άποψη για τέτοια βαρύγδουπα θέματα. Σήμερα όμως, χάρη στο δημοκρατικό κεκτημένο του ελληνικού ίντερνετ, τέτοια threads δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα, διότι το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότεροι θα γράψουν τις αρέσκειες και τις απαρέσκειές τους, χωρίς αντίληψη του ότι αυτές μπορεί να καθορίζονται από έλλειψη πληροφόρησης / παρείστικη μουσική συνείδηση / προσωπική αρτηριοσκλήρωση ιδεών / έλλειψη επαφής με τη ζωντανή μουσική (κλασσικό πρόβλημα για τους έλληνες ακροατές) / έλλειψη ραδιοφωνικών ακουσμάτων / μηδενική επαφή με άλλα μουσικά ιδιώματα εκτός από το ροκ, κλπ κλπ κλπ.
Ένας δίσκος του Lee Morgan, ασφαλώς ΔΕΝ θα είχε θέση σε αυτή τη λίστα, όπως ακριβώς δεν θα είχε θέση ένας δίσκος με πρόσφατα ανακαλυφθείσες συνθέσεις του Μότσαρτ, ή το κουτί με τα ρε-μαστεραρισμένα άλμπουμ των Beatles (που συζητιέται σε άλλο thread).
@ WilliamSats
Σωστά. Αλλά αν κάποιος άκουσε 5.000 τραγούδια από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ (όπως έγραψες) είδη, αυτό θα φαινόταν στη λίστα που προτείνει. Εδώ έχουμε ροκ και ροκ και ροκ και ροκ.