Η αλήθεια είναι, ότι από το 2000 και μετά, ΠΟΤΕ δεν στράφηκα σε κατάστημα (με ελάχιστες εξαιρέσεις, όταν κυρίως , αν όχι μόνο, κάλυπτα στιγμιαίες ανάγκες καταναλωτικές ;D).
Ήξερε ένας ευρύτερος κύκλος ότι «αγοράζω δίσκους», και με έβρισκαν , χωρίς καν να ψάξω, όσοι ήθελαν να ξεστοκάρουν (είτε μαγαζάτορες –που έκλεισαν- είτε ιδιώτες).
Οι τιμές, ήταν δικές τους προτάσεις, και μάλιστα τις θεωρούσαν σουπερ…..μου έκαναν δε και τεμενάδες και μερικά τεμάχια «δώρο»……που τους γλίτωσα από τη φασαρία..... να τους πετάξουν. ;D
Πρόσφατα δε, δέχτηκα έναν τηλέφωνο, από έναν τύπο, ο οποίος μου έδινε μια συλλογή (του πατέρα του-που πέθανε....κάνε παιδιά σου λέει ο άλλος

;D ;D ;D) για 0,50 το τεμάχιο-600 κομμάτια-και μάλιστα αρκετά ενδιαφέροντα, όσο μπόρεσα να τσεκάρω τηλεφωνικά) …..αλλά δυστυχώς ΔΕΝ έχω πλέον χώρο.
Ίσως γι΄αυτό να μου φαίνονται υπερβολικές οι τρέχουσες τιμές.
Μου ακούγεται όμως …κάπως, όταν θέλουν να μου ΞΑΝΑ πουλήσουν π.χ. Miles Davis….με 20,00 € (έστω) επειδή έγινε hip κια trendy το πικαπ. ;D ;D ;D