Γούστα είναι αυτά.Αν είσαι ειλικρινής με αυτό που κάνεις αυτό φαίνεται άσχετα αν είναι ωραίο η όχι...οπότε έχουν λίγα να σου προσάψουν μετά.
Διαφωνώ. Μπορείς κάλλιστα να είσαι και ειλικρινής και κάκιστος ταυτόχρονα. Υπάρχουν άπειροι ατάλαντοι με καλές και ειλικρινείς προθέσεις που μου το αποδεικνύουν σχεδόν καθημερινά.
προσπάθησαν να ακολουθήσουν το κύμα επί At.Anger κλείνοντας το μάτι στο nu metal που ήταν τότε στα ντουζενια του....ήταν έξω από τα νερά τους...ποτε δεν ήταν επιρροή τους οι Korn πχ...δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε...τα ίδια και με τα επόμενα...έχοντας στερέψει πια από ιδέες ως προς το "πως να αναθεωρήσουν για άλλη μια φορά το μέταλ" γύρισαν (η προσπάθησαν να γυρίσουν τελοσπαντων) πίσω στις ρίζες τους....δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε παλι
Οι φαεινές ιδέες του Ulrich ήταν πάντα hit & miss. Κατά τη γνώμη μου μετά τη φυγή του Mustaine & τον θάνατο του Burton, έμεινε o Ulrich να κάνει ό,τι μπούρδα του κάπνιζε κατά καιρούς, όπως πχ να εξαφανίσει το μπάσο και τα μεσαία στις κιθάρες στο AJFA, μετά να το γυρίσει σε παραγωγή Motley Crue στο μαύρο και μετά, γιατί όχι, να το πάει και προς Korn...
μια χαρά βγάζανε μέσα από τα load reload όλη τη Σαμπαθίλα που είχαν και όλες τις επιρροές τους...
Πιο πολύ βαρύ και κακογραμμένο AC/DC, για να μη μπώ Aerosmith, ακούω εγώ
ώρα σχετικα με το να ξεκινουσαν να παίζουν στυλ gojira....είναι γι αυτούς σαν στυλ εξισου μακρινό με το να ξεκινήσουν να παίζουν ρέγκε...
Νομίζω πως οι Gojira δανείζονται τόσα πολλά απ τους Metallica που κάποιες φορές μπορώ να φανταστώ άνετα να τραγουδάει ο Hetfield. Επίσης αντιπροσωπεύουν το "ώριμο" μέταλ από πλευράς θεματολογίας και ως προς αυτό νομίζω πως επίσης θα μπορούσα να φανταστώ μια τέτοια εξέλιξη για μια μπάντα σαν τους Metallica. Δεν εννοώ να ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν whammy, αυτό είναι η λεπτομέρεια της υπόθεσης. Αλλά αυτή την τόσο μακρινή απόσταση που περιγράφεις έστω και καθ υπερβολήν, εγώ δεν τη βλέπω.
Φυσικά και παίζει ρόλο η ηλικία...
Έχουν ξεθυμανει...πως θα γράψουν για την ανέχεια πχ...όταν τα έγραφαν πίσω στο 1984-85 έτρωγαν όλοι από το ίδιο πιάτο....και τώρα τρώνε με χρυσά πηρούνια...τότε κουβαλούσαν όλοι το gear στο σάπιο άσπρο βανακι (αυτό που είναι στο οπισθόφυλλο του garage days) ενώ τώρα ο Hetfield έχει συλλογή από πανάκριβες αντίκες..
Πολλοί μουσικοί έχουν γράψει δισκάρες όντας πολυεκατομμυριούχοι κι άλλοι τόσοι έχουν βγάλει δισκάρες σε μεγάλη ηλικία. Δεν θεωρώ ότι είναι ούτε ταξικό, ούτε ηλικιακό το θέμα. Απλά και πάρα πολλοί από αυτούς αποφάσισαν στη μία ζωή που θα ζήσουν όπως όλοι μας να βάλουν κάποια στιγμή άλλες προτεραιότητες.
Επίσης αυτή η μουσική θέλει ενέργεια για να παιχτεί...δεν είναι το ίδιο να πρέπει να παίξεις το damage Inc το battery....ακόμα και το creeping death στα 25 η στα 35 σου με τα 60....(δεν μιλάμε να το παίξουν...μιλάμε να το παίξουν όπως πρέπει)
Εντάξει, κομμάτια για early intermediate level είναι αυτά. Υπάρχουν τζαζίστες και prog rockers που παίζουν δεκάδες φορές πιο δύσκολα κομμάτια σε πιο προχωρημένη ηλικία. Πρέπει βέβαια να μένεις fit, αν πιάνεις κιθάρα μια φορά τη διετία...
Όπως ελεγε και ο Αγγελάκας για τους Rolling stones
"Είναι καβάλα πάνω σε ένα νεκρό αλογο...όσο και να καλπάζουν δεν πάει πουθενά"
Αυτός με τα δεκαεξάχρονα που βρίσκει να τον συνοδεύουν, πώς τα πηγαίνει αλήθεια; Φαντάζομαι καλύτερα απ τις Τρύπες που χρειαζόταν να μοιράζεται το μπαγιόκο...
Όσο για το υστερόγραφο, εσύ το είπες, γούστα είναι αυτά. Εγώ πχ το until it sleeps και τα παρόμοια απο μια μπάντα που έχει βγάλει πιο πριν ό,τι έχει βγάλει, τα θεωρώ κατάντια.
...όχι όπως τώρα που βρίσκονται ο ένας στη Χαβάη ο αλλος στην Καλιφόρνια...ο άλλους από δω και από κει...και βρίσκονται μόνο όταν υπάρχουν "επαγγελματικές υποχρεώσεις"
Ακριβώς εδώ συμφωνούμε