X-minor

Εκεί που απορώ είναι όταν πολλοί δεν καταλαβαίνουν καν τη διαφορά που μπορεί να κάνει μια πένα, όχι μόνο στον ήχο αλλά και στο παίξιμο. Ειδικά στο μπάσσο που προφανώς με αφορά περισσότερο, οι διαφορές είναι αρκετά μεγάλες, και οι διαφοροποιήσεις που μπορείς να πετύχεις αλλάζοντας πένα είναι ακόμα περισσότερες απ'όσο αν παίζεις και με δάχτυλα (εξαιρώ το slap). Όποιος δεν το έχει δοκιμάσει, ας παίξει με μια μεταλλική πένα σε precision. ;)

Να προσθέσω επίσης πως άλλα λαμπάκια ανάβουν στον εγκέφαλο όταν παίζεις κι άλλα όταν ακούς. Είναι δύο διαφορετικές λειτουργίες, σε διαφορετικές περιοχές, που ίσως χρειάζονται μεν για να παίξεις καλύτερα (θέλει ανάλυση το θέμα), αλλά δε σημαίνει πως είναι καθαρά αν το'χεις η δεν το'χεις. Και τα δύο ως εγκεφαλικές λειτουργίες μπορούν να εξασκηθούν με τον ίδιο τρόπο που κάποιος μαθαίνει μια γλώσσα, καταλαβαίνει πως να κρατάει το πηρούνι σωστά κλπ. Το αν το έχεις λιγότερο ή περισσότερο έχει να κάνει και με το κατά πόσον ο εγκέφαλος δουλεύει λιγότερο ή περισσότερο σε διαφορετικές περιοχές, θέμα το οποίο χωράει επίσης άπειρη ανάλυση...

Δεν χρειάζεται παράπονα. Βλέπετε κάποιον που καπνίζει σε χώρο μη καπνιζόντων? Καθίστε δίπλα του και... Μάλλον θα το πιάσει το νόημα! ;D Καλά, πέραν της πλάκας, κι εγώ καπνιστής είμαι και δυστυχώς καπνίζω αρκετά, αλλά πρέπει κι οι καπνιστές λίγο να καταλαβαίνουν ότι σε χώρους μη καπνιζόντων όντως ο άλλος δεν γουστάρει/μπορεί/θέλει/αντέχει να εισπνέει τον καπνό μας. Θα ΕΠΡΕΠΕ να τηρείται το μέτρο, αλλά εδώ που ζούμε δεν υπάρχει σεβασμός για τον συνάνθρωπο σε ΚΑΝΕΝΑ επίπεδο, και το να κυνηγήσεις το δίκιο σου είναι σχεδόν αδύνατον. Welcome to the jungle.

Καλά για τον Timmons τα σχόλια είναι περιττά. Το παλικάρι στο δεύτερο βίντεο πολύ καλός παίκτης, όπως και πάααρα πολλοί άλλοι στο youtube, και όχι μόνο. Είναι κρίμα που τέτοια ταλέντα μένουν στην αφάνεια.

Αν θες κοντραμπάσσο καθαρά για γούστα go ahead, αν και ομολογώ πως δεν γνωρίζω και πολλά περί των κοντραμπάσσων του θωμά. Βέβαια να'σαι σίγουρος ότι ακόμα και το 3/4 δεν είναι ότι πιο εύκολο να κουβαλάς σε πρόβες και θα πρέπει να το προσέχεις σαν τα μάτια σου. Άσε που οι θήκες της προκοπής κοστίζουν όσο και το μπάσσο! ;D Από την άλλη μπορείς να εξομοιώσεις τον ήχο του κοντραμπάσσου με οποιοδήποτε σχεδόν ηλεκτρικό (κατά προτίμηση precision) απλά βάζοντας ένα κομματάκι αφρολέξ κάτω από τις χορδές, κοντά στη γέφυρα. Γενικά καλό το κοντραμπάσσο, κι εγώ θα'θελα ένα αλλά η ψήφος μου πάει στο άταστο. Το curbow που έβαλες είναι αρκετά καλό μπάσσο για τα λεφτά του αλλά επειδή το είχα (σε ενταστο) δεν θα το ξαναπροτιμούσα. Κάπως "αδύναμοι" μαγνήτες και το μόνο πραγματικό ξύλο πάνω στο μπάσσο είναι το μανίκι, και με όλα τα άλλα "συνθετικά" δεν μου καθόταν καλά. Βέβαια θα σ'αρέσει σίγουρα επειδή το μπράτσο είναι πολύ λεπτό! ;D Τσέκαρε πάντως για άταστο και το άλλο Cort, το artisan B4. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ μπάσσο, είχα κι αυτό (επίσης ενταστο) και πραγματικά ήταν απ'τα καλύτερα μπάσσα που έχω πιάσει με απίστευτα άνετο μανίκΗ. Η άταστη έκδοσή του απλά κελαηδάει!

Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάτι απαραίτητα αγαπημένο. Όπως δεν θα μου καθόταν σε μια strat το headstock μιας caparison, έτσι και το αντίθετο. Ή σε μια LP headstock fender.

Παίζω μπάσσο με medium (μεταξύ άλλων) και δε σπάνε! Πως τα κατάφερες!!! ;D

Στο συγκεκριμένο θα διαφωνήσω. ΠΟΤΕ μην αλλάξεις απ'το gauge που σε βολεύει για ένα μεγαλύτερο gauge που φθείρεται δυσκολότερα (αν και η φθορα θεωρητικά είναι η ίδια). Αν έχεις βρεί κάτι που σε βολεύει μείνε σ'αυτό, το χέρι συνηθίζει πάρα πολύ σε συγκεκριμένα πράγματα όταν παίζουμε. :)

Να σου πώ την αλήθεια sensei δε με χάλασαν. Επιτέλους η Gibson έβγαλε κάτι σχετικά διαφορετικό απ'τα κλασσικά σχέδια. Γενικώς με τα περίεργα μεταλλικά μέρη και το περίεργο χρωματάκι... Nice! Τον τίτλο παίζει να τον εμπνεύστηκαν από κανένα Mac! Και όντως, οι μαγνήτες παίζει να'ναι και οι ίδιοι!

Σκεπτόμενος τα μπάσσα που έδωσα, φθηνά και ακριβότερα θα πω πως μετάνιωσα για ΟΛΑ. :-\

Προφανώς η καταγγελία εκεί ισοδυναμεί με μια κακή μουτζούρα στο βιβλίο παραπόνων...

Καλώς ήρθες psycho! Λοιπόν, αν και δεν έχω δοκιμάσει καμία απ'αυτές που αναφέρεις (έχω την εντύπωση ότι έχω παίξει με μια v-pick αλλά δεν είμαι σίγουρος), προσωπικά δεν θα'δινα τόσα χρήματα για κάτι που μπορεί να μου φύγει απ'το χέρι και να μην το ξαναδώ! Οι κατασκευαστές λένε πως αντέχουν περισσότερο, βελτιώνουν τον τόνο ( ???) κλπ. ωραία, αλλά εγώ τουλάχιστον δεν τα πολυπιστεύω. Βέβαια όπως είπες αν λέμε για μεταλλικές, felt κλπ. είναι άλλη περίπτωση.

Μήπως πετυχές μαγαζί αποκλειστικά καπνιζόντων? Γιατί έχουν βγεί ανάλογα σήματα για μαγαζιά καπνιζόντων και... άκαπνων! :D

Ευχαριστώωω!!! :D Αλλά και τις πένες τις γουστάρω! 8) Κατ'αρχήν σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλτατε! Όσο για τα υπόλοιπα... Λοιπόν, οι flats δεν μου άρεσαν ποτέ να σου πώ την αλήθεια. Είναι όντως smooth αλλά γενικά έχω συνηθίσει μια ζωή με σχετικά βαριές rounds και έχω καλύτερο grip και ακρίβεια με rounds παρά με flats. Με ξενίζουν γενικώς... Το θέμα με τα φιλέτα ξύλου το σκέφτηκα, αλλά το μπάσσο αποφάσισα να το κάνω άταστο εντελώς "στο φτερό" και δεν ήθελα να ξοδέψω παραπάνω χρήματα και να ψάχνω για veneers, οπότε χρησιμοποίησα ότι απλότερο μπορούσα. Βέβαια τώρα θα αναγκαστώ να ψάξω για ένα άλλο project αλλά τέλος πάντων! ;D Πραγματικά όμως δεν γνωρίζω αν θα ήταν σταθερότερο και με τα φιλέτα. Το tint στο μανίκι προσπάθησα αρχικά να το κάνω όπως λες, αλλά όταν άρχισε να σκουραίνει μου άρεσε και πέρασα κι ένα χεράκι παραπάνω! Από κοντά πάντως είναι κάπως πιο πορτοκαλί απ'όσο φαίνεται στις φωτογραφίες. Γενικά να σου πώ την αλήθεια δεν τρελαίνομαι για το άταστο, απλά μ'αρέσει σε φάσεις, κι επειδή το G&L δεν το πολυχρησιμοποιούσα ούτως ή άλλως αποφάσισα να το μετατρέψω. Το απίστευτο είναι πως βρήκα τον ήχο να βελτιώθηκε με την αλλαγή, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Ποιός ξέρει... Το αμαρκάριστο να σου πώ την αλήθεια δεν το πολυήθελα γιατί οι γραμμές με βοηθούν πολύ στο να ρυθμίσω σωστά το intonation, οπότε και τις άφησα. Το δικό σου αλήθεια ποιό είναι? Πόσταρε και καμιά φωτογραφία ντε! :D

Άμα φοβάσαι το τρυπάνι και δεν είσαι σίγουρος μπορείς απλά να βιδώσεις με το χέρι τις βίδες πάνω στο ξύλο, απλά πρόσεχε να μη μπούν στραβά. Άμα "σπάσουν" την επιφάνεια μετά βιδώνονται εύκολα. Για το bridge cover θα συμφωνήσω με τον Κύριο από πάνω.

Είχα πάρει έναν απ'τους φθηνούς ss και μου κάηκε μέσα σε μια βδομάδα. Επίσης ήρθε με καμμένα μεγάφωνα. Τρέχα γύρευε οι εγγυήσεις και οι επιστροφές. Τα ακριβά fame λένε πως είναι καλά, και τα όργανα και οι ενισχυτές, αλλά γενικά θα την απέφευγα τη fame εντελώς.

Πάρε κι αυτό μαζί και τέλειωσες. Από'κεί και πέρα θέλει απλά σωστές μετρήσεις για να μην είναι στραβό. Με ένα χάρακα και μολυβάκι τέλειωσες. Το ίδιο ισχύει και για το bridge cover.

I f$#@% hate you!!!!!!! >:( Ήθελα κι εγώ το συγκεκριμένα (και στο ίδιο χρώμα!) αλλά δεν έβγαιναν τα ρημάδια!!! Με γειά το μπασσάκι φίλε, τα σπάει! Γράψε και κανένα κλιπάκι! :)

Μπράβο παιδιά! Να τα σπάσετε!!! :)

Συνήθως duncan designed φορούσαν τα παλαιότερα μοντέλα της 3 σειράς (pro νομίζω), αλλά όλες είχαν FR απ'όσο θυμάμαι. Ίσως είναι κάποιο παλιότερο μοντέλο KVX10, αφού λες ότι έχει σταθερή γέφυρα (string through φαντάζομαι).

Ένας "μπακάλικος" κανόνας είναι τα inlays. Αν έχει dots είναι πιθανότατα από Κίνα/Ινδονησία/Κορέα μεριά, αν πάλι έχει shark fins είναι είτε Japan ή USA. Μπορείς επίσης να καταλάβεις κι απ'τους μαγνήτες. Αν έχει SD (το γράφει πάνω στο μαγνήτη) τότε είναι πάλι Japan ή USA, αν έχει Jackson/EMG Hz κλπ. τα υπόλοιπα. Συνήθως βέβαια γράφει τι μοντέλο είναι και στην πίσω μεριά της κεφαλής, όπως επίσης αναγράφεται και το serial number στο plate του μανικιού, οπότε μπορείς να το τσεκάρεις έτσι. Βάλε και καμιά φωτογραφία, ίσως βοηθήσει παραπάνω.

Όποτε έχω την τύχη να έχω drive pedal στο μπάσσο σχεδόν πάντα μπαίνει μετά τον compressor. "Μαζεύει" πολλές άκρες πάντως.

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Loci. Απ'την άλλη βέβαια υπάρχουν και πολλοί που βάζουν τον compressor στο τέλος της αλυσίδας...

Ή αλλιώς, ο παραγωγός είναι ο υπάλληλος της εταιρίας που σιγουρεύει πως το thrash metal που γράφεις εσύ θ'αλλοιωθεί αρκετά ώστε να γίνει pop και να πουλήσει! ;D Πέραν της πλάκας, θέλω να σταθώ λίγο στα λεγόμενα του Yameth όσον αφορά τη δουλειά ενός παραγωγού. Ας υποθέσουμε πως μιλάμε για μια μπάντα. Το πρώτο ουσιαστικά είναι ήδη "τελειωμένο θέμα", εφόσον υπάρχουν ήδη τα μέλη, σωστά? Το δεύτερο τώρα. Εφόσον η Χ/Υ/Ζ εταιρία έχει ακούσει ένα demo σου και έχεις υπογράψει ήδη, ο παραγωγός τι δουλειά μπορεί να έχει στην επιμέλεια της ηχογράφησης? Πόσο μάλλον δε όταν η ηχογράφηση υποτίθεται πως γίνεται σε studio με επαγγελματίες. Το τρίτο, τώρα, θεωρώ πως υποπίπτει στις ευθύνες ενός manager, και όχι παραγωγού. Κάνω λάθος? Δεν μιλάω ειρωνικά, απλά η ίδια η ύπαρξη του ρόλου του παραγωγού μου φαίνεται λίγο-πολύ "πλεονασμός", και πραγματικά είχα στο μυαλό μου την έννοιά του κάτι σαν αυτό που, μεταξύ σοβαρού κι αστείου, περιέγραψα στην αρχική μου πρόταση. Η προσέγγιση του Rubin π.χ. μπορεί να φαίνεται λογική από κάποια προοπτική, αλλά και πάλι, η ίδια η μπάντα δεν μπορεί να κάτσει και να ξεχωρίσει τη μουσική από τα μέρη του καθενός? Οι studio guys δεν συμβουλεύουν τη μπάντα ως προς το πως θα ακούγονται καλύτερα? Είναι πραγματικά οι μουσικοί τόσο εγωιστές σε μια μπάντα ώστε ν'ακούν μόνο το όργανό τους? ???

Απίστευτα θεικό! ;D