Ποιες ειναι οι μικρολεπτομεριες που εγραψα.
Οπως θα ειδες σε καποια φαση τα σαξοφωνα αφου συγκολληθουν πανω τους ολες οι βασεις που θα πανε και θα βιδωσουν πανω τα κλειδια και ολα τα αλλα παρελκομενα και καθαριστουν καλα για να φυγουν διαφορα τρεξιματα απο το ρευστο μεταλλο (καλαλι) κλπ, μπαινουν σε μια δεξαμενη για να επιχρυσωθουν και αφου απιχρυσωθουν περνιουνται με ενα ελαφρυ στρωμα λακας σαν τελικο φινιρισμα.
Σε αυτη ακριβως την διαδικασια, θες απο μη σωστο καθαρισμο, θες απο μη επιχρυσωση με ικανο στρωμα χρυσου (και τα δυο μαζι αυτα μαλλον), μετα απο καποιο χρονικο διαστημα το οργανο παρουσιαζει στα σημεια αυτα σημαδια απο τις κολλησεις κατω απο τη λακα.
Κοιτα
Φαινονται τα μαυρα σημαδια.
Το δικο μου αυτο ομως ενω ηδη το εχω δυο χρονια και δυο χρονια πολυ σκληρης χρησης γενικα ειναι πεντακαθαρο πλην πολυ ελαχιστων σημαδιων.
Δυο trevor james που ειδα ειναι γεματα με μαυρα τετοια σημαδια.
Εκει που ενωνεται το κυριως σωμα με την καμπανα (τριτη φωτο) ηταν περιμετρικα εντελως γεματα.
Σημαντικο ομως στην ιστορια αυτη ειναι οτι δεν εχουν σχεση τα σημαδια αυτα με τον ηχο η με το παιξιμο του οργανου.
Ενα δευτερο που εχω προσεξει σε ολα αυτα τα οργανα (συν μερικα απο πρωην ανατολικες χωρες συν τα veryl Βραζιλιανικης κατασκευης) ειναι οτι τα περισσοτερα ειναι τελειως ασεταριστα, και αν δεν σεταριστουν σωστα κανουν τη δυσκολη ζωη του αρχαριου, ακομα δυσκολοτερη.
Αν δεν γινουν μικρορυθμισεις και μικροεπισκευες στα οργανα αυτα, δεν μπορουν να αποδωσουν καλα σε ολο το φασμα των νοτων που δινουν.
Και οσο και να φαινεται περιεργο ειναι πολυ ποιο δυσκολο ενα σεταρισμα απ οσο φαινεται εκ πρωτης οψεως (και εκ πρωτης οψεως φαινεται πραγματικα δυσκολο). Ρυθμιζοντας μια βιδα και φτιαχνοντας μερικες νοτες να παιζονται ευκολα, χαλας αλλες που παιζονται πλεον ποιο δυσκολα. Η ολη υποθεση δηλαδη ειναι να βρεις κατι σαν αυτο που λεμε χρυση τομη.
Αληθειες και ψεματα
"Το σαξοφωνο παιζει δυομιση οκταβες συν αλλη μια με αρμονικες"
ΨΕΜΑΤΑ Το σαξοφωνο παιζει απο σι μπεμολ κατω του πενταγραμου μεχρι φα διεση πανω απο το πενταγραμο (οσα εχουν κλειδι για φα διεση). Οτι αλλο παιζεις ειναι διαφοροι τσιριχτοι κροτοι τους οποιους δημιουργεις με το πατημα με τα δοντια του καλαμιου και δεν εχουν καμμια σχεση με νοτες.
"Το σαξοφωνο παιζει καλα, αλλα οταν πας να κανεις μια ηχογραφηση ο ηχος βγαινει μαπα."
ΨΕΜΑΤΑ. Το σαξοφωνο δεν ειναι ηλεκτρικο οργανο, και αν παιζει καλα και στην ηχογραφηση δεν βγαινει καλα ειναι για το λογο για τον οποιο δεν ξερεις η δεν εχεις τα μεσα να κανεις σωστη ηχογραφηση.
Τα σαξοφωνα (οπως και τα κλαρινα) περνουν ειδικες καψες η ειδικα μικροφωνακια με τα οποια ειμαι ασχετος. Παλιοτερα που επαιζα επαγγελματικα απλα επαιζα σε καποιο μικροφωνο καποιου απο τους τραγουδιστες.
Μερικοι ομως κλαρινιστες (κλαριτζηδες ;D) βαρβατοι που επαιζα μαζι τους σε λαικες πανηγυρεις χρησιμοποιουσαν κατι καψες που με τα σημερικα λεφτα κοστιζανε κατι χιλιαδες ευρω.
"Το Τενορο θελει ποιο πολυ αερα (φυσημα για να παιξει) απο το αλτο η το σοπρανο"
ΨΕΜΑΤΑ. Κανενα οργανο δεν θελει αερα για να παιξει. Δεν θελει κοπο, αλλα τροπο, και αυτο δεν ειναι σχημα λογου αλλα η πραγματικοτητα.
"Με ενα τενορο σαν πρωτο οργανο μπαινεις κατευθειαν στα δυσκολα και μαθαινεις καλυτερα"
ΨΕΜΑΤΑ Οσο ποιο μικρο ειναι το οργανο και πιο μικρο το καλαμι, τοσο σφιχτοτερο θεωρειται. Μαθαινοντας λοιπον σε ενα σοπρανο, εχεις ποιο σφιχτο οργανο και τα χειλια σου (που ειναι το Α και το Ω στα οργανα αυτα και οχι το πνευμονι) μαθαινουν να δουλευουν σφιχτα, και οταν πας σε τενορο ρεγουλαρεις σωστοτερα τα χειλια σου με αποτελεσμα οι ψηλες νοτες να σου φαινονται παιχνιδακι.
Οι καλυτεροι σαξωφωνιστες ειναι οι καλοι κλαρινιστες.
Αυτος ειναι κανονας. Τα κλαρινα ειναι τα σφιχτοτερα ολων.
"Το σαξοφωνο ειναι ιδιο με το κλαρινο"
ΣΩΣΤΟ. Ειναι και τα δυο ξυλινα πνευστα (γιατι ο ηχος παραγεται απο ξυλινο καλαμι), και εχουν σχεδον τον ιδιο χειρισμο. Η διαφορα εγκειται στο οτι τα κλαρινα εχουν τρυπες τις οποιες κλεινεις με τα δαχτυλα και τα σαξοφωνα ταπες τις οποιες απλα πατας.
Η διαφορα ομως ειναι στο οτι ενας κλαρινιστας που δεν εχει παιξει ποτε σαξοφωνο, με ενα μηνα μελετης εχει μαθει σαχ οσο και κλαρινο, ενω ενας σαξοφωνιστας θελει παρα πολυ καιρο μεχρι να αρχιζει να παιζει κλαρινο.
Οταν τελικα ενας αρχαριος θελει να αγορασει καποιο σαξοφωνο, το καλυτερο που εχει να κανει ειναι να παει με καποιον εμπειρο του οργανου, να το παιξει ο εμπειρος αυτος, να το ρυθμισει, αν ειναι δυνατον να το παιξει και ενα περιπου μηνα να στρωσει τις ταπες, γιατι οι ταπες κανουν φωλιες εκει που κλεινουν και πρεπει στην αρχη οι φωλιες να γινουν σωστα.
Και για να γινουν σωστα οι φωλιες θα πρεπει να δουλευονται εξ ισου ολα τα κλειδια.
Αν δεν γινουν σωστα οι φωλιες, αλλου απο το πολυ πατημα θα γινουν βαθειες και μετα απο στεγνωμα του οργανου θα κολλανε, και αλλου απο λιγο πατημα η απο καθολου δεν θα κλεινουν καλα με αποτελεσμα να χανεις απο ευκολια.
Αν δεν υπαρχει ο εμπειρος μια εκλογη ενος κινεζικης κατασκευης αλλα επωνυμο (conn-selmer, travor james, yamaha, κλπ) απλοποιει τα πραγματα, και εχεις πιθανοτητα κατα 90% να πεσεις σε καλο οργανο.
Πληρωνεις μεν κατι παραπανω απο τα καθ εαυτου Κινεζικα (που ειναι 50 50 για να παρεις κατι ανεκτο), αλλα περνεις οργανο που με ενα καλο σεταρισμα και αλλαγη μιας μπουκαδουρας (οτι γουσταρεις βαζεις, απο 50 Ευρω μεχρι 250....500....1000 +) εχεις τελειο επαγγελματικο οργανο για ολες τις δουλειες.
Βεβαια αυτοι αυτα τα λενε μαθητικα και τα συνοδευουν με βαλιτζες με λαγουδακια και με λουλουδια πανω, αλλα...νταξ μωρε, οταν μαθεις αγοραζεις και μια βαλιτζα εξτρα.
