darshan

και δηλαδή, ο απλός Έλλην μαλάκας πολίτης (εμείς δηλαδή), δεν φταίει ποτέ του; άντε παιδιά, αφήστε τα ιντερνετ και τις τιβι, πάμε να σβήσουμε την φωτιά... Ή καλύτερα να περιμένουμε να έρθει η φωτιά εδώ;

ίσως να είναι λίγο πιο χαμηλά απ'όσο πρέπει, αλλά τίποτα δραματικό... Παίζεις και πάλι παπάδες και ακούγεται μιά χαρά!! Δηλώνω φαν σου! SlayermanGR ftw!!! Μιά ενστασούλα στο 1:00-1:06 του video που γίνεται κάτι περίεργο... Καλή σου επιτυχία και πάλι!

μπράβο, άξιος, με έκανες και μελέτησα πάλι! :) Ωραία θέματα. Μου άρεσε και εμένα πολύ ο 3ος.

Ρώτα στην περιοχή που το έχασες. Πολύ πιθανό τα "παιδιά" να συχνάζουν εκεί.

ωραίος και ο Super Bass mkII

όπως και να το κάνουμε, ο MJ είναι case study, THE case study. Και τα ερωτήματα πολλά. Και γιατί ήταν μεγάλος καλλιτέχνης, και γιατί η ζωή του ήταν τόσο ταραχώδης και αμφιλεγόμενη, με πολύ μικρότερο μερίδιο ευθύνης από αυτό που του καταλογίζει ο eye, και με πολλά παραμύθια ένθεν κείθεν. Νομίζω πως στην περίπτωση του MJ, οι δημοσιογράφοι και οι δισκογραφικές βρυκολάκιασαν. Βλέποντας τώρα αναδρομικά την ζωή του, φαίνεται, με τραγικό κατά την γνώμη μου τρόπο, πως στήνεται όλο αυτό το πανηγυράκι στο κεφάλι ενός ταλαντούχου ανθρώπου, ο οποίος χάνει την μπάλα. ΥΓ: Πολλά νεύρα... Χάλασε το αιρκοντίσιον?

Το ίδιο είπε και ο Josh Homme :D

εξαρτάται από το μέγεθος που προηγείται της τζιβάνας φαντάζομαι. intonation is the pitch accuracy of a musical instrument (wiki). Απλά ελληνικά. το πόσο σωστά ακούγεται κουρδισμένο ένα όργανο. Στην ηλεκτρική κιθάρα ρυθμίζεται από τα βαγονέτα της γέφυρας, φροντίζοντας η μέση της χορδής, μία οκτάβα πάνω από την ανοιχτή, να πέφτει όντως στο 12ο τάστο όταν πατάμε την χορδή. Και μετράμε με κουρδιστήρι, όχι με χάρακα.

έχω κουρδίσει les paul σε C (C,F,A#...) με set 12-56 και 13-56. Μάλλον το πρώτο ήταν καλύτερο, το 13-56 ταίριαζε πιό πολύ σε κούρδισμα Β. Το set up περιορίστηκε στο intonation, δεν θυμάμαι να χρειάστηκε πείραγμα το μπράτσο. Πάντως, νομίζω πως κουρδίζοντας κάτω απο D ή C# άρχισε η κιθάρα να περιορίζεται σε δυνατότητες, όπως αναφέρθηκε. Αλλάζοντας μαγνήτες από passive σε active τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα, αν και σε κιθάρα με κλίμακα 26.5'' (7χορδή) τα πράγματα έγιναν ιδανικά. Νομίζω πως η fender θα δεχτεί καλύτερα ένα βαρύτονο κούρδισμα, αν είχε και δυο διπλούς θα ήσουν άρχοντας... Ο Josh Homme έπαιζε (λένε) με καμπίνες μπάσσου με 10αρια, τις οποίες τις γέμιζε με αμμό από την έρημο της Καλιφόρνιας... Και αντί για πέννα, είχε χρησιμοποιημένη τζιβάνα.(<--Edit!!!)

http://www.youtube.com/watch?v=wQwY4ll1Kfc :o

++ setting the record straight

ενδιαφερουσα αναδρομη

πολύ σωστά τα λέει ο yann (live fast, die old φίλε), να προσθέσω επίσης πως έπασχε και απο συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (SLE), επίσης αυτοάνοσο νόσημα, με πολύ πολύ επώδυνες και σοβαρές συνέπειες. Για τις κατηγορίες περί παιδοφιλίας, διαβάστε και κρίνετε, έχουν γραφτεί άπειρα. Προσωπική μου γνώμη είναι πως ήταν αθώος. Ορθολογιστικά σκεφτόμενος κάποιος, θα καταχωρούσε το ερώτημα στο συρτάρι της αιώνιας αμφιβολίας. Ποιός μπορεί να ξέρει? Επειδή όμως δεν εμπιστεύομαι τα όρνεα της δημοσιογραφίας και των οικονομικών συμφερόντων και αντιπαθώ τα σκουλήκια των ακροατών, αναγνωστών, τηλεθεατών που διψάνε για βρώμα και αίμα, τον κηρύσω στην συνείδηση μου αθώο. Καλό θα ήταν όμως για όσους σχολιάζουν ή ενδιαφέρονται, να ρίξουν μια ματιά στα οικονομικά του MJ, να μάθουν για τα δικαιώματα των beatles που είχε στην κατοχή του από το1985, για τους εκβιασμούς και τις ενορχηστρωμένες προσπάθειες της Sony να αποκτήσει τα δικαιώματα, προσπαθώντας να σπρώξει τον MJ στο χείλος του γκρεμού. Στόχος τα δικαιώματα των κομματιών του, των κομματιών των Beatles και άλλων καλλιτεχνών που ο MJ είχε αποκτήσει τα rights, μεταξύ των οποίων οι Eminem, Shakira και άλλοι. Όπως και να'χει, ο MJ ήταν όντως wacko jacko, η ψυχιατρική εκτίμηση της δίκης του 2005, καταλήγει στο ότι έχει οπισθοδρομήσει πλήρως στην νοητική ηλικία των 10 ετών, και πως όχι μόνο δεν είναι παιδόφιλος, αλλά τα παιδιά αυτής της ηλικίας είναι τα μοναδικά με τα οποία μπορεί να επικοινωνήσει. Και μια απάντηση πέρι των συνθετικών ικανοτήτων του, και ξεκινώντας από τον πρώτο ενήλικο δίσκο του: Off the Wall, 3/10 κομμάτια δικά του Thriller, 4/9 (billie jean + beat it) Bad, 9/11 Dangerous, 12/14 (στα περισσότερα με cowriter τον παραγωγό) HIStory, 12/15 (κάποια με cowriters) Invinsible, 14/16 (αρκετά με cowriters)

πάρα πολύ καλό!!! :) Ωραίο θέμα, ατμόσφαιρα, μπράβο! Νομίζω έχεις αδυναμία στην τρομπέτα! Ωραίο θα ήταν και με ένα τσέλο instead. ;) Ειδικά στην τελική κορύφωση! Περιμένουμε το δεύτερο μέρος!!!!! ;) (με τίτλο Strawberries ίσως? :))

long live the king PS: οι στίχοι απο το κομμάτι Morphine, από το Blood on the Dance Floor: HIStory in the Mix του 1997: http://www.lyrics007.com/Michael%20Jackson%20Lyrics/Morphine%20Lyrics.html He got flat baby Kick in the back baby A heart attack baby I need your body .... Trust in me Just in me Put all your trsut in me You're doin' morphine Go'on babe Relax This won't hurt you Before I put it in Close your eyes and count to ten Don't cry I won't convert you There's no need to dismay Close your eyes and drift away Demerol Demerol Oh God he's taking demerol Demerol Demerol Oh God he's taking demerol ??????

σωστό. αν και νομίζω πως στην περίπτωση του, πέρα από την αυτοκαταστροφικότητά του, υπήρχε ένας κυκλώνας ανθρώπων, καταστάσεων και συστημάτων που έστριβε το "φρούτο".

ακριβώς αυτό μου'ρθε και μένα!!!

βρε την κακόμοιρα την ανθρωπότητα, εκεί που της πήγαιναν όλα τόσο καλά... Τεσπά, Rest in Peace, δεν νομίζω να είχε και καθόλου ειρήνη στην ζωή του.

Bill Bruford Danny Carrey

όσο και να ηθικολογούμε (δήθεν, δήθεν, δήθεν, δήθεν...), η πραγματικότητα είναι πως πέθανε ο "βασιλιάς της pop". Θα συμφωνήσω με playloud και mscmkr. Αν κάποιος περιμένει μαθήματα ηθικής/"ηθικής" από την ζωή των καλλιτεχνών, ας πάρει όλα τα CD, βιβλία, πίνακες, κλπ που έχει και ας τα κάψει... Και τι έγινε αν γούσταρε αγοράκια? ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος? Ξέρεις ρε μάγκα αν ο γείτονας σου δεν κάνει τα ίδια? Ο κολλητός σου? Ο αδελφός σου? Τόσοι και τόσοι, πολιτικοί, παπάδες, γιατροί, δικηγόροι, ένα τσούρμο "χαμόγελα colgate" κάνουν τα ίδια και 100 φορές χειρότερα, ο michael jackson μας πείραξε. Ένα άτομο, που πέρα από το αναμφισβήτητο ταλέντο και την συμβολή του στην σύγχρονη μουσική, έκανε "μπαμ" στον έχοντα στοιχειώδη λογική, πως ήταν ήταν το μεγαλύτερο "θύμα" των παθών του, όπως τελικά αποδεικνύεται και από το τέλος του. Πείτε ένα "καλά να πάθει" να τελειώνετε.

είναι άσχημο, ναι, αλλά είναι εντυπωσιακά καλό. Πέρα απο τις πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης, είναι το πιό αθόρυβο wah που έχω παίξει. Αξίζει να το δοκιμάσεις.

Ού λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω...

πολύ ωραίο φίλε μου, θα του πήγαινε και rock rhythm section και γκαζακι στις κιθάρες. Το έχεις το λαικό, το έχεις και το ροκ. Μπράβο. Και έτσι είναι όμορφο βέβαια. :) :)

bouzoukleri, δεν είναι θέμα ατόμων, είναι θέμα φιλοσοφίας και συστήματος, είναι θέμα στρατηγικής. Καταλήγει να είναι θέμα πολιτικής. Υπάρχουν καλοί δάσκαλοι και κακοί δάσκαλοι. Δεν είναι αυτό το θέμα. Ακόμα και τους κακούς δασκάλους, ένα καλό σύστημα τους κάνει ανεκτούς. Μόνο που δεν μιλάμε για την διδασκαλία των μαθηματικών, της ιστορίας, της φυσικοχημείας κλπκλπκλπ. Μιλάμε για την Μουσική. Η επαφή είναι προσωπική, είναι αισθητηριακή Εμπειρία. Στο ερώτημά σου, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. ;) Αν ντρέπεσαι να είσαι σκράπας μπροστά στην δασκάλα-μούνα (sic), και αυτό σε κάνει να προσπαθείς περισσότερο, ενώ παράλληλα μαγεύεσαι από τις μελωδίες που παράγουν τα ακροδάκτυλά της, τότε έχει καλώς. Αν όμως χαζεύεις τα μεμέ και τα διάφορά της, και αδιαφορείς αν παίζει Ντεμπισύ ή Τσιμογιάννη, τότε τράβα στον ματομπούκαλο να σου στρώσει κώλο. :D "Πάμε! Κλίμακες."