X-minor

Ακριβώς τις ίδιες καραμέλες θα επαναλαμβάνουν οι shred-άδες κι ακριβώς τις ίδιες απαντήσεις θα έχουν οι άλλοι οι "άμπαλοι/αργοί/άχρηστοι/άτεχνοι" κλπ. Μην το κουράζουμε. Ακούει ο καθένας ότι γουστάρει, δεν χρειάζεται να υπερασπίσει κανείς τα γούστα του ΟΥΤΕ να τα επιβάλλει με τα γνωστά καραμελοεπιχειρήματα.

Άλλοι προτιμούν ν'ακούν μουσική, άλλοι τεχνική. Περί ορέξεως... Two sides to every coin.

Ε, αν δω ότι ακόμα και με το βερνίκι γίνεται ζημιά (αν και θα βάλω flats) τότε μάλλον θα πάω για epoxy, αναγκαστικά, μια και το μπάσσο δεν το'χω με τίποτα για πέταμα... Για τις halfrounds το σκέφτηκα, αλλά πολύ φοβάμαι πως πάλι θα κάνουν ζημιά. Σαφώς μικρότερη, αλλά και πάλι δεν ψήνομαι να το ρισκάρω. Καλές είναι κι οι flats! :)

Βασικά στο συγκεκριμένο μπάσσο ήθελα να φαίνονται, μια και με τα dots στην ταστιέρα χωρίς γραμμές μου καθόταν κάπως περίεργο... Και ναί, μετά απ'το αποτέλεσμα των rounds στην ταστιέρα ΣΙΓΟΥΡΑ flats. Γιατί ακόμα και με βερνίκια κλπ. πάλι οι rounds θα το τρώνε, και δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η ιδέα να το βερνικώνω κάθε 2 μήνες!

Μόνο που έβαλες φωτογραφία των Tap μου φτάνει!!! ;D Κουκλί το ταυράκι Κύριε Μπίχλα, εύγε! Καλόπαιχτο!!! :)

@ Evi Στο άταστο θέλει να πατάς όντως πάνω στα τάστα, στις γραμμές, όχι στη μέση του τάστου. Γι'αυτό και ορισμένα άταστα που βγαίνουν πλέον έχουν offset dots στο πλάι για να μη χάνεσαι/φαλτσάρεις. @ Audio I'm already doing the marathon dance baby! ;D @ banana sensei Μ'ένα κλασσικό βερνίκι θα το κάνω, δεν είναι τίποτα σπουδαίο/περίφημο/epoxy-λιάρικο κλπ., αλλά το δοκίμασα σε παρόμοιο γυμνό ξύλο και είδα ωραιότατα αποτελέσματα! Ήδη έχω περάσει το πρώτο χέρι (βλ. φωτο). Μακάρι να μπορούσα να δουλέψω με epoxy αλλά όντως πολύυυυυυ μπελάς! Τις χορδές δεν τις έχω ακόμα πολύ χαμηλά, αφού το nut το έκοψα δοκιμαστικά, έχοντας υπόψην πως με δυό-τρία χέρια βερνικιού ίσως ξανανέβει η επιφάνεια, οπότε δεν το κατέβασα τέρμα κάτω. Θα δω πως πάει με το βερνίκι και αναλόγως θα πράξω. Πάντως η Σι δύσκολα να κατέβει κι άλλο - άσε που παίζω και σχετικά βίαια σε φάσεις! ;D @ Funky Πρώτον, slap δεν παίζω. Ποτέ! ;D Δεύτερον, αυτό που λες είναι ουσιαστικά αλλαγή ταστιέρας, και αν και ακούγεται ωραίο είναι πολύ μεγαλύτερος μπελάς από το defretting. Ξέρεις τι θέλει για να ξεκολλήσεις την υπάρχουσα ταστιέρα, και να κολλήσεις σωστά μια καινούρια, άταστη? Άστααααα!!! @ Mr. Bihlas Welcome to the dark side!!! (we have cookies) ;D ;D ;D Ιδού και η φωτό του χρώματος απ'το φρέσκο-φρέσκο πρώτο χέρι. Το τελικό αποτέλεσμα θα μοιάζει αρκετά μ'αυτό, οπότε... I'm happy! Τώρα κυνηγάω και flats!!!

Λοιπόον, ένα μικρό update. Χθες έπαιξα λίγο με το μπάσσο όπως είναι, και έπαιξα ένα σετάκι από τραγούδια ίσα για να δώ τι γίνεται με τις χορδές και την αντοχή της ταστιέρας. Η ετυμηγορία. Αν ΔΕΝ σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε flat χορδές, πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μπεί κάποια προστατευτική στρώση πάνω στην ταστιέρα. Στο δικό μου μπάσσο οι roundwounds άφησαν σημάδια που ακολουθούν το τυλιχτό μέρος τους πάνω στην ταστιέρα και θα χρειαστεί ξανά-μανά τρίψιμο με γυαλόχαρτο και θα το περάσω και βερνίκι αυτή τη φορά. Μετά το βερνίκωμα μάλλον θα ξαναδοκιμάσω με rounds και θα ξαναποστάρω αποτελέσματα! Τώρα για το βερνίκωμα, παρά τις λογικές προτάσεις να γίνει με σπρέι, αποφάσισα να το κάνω με πινέλο, έτσι ώστε να μπορέσω να βγάλω και κάποια "σχεδιάκια" πάνω στην ταστιέρα. Μάλλον θα'ναι αρκετά πιο δύσκολο, και θα χρειαστεί παραπάνω τριψίματα και στρώσεις, αλλά έχω την εντύπωση (και την ελπίδα!) πως θα βγεί καλό! Το θέμα με την αλλαγή των inlays μάλλον θα τ'αφήσω, μια και φοβάμαι πως θα παραφαγωθεί η ταστιέρα με το σκάψιμο κι εδώ δεν έχω περιθώρια λάθους, οπότε... άλλη φορά! :) Τελικά ο ήχος πως σας φάνηκε ρε παιδιά?

Δεν μπορώ να πώ ότι είμαι "κολλημένος" με κάποια μάρκα. Οτιδήποτε κι αν είναι, αν δουλεύει σωστά δεν έχω πρόβλημα με το τι λέει στο headstock. ΑΛΛΑ, ψήφισα Rickenbacker γιατί είναι απλά όνειρο ζωής! ;D Μετά απ'αυτά μάλλον θα πήγαινα στα fender, μια και έχουν αποδειχτεί τα κατάλληλα μπάσσα to get the job done! :)

;D ;D ;D ;D ;D

Άμα φας το τάστο τόσο χαμηλά θα σου κόψει τα χέρια, είναι πολύ πιο περίεργο εκεί κάτω και με το φάγωμα γίνεται σκέτο ξυράφι, ακόμα και να το τρίψεις με γυαλόχαρτο - που δεν μπορείς επειδή το σκίζει! Το σκέφτηκα κι εγώ αρχικά και το'κανα (εκτός ταστιέρας βέβαια) κι αυτό! ;D

Αυτά στη Σουηδία τώρα, αυτή τη στιγμή δεν έχω ούτε για τις flats! ;D Αλλά ένα κοντούλι άταστο είναι ΣΙΓΟΥΡΑ στα μελλοντικά σχέδιά μου!!! :)

Οι φωτογραφίες είναι κινητού, δεν έχω φωτογραφική μηχανή οπότε αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω. :-\ Πάντως οπτικά ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι πειστικό! Αλλά δουλεύει σωστά, οπότε δεν με νοιάζει ιδιαίτερα! :D Βερνίκι δεν το πέρασα ακόμα, και εν τέλει μάλλον με σπρέι θα το κάνω - αν το κάνω. Διάβασα και κάτι παλιά thread περί βερνικώματος και πληροφορήθηκα αναλόγως! :)

Και οι φωτογραφίες που υποσχέθηκα... (δυστυχώς φαίνεται και η "ωραιότατη" δουλειά μου...)

Ηχογράφησα ένα πρόχειρο κλιπάκι για να δείξω απλά πως ακούγεται, οπότε μη δίνετε σημασία στο παίξιμο! Οι ρυθμίσεις πάνε ως εξής: Μπάσσα και πρίμα συνέχεια στο full, και πάντα σε parallel Αρχίζω με passive bridge-middle-neck Μετά active bridge-middle-neck Στη συνέχεια active w/ treble boost bridge-middle-neck Το τελευταίο που καραμπουκώνει (sorry) είναι active w/treble boost στον neck σε series. (το πραματάκι που παίζω είναι απ'το to bid you farewell των Opeth) Α! Το μπάσσο αυτή τη στιγμή φοράει roundwound medium χορδές (δεν θυμάμαι καν τι gauge είναι!) ψιλονεκρές... GL_fretless.wma

Θα συμφωνήσω με τη συνάδελφο για τον Gilmour. Απλά κορυφαίος. Αλλά στη δική μου μπάντα θα προτιμούσα τον Master Iommi. :)

Ευχαριστώ πολύ Harilatron! :) Αυτά τα συνθετικά τα πήρα ήδη να τα δοκιμάσω (εκτός ξύλου αρχικά βέβαια) και δεν κάνουν με τίποτα για inlays! Αν ο στόκος σκάει, αυτά είναι ακόμα πιο ευαίσθητα! Σκέφτηκα να πάρω βινύλιο και να τα κάνω, αλλά γι'αυτό θα χρειαστεί βαθύτερο routing στην ταστιέρα, κι επειδή δεν έχω κάποιο dremel (και ήδη φοβάμαι να σκάψω έτσι μόνος μου παραπάνω) έτσι κατέληξα στον στόκο... Ίιιιισως αν βερνικώσω από πάνω μετά (που σίγουρα θα το κάνω αν αλλάξω inlays) δεν "πετάξει" τόσο εύκολα...

Αυτό το πινέλο είναι που με ψιλοφοβίζει στο βερνίκωμα, αλλά ευτυχώς υπάρχει και το γυαλόχαρτο σε περίπτωση λάθους! :D Ευχαριστώ και για το κάρμωμα ΚΑΙ το sticky!!! :)

Σωστός συνάδελφε! Αυτή ήταν η αρχική μου επιλογή, και είχα ήδη κάνει τη βλακεία να στρώσω ξυλόκολλά στα άδεια τάστα, αλλά λόγω maple η σκόνη ήταν πολύ λίγη για να γεμίσει ακόμα και δυο-τρία, οπότε και έβαλα τον ξυλόστοκο, κατόπιν εορτής. Γι'αυτό και δεν το έγραψα, γιατί αν δεν είσαι σίγουρος ότι θα φτάσει είναι λίγο κλάφτα μετά... Τον γραφίτη να σου πώ την αλήθεια δεν τον σκέφτηκα... Χμμ... Λες να κάνω και το άλλο μου μπάσσο? ;D ;D ;D Θα ρουτάρω (κάπως) τα τάστα (αυτό ψάχνω ακόμα) σχετικά ρηχά και θα τα γεμίσω με συγκεκριμένο ξυλόστοκο, απλά θέλω να βρώ το κατάλληλο σχήμα και το κατάλληλο χρώμα. Είπαμε, εντελώς περίεργος, εντελώς DIY τρόπος!

Προφανώς απλά το βίδωσαν σε κλίση. Κλασσικό λαθάκι, αλλά δεν είναι και τεράστιο πρόβλημα, μην ανησυχείς.

Πιο πολύ μετανιώνω που πούλησα διάφορα παρά που αγόρασα... Ακόμα και μερικά που μου φαίνονταν άσχημα στην αρχή, με τον καιρό έφτασα να μου αρέσουν τρελά! Σ'αυτό είμαι με τον banana sensei, την ψάχνω πολύ πριν πάρω κάτι...

Πάντως απ'όσο γνωρίζω είναι πολύ καλά μπασσάκια τα hagstrom αλλά έχουν πολύ πολύ λεπτά μανίκια, πράγμα που ίσως δεν αρέσει τόσο σε κάποιους. Πάντως η hagstrom έχει ανέβει πολύ σαν εταιρία, και στις (απιστευτες) κιθάρες και στα μπάσσα. Τώρα για shortscale, άκου τον Master Kostas του είδους! :) Εμένα πάντως θα μ'έψηνε ένα άσπρο short scale ταυράκι με έναν ωραιότατο mudbucker να του βγάλω και τα τάστα και να πετάει!!! ;D

Να'στε καλά όλοι παιδιά, χαίρομαι πολύ που μπορεί να βοηθήσει κάποιον! :) Κύριε Μπίχλα, δυστυχώς προσπάθησα για μερακλίδικη δουλειά, αλλά ακόμα και με τόση προσοχή μερικά πραγματάκια μου τη χάλασαν και στο οπτικό μέρος φαίνεται κάπως πρόχειρη η δουλειά στην ταστιέρα, ΔΥΣΤΥΧΩΣ... :'( Και φαντάσου ότι μου πήρε μια ολόκληρη μέρα συνεχούς, ασταμάτητης δουλειάς και ιδρώτα!!! :-\ ΑΛΛΑ!!! Έχω στο περίεργο μυαλό μου μερικές ιδέες για αλλαγή inlays με περίεργους τρόπους, απλά περιμένω να βρώ τα κατάλληλα υλικά και ίσως το κάνω. Πιθανώς να το βερνικώσω κιόλας, μιας και βρήκα ένα ωραιότατο χρωματάκι που θα κάνει άψογο stain στο maple, αλλά περιμένω να δώ τι θα κάνω με τα inlays και τις χορδές, και θα πράξω αναλόγως! Λογικά θα'χει κι άλλα νέα το thread, πάντως! :D

Άταστο pee?!?! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!!!!! :D Μου τρέχουν εδώ και καιρό τα σάλια για το άταστο pee του Franklin...

Λοιπόν, παίζει να έγραψα τη λέξη "ΠΡΟΣΟΧΗ" 800 φορές στο κείμενο, οπότε να πώ πως το λεω για να μην κάνετε διάφορες μπαρουφες που έκανα εγώ. Το δικό μου βγήκε μεν μια χαρά παικτικά και... ανατομικά, αλλά έχει ορισμένα σημάδια που βλακωδώς δεν είδα όταν τα'κανα βγάζοντας τα τάστα με το κατσαβίδι, τα οποία καλύφθηκαν με σκουρόχρωμο ξυλόστοκο (πράγμα που ευτυχώς δούλεψε μια χαρά) και διάφορα τέτοια χαζά που μπορεί να κάνει κανείς αν δεν ΠΡΟΣΕΞΕΙ!!! Η διαδικασία πάντως δεν είναι τραγικά δύσκολη, και αν δεν παίζετε κάποιο από τα μπάσσα σας είναι μια σχετικά εύκολη και οικονομική μετατροπή, ειδικά αν νιώθετε λίγο με τα εργαλεία. Επίσης, να προσθέσω πως εγώ το έκανα σε maple, και δεν έφυγαν καθόλου κομματάκια, αλλά σε περίπτωση που το ξύλο της ταστιέρας είναι rosewood υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν μερικά κομματάκια, οπότε... προσοχή!!! ;D Οι εντυπώσεις μου παντως είναι οι καλύτερες, μια και το μπάσσο ακούγεται ωσάν "πραγματικό" άταστο, έχει απίστευτα καλό feel το maple σε άταστο και για κάποιο λόγο βρίσκω πως ο ήχος του "άνοιξε", άλλαξε αρκετά προς το καλύτερο και χαίρομαι απίστευτα που το έκανα!!! banana sensei, φωτογραφίες δεν σκέφτηκα δυστυχώς να βγάλω κατά τη διαδικασία, μια και γίνεται ήδη πανικός στο σπίτι μου (να'ναι καλά το φυσικό αέριο) οπότε θα ποστάρω μερικές με το τελικό αποτέλεσμα μόλις βρώ χώρο να το ακουμπήσω!!! Άμα ξεμπερδέψω θα έχω έτοιμα και κάποια κλιψ, οπότε υπομονή... ΜΗΝ ΑΠΩΧΟΡΟΙΣΥΣ!!! Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια! :)

9β) Εδώ θα περιγράψω τον δεύτερο τρόπο, που προσωπικά βρίσκω καλύτερο, λόγω του ότι επεμβαίνει "κανονικό" ξύλο στην ταστιέρα και όχι στόκος. Φυσικά και ο πρώτος τρόπος μια χαρά είναι, μια και αυτός ο τρόπος είναι πολύ περισσότερο "μπελαλίδικος". Ξεκινάμε λοιπόν. Εδώ θα χρειαστούμε ένα πολύ λεπτό κόντρα πλακέ του ξύλου της επιλογής μας. Αυτό είναι ουσιαστικά το καπάκι (veneer) που χρησιμοποιείται σε πολλά όργανα. Φυσικά επιλέγετε, όπως και προηγουμένως, αναλόγως με το χρώμα της ταστιέρας σας, και φυσικά και με το κατά πόσον θέλετε να φαίνονται το που βρίσκονταν τα τάστα ή όχι. Εφόσον επιλέξετε, προχωράμε. Θα πρέπει να κοπεί το ξύλο σε μικρά ορθογώνια κομμάτια, αρκετά ψηλά ώστε να βγαίνυον αρκετά από τις εγκοπές, αρκετά φαρδιά ώστε να καλύπτουν και κατά πλάτος το τάστο και να βγαίνουν και λίγο παραέξω, και αρκετά χοντρά ώστε να χωράνε ΑΚΡΙΒΩΣ μέσα στις εγκοπές. Εδώ θέλει ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ και πολύ ακριβείς μετρήσεις. Αφού κόψετε ένα-δυό κομμάτια, καλό θα είναι να τα δοκιμάσετε στις εγκοπές πριν κόψετε και τα υπόλοιπα. Τώρα θα τοποθετήσουμε τα κομμάτια του ξύλου στις εγκοπές και θα τα κολλήσουμε. Κι εδώ μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ξυλόκολλα, αλλά θα πρότεινα ειδικά εδώ κάποια άλλη δυνατή κόλλα, μια και η ξυλόκολλα και αφήνει ρευστά κατάλοιπα (που φυσικά στερεοποιούνται μόλις στεγνώσει - άρα και πιάνουν πολύ χώρο σ'αυτή τη φάση) και αργεί πολύ περισσότερο από τις άλλες κόλλες να στεγνώσει. Χρησιμοποιήστε λοιπόν καλύτερη κάποια άλλη δυνατή κόλλα της επιλογής σας (θα σας δώσουν ανάλογες συμβουλές και σε μαγαζιά σιδηρικών, απλά ρωτήστε). Βάζουμε λοιπόν αρκετή κόλλα στην άκρη του ξύλου που θα μπεί μέσα στην εγκοπή, και το τοποθετούμε προσεκτικά μέσα στην εγκοπή, πατώντας για λίγο μέχρι να "κάτσει" σωστά. Εδώ καλό θα ήταν να τα "σπρώξετε" λίγο παραμέσα χτυπώντας τα ελαφρά και προσεκτικά με ένα μικρό σφυράκι. Επαναλάβετε την ίδια διαδικασία για όλα τα τάστα, και σιγουρευτείτε κάθε φορά πως είναι τοποθετημένα καλά και σωστά και πως έχουν κολλήσει γερά. Αφού σιγουρευτείτε πως όλα είναι καλά, θα πρέπει να αφαιρέσετε το ξύλο που περισσεύει από όλα τα κομμάτια που βάλατε στις εγκοπές. Εδώ ότι χρησιμοποιήσετε προσέξετε να το κάνετε αργά και απαλά, ώστε να μη σπάσετε τα κομματάκια αλλά και να μην φύγουν από τη θέση τους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ξυλόλιμες, κάποιο κοφτάκι, κάποιο πριονάκι ή ακόμη και dremel αν έχετε χειρουργικό χέρι. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ σταθεροποιήστε το μπάσσο/μανίκι πριν το κάνετε αυτό, και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ καλύψτε/προστατέψτε κάπως το εκτεθειμένο ξύλο της ταστιέρας πριν ξεκινήσετε να αφαιρείτε το ξύλο. Εδώ εσείς διαλέγετε πως θα κινηθείτε, οπότε προχωράω παρακάτω σαν να μην υπάρχει το όλο έξτρα ξύλο πάνω στην ταστιέρα. Αφού λοιπόν μειώσετε σημαντικά τα κομμάτια ξύλου που βάλατε στις εγκοπές ώστε να έρθουν όσο πιο κοντά γίνεται στην ταστιέρα, πρέπει να την πλανάρετε, έτσι ώστε να έρθουν όλα στο επίπεδο της ταστιέρας. Εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το κλασσικό γυαλόχαρτο ή αν έχετε το μηχανημα για το πλανάρισμα (δεν θυμάμαι πως λέγετε, συμπαθάτε με) χρησιμοποιήστε αυτό (προσεκτικά). Εδώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ελάχιστα πιο βαρύ γυαλόχαρτο, αν και δεν θα το πρότεινα. Αφού έρθουν όλα στο επίπεδο της ταστιέρας θα χρειαστεί και πάλι να σκουπίσετε και να ξανατρίψετε με ΠΟΛΥ λεπτό γυαλόχαρτο (1000-1200 και τελικά ακόμα και 1500). Μια και είναι το τελικό τρίψιμο, θέλετε το αποτέλεσμα να είναι τέλειο, οπότε υπομονή, επιμονή και προσοχή με τα γυαλόχαρτα, και μην παραλείψετε σε καμμία περίπτωση το τρίψιμο με το λεπτό γυαλόχαρτο. Εφόσον λειανθεί η ταστιέρα, έχετε τελειώσει μ'αυτό το βήμα, κι έχετε μια άταστη ταστιέρα! 10) Η ταστιέρα σας είναι άταστη, τη γέφυρα μπορείτε να τη ρυθμίσετε, αλλά θα χρειαστεί να έρθει και το nut στα μέτρα ενός άταστου μπάσσου. Εδώ πάλι θα χρειαστούμε τον star της υπόθεσης, το γυαλόχαρτο! Ένα 300άρι είναι ιδανικό γι'αυτό το βήμα. Δεν χρειάζεται να βγεί το nut αν είστε προσεκτικοί, αλλά προστατέψτε τα γύρω ξύλα. Αρχικά, λοιπόν, παίρνουμε το γυαλόχαρτο, το διπλώνουμε αρκετά ώστε να πιάνει λίγο παραπάνω από την επιφάνεια του nut, κι αρχίζουμε και το τρίβουμε ώστε να φαγωθεί σιγά-σιγά η πάνω επιφάνειά του (αν το nut είναι κοκκάλινο είναι μάλλον δύσκολο να φαγωθεί εύκολα, και μάλλον θα χρεαστείτε νέο, αναλόγως κομμένο nut). Ακολουθούμε ΑΚΡΙΒΩΣ την κατεύθυνση του nut (ψηλότερα στις μπάσσες και "κατηφορικά" προς τις λεπτότερες χορδές). Τρίβουμε μέχρι η εγκοπή της Σολ να είναι ελάχιστη. Εδώ καλό θα είναι να δοκιμάζετε και με τις χορδές λίγο τι παίζει με το nut, δεν θέλετε να το καταστρέψετε! Αφού τριφτεί και είναι έτοιμο, καθαρίζουμε γύρω τις σκόνες, και προχωρούμε στο να κόψουμε το nut λίγο βαθύτερα, μια και στο άταστο θέλουμε τις χορδές να "γλύφουν" την ταστιέρα (το υπερ-χαμηλό action είναι ο μισός ήχος του άταστου). Αν δεν έχετε nut files (μπορείτε να βρείτε στου θείου Stew ;D) μπορείτε να τα βαθύνετε παραπάνω με ένα γυαλόχαρτο, διπλωμένο ΑΚΡΙΒΩΣ όσο πλατύ είναι η κάθε εγκοπή του nut, και αργό και σταθερό τρίψιμο μέχρι να κατέβει αρκετά. Μπορείτε να βάλετε ένα πολύ λεπτό χάρακα πάνω στην ταστιέρα (ή ένα κομμάτι γυαλόχαρτο) ώστε να ξέρετε ακριβώς που να σταματήσετε. ΠΡΟΣΟΧΗ: Αν δεν έχετε ιδέα τι παίζει με το nut καλύτερα να μην κάνετε εσείς αυτή τη δουλειά αλλά κάποιος τεχνικός. Εφόσον ξέρετε τι κάνετε, και τελειώσετε με το nut είστε ουσιαστικά έτοιμοι για το επόμενο (προαιρετικό) βήμα, ή για ένα ωραιότατο σετάρισμα στο καινούριο σας άταστο! :) 11) Το βήμα αυτό είναι ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ. Και εξηγώ. Συνήθως οι ταστιέρες άταστων έχουν κάποιο coating πάνω, έτσι ώστε να μην υπάρχει φθορά στο ξύλο (ειδικά σε περίπτωση που παίζετε με roundwounds). Αν βάλετε flat χορδές δεν είναι απαραίτητο, οπότε it's up to you. Προειδοποιώ επίσης πως δεν γνωρίζω πάρα πολλά γι'αυτό το βήμα, οπότε γράφω ότι γνωρίζω, διορθώστε με αν κάπου κάνω λάθος οι ειδικοί. Σ'αυτό το βήμα θα χρειαστούμε κάποιο βερνίκι, ή epoxy. Προσωπικά ήταν να δουλέψω με βερνίκι, με epoxy δεν έχω δουλέψει ποτέ, οπότε θα περιγράψω αυτή τη διαδικασία. Κατ'αρχήν, πρέπει να αποφασίσετε τι βερνίκι θέλετε. Υπάρχουν clear (άχρωμα) βερνίκια, και υπάρχουν και βερνίκια με κάποιο συγκεκριμένο χρώμα, οπότε αποφασίζετε αναλόγως (για maple π.χ. θα'ταν ωραίο κάποιο πιο "tanned"/stained look). Αφού αποφασίσετε τι βερνίκι θα βάλετε, θα χρειαστεί να καλύψετε ΌΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ σημεία στο μπάσσο και το μανίκι εκτος της ταστιέρας, έτσι ώστε να μην τρέξει πουθενά που δεν θέλετε. Γι'αυτό το βήμα η χαρτοταινία είναι μια χαρά, αλλά βάλτε και κανένα στρώμα παραπάνω ώστε σε περίπτωση που τρέξει να μη... μουλιάσει η ταινία! Αφού καλύψετε τα πάντα, μπορείτε να βάλετε το βερνίκι. Καλό θα είναι να μη βάλετε βερνίκι νίτρου αλλά πολυουρεθάνης, μια και είναι σχετικά πιο ανθεκτικό, και αν θέλετε να κρατήσει το στρώμα πάνω στην ταστιέρα σας, καλύτερα να το προτιμήσετε. Θα χρειαστείτε ένα πινέλο, αρκετά φαρδύ για να καλύψει την ταστιέρα, όχι παραπάνω. Ούτε πολύ σκληρό, αλλά σίγουρα όχι και πολύ μαλακό. Επίσης καλό θα είναι να έχετε και κάνα-δυό πινελάκια ακόμα για backup. Αρχικά ανακατεύουμε το βερνίκι με ένα κομμάτι ξύλο, ΟΧΙ κούνημα του τενεκέ. Αφού ανακατέψετε, βουτήξτε το πινέλο στο βερνίκι, και πριν το εφαρμόσετε στην ταστιέρα πατήστε το κάνα-δυο φορές στην άκρη του τενεκέ ώστε να μη μείνει πολύ βερνίκι πάνω στο πινέλο. Εφαρμόστε στην ταστιέρα κατά μήκος (γίνεται και κατά πλάτος αλλά δεν το συνιστώ) με μαλακές κινήσεις, και προσπαθήστε να καλυψετε με κάθε πινελιά διαφορετικό μέρος της ταστιέρας, χωρίς ν'αφήνετε μέρη με άνισα ποσά βερνικιού, ώστε να μην κάνει "καρούμπαλα" η ταστιέρα όταν στεγνώσει. Επαναλαμβάνετε για όλη την ταστιέρα μέχρι να καλυφθεί, και φυσικά θα χρειαστούν δύο με τρία χέρια για ένα σχετικά παχύτερο στρώμα. Πάνω απ'όλα μην το παρακάνετε με το βερνίκι, και κάντε υπομονή μια μέρα τουλάχιστον να στεγνώσει κάθε χέρι, και τρίβετέ το με σχετικά λεπτό γυαλόχαρτο μετά από κάθε στεγνό στρώμα, ώστε να είναι ίσο, χωρίς καρούμπαλα και "αγριάδες". Θα χρειαστεί μερικά χέρια για να πιάσει αλλά να κάνετε υπομονή και να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί με το πόσο βερνίκι βάζετε σε κάθε χέρι, και φυσικά μην παραλείψετε το τρίψιμο και λείανση μετά από κάθε χέρι! Αφού δείτε ότι έχετε ένα αρκετά καλό στρώμα πάνω στην ταστιέρα (είναι και λίγο γούστα αυτά), τρίψτε το ξανά με ένα πιο χοντρό γυαλόχαρτο (500 με 300 το πολύ), και μετά λειάνετέ το με πολύ λεπτό (1000άρι και πάνω). Αφού τελειώσετε, σκουπίστε, καθαρίστε καλά, και είστε έτοιμοι! 11) ΣΕΤΑΡΕΤΕ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΜΠΑΣΣΟ ΣΑΣ!!! Ένα άταστο μπάσσο έχει περισσότερες "παραξενιές" στο σετάρισμά του από ένα κανονικό μπάσσο. Πέραν της επιλογής ανάμεσα σε rounds ή flats έχει κι άλλα περίεργα, τα οποία αναφέρω συνοπτικά παρακάτω. Ρυθμίστε το action χαμηλά. Θέλετε όσο χαμηλότερο action γίνεται για έναν πιο "πραγματικό άταστο ήχο". Ρυθμίστε και τη γέφυρα, αλλά και το relief αφού ξαναπεράσετε τις χορδές αναλόγως. Το άταστο θέλει ΑΨΟΓΟ intonation, αλλιώς θα ακούγεστε ξεκούρδιστοι. Έχετε υπ'όψην πως στο άταστο πατάμε ΠΑΝΩ στη γραμμή του τάστου για τη σωστή νότα, και ΌΧΙ ΠΡΙΝ το τάστο, όπως σε ένα κανονικό μπάσσο. Άρα ρυθμίζετε το intonation αναλόγως. Με 'γειά λοιπόν το νέο σας άταστο!!! :D Αααυτά λοιπόν προς το παρόν. Ελπίζω να έδωσα μια ιδέα για το πως γίνεται το όλο project. Αν σκεφτώ κάτι άλλο θα συμπληρώσω στο ίδιο thread. Για τυχόν ερωτήσεις, feel free! Thanks for reading!!! :)