Αναζητώντας τον clean strat ήχο

pascal είπε:
Εγώ μια original 50s βλέπω
Και μάλλον έχεις δίκιο...με παρέσυρε το προηγούμενο link....αυτό είναι το σωστό

http://www.fender.com/artists/artist.php?id=379

Οπότε...τι μαγνήτες φοράει η κιθάρα του, ώστε να παράγει τον κατά Νέστορα clean ήχο? ;D

 
Eχμμμ...θες δηλαδή να πεις ότι αυτή φοράει τους original fifties, η του jazz φοράει τους reissue 50s και άρα;

(καλό κορόιδο κι' αυτός ο Carl...αντί να πα να πάρει ένα σετ 50s μαγνήτες, έδωσε κανά διακοσάρι χιλιάρικα και πήρε όλη την κιθάρα  :P)

 
pascal είπε:
έδωσε κανά διακοσάρι χιλιάρικα και πήρε όλη την κιθάρα
Του δώσανε θέλεις να πείς, για να μας πείσει...τουλάχιστον τον Νέστορα τον έπεισε ;D ;D

 
pascal είπε:
"H συνωμοσία του ξύλου", εκδόσεις Noiz.
Άλλη έκδοση αυτή...παραδίπλα...τώρα έχουμε πιάσει τους μαγνήτες ;D

 
Το 'χω: "Μαγνήτης, αυτός ο άγνωστος"

και δώρο το "Η συνωμοσία του ξύλου"  ;D

(ζητώ συγνώμη από τον jazz για το hijacking του θέματος)

 
pascal είπε:
του jazz φοράει τους reissue 50s και άρα;
Άρα, επειδή του jazz φοράει τους Fender CS '54, και εγώ έχω μία κιθάρα που τους φοράει, λέω (εγώ), ότι εμείς οι κοινοί θνητοί, εάν θέλουμε να έχουμε clean, vintage ήχο στη Strat μας...καλό είναι να τους δοκιμάσουμε ;)

 
Ο jj έχει όλα τα συστατικά για να παράγει αυτό που γράφει στον τίτλο του θέματος.

Και τους κατάλληλους μαγνήτες και τον κατάλληλο ενισχυτή (και τα χέρια... ;))

Το γεγονός ότι ίσως δεν το καταφέρνει 100% (τείνω να συμφωνήσω δλδ με την περιγραφή του Νέστορα..) έχει μάλλον να κάνει με το οτι δεν μπόρεσε να αποτυπώσει πιστά σε ένα αρχείο ήχου αυτό που ακούνε τ'αυτιά του την ώρα που στέκεται δίπλα στον deluxe reverb.

Πιστεύω δλδ οτι είναι περισσότερο θέμα capturing του ήχου.

Παίζει πρωταρχικό ρόλο το πως μεταφέρεται ο ήχος που βγαίνει απο μια καμπίνα ενισχυτή στα αυτιά μας, απο τη στιγμή που δεν μπορούμε να είμαστε εκεί παρόντες.

Εδω 1-2 εκατοστά αλλάζεις θέση στο μικρόφωνο κι έχεις άλλο ήχο...

Άρα είναι μάλλον λάθος να συγκρίνουμε (όπως έγινε) 2 ήχους τον οποίων το capturing δεν έγινε με ακριβώς τα ίδια μέσα...

Επαναλαμβάνω, δεν ξέρουμε ακριβώς τί ακούει ο jj όταν παίζει τον ενισχυτή του.

Αυτό προσπαθεί να μας μεταφέρει με το κλιπ.

Τα καταφέρνει?...Αν ναι σε ποιό βαθμό?

 
Νομίζω ότι το (πολύ ωραίο) κλιπ που ανέβασε ο JazzJoker είναι αρκετά ακριβές ως δείγμα των ιδιοτήτων και του χαρακτήρα των μαγνητών αυτών. Τους έχω κι εγώ στη στρατ μου και λατρεύω αυτό το "χρώμα" τους. Αρνητικό (για μένα) είναι η (ακουστη στο κλιπ) πριμαδούρα τους, αλλά αυτό διορθώνεται με αλλαγή πυκνωτή κλπ., μπορείς να τους ισορροπήσεις κάπως. Ο bridge στη αρχή μου φαινόταν εντελώς unusable, αλλά μετά την "εξισορρόπηση" έχει κάποιες χρήσεις (50-60ίλες  ;D ), οι άλλες θέσεις όμως είναι πολύ γλυκές και μπορείς να πετύχεις και λίγο περισσότερα μεσαία από το κλιπ του JJ, που κατα τα γούστα μου είναι προτιμηταίο.

Συγχαρητήρια για το ωραίο κλιπ είπα;  ;D

 
Το κλιπ είναι πολύ ωραίο, αλλά πιστεύω ότι με πιο δυνατά χτυπήματα στις χορδές θα ήταν πιο "αντιπροσωπευτικό". Μου φάνηκε ότι το δεξί χέρι του παικταρά σε κάποιες φάσεις ήταν πιο ευγενικό από ότι χρειαζόταν.

Έτσι νομίζω ότι ίσως να του ταίριαζαν πιο hot μαγνήτες, ή και μια στάλα overdrive, για να γίνει λίγο πιο ομοιόμορφος ο ήχος, να μπλουζοβρωμίσει λίγο παραπάνω.

Αυτά βέβαια είναι λεπτομέρειες, και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ. I like na poume  ;D 

 
manosx είπε:
Έτσι νομίζω ότι ίσως να του ταίριαζαν πιο hot μαγνήτες, ή και μια στάλα overdrive,
Aναζητώντας τον clean ήχο (όπως λέει ο τίτλος), θα τα έκανες αυτά? ;D ;D

 
Το κλιπ είναι πολύ ωραίο, αλλά πιστεύω ότι με πιο δυνατά χτυπήματα στις χορδές θα ήταν πιο "αντιπροσωπευτικό". Μου φάνηκε ότι το δεξί χέρι του παικταρά σε κάποιες φάσεις ήταν πιο ευγενικό από ότι χρειαζόταν.
Και ερχόμαστε σε ένα πρακτικό θέμα του ήχου με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό. Ο Deluxe Reverb με strat καρφί πάνω του, θέλει χάιδεμα, όχι κοπάνημα. Σήμερα έχει πέσει πολύ τρέξιμο και ίσα που προλαβαίνω να γράψω αλλά πιθανότατα αύριο να ανεβάσω ένα κλιπ όπου κοπανάω. Θα ακούσετε τόσο "τσικ,τσικ" και πνιγμένες αρμονικές που έχω την εντύπωση ότι δε θα αρέσει σε κανέναν.

Για αυτό το λόγο ακριβώς, τα καντίνια του κλιπ είναι παιγμένα σχεδόν όλα με δάχτυλα και όχι πένα, πράγμα που έχω αναγκαστεί να εφαρμόζω όποτε παίζω τελείως clean με αυτό το συνδυασμό κιθάρας-ενισχυτή.

 
Οπότε είχε βάση ο συλλογισμός μου. Περιμένουμε αύριο κλιπ, για να μπουν και οι γνωστοί- άγνωστοι να δώσουν λύσεις  ;D

Προσωπικά δεν θα άντεχα να μην μπορώ να μπιστίξω την κιθάρα  ;D Θα μου έσπαγαν τα νεύρα  ;D

 
Παρεπιπτόντως για μένα, ο απόλυτος clean strat ήχος παρ' όλη τη λατρεία μου σε blues κιθαρίστες όπως ο SRV, είναι ο καθαρός ήχος του Manhattan του Eric Johnson:



ενώ με έχει στοιχειώσει η φράση/ήχος στο 0:25

 
Α γεια σου  ;D ;D ;D

Ναι, ΑΥΤΟΣ είναι ο απόλυτος clean strat ήχος.

( Σάλια που τρέχουν στις χορδές )

ΑΛΛΑ... υπάρχει ένα αλλά....

υπάρχει...

1

ΑΛΛΑ...

Δες αυτό:



Θέλω να παρατηρήσεις το πως συνδυάζει καμιά 30αριά διαφορετικά είδη χτυπήματος, για να βγάλει το ριφ και τα... παρελκόμενα  ;D

Ο άνθρωπος είναι ψυχασθενής  ;D

Δεν είναι τυχαίο ότι η EJ Strat είναι η καλύτερη. Θέμα γούστου, ΟΚ κλπ αλλά είναι η καλύτερη  ;D

Ο άνθρωπος δεν είναι απλά τελειομανής. Έχει περάσει στο στάδιο της ψύχωσης  ;D

Παρόλα αυτά, και για μένα ΑΥΤΟΣ είναι ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΗΧΟΣ clean strat.

 
Να πεταχτώ κι εγώ σαν την πορδή ;D και να πω ότι στα δικά μου αυτιά υπάρχουν περισσότεροι από έναν "απόλυτοι clean ήχοι" strat.

Και είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους... 8)

Μερικά παραδείγματα (πέραν αυτών που αναφέρατε) χαρακτηριστικών και ζηλευτών καθαρών ήχων strat είναι τα εξής κατά τη γνώμη μου:

Quacky:




Μεστός/γεμάτος (στο 1:30 περίπου):

Gravity - John Mayer - at Abbey Road studios

Σε γενικές γραμμές, νομίζω ότι απόλυτος κανόνας δεν υπάρχει.

Ο καθένας κρίνει το πόσα πρίμα, μπάσα ή μεσαία αντέχουν τα αυτιά του και αποφασίζει ποιο σετ του παρέχει τον ήχο που έχει φανταστεί ;)

ΥΓ: παρεπιπτόντως παραλίγο να το ξεχάσω: πολύ ωραίο το clip!

 
πολύ πολύ ωραίο το κλίπ και ο ήχος των cs54 ... μπράβο μπράβο ..

(τώρα άκουσα σε πραγματικά ηχεία απ'το πρωί ).

Βέβαια αν κάποιος βάζοντας τους cs54 περιμένει να ακουστεί σαν Jazzjoker είναι σαν να περιμένω εγώ να ακουστώ σαν Eric Johnson  :P .

Φίλε jazz γράφουν υπέροχα τα δάχτυλα  :)

 
Κατ' αρχήν ευχαριστώ πολύ για τα λόγια (και κάποιες μικρές υπερβολές ;)) που έχετε γράψει.

@manosx : Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω όσον αφορά το συμπέρασμα ότι επειδή ο EJ έχει θεϊκό ήχο, η EJ signature είναι και η καλύτερη strat. Δεν είμαι ο αρμόδιος να μιλήσω για τον εξοπλισμό του ανθρώπου, απλώς έχω την εντύπωση ότι οι signature κιθάρες που κατασκευάζονται από τη συνεργασία του κιθαρίστα με τα custom shops, είναι καινούρια μοντέλα και όχι αντιγραφές κάποιας υπάρχουσας κιθάρας που είναι ήδη στο οπλοστάσιό του (αναρωτιέμαι αν τις χρησιμοποιούν και καθόλου σε ηχογραφήσεις ή live).

@elavd: Όλοι αυτοί και τα κομμάτια που φέρνεις για παράδειγμα είναι φοβεροί και τρομεροί ήχοι και φυσικά οι άνθρωποι είναι ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ μουσικοί και μετά κιθαρίστες. Αν είχα όμως αναγκαστικά να κάνω μία και μοναδική επιλογή, θα ήταν ο Eric Johnson, παρ' όλο που τη μουσική πορεία του Knopfler (Dire Straits και σόλο καθώς και τα side projects) την παρακολουθώ πολύ πιο τακτικά (τι τακτικά δηλαδή. Πριν σκεφτεί το πρώτο ακκόρντο του πρώτου τραγουδιού καινούριου δίσκου, εγώ είμαι έξω από το δισκάδικο) από αυτή του Johnson.

Όσον αφορά το κατά πόσο τελικά αυτό που ακούγεται στο κλιπ μου είναι ο ήχος που ακούω εγώ από τον ενισχυτή και σε ποιο βαθμό, είστε προσκεκλημένοι για καφέ ή μπύρες (όχι όλοι μαζί ;D).

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top