Νομίζω ότι ένας από τους βασικότερους λόγους ώστε να αγοράσει κάποιος ένα custom όργανο είναι η αίσθηση ότι κατέχει κάτι μοναδικό. Ειδάλλως, και συγχωρέστε με αν κάνω λάθος, πιστεύω ότι εδώ και αρκετά χρόνια τα μαζικής παραγωγής όργανα είναι από πολλές απόψεις άψογα (ακόμη και στη χαμηλομεσαία κατηγορία τιμής).
Επίσης, θεωρώ πολύ δύσκολο το να προσδιορίσει κανείς με τόση ακρίβεια τις ανάγκες του ώστε να καταλήξει στην κατασκευή ενός οργάνου που θα τον καλύψει σε σημαντικά μεγαλύτερο βαθμό εν συγκρίσει με τα διαθέσιμα στο εμπόριο όργανα. Αφήνω βέβαια έξω το αισθητικό κριτήριο, γιατί πράγματι αρκετά χειροποίητα όργανα είναι εκπληκτικής ομορφιάς!
Από ουσία όμως; Επειδή έχω λοιπόν και ένα custom όργανο (odyssey), δε λέω, καλό, χρυσό και άγιο, αλλά στο τέλος της ημέρας παίζω σε όλα τα gigs με ένα ibanez του οποίου ο ήχος και το feel μου έχουν ταιριάξει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο όργανο έχω αγοράσει ή δοκιμάσει. Γιατί; Ποιός ξέρει... Από την άλλη, όταν πήρα το odyssey, παρόπλισα το Warwick γιατί ξαφνικά (!) κατάλαβα ότι ήταν ακατάλληλο για μένα. Από μαζικής παραγωγής σε custom και μετά πάλι πίσω... go figure!
Άρα, όσο καλή ιδέα και αν φαίνεται το custom όργανο, τείνω να καταλήξω στο ότι αποτελεί μία επιλογή καθαρά υποκειμενική, κυρίως για το βίτσιο του πράγματος! Θα πει βέβαια κανείς ότι στην αγορά οργάνων αυτό είναι το Α και το Ω- και όντως έτσι είναι. Άλλωστε, αν ήθελα να διαθέσω πολλά χρήματα αυτή τη στιγμή, φυσικά και θα κοιτούσα και χειροποίητα όργανα!
