Σπανια εως ποτε δεν βλεπω τηλεόραση, βαζω ταινίες στο background απλά να ακούω κάτι 90% ξενόγλωσσες, 10% ελληνικες. Μηνες με είχε στοιχειώσει η μουσική από ένα συγκεκριμένο σημείο της ταινίας "Η Νονά" (Μουστάκας κοκ)...
Και οταν λέμε "στοιχειώσει", εννοώ οτι σταματαγα ότι και να έκανα και χανόμουν, "πήγαινα" τελείως αλλου, μου ερχόταν μετά απο ώρες, μέρες κοκ στο μυαλό μου, τι να πω...ψαχνω λιγο δεν μπορω να βρω πληροφοριες για την μουσικη της ταινίας...ΟΚ, "κόβω" ενα μικρο σημειο απο την ταινία, κάνω export το audio, το κανω βιντεο, το ανεβαζω Youtube, λεω του φουστη, θα "χτυπήσει" κάπου με copyrights οπότε θα μου πεί και τι και ποιου είναι...
Αυτό το πλάσμα ΔΕΝ ήταν από τον δικό μας τον κόσμο...
Να είσαι καλά όπου και να είσαι Vangelis...
ΥΓ: εννοειται οτι έπρεπε το μυαλό μου να πάει κατεθείαν σε αυτόν...
1989, 15 ετών, έχω τον Χρηστάρα στα 30κάτι να μου κάνει φροντιστήριο σπίτι (όχι επειδή το χρειαζόμουν αλλά επειδή έτσι, έπρεπε). Εγώ μεταλάκι τότε, ο Χρηστάρας jazz man, ήξερε οτι για πολλά χρόνια ήθελα κιθάρα...καποια στιγμή με καλεί στο στουντιακί που είχε για να τεστάρει αν έχω relative pitch (ή το ανάποδο, αν ειμαι tone deaf), περνάω τις εξετάσεις με άριστα και μου δίνει για 6 μήνες μια Samick Les Paul για να γρατζουνάω ενω δεν ήξερα ουτε πιο χέρι μπαίνει που. Και θα μου πείτε και που κολλάει όλο αυτό με τους Mahavishnu?
Καθεται λοιπόν ο Χρηστάρας μερικους μήνες μετά και μου γράφει και μια 60αρα κασετα με επιλογες για να ανοιξει το μυαλο μου. Η κασέτα είχε από Jim Hall και Wes Montgomery, μεχρι Jeff Beck (Cause we ended as lovers), King Crimson (21st century schizoid man), αλλα που δεν τα θυμάμαι και αυτά τα δύο κομματια Mahavishnu...
...τα οποία δεν εχω σταματήσει ποτέ να απολαμβάνω όταν τα ακούω παρόλο που "κιθαριστική" μουσική δεν ακούω (πλην λιγων ειδικων εξαιρεσεων) εδω και 15 χρονια...να είσαι καλά Χρηστάρα όπου και να είσαι...
ΥΓ: το 2008 έγραψα ένα κομμάτι και μου πήρε ποοοοολλάααα χρόνια να συνειδητοποιήσω οτι το μπάσο που έγραψα για αυτό είναι αυτούσιο αυτό στο groovy σημειο του Open Country Joy...τόσο βαθιά ήταν ριζωμένο...
Όταν από ένα ολόοοοκληρο παιχνίδι που θεωρείται το σούπερ ντουπερ (Cyberpunk 2077), θεωρείς highlight για σένα (για αυτό και έκανα screen recording) αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα...
...λόγω της μουσικής, τότε μάλλον είσαι certified ψυχάκιας με πουά βούλες και βουλοκέρι στο μέτωπο.
@cos_dr τσεκαρε bottleneck στο συγκεκριμένο σημείο, lol, η συζήτηση που είχαμε τις προάλλες (οχι, ευτυχώς δεν ειναι τόσο χάλια σε όλο το παιχνιδι, lol).
ΟΚ, εδώ και ενάμιση χρόνο μου έχουν βγεί 500 θέματα υγείας, το ένα μετά το άλλο και πλήν της ριζίτιδας από τον Ιούνιο (Ο2-Ο3 στα καλά καθούμενα, πήρε κανά 2-3 μήνες να πιάσω κιθαρα) δεν υπήρχε κάποιο "φυσικό" τουλάχιστον εμπόδιο μεταξύ της μουσικής και εμού.
Τώρα έχουμε και εξάρθρωση καρπομετακάρπιας άρθρωσης στο αριστερο (οχι εκφυλιστική, δεν ειναι αρθριτιδα, πάλι καλα, αλλα με την τυχη μου και γιατί να μην γίνει και αυτό). Δύο εβδομάδες ναρθηκα είπε ο ντοτόρε, δύο εβδομαδες κλεινω την Τετάρτη και δεν βλεπω να έχει γινει κάτι.
Πρώτη φορά στην ζωή μου (από τα 15 που μπλέχτηκα με την μουσική και μεσα Νοεμβρίου μπήκα στα 49) σκέφτομαι ειλικρινά να τα πουλήσω όλα και να κλείσει και αυτό το κεφάλαιο μια και καλή, το σύμπαν απλά ΔΕΝ με θέλει...και η μουσική είναι (ήταν?) μέσο, το πνευματικό μου μονοπάτι, δεν ήταν ποτέ για πλάκα, χαβαλέ ή χόμπι...
Θυμάμαι το 2006 με ακόμα και σπασμενο δεξι αγκώνα είχα ανεβάσει κλιπάκι της τοτε καινουριας μου 12χορδης για να μου πείτε πως ακουγόταν...τωρα ούτε τα κορδόνια μου δεν μπορω να δέσω καλά καλά όχι να πιάσει το χέρι το μπράτσο...
Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το θρυλικό "That's what happens when Earth f*cks with Space...never forget that" (τάδε έφη Jimi, Ιανουάριος 1970 Madison Square Garden με Band of Gypsys, η τελευταια τους εμφάνιση).
Τα καλά νέα είναι οτι επιτέλους (!) τα καλώδια τους είναι αποσπώμενα (εξού μάλλον και το μέγεθος των νέων κουτιών αν και εκει πέρα μέσα χωράει και άλλον έναν single coil μαγνητη, τι να πω) οπότε και λακαμία να κάνει κάποιος δουλεύοντας τα εξαιρετικά λεπτά καλωδιάκια τους, απλά αγοράζει ένα αποσπώμενο καλώδιο και Bob's your uncle.
Λίγη προσοχή για όσους έχουν και χρησιμοποιούν τις βάσεις τοίχου K&M 16280 Cork. Είχα πάρει 6 το 2019, οι 5 ήταν στον τοίχο (η 6η δεν χρειάστηκε τελικά). Ουσιαστικα όργανα υπήρχαν επάνω σε 3 (2 strats, ένα μπάσο και για πολύ λίγο μια μικρη κλασσική και μια ακουστική). Σε μια απο αυτές (πάρκαρε μια strat και χωρίς πολλά πολλά "ξεπαρκαρισματα") τυχαία παρατήρησα οτι είχε γίνει φυτίλια η επένδυση.
Καλησπέρα απο το κέντρο της Αθήνας, 2ο όροφο και με αλουμινια παρακαλω (αλλά χωρις πετρελαιο για πανω απο 10 χρονια). Σήμερα είναι από τις ημέρες που αν κάποιος μου πει "shut up and play your guitar" θα εισπράξει μια γερή κλωτσιά στα αχαμνά (και αυτό γιατι τα χερια μου ειναι τελείως κοκκαλομένα οπότε δεν μπορω να κάνω τις μαγικες μου λαβες)...
Πέρασα χθες μερικές ώρες στο κέντρο αποκατάστασης (κλασσικα, σέρβις, λάδια, τακάκια, βαλβίδες κοκ.).
Χθες λοιπον γνώρισα άνθρωπο ο οποίος έχασε μέλος λόγω COVID (!!!). Ανθρωπος 45-50 ετών, κόλησε την κατάρα (Ινδική μετάλλαξη, δεν ξέρω αν έχει σημασία, απλά το αναφέρω), του δημιουργησε θρόμβωση και "έχασε" το δεξί του πόδι. Πάλι καλά που ο ακρωτηριασμός ήταν κάτω απο το γόνατο. Και προφανώς πάλι καλά που η θρόμβωση δεν ήταν οπουδήποτε αλλου ή και αλλού τελικά (ο ίδιος μου ανέφερε οτι όταν ηταν στο νοσοκομείο υπήρχε παρόμοια περίπτωση αλλά με θρόμβωση σε τρία σημεια).
Τι να πω ρε φούστη μου, 15 χρόνια εκει πέρα μέσα, το μεγαλύτερο ποσοστό είμαστε απο ατυχήματα, οι μεγαλύτερης ηλικίας ανθρωποι απο ζάκχαρο/διαβήτη και πολύ πιο σπάνια απο καρκίνο. Τώρα και απο COVID?
Αν είναι δυνατόν...μπλέξαμε και μπλέξαμε πολύ άσχημα με αυτή τη μ@λ@κί@...
Καλημέρα, ξεκαθάριζα σιγά σιγά το πατάρι πριν από λίγο, και έβαλα στην άκρη μερικά πραγματάκια (διαφορα για προιόντα τεχνολογίας και ένα "μουσικό") που υπό άλλες συνθήκες θα πήγαιναν κατευθείαν για ανακύκλωση/κάδο.
Θυμήθηκα οτι σε ελληνικό φόρουμ τεχνολογίας (στο οποιο είμαι μέλος απο το '04) υπάρχει thread στο οποίο οποιοδήποτε μέλος μπορεί να βάλει ότι δεν χρειάζεται (και προφανώς δεν αξίζει να πουληθεί) εκει περα για χάρισμα.
Εψαξα λίγο, δεν βρήκα κάποιο σχετικό thread εδω πέρα. Θα μου πεις, βάλε το στις Αγγελίες και γράψε οτι χαρίζεται...το θέμα είναι οτι έχω την υποψία οτι η πλειοψηφία των ατόμων που "συχνάζουν" στις αγγελίες δεν έχει καμία σχέση με την κοινότητα.
Προσωπικά, θα προτιμούσα να πάνε σε κάποιο μέλος του forum παρά σε κάποιον -ενδεχομένως- περαστικό απο τις αγγελίες.
@yameth , είναι ΟΚ αν ανοιξουμε ένα thread στο "Περι Ανέμων" dedicated για αυτόν τον σκοπό? Εννοείται οτι αν υπάρχει ήδη αντίστοιχο thread (δεν θα μου εκανε εντυπωση αν υπάρχει και το "εχασα"), θα μπορούσες να μου δώσεις το link?
Το λοιπόν, σουταρίστηκε και η 2η δόση Pfizer το πρωί. Για καλή μου τύχη στον θάλαμο εμβολιασμου που με πήγαν αυτή την φορά, ενας απο τους δύο ιατρούς ήταν αυτός που την προηγούμενη φορά ήταν στην αίθουσα αναμονής και βίωσε το ρεζiλίκι μου, οπότε του υπενθύμισα τα περι βελονοφοβίας και αυτή την φορά μου την βάρεσαν ενώ ήμουν ξάπλα.
Τωρα αρχιζω να ανησυχώ γιατι δεν έχω ούτε καν πόνο στο χέρι (χαχαχαχαχαχαχαχα, πρόβλημα μεγάλο έτσι?). Δεν ένιωσα και τιποτα όταν με τρύπησαν (μέτρησε ανάποδα όμως ο άνθρωπος, ετσι?) και αρχίζω να πιστεύω οτι ή την κάρφωσαν στο στρώμα ή την έκαναν στον αέρα.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
Προβολή συνημμένου 33757
Δύο φορές έχω πάει Μέγαρο, μία στα 90ies για τον Μακ και μια για τον Herbie Hancock καπου μεταξυ 2007 και 2012 αν θυμαμαι καλά...