Αγορά βινυλίων

[killbill]

Αγοράζετε βινύλια?
online ή σε φυσικά καταστήματα?
μεταχειρισμένα ή καινούργια?

πέρα από τα γνωστά:
mrvinylios.gr
usedrecords.gr
discobole.gr
και ευρύτερα sites πώλησης μεταχειρισμένων αντικειμένων (vendora, ebay...) πρόσφατα βρήκα αυτό onlyvinylrecords.com με εξαιρετικά χαμηλές τιμές και πολύ χαμηλό κόστος αποστολής (από Αμερική) και μου έκανε εντύπωση. το γνωρίζει κανείς;
Προτείνετε άλλα;

 

[fenderiarhs]

Oχι. Δεν βρισκω το λογο πλεον. Η αγορα βινυλιου απευθυνεται σε ρετρο λατρες φετιχιστες χωρις καποιο ιδιαιτερο νοημα. Εννοειται δικαιωμα τους αλλα προσωπικα δεν βλεπω το λογο να κυνηγαω αντικειμενα με χειροτερη ποιοτητα ηχου, που καταλαμβανουν απειρο χωρο, χωρις τις ευκολιες του ψηφιακου ηχου, χωρις bluetooth, χωρις τη δυνατοτητα skip κ.λ.π χωρις την αγορα επιπλεον εξοπλισμου.

Τελος, προσοχη στις αγορες απο Αμερικη. μπορει να σε αγαπησει ο Ντοναλντ, αλλα οχι και τα ελληνικα τελωνεια.

 

[manosx]

Το βινυλιο ειχε νοημα, οταν ο μονος τροπος να ακουσεις ηχογραφημενη μουσικη ηταν το ραδιο, το βινυλιο και η κασετα.

Απο αυτα τα τρια, το βινυλιο ειχε με διαφορα τον καλυτερο ηχο, και επισης περιειχε αξιολογο artwork, με πληροφοριες και οπτικο υλικο που ηταν δυσκολο, αν οχι αδυνατο, να βρεις αλλου την εποχη εκεινη.

Σημερα, με το ψηφιακο streaming και τα διαθεσιμα high res ψηφιακα αρχεια, αλλα και τις αμεσα προσβασιμες πληροφοριες και το οπτικο υλικο απο το internet, δεν υπαρχει κανενας πραγματικος λογος να παρει κανεις βινυλια, περα φυσικα απο μια συλλεκτικη επιθυμια ή/ και επιθυμια για στηριξη του καλλιτεχνη.


Αυτο που εχω παρατηρησει σε διαφορες φασεις βεβαια, ειναι το οτι ο μυθος πως το βινυλιο εχει καλυτερο ηχο απο τα ψηφιακα αρχεια παραμενει ζωντανος. Υποθετω οτι δεν θα τον ξεφορτωθουμε ποτε, μαζι με τα καλωδια ρευματος των 5 χιλιαδων ευρω, των αυγοθηκων που ηχομονωνουν, τα κενα αναμεσα στα ψηφιακα δειγματα και ολον αυτον τον εσμο.

 

[LK]

Κατά καιρούς βλέπω στο marker place "πακέτα " από βινύλια , 100 τεμάχια 200 ευρώ, άρα 2 ευρώ το κομμάτι.
Έτσι και μόνο έτσι θα αγοράζα σήμερα και μόνο για τη συλλογή.
Ξεκίνα λοιπόν από τις ελληνικές αγγελίες.

 

[sultan of string]

Αγοράζετε βινύλια?
online ή σε φυσικά καταστήματα?
μεταχειρισμένα ή καινούργια?

πέρα από τα γνωστά:
mrvinylios.gr
usedrecords.gr
discobole.gr
και ευρύτερα sites πώλησης μεταχειρισμένων αντικειμένων (vendora, ebay...) πρόσφατα βρήκα αυτό onlyvinylrecords.com με εξαιρετικά χαμηλές τιμές και πολύ χαμηλό κόστος αποστολής (από Αμερική) και μου έκανε εντύπωση. το γνωρίζει κανείς;
Προτείνετε άλλα;

Discogs ή αλλα μτχ καταστηματα.
Και κυριως για δισκους out of print των τελών 60ς ή αρχές 70ς οταν εβγαιναν διαμάντια.
Βεβαια το αθλημα ειναι μονο για έχοντες ηλικια, χρηματα και προϋπηρεσία σ αυτο. Οι υπολοιποι ασχοληθείτε με cd. Κι αυτα πλεον ξεφορτωνονται σε ποσότητες

 

[TamTam Radio]

Βεβαια το αθλημα ειναι μονο για έχοντες ηλικια

Φίλη μου έλεγε πρόσφατα ότι η κόρη της μαζεύεται με την παρέα της , 18-20 χρονών και λίγο μετά, και "ακούνε δίσκους". Τη ρώτησα πώς τους προέκυψε αυτό και μου απάντησε ότι είναι κάποιο πρόσφατο trend τα παιδιά να "ακουνε βινύλια" και ότι αυτό δεν θα ξεπεραστεί.

Στον Ζαχαρία στο Μοναστηράκι πάλι, οι φίλοι μου έλεγαν πρόσφατα ότι "το cd θα επιστρέψει/ανακάμψει, αλλά πόσο να στοκάρουμε ακόμα;". ¨Ελεγαν επίσης ότι ο κόσμος ξεφορτώνεται τα cd του για ψίχουλα, θεωρώντας ότι το format τέλειωσε λόγω streaming.

Tυπωμένα cd εταιριών 25ετίας πάντως, που έχω στη συλλογή μου, παίζουν μια χαρά. Το ίδιο και το 80% των εγγράψιμων που έψηνα τότε (αλλά σε αυτό παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες).
Πούλησα το 50% της συλλογής μου την περίοδο της κρίσης -λιγο πριν ή λίγο μετά, και το ίδιο και βινύλια. Σήμερα έχω καμιά 10χιλιάδες cd - όχι για συλλογή αλλά επειδή ακούω και αγοράζω πλέον πολύ επιλεκτικά κυρίως ανεξάρτητους καλλιτέχνες (δεν έχω ιδέα αν υπάρχουν ακόμη δισκογραφικές εταρίες). Βινύλια κράτησα 150 αγαπημένα μου και μάλλον δυσεύρετα, κι ας τα έχω ξαναγοράσει κάποια από αυτά σε cd για ευκολία.
Ψηφιακή συλογή έχω σημαντική και πολύ ξεκαθαρισμένη λόγω DJινγ - καμάρι μου είναι ένας αχανής αριθμός από σπάνια soul jazz, bastard jazz και exotica αλμπουμς ριπαρισμένα από βινύλια που δεν θα ξανακυκλοφορήσουν ποτέ - τα ανεβάζαν για download αμερικάνικα μουσικά blogs την εποχή που ξεκινούσε το cd- ένα υλικό που με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο στo DJινγ.

Κάθε αλλαγή στο μουσικό format πάντως, προκαλεί με τη σειρά του και καλλιτεχνική αλλαγή στο καλλιτεχνικό περιεχόμενο, τόσο εικαστικά (εξώφυλλο, γραμματοσειρές, υλικό κατασκευής κλπ) όσο και μουσικά (διάρκεια μουσικού έργου, fillers κλπ) αλλα είναι πολύ μεγάλη συζήτηση αυτή.

Δυο πρόχειρα παραδειγματα:
α) Φωτογραφίες εργα τέχνης, όπως στο εσώφυλλο του Harvest, δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα στο booklet ενός cd

β) Διάρκειες όπως το διπλό Live βινύλιο των Deep Purple (το διαφήμιζε κιόλας το εξώφυλλο: 57 λεπτά μουσικής! αν θυμάμαι καλά), είναι πλέον εντελώς παρωχημένες από την εποχή του Supernatural CD του Santana, που έκανε μια mainstream δισκάρα που έβγαζε το ένα hit μετά το άλλο και είχε διάρκεια... 75 λεπτά. Αν δεν κάνω λάθος ήταν ο πρώτος mainstream καλλιτέχνης που έσπασε το κοντέρ τόσο πολύ σε διάρκεια δίσκου ακτίνας.

 

[sultan of string]

Το πιο παλιο μου cd ειναι 40 ετων.
Εχω δισκους που σγορασα το 70 και δισκους του πατερα μου απο το 55.
Ολα παιζουν αψογα.
Όπως και ταινιες που εγραψα το 64 ή κασετες απο το 75.
Το κάθε μεσο σε σέβεται οπως το σεβεσαι και συ

 

[manosx]

Με την ψηφιακη ηχογραφηση, μπορει ο καθενας να εχει ποιοτητα master track με απλησιαστη για τον αναλογικο κοσμο ευκρινεια, χωρις φθορα του μεσου λογω αναπαραγωγικου μηχανισμου, με ελαχιστο κοστος σε σχεση με την ποιοτητα του, με τη δυνατοτητα δημιουργιας 1:1 αντιγραφων αρα και χωρις απωλειες λογω απροβλεπτων παραγοντων, με φοβερες δυνατοτητες σε ταχυτητα και ευκολια προσβασης, και ολα αυτα στον ελαχιστο φυσικο χωρο.

Αν δεν επαρκουν τα παραπανω για να γινει σαφης η εξελιξη προς το θετικο που επεφερε η ψηφιακη καταγραφη, τοτε τιποτα δε θα ειναι αρκετο.

 

[sultan of string]

Αν δεν επαρκουν τα παραπανω για να γινει σαφης η εξελιξη προς το θετικο που επεφερε η ψηφιακη καταγραφη, τοτε τιποτα δε θα ειναι αραρκετο.

Ειπα:
Υπαρχει εξω μουσικη τουλαχιστον μιας δεκαετιας (65-75) που κυκλοφορησε μονο σε βινυλιο και σημερα εξαντλημενη.
Αυτη υπαρχει ισως σε μετρια ριπαρισμενα mp3 απο βινυλια στο yt, αν εντοπιστουν, και φυσικα για το artwork ουτε να συζητάμε.

 

[manosx]

Αν μιλαμε για αρχαιολογικες ανασκαφες, εκει οτι βρεθει καλοδεχουμενο.

 

[sultan of string]

Αν μιλαμε για αρχαιολογικες ανασκαφες, εκει οτι βρεθει καλοδεχουμενο.

Μπορεί να είναι μπαρόκ επισης....

 

[manosx]

Με την πετρια του συγχρονου "στεγνου" historically informed παιξιματος που παιζει, και εγω πιο πολυ analog recordings ακουω


Καθαρα ηχητικα ομως, το digital ειναι 100 κλασεις πανω.

 

[sultan of string]

Οταν θελω κατι και δεν το βρίσκω σε digital βολευομαι και με ραδιοφωνακι

 

[manosx]

Για ραδιοφωνακι δεν ξερω, το youtubeακι παντως το εχω ξεσκισει

 

[[email protected]]

Με την ψηφιακη ηχογραφηση, μπορει ο καθενας να εχει ποιοτητα master track με απλησιαστη για τον αναλογικο κοσμο ευκρινεια, χωρις φθορα του μεσου λογω αναπαραγωγικου μηχανισμου, με ελαχιστο κοστος σε σχεση με την ποιοτητα του, με τη δυνατοτητα δημιουργιας 1:1 αντιγραφων αρα και χωρις απωλειες λογω απροβλεπτων παραγοντων, με φοβερες δυνατοτητες σε ταχυτητα και ευκολια προσβασης, και ολα αυτα στον ελαχιστο φυσικο χωρο.

Αν δεν επαρκουν τα παραπανω για να γινει σαφης η εξελιξη προς το θετικο που επεφερε η ψηφιακη καταγραφη, τοτε τιποτα δε θα ειναι αρκετο.

Ναι και εγώ πούλησα βινύλια για να αγοράσω CD, με όλα αυτά τα επιχειρήματα που λέτε. Και τι βινύλια (τα κλαίω). Για να γίνουν και στο τέλος όπως έμαθα... πρέζα. (Χαλάλι και καλό ταξίδι σου Μανώλη).
Μιλάτε με μεγάλη "λατρεία" για τα ψηφιακά μέσα. Ναι είναι (πολύ) εύκολα στην χρήση, "καθαρά", αλλά για την ποιότητα ήχου και την διάρκεια ζωής, είστε σίγουροι;
Θα συμφωνήσω ότι με ένα CD player 100-200€ (?) και με ένα αντίστοιχης τιμής πικάπ, το CD θα παίζει καλύτερα. Αλλά αν μιλήσουμε για HiEnd ήχο (και δεν θέλω να πάω στις υπερβολές), εκεί τα πράγματα αλλάζουν. ΟΚ ελιτίστικο και δεν μπορεί να το έχει ο καθένας, αλλά να λέμε και τα σύκα-σύκα.
Μερικές παρατηρήσεις.
Η αγορά του βινυλίου το 2023 ξεπέρασε (σε αξία) τα CD μετά από το 1987 (ανακοίνωση της RIAA).
Επίσης άσχετο για την "μικρή μας ζωή", ίσως και για το topic, αλλά σε μελέτες, το αποθηκευτικό μέσο του ψηφιακού δίσκου δεν έχει την αντοχή που αναμενόταν (πολλοί το θεωρούσαν και άφθαρτο), επίσης για να λέμε και την σκάφη σκάφη. Με το χρόνο δημιουργούνται αλλοιώσεις στην επιφάνεια, και ήδη σε πειράματα έχει βρεθείτρόπος να αποθηκεύουν (μαζικές) πληροφορίες (data) σε... DNA.
Επίσης το YouTube συνήθως έχει ποιότητα 128kbps.

FYI

 

[[email protected]]

Τώρα που το θυμήθηκα, όσοι δεν το έχετε δεί, δείτε και αυτό ειδικά μετά το 7:52

 

[manosx]

Η ποιοτητα ηχου ειναι σαφως ανωτερη, πραγμα ιδιαιτερα αισθητο σε απαιτητικες ηχογραφησεις οπως της κλασσικης μουσικης.

Η διαρκεια ζωης συγκεκριμενα του CD, απο τη στιγμη που μιλαμε για κινητα μερη και δισκακια που μπορει να υποστουν φθορες, δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο. Απο τη στιγμη ομως που μπορουμε να κανουμε rip σε σκληρο δισκο το περιεχομενο χωρις απωλειες, ή εφοσον μιλαμε για ψηφιακα αρχεια γενικοτερα, εκει εχουμε πραγματικα τεραστια διαρκεια ζωης, κυριως λογω του back up που μπορει να γινει σε διαφορετικα μεσα.

Το youtube δεν εχει καποια φοβερη ποιοτητα ηχου, αλλα σαν εναλλακτικη του ραδιοφωνου ειναι πολυ ανωτερο.


Τελος, εγω χαρισα τα βινυλια μου, διοτι δεν υπηρχε περιπτωση να συνεχισω να παιδευομαι με αυτα, πεταξα τις κασετες μου, και τα cd οσα δεν εδωσα οαι δεν πεταξα ουτε ξερω που τα εχω. Τα εχω ριπαρει και οποτε μερακλωνω να ακουσω κατι με καλη ποιοτητα ξηγιεμαι, αλλιως σε συνθηκες καθημερινοτητας το youtube μου ειναι υπεραρκετο. Θα εκανα εμετο απο τα ματια αν ειχα ολα αυτα τα ματζαφλαρια μπροστα μου μετα απο τοσα χρονια, να εχω γεματα ραφια και ραφια με αυτες τις μαλακιες, εδω εχω στειλει και εγω δεν ξερω ποσα βιβλια, που για μενα ειναι πολυ σημαντικοτερο αντικειμενο και φορεας πολιτισμου απο τις μαλακιες του μεσου ροκ καραγκιοζη, και παλι εχω ομως βλεπω γεματες τις καμποσες βιβλιοθηκες και με την πρωτη αφορμη θα τα στειλω και αυτα.


Ειμαι πραγματικα χαρουμενος που ειναι τα παντα μεσα στον υπολογιστη, βαρεθηκα να ειναι το σπιτι σαν παζαρι, και αν μπορουσα να γινουν τα παντα εικονικα και να μπω και εγω μεσα στον υπολογιστη θα ημουν πραγματικα ευτυχισμενος.


Οποιος θελει αντιθετως να μαζευει και να μαζευει πραγματα, ας παρει και δισκους, και κασετες, και 8 track και γραμμοφωνα. Εμενα και να μου τα χαριζαν θα τα πεταγα στα σκουπιδια, οπως εχω ηδη κανει.