Απ την άλλη για το 1986 το MOP γράφει ιστορία. Βάζει στο κιθαριστικό λεξιλόγιο τα scooped mids, ανάγει τη Mesa Boogie σε εταιρεία ενισχυτών
Ο μόνος που μπορώ να σκεφτώ να παίζει με αυτούς πιο πριν είναι ο Santana
Οκ. Άλλους 10 νοματαίους που μπορεί και να αγόραζαν mesa λόγω αυτών. Αν ήταν έτσι σήμερα οι Carvin θα ήταν πρώτο ονομα...Βάλε και Holdsworth και Henderson (δεν θυμάμαι χρονολογία γι' αυτόν, αλλά δεν νομίζω ότι του άρεσε ο ήχος των Metallica) μέσα.
Αν ήταν έτσι σήμερα οι Carvin θα ήταν πρώτο ονομα...
Εγω γιατι θυμάμαι τους Mesa boogie απο το 78 τουλαχιστον?
Και για να τους θυμαμαι εγω μια αμελητεα ποσοτης σε μια αντίστοιχη χωρα δε λεει κατι?
Δεν εχω 100% αποψη αλλα θυμαμαι απο οσα διαβαζα τότε εκτός απο Carlos ηξερα οτι χρησιμοποιουσε ο Zappa κι ο Gilmour. Αλλα ορκο δεν παιρνω. Πρεπει να βρω τα περιοδικά μουΔεν είπα ότι δεν υπήρχαν. Αλλά υπάρχει άλλη μπάντα με έστω και το 1/1000 της επιδραστικότητας των Metallica που να κυκλοφόρησε πριν από αυτούς άλμπουμ το οποίο μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα απ τα landmarks του κιθαριστικού ήχου, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά Mesa Boogie;
Όλη η Mark σειρά πουλούσε τότε και πουλάει και σήμερα βάσει του Master of Puppets. Κάθε φορά που η εταιρεία βγάζει καινούργιο μοντέλο, τον βάζουν δίπλα στον Mark IIc+ ως ενισχυτή αναφοράς για να αποφανθούν αν αξίζει η όχι. Μια βόλτα στο Youtube θα πείσει και τον πιο δύσπειστο.
Οπως σωστά είπε κάποιος...θα έπρεπε να μείνουν στο στυλ load reload που θα τους ταίριαζε και που θα ήταν και η φυσική συνέχεια καθώς ήταν ειλικρινές....μόλις λοιπόν πήγαν κόντρα στη φυσική τους συνέχεια και έπαψαν να είναι ειλικρινείς προσπαθώντας να παίξουν ξανά μουσική που θα άρεσε πιο πολύ στους οπαδούς τούς παρά μάλλον στους ίδιους.....ήρθε και η πτώση.
Να ξεκινήσω λέγοντας ότι υπήρξα fanboy Metallica και συνεχίζω λέγοντας ότι θα έπρεπε να πάρουν το δρόμο του load-reload εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον... Δισκαρες για όσους δεν είχαν τσιμπλες και αρμόζει περισσότερο στο αναπόφευκτο γήρας...
Γούστα είναι αυτά.Αν είσαι ειλικρινής με αυτό που κάνεις αυτό φαίνεται άσχετα αν είναι ωραίο η όχι...οπότε έχουν λίγα να σου προσάψουν μετά.Αν όμως είναι fake τότε αλλάζει πόσο μάλλον και fake και κακό...προσπάθησαν να ακολουθήσουν το κύμα επί At.Anger κλείνοντας το μάτι στο nu metal που ήταν τότε στα ντουζενια του....ήταν έξω από τα νερά τους...ποτε δεν ήταν επιρροή τους οι Korn πχ...δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε...τα ίδια και με τα επόμενα...έχοντας στερέψει πια από ιδέες ως προς το "πως να αναθεωρήσουν για άλλη μια φορά το μέταλ" γύρισαν (η προσπάθησαν να γυρίσουν τελοσπαντων) πίσω στις ρίζες τους....δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε παλι...μια χαρά βγάζανε μέσα από τα load reload όλη τη Σαμπαθίλα που είχαν και όλες τις επιρροές τους...τώρα σχετικα με το να ξεκινουσαν να παίζουν στυλ gojira....είναι γι αυτούς σαν στυλ εξισου μακρινό με το να ξεκινήσουν να παίζουν ρέγκε...το προσπάθησαν στο St.Anger (να μοιάσουν αυτοί κάπου αντί να δημιουργήσουν εξ νεου ρεύμα) και απέτυχε...Για μένα τα load & reload δεν είναι άλμπουμς που τα βγάζει μια μπάντα η οποία βρίσκεται μαζί και παράγει μουσική. Generic hard rock, πίσω απ την εποχή του, που προσπαθεί να πιαστεί απ την παραγωγή για να κάνει εντύπωση.
Θα μπορούσαν να έχουν ακολουθήσει μια άλλη διαδρομή, πχ κάτι πιο κοντινό στους σημερινούς Gojira, οι οποίοι έχουν δανειστεί πολλά στοιχεία απ τον ήχο και τις συνθέσεις τους. Τότε ίσως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον και θα είχαν καταφέρει μια επιτυχημένη μετεξέλιξη. Το να βαράς late 70s riffs με Mesa Boogies δε μου λέει από μόνο του και πολλά το 2022.
Επίσης δε νομίζω ότι η ηλικία πρέπει να μπαίνει στην εξίσωση σε αυτόν τον βαθμό. Δηλαδή αν είναι έτσι θα έπρεπε τώρα να βγάζουν το δικό τους "Sweetheart of the Rodeo".
Διαφωνώ. Μπορείς κάλλιστα να είσαι και ειλικρινής και κάκιστος ταυτόχρονα. Υπάρχουν άπειροι ατάλαντοι με καλές και ειλικρινείς προθέσεις που μου το αποδεικνύουν σχεδόν καθημερινά.Γούστα είναι αυτά.Αν είσαι ειλικρινής με αυτό που κάνεις αυτό φαίνεται άσχετα αν είναι ωραίο η όχι...οπότε έχουν λίγα να σου προσάψουν μετά.
Οι φαεινές ιδέες του Ulrich ήταν πάντα hit & miss. Κατά τη γνώμη μου μετά τη φυγή του Mustaine & τον θάνατο του Burton, έμεινε o Ulrich να κάνει ό,τι μπούρδα του κάπνιζε κατά καιρούς, όπως πχ να εξαφανίσει το μπάσο και τα μεσαία στις κιθάρες στο AJFA, μετά να το γυρίσει σε παραγωγή Motley Crue στο μαύρο και μετά, γιατί όχι, να το πάει και προς Korn...προσπάθησαν να ακολουθήσουν το κύμα επί At.Anger κλείνοντας το μάτι στο nu metal που ήταν τότε στα ντουζενια του....ήταν έξω από τα νερά τους...ποτε δεν ήταν επιρροή τους οι Korn πχ...δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε...τα ίδια και με τα επόμενα...έχοντας στερέψει πια από ιδέες ως προς το "πως να αναθεωρήσουν για άλλη μια φορά το μέταλ" γύρισαν (η προσπάθησαν να γυρίσουν τελοσπαντων) πίσω στις ρίζες τους....δεν ήταν ειλικρινές και φανηκε παλι
Πιο πολύ βαρύ και κακογραμμένο AC/DC, για να μη μπώ Aerosmith, ακούω εγώμια χαρά βγάζανε μέσα από τα load reload όλη τη Σαμπαθίλα που είχαν και όλες τις επιρροές τους...
Νομίζω πως οι Gojira δανείζονται τόσα πολλά απ τους Metallica που κάποιες φορές μπορώ να φανταστώ άνετα να τραγουδάει ο Hetfield. Επίσης αντιπροσωπεύουν το "ώριμο" μέταλ από πλευράς θεματολογίας και ως προς αυτό νομίζω πως επίσης θα μπορούσα να φανταστώ μια τέτοια εξέλιξη για μια μπάντα σαν τους Metallica. Δεν εννοώ να ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν whammy, αυτό είναι η λεπτομέρεια της υπόθεσης. Αλλά αυτή την τόσο μακρινή απόσταση που περιγράφεις έστω και καθ υπερβολήν, εγώ δεν τη βλέπω.ώρα σχετικα με το να ξεκινουσαν να παίζουν στυλ gojira....είναι γι αυτούς σαν στυλ εξισου μακρινό με το να ξεκινήσουν να παίζουν ρέγκε...
Πολλοί μουσικοί έχουν γράψει δισκάρες όντας πολυεκατομμυριούχοι κι άλλοι τόσοι έχουν βγάλει δισκάρες σε μεγάλη ηλικία. Δεν θεωρώ ότι είναι ούτε ταξικό, ούτε ηλικιακό το θέμα. Απλά και πάρα πολλοί από αυτούς αποφάσισαν στη μία ζωή που θα ζήσουν όπως όλοι μας να βάλουν κάποια στιγμή άλλες προτεραιότητες.Φυσικά και παίζει ρόλο η ηλικία...
Έχουν ξεθυμανει...πως θα γράψουν για την ανέχεια πχ...όταν τα έγραφαν πίσω στο 1984-85 έτρωγαν όλοι από το ίδιο πιάτο....και τώρα τρώνε με χρυσά πηρούνια...τότε κουβαλούσαν όλοι το gear στο σάπιο άσπρο βανακι (αυτό που είναι στο οπισθόφυλλο του garage days) ενώ τώρα ο Hetfield έχει συλλογή από πανάκριβες αντίκες..
Εντάξει, κομμάτια για early intermediate level είναι αυτά. Υπάρχουν τζαζίστες και prog rockers που παίζουν δεκάδες φορές πιο δύσκολα κομμάτια σε πιο προχωρημένη ηλικία. Πρέπει βέβαια να μένεις fit, αν πιάνεις κιθάρα μια φορά τη διετία...Επίσης αυτή η μουσική θέλει ενέργεια για να παιχτεί...δεν είναι το ίδιο να πρέπει να παίξεις το damage Inc το battery....ακόμα και το creeping death στα 25 η στα 35 σου με τα 60....(δεν μιλάμε να το παίξουν...μιλάμε να το παίξουν όπως πρέπει)
Αυτός με τα δεκαεξάχρονα που βρίσκει να τον συνοδεύουν, πώς τα πηγαίνει αλήθεια; Φαντάζομαι καλύτερα απ τις Τρύπες που χρειαζόταν να μοιράζεται το μπαγιόκο...Όπως ελεγε και ο Αγγελάκας για τους Rolling stones
"Είναι καβάλα πάνω σε ένα νεκρό αλογο...όσο και να καλπάζουν δεν πάει πουθενά"
Ακριβώς εδώ συμφωνούμε...όχι όπως τώρα που βρίσκονται ο ένας στη Χαβάη ο αλλος στην Καλιφόρνια...ο άλλους από δω και από κει...και βρίσκονται μόνο όταν υπάρχουν "επαγγελματικές υποχρεώσεις"
Θα μπορούσα να ξεκινήσω και να σου πω ενα ένα για ποιο λόγο διαφωνώ σε όλα από τα παραπάνω...ότι πχ...το ότι οι gojira δανείζονται από τους Metallica είναι διότι οι δεύτεροι αποτελούν επιρροή τους το αντίθετο όμως δεν συμβαίνει...ότι πχ καλύτερα ένα ειλικρινές μέτριο load παρά ένα fake και κακό hwtsd και death magnetic...ότι η σχέση που έχουν κομμάτια σαν το fixxxer με τους acdc είναι παρόμοια με αυτή που έχει ο Νίκος Τσιαντακης με το ΣΝΟΥΚΕΡ....ότι η ομοιότητα της παραγωγής του black album με οτιδήποτε motley crew είναι παρόμοια με την ομοιότητα της Pamela Anderson του Tomy Lee με την...Κατερίνα Γιουλάκη....Διαφωνώ. Μπορείς κάλλιστα να είσαι και ειλικρινής και κάκιστος ταυτόχρονα. Υπάρχουν άπειροι ατάλαντοι με καλές και ειλικρινείς προθέσεις που μου το αποδεικνύουν σχεδόν καθημερινά.
Οι φαεινές ιδέες του Ulrich ήταν πάντα hit & miss. Κατά τη γνώμη μου μετά τη φυγή του Mustaine & τον θάνατο του Burton, έμεινε o Ulrich να κάνει ό,τι μπούρδα του κάπνιζε κατά καιρούς, όπως πχ να εξαφανίσει το μπάσο και τα μεσαία στις κιθάρες στο AJFA, μετά να το γυρίσει σε παραγωγή Motley Crue στο μαύρο και μετά, γιατί όχι, να το πάει και προς Korn...
Πιο πολύ βαρύ και κακογραμμένο AC/DC, για να μη μπώ Aerosmith, ακούω εγώ
Νομίζω πως οι Gojira δανείζονται τόσα πολλά απ τους Metallica που κάποιες φορές μπορώ να φανταστώ άνετα να τραγουδάει ο Hetfield. Επίσης αντιπροσωπεύουν το "ώριμο" μέταλ από πλευράς θεματολογίας και ως προς αυτό νομίζω πως επίσης θα μπορούσα να φανταστώ μια τέτοια εξέλιξη για μια μπάντα σαν τους Metallica. Δεν εννοώ να ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν whammy, αυτό είναι η λεπτομέρεια της υπόθεσης. Αλλά αυτή την τόσο μακρινή απόσταση που περιγράφεις έστω και καθ υπερβολήν, εγώ δεν τη βλέπω.
Πολλοί μουσικοί έχουν γράψει δισκάρες όντας πολυεκατομμυριούχοι κι άλλοι τόσοι έχουν βγάλει δισκάρες σε μεγάλη ηλικία. Δεν θεωρώ ότι είναι ούτε ταξικό, ούτε ηλικιακό το θέμα. Απλά και πάρα πολλοί από αυτούς αποφάσισαν στη μία ζωή που θα ζήσουν όπως όλοι μας να βάλουν κάποια στιγμή άλλες προτεραιότητες.
Εντάξει, κομμάτια για early intermediate level είναι αυτά. Υπάρχουν τζαζίστες και prog rockers που παίζουν δεκάδες φορές πιο δύσκολα κομμάτια σε πιο προχωρημένη ηλικία. Πρέπει βέβαια να μένεις fit, αν πιάνεις κιθάρα μια φορά τη διετία...
Αυτός με τα δεκαεξάχρονα που βρίσκει να τον συνοδεύουν, πώς τα πηγαίνει αλήθεια; Φαντάζομαι καλύτερα απ τις Τρύπες που χρειαζόταν να μοιράζεται το μπαγιόκο...
Όσο για το υστερόγραφο, εσύ το είπες, γούστα είναι αυτά. Εγώ πχ το until it sleeps και τα παρόμοια απο μια μπάντα που έχει βγάλει πιο πριν ό,τι έχει βγάλει, τα θεωρώ κατάντια.
Ακριβώς εδώ συμφωνούμε
After pointing out that Metallica wanted him to produce the "Black Album" drums based on Tommy Lee's sound on Motley Crue's "Dr. Feelgood" - which he also produced - Bob told Tape Opη ομοιότητα της παραγωγής του black album με οτιδήποτε motley crew είναι παρόμοια με την ομοιότητα της Pamela Anderson του Tomy Lee με την...Κατερίνα Γιουλάκη....