darshan

wow, το σχόλιό μου περί υποκειμενικότητας, στην ουσία είναι σχόλιο πάνω στην ντετερμινιστική ή στοχαστική φύση των πραγμάτων. Δεν λέω πως δεν υπάρχει αντικειμενικότητα, αλλά πως δεν μπορούμε να την γνωρίζουμε. Σαφώς, πηδώντας από τον 6ο, κατά πάσα πιθανότητα θα γίνω χαλκομανία, αλλά υπάρχει και η σαφώς απομακρυσμένη πιθανότητα να μεταμορφωθώ στον Superman. Υπερβολικό το παράδειγμά μου, αλλά υπάρχει και αυτή η πιθανότητα. Αν ασπαστούμε τις στοχαστικές αντιλήψεις, ενώ σχεδόν όλες οι πιθανότητες οδηγούν στην μοιραία σύγκρουση μου με το έδαφος, υπάρχουν κάποιες αλληλουχίες γεγονότων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν και κάπου αλλού (πχ. στο μπαλκόνι της γειτόνισσας απέναντι ;D). Οι φυσικοί νόμοι είναι παντοδύναμοι, αλλά η ανθρώπινη ερμηνεία τους δεν μπορεί να είναι απόλυτη, υπάρχει παντού περιθώριο αβεβαιότητας. Δεν το σκεφτόμαστε όταν περπατάμε στον δρόμο, όταν πίνουμε τον καφέ μας, όταν κάνουμε οποιαδήποτε καθημερινή πράξη, αλλά υπάρχει. Στην μουσική, τα πράγματα είναι πολύ πιό ρευστά. Υπερασπίζεσαι την ντετερμινιστική φύση των πραγμάτων, και δεν μπορώ να σε αμφισβητήσω (και λόγω της στοχαστικής θέσης μου), αυτό που αμφισβητώ είναι η βεβαιότητα πως ο άνθρωπος είναι γνώστης και κύριος αυτών των νόμων. Πιστεύω πως είμαστε ακόμα στην αναζήτηση. Και σ'αυτήν την αναζήτηση, όσο απαραίτητη είναι η μουσική των Beethoven, Autechre, King Crimson, Brian Eno, κλπ, άλλο τόσο απαραίτητη είναι η μουσική του ΧΨΖ τελευταίου σκυλά, του Gummy Bear και της Lady Gaga. Ο χρόνος είναι ο αδέκαστος κριτής, όπως λέει ο Blue, που θα διαγράψει το Gummy Bear και θα αναδείξει τον Beethoven. Η διαδικασία όμως θα ολοκληρωθεί μόνο μέσω του συλλογικού αισθητηρίου, της ανθρώπινης κοινωνίας. Ακόμα και έτσι, τα κριτήρια είναι αντικειμενικά ή υποκειμενικά? Το "καλυτερόμετρο" που θα χρησιμοποιείται? Στην παραγωγική/συνθετική διαδικασία ή στην διαδικασία ακρόασης? Μήπως υπάρχει ήδη? Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το καλύτερο "καλυτερόμετρο", αρκεί, όπως λέει ο Blue, να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση (θα ξαναπώ πως το θέμα, πέρα από τις φιλοσοφικές προεκτάσεις, είναι πολιτικό). Και βέβαια, ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν είναι στατικός, εξελίσσεται συνεχώς, πάντα θα δημιουργείται και ένα νέο κριτήριο και θα "αποκαθηλώνεται" ένα παλαιότερο. Blue, αυτό που σε ενοχλεί είναι η λανθασμένη κοινωνική συμπεριφορά ("το λέω επειδή μπορώ και επειδή έτσι μου αρέσει") και ο αυταρχισμός στις πεποιθήσεις και στις προτιμήσεις. Αλλά μήπως αυτή δεν είναι η ανθρώπινη φύση? Το μοναδικό φάρμακο και πάλι είναι η σωστή παιδεία. ΥΓ: συν στο τελευταίο post του audiokosta και του blue.

Δεν καταλαβαίνω ποιά κριτήρια μπορεί να είναι αντικειμενικά. Δεν ξέρω ποιά ανάλυση μπορεί να αποδείξει την καθολικότητα οποιουδήποτε πράγματος. Νομίζω πως δεν έχουμε ιδέα περί αντικειμενικότητας. Νομίζω πως απλά δεν γίνεται τώρα, ακόμα, στο επίπεδο του ατόμου. Βιώνουμε μία "αίσθηση" της πραγματικότητας και όχι την πραγματικότητα. Υπάρχει μόνο η υποκειμενικότητα και η ανατροπή της. Ο πολύς κόσμος γουστάρει αυτόν τον πρώτο πόλο που περιγράφεις γιατί έχει ανάγκη να ακούσει κάτι τέτοιο. Είναι το θυμικό, αλλά όχι μόνο. Μπορείς να πεις ακόμα πως αποζητά τις κατάλληλες συνθήκες ευδαιμονίας. Θυμικό αλλά και Επιθυμητικό. Αλλά νομίζω πως είναι και κάτι ακόμα. Ο κόσμος αποζητά και κάποιο νόημα, το βρίσκει, και γι'αυτό ανταποκρίνεται. Πιστεύω πως υπάρχει ένα κομμάτι σε όλους μας, που αναζητά τον δεύτερο πόλο. Δεν αμφιβάλλω καθόλου, όπως και όλοι μας πιστεύω, πως πολλά πρότυπα και εικόνες επιβάλλονται, κυρίως μέσω του αποκλεισμού των υπολοίπων. Όμως το συλλογικό ασυνείδητο δεν πρέπει να απαξιώνεται εύκολα, μιάς και έχει ακόμα την δυνατότητα να αναδεικνύει συγκυριακά, αν όχι ολοκληρωμένες προτάσεις, τότε αποσπάσματα διαύγειας. Φοβάμαι πως η κουβέντα γίνεται αναπόφευκτα πολιτική. Γιατί η μουσική, όπως σωστά λες, είναι όχημα γνώσης, όχημα ηθικής (όχι με την νεοχριστιανική έννοια!), αντίληψης και εξέλιξης. Και νομίζω πως θα συμφωνήσεις πως, το πόσος κόσμος έχει την δυνατότητα να κατέχει την γνώση, είναι καθαρά θέμα πολιτικό (όχι μικροπολιτικό, αλλά περί της βασικής δομής και λειτουργίας της κοινωνίας).

οκ! ;) ;D

συμφωνώ. φαίνεται σαν να λέω κάτι άλλο? :)

Αισθητική - Αesthetics. Μετάβαση από τον ενικό στον πληθυντικό. Από τον Πλάτωνα στον Καντ και στον Καρτέσιο. Υπάρχει μία, η οποία κινείται άρρηκτα με την ηθική, ή πολλές, που ισορροπούν μεταξύ ωραίου και υψηλού? Οι εικονοκλάστες είναι απαραίτητοι. Κανείς μας δεν γνωρίζει την υπέρτατη αλήθεια και δεν έχει την γνώση και την ικανότητα να κρίνει απόλυτα. Άρα, είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε συνεχώς λάθη, και στις αισθητικές μας κρίσεις, που είναι και το θέμα. Λάθη διαφορετικής βαρύτητας και ουσίας. Σαν να λέμε, ζούμε στο "μάλλον", στο "περίπου" και στο "ίσως". Σας προτείνω το εξής βιβλίο: http://en.wikipedia.org/wiki/Blink_(book) το οποίο είναι μιά παράθεση διαφόρων μελετών που έχουν γίνει πάνω στην ανθρώπινη συμπεριφορά και στην διαδικασία της κρίσης. Εν ολίγοις, οι μελέτες υποδεικνύουν πως ο εγκέφαλος σκέφτεται και αποφασίζει πολύ γρηγορότερα απ'ότι νομίζουμε και απ'ότι καταλαβαίνουμε. Δηλαδή, αποφασίζουμε και μετά έρχεται το συνειδητό και χτίζει μια ωραία ιστορία πάνω στο τετελεσμένο. Αυτό είναι καλό, γιατί ο εγκέφαλος είναι πραγματικά πολύ γρήγορο μηχάνημα και αν δεν τον χρησιμοποιούσαμε, θα είμασταν, στην καλύτερη, ακόμα πάνω στα δέντρα. Απ'την άλλη, σε κάποια πράγματα κάνει πολύ εύκολα λάθος και ξεγελιέται. Και αυτό συμβαίνει συνήθως με τις αισθητικές μας πεποιθήσεις και συμβαίνει και στους αδαείς και στους ειδήμονες. Καλό είναι λοιπόν να αμφισβητούμε και ακόμα καλύτερο είναι να ακούμε και την αμφισβήτηση των "εικόνων" μας από τους άλλους. Αυτά τα ολίγα. ΥΓ: Ποιός είναι ο Μποντρίνι?

η αλήθεια είναι πως σε bridge, αν είναι αρκετά μεσαία η κιθάρα, ο 85 λασπώνει λίγο. Στα ρυθμικά βέβαια, είναι ένας πολύ καλός λόγος να σε μισήσει ο μπασίστας σου. ;D

καταλαβαίνω τι λες, τώρα που το ξανακούω. Η τρίτη στο τέλος είναι ΟΚ, στην δεύτερη ίσως να φταίει το πριν που είναι λίγο βαβουριάρικο χωρίς την φωνή. Αυτά είναι ίσως θέματα μίξης/παραγωγής, συνθετικά/δομικά είναι πολύ καλό.

:o :o :o :o :o :o :o :o :o :o τι γυναίκα Θεέ μου...

πολύ καλό, ωραίος ο κύκλος 0:55-1:23, το επαναλαμβάνεις μετά, όχι το ίδιο καλά ενορχηστρωτικά. Ωραίο και ως instrumental, θα του πήγαινε σίγουρα και φωνή όμως. Κατέβασε λίγο τα πιατίνια στην μίξη. Καλή συνέχεια! :)

τους πήρες απο Ελλάδα ή από κανα Θωμά? Γιατί 4-5 τηλέφωνα που έκανα (και στον Λογοθέτη), δεν έχει την σειρά Χ κανείς. :( Σε C που είσαι, ποιός σου ακούγεται καλύτερα για bridge, 81X ή 85? (ο παλιός, ο αλλιώς...)

ok, το είχα τσεκάρει πριν 1-2 μήνες στο site και δεν ήταν μέχρι 27 αλλά 9V! Thanx! Καλό νέο. Θα τον δοκιμάσω κατευθείαν στο ήδη υπάρχων κύκλωμα. Το βυσματάκι για τον μαγνήτη παραμένει ίδιο? Ο 60Χ πως σου φαίνεται σε σχέση με τον 60?

τα είπες όλα...

στους Χ γίνεται τελικά η 18v μόντα? Δηλαδή, μπορείς να έχεις 85-81X με 18v? Μήπως έχεις ακούσει και τον 85Χ?

πάντα βαριόμουνα τον μετρονόμο, όπως φαντάζομαι και οι περισσότεροι, δεν παραγνωρίζω την αξία του στην μελέτη όμως. Μια εναλλακτική, καθόλου "ροκ" βέβαια, που χρησιμοποιούσα για μεγάλο διάστημα είναι το jam (κλίμακες, αρπέζ και όποια άλλη άσκηση ανακάλυπτα ή εφεύρισκα) πάνω από dance/electronica tracks, τα οποία έχουν αυστηρό tempo και είναι συνήθως χωρίς τονικές αλλαγές. Ήταν σαφώς ένας random τρόπος μελέτης, καθώς ποτέ δεν έφτιαξα συγκεκριμένο playlist (αν και είχα μία προτίμηση σε κάποιες καγκουροtrance συλλογές), αλλά είχε αποτέλεσμα. Βέβαια έχει περιορισμούς, καθώς πόση trance μπορείς να ακούσεις? ;D

σορρυ που ανασύρω το θέμα, ξαναποστάρω και το original video γιατί "the video has been removed by user" λέει ο "σωλήνας μας" αλλά είναι πραγματικα εξαιρετικό!

με εκνευρίζουν τα περισσότερα του Moby. Και της Shakira. Ειδικά όταν κάνει αυτούς του λαρυγγισμούς που θυμίζουν γαργάρες. Τουλάχιστον μπορώ να κλείσω τον ήχο. Ή να βάλω pop ανατολικού μπλόκ. 8)

χρόνια πολλά σε όλους! Να συνεχίσω και εγώ τις ερωτήσεις με μία απορία για ένα φαινόμενο που η άγνοια μου, του έχει δώσει μεταφυσικές χροιές. Στον ενισχυτή μου (marshall JVM), αλλάζοντας τις προενισχύτριες, παρατήρησα πως αλλάζοντας διαδοχικά την τρίτη (από το marshall forum: V3A: Cathode Follower: Drives Tone Stack, V3B: Cathode Follower: Drives FX Loop), μόνο 2 από τις 5 καινούργιες (tungsol) σε αυτή την θέση κρατούσαν την ένταση του ενισχυτή στα παλιά επίπεδα. Οι υπόλοιπες 3 την έριχναν και κάτω από το μισό. Τι απαιτήσεις μπορεί να έχει αυτή η θέση για να έχει τόσο δραματικό αποτέλεσμα η αλλαγή? Να σημειώσω πως οι τρεις "μη-κατάλληλες", στις άλλες θέσεις δεν είχαν τόσο εμφανές αποτέλεσμα, απλά έκαναν τον ήχο λιγότερο γκαζωμένο. Να υποθέσω πως οι μεν κατάλληλες θεωρούνται γκαζωμένες ενώ οι μη κατάλληλες είναι καθαρές? ΥΓ1: Τελικά, κατέληξα να χρησιμοποιήσω ένα συνδυασμό των μαμίσιων και μιάς καινούργιας Tungsol σαν πρώτη και μιάς παμπάλαιης Fender στην τρίτη θέση. Ότι νάναι δηλαδή. ΥΓ2: Και εντελώς συμπτωματικά, διαβάζω τον superfunk σε διπλανό thread να λέει τώρα πως οι fender δεν είναι και ότι καλύτερο. ???

το βασικό setup και από μένα: -Gibson Les Paul 1994 Classic w/EMG 81/85 -Schecter C-7 Helleraiser w/EMG 707TW -Marshall JVM 410H 100w w/ENGL Z-12 Midi Footcontroller -Marshall 1960A 4x12 -Boss TU-2 Τuner -Ibanez Wheeping Demon Wah -SIB! Echodrive red

εγώ παιδιά κουρδίζω όπως ο τύπος, αλλά δεν έχω βρει τον "απόλυτο" τρόπο για την μπάσα μι. Πάντα είναι η πρώτη που θα ξεκουρδιστεί (και μετά η σόλ, η οποία είναι και η πιό δύσκολη στο κούρδισμα). Σφίγγω το κουβάρι και λίγο με πένσα (λίγο!). Πάντως, καλά όλα αυτά, δεν έχουν όμως και ιδιαίτερη σημασία, αφού οι ρημαδοκιθάρες πάντα ξεκούρδιστες θα είναι απο γεννησιμιού. ;D

τι εννοείς "αντέχει"? Δεν είναι θέμα αντοχής. Δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό. Νομίζω πως ο σκοπός είναι να δημιουργήσουμε ένα, όσο το δυνατόν περισσότερο, σταθερό σημείο-άκρο της χορδής. Δεν μας νοιάζει να τυλιχτεί πολύ, αλλά να τυλιχτεί καλά και σφιχτά.

και εγώ έτσι νομίζω. πχ. λέει για την μπάσα μι, 3-4 στροφές. Αν το κάνω, δεν θα υπάρχει χώρος για να τυλιχτούν αρμονικά, νομίζω πως 2 στροφές αρκούν. Η μι καντίνι όμως θέλει 4-5. Συνήθως το υπολογίζω με το μάτι σαν extra μήκος χορδής μέχρι το επόμενο tuning post περίπου.

για όσους θέλουν κάτι απλό υπάρχει και αυτό: http://www2.gibson.com/Products/Electric-Guitars/Les-Paul/Gibson-USA/Buckethead-Signature-Les-Paul.aspx ;D gibson rules

μήπως λέει πολλές βόλτες γύρω από την χορδή? Εξαρτάται και από το πάχος των χορδών βέβαια. Με δεκάρες, συνήθως κάνω 1-2 λιγότερες απ'όσες λέει γιά κάθε χορδή. Πολύ καλό video, απαραίτητες και οι συνέχειες του για το κούρδισμα.

ναι, έπρεπε να έβαζε κούπλε-ρεφρέν-κούπλε-ρεφρέν-σόλο-ρεφρέν ρε γαμώτ... :) Ενδιαφέρον και το ρυθμικό σχήμα. Και δεν έκανε headbanging ο άνθρωπος...

Παρά τω Γενικό Γραμματέα Ελιά. Ο POW είναι το alter ego του alter ego του WOW