The Genius Loci

Θα έχει γίνει μέχρι τώρα κατανοητό ότι το μηχάνημα έχει τρομερό routing, κατά τη γνώμη μου το καλύτερο απ’όλες τις πεταλιέρες της αγοράς (και ένας ακόμα λόγος που το προτίμησα). Μπορείτε να έχετε όλα τα εφφέ «μπροστά» από τον ενισχυτή, ή όλα «πίσω» (μέσω του στερεοφωνικού effects loop) ή, ας πούμε, μόνο ένα εφφέ μπροστά και 3 πίσω, ή οποιοδήποτε συνδιασμό. Μιας και η Μ13 έχει φτιαχτεί ώστε να «κολλάει» σε οποιοδήποτε rig, μαζί με άλλα πετάλια πιθανώς, αυτό δίνει απίστευτη ευελιξία και δεν νομίζω να βρεθεί περίπτωση που κάποιος να μην καλυφθεί. Για να ολοκληρώσουμε με τα χαρακτηριστικά, η Μ13 έχει βέβαια έναν tuner (πολύ απλό στη χρήση) και tap tempo, το οποίο αφορά ΟΛΑ τα εφφέ όπου έχει νόημα: delays, reverbs, modulations, filters.Το ίδιο ισχύει και για το (ή τα) expression πετάλια που θα συνδεθούν πάνω της. Ο χρήστης ορίζει το sweep για τις παραμέτρους κάθε εφφέ που θέλει να επηρεάζει το expression πετάλι, δίνοντας το πάνω και το κάτω όριο. Όλα αυτά είναι πολύ ωραία, αλλά πως ακούγονται τελικά? Δεσμεύομαι να ανεβάσω (μόλις βρω αρκετό χρόνο για να το ετοιμάσω) ένα κλιπ που θα ακούγονται πολλές και διάφορες επιλογές. Προς το παρόν σας παραπέμπω στα δεκάδες βιντεάκια και clips που έχουν κυκλοφορήσει στο internet. Μια καλή πηγή είναι αυτός εδώ ο τύπος: http://www.youtube.com/user/dognmoon επαγγελματίας παίκτης, κατά τα φαινόμενα, που έχει γράψει αρκετά ωραία βιντεάκια, με διάφορες καλές κιθάρες. Στα δικά μου αυτιά, και με τις δικές μου κιθάρες, όλα ακούγονται από αρκετά καλά έως εξαιρετικά. Προφανώς τα delays/reverbs/modulations έχουν τα πρωτεία και ακούγονται πραγματικά σαν πολύ καλά stompboxes. Τα φίλτρα είναι εξεζητημένα έτσι κι’αλλιώς και θέμα γούστου αν σου αρέσει κάποιο. Για τα gain εφφέ είχα πολλές επιφυλάξεις. Έτσι κι’αλλιώς, μάλλον και σε live στο μέλλον θα κουβαλάω 1-2 έξτρα OD πετάλια, με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Να πω όμως ότι ο ήχος σε πολλά απ’τα προσφερόμενα με εξέπληξε ευχάριστα. Θέλουν δυνατό tweaking για να αποδώσουν καλά, αλλά αυτό ισχύει ακόμα και σε αναλογικά πεταλάκια. Το σημαντικό είναι ότι όλα τα εφφέ, ακούγονται πολύ καλά και σε συνδιασμούς. Άνθρωπος που θα πάρει την Μ13 και δεν θα καταφέρει να βγάλει καλό ήχο, νομίζω ότι θα πρέπει να επανεξετάσει την κατάσταση σοβαρά, γιατί σίγουρα δεν φταίει το μηχάνημα.... Και το γράφει αυτό κάποιος που σιχαίνεται στην κυριολεξία τον παραδοσιακό «προγραμματισμό» πολυεφφέ προκειμένου να πάρει, μετά από ώρες, έναν υποτυπωδώς αξιοπρεπή ήχο... Η Μ13 είναι όσο plug and play όσο μπορεί να γίνει. Επίσης δεν έχει καμμία ψηφιακή παραξενιά στην συμπεριφορά: τα βρώμικα καθαρίζουν με το volume ή την πένα. Νομίζω ότι η καλή συμπεριφορά οφείλεται στην απλότητα, ουσιαστικά, της σύλληψης και στο ότι δεν γίνεται προσπάθεια να αποδωθούν δυναμικά πράγματα με στατική αντίληψη (π.χ. cabinet/amp/mic simulations). Κλείνοντας την παρουσίαση, από άποψης ποιότητας κατασκευής η πεταλιέρα φαίνεται στιβαρή (μεταλλική κατασκευή με «σοβαρό» βάρος). Το μόνο που φαίνεται λίγο «παιχνίδι» είναι τα ποτενσιόμετρα, που δεν δείχνουν όμως μέχρι τώρα σημάδια παραξενιών. Σίγουρα, οι (μεταλλικοί) ποδοδιακόπτες είναι πάνω στην πλακέτα (βάζω και στοίχημα) και τα jacks είναι πλαστικά.... όπως και σε ό,τιδήποτε άλλο κινέζικο κυκλοφορεί (και κυκλοφορούν σχεδόν ΜΟΝΟ κινέζικα). Αλλά και στα πεταλάκια της BOSS οι ποδοδιακόπτες ήταν ένα πλαστικό παπαράκι πάνω στην πλακέτα και έχω μερικά αθάνατα από τη δεκαετία του ’80. Αν δεν περάσω καναδυό χρόνια πάντως, τρέχοντας σε live με την Μ13, δεν μπορώ να πω για την αντοχή της στο χρόνο. Η Line6 δείχνει διατεθημένη να την προωθήσει σοβαρά. Οι βελτιώσεις στο firmware είναι δεδομένες και, πέρα από bugs, θα «διορθώνουν» και πρακτικές παραμέτρους, ενώ θα προστίθενται και νέα εφφέ. Η δικιά μου έχει την έκδοση 1.04 ενώ η 1.05 βγαίνει από μέρα σε μέρα. Έχει κυκλοφορήσει επίσης η φήμη, ότι οι τύποι προτίθενται να πουλάνε «πακέτα» από πεταλάκια (σε software βεβαίως...) όπως κάνουν και για άλλα προϊόντα τους. Προς το παρόν τα μοναδικά μου παράπονα είναι τα εξής: Θα έπρεπε να υπάρχει ένα global volume control. Τώρα υπάρχει μόνο ένα volume pedal εφφέ που όμως τρώει μια θέση εφφέ. Θα έπρεπε να μπορεί να βγαίνει εκτός όλο το signal chain με ένα πάτημα Σε 3-4 εφφέ, παρουσιάζεται λάθος συμπεριφορά στο volume (volume swell παρεμπιπτόντως, όχι drop). Δεν παρουσιάζεται σε όλες τις συνθήκες και είναι ήδη γνωστό ως πρόβλημα, θα λυθεί στην 1.05. Το advanced manual είναι διαθέσιμο μόνο online. Εντάξει, είπαμε να γλυτώσουμε χρήματα παιδιά, αλλά βάλτε ένα Cdάκι μέσα στο κουτί. Σιγά το κόστος. Διάβασα τουλάχιστον ένα review, στο οποίο ο tester, επειδή δεν είχε διαβάσει το advanced manual, δεν ήξερε ότι μπορεί να ρυθμίσει με ακρίβεια το speed στα delays (υπάρχει ένα fine tuning mode, το οποίο όμως δεν περιγράφεται στο “Pilot’s Handbook” φυλλαδιάκι), και το παρουσίασε ως αδυναμία της πεταλιέρας. Σαν συμπέρασμα: για μένα η M13 αντικατέστησε έναν σημαντικό αριθμό από εφφέ τα οποία πούλησα, και για αρκετά λιγώτερα χρήματα απ’αυτά που πήρα. Σαν bonus μου έδωσε τη δυνατότητα να έχω διαθέσιμα άλλα... 70 περίπου «πετάλια» για οποιοδήποτε πειραματισμό on the fly. Ο ήχος μου είναι τουλάχιστον το ίδιο καλός με πριν, χωρίς να έχω να ανησυχώ για καλώδια, τροφοδοσία, σειρά πεταλιών και για την υγεία της μέσης μου. Επομένως, για την δική μου περίπτωση, η αποστολή εξετελέσθη. Αν κάποιος είναι παραδοσιακός «πεταλάκιας» που καλοβλέπει μια πεταλιέρα για να λύσει τέτοιου τύπου προβλήματα, καλά θα έκανε να δει πρώτη πρώτη την Μ13. Μάλλον δεν θα μπει καν στον κόπο να δει άλλο μοντέλο.

Πριν λίγο καιρό, μετά από αρκετό ψάξιμο και ανάλυση των διαθέσιμων επιλογών, κατέληξα στην αγορά του πρώτου «πολυεφφέ» που αγοράζω στη ζωή μου (!). Αυτό που ήθελα ήταν ένα εργαλείο τύπου «ελβετικού σουγιά» που να με καλύπτει χωρίς ουσιώδεις παραχωρήσεις για παίξιμο σε live, πρόβες και jams, καθώς και για όταν δοκιμάσω ιδέες και γενικά επιδίδομαι σε guitar masturbation στο σπίτι. Έτσι κι’αλλιώς, σε ό,τι αφορά στα κύρια εφφέ, έχω καταλήξει στον «βασικό τόνο» που θέλω, και αυτός περιορίζεται σε μερικά drive/distortion πεταλάκια, ένα wah, ένα αναλογικό delay και κάποιες φορές ένα χειροποίητο phaser. Stompboxes όπως tremolo, vibe, flanger, διάφορα modulation κλπ είναι κάτι σαν «ειδικά εφφέ» για μένα, με την έννοια ότι τα χρησιμοποιώ αραιά και που και μόνο για να δώσω κάποιο ιδιαίτερο ύφος. Πιο εξεζητημένα delays και reverbs έτσι κι’αλλιώς τα προσθέτω αν χρειαστεί σε ηχογραφήσεις, μέσω VST. Κατέληξα λοιπόν να πουλήσω τα περισσότερα από τα πετάλια μου (κάποιοι που το διαβάζετε αυτό υπήρξατε αγοραστές) με σκοπό να αποκτήσω ένα πιο ευέλικτο setup για τις περιπτώσεις που περιγράφω στην δεύτερη παράγραφο. Πριν απ’όλα να πω ότι αν και την Line6 τη θεωρούσα σοβαρή εταιρεία, ποτέ δεν έβλεπα ότι θα αγόραζα κάτι απ’αυτήν, μιας και τα μέχρι τώρα προϊόντα της ήταν εκτός της δικής μου παικτικής φιλοσοφίας. Τα διάφορα Pod και τα πολυεφφέ της μου ήταν μάλλον αδιάφορα, με την εξαίρεση των «πολυπεταλιών» DL4, ΜΜ4 κλπ, που όμως ήταν αρκετά ακριβά για την περιστασιακή χρήση που θα τους έκανα. Γι’αυτό το λόγο νομίζω, ότι δηλαδή δεν είμαι παραδοσιακός πελάτης της εταιρείας, μπορώ να δώσω μια κάπως αντικειμενική εικόνα. Παρακάτω θα αναλύσω τους λόγους που κατέληξα στην Μ13, αρχικά όμως μια μικρή παρουσίαση για το τι μπορεί να κάνει το μηχάνημα. Η φιλοσοφία της σχεδίασης, απευθύνεται σε αυτούς που έχουν συνηθίσει να δουλεύουν με πεταλάκια. Πραγματικά δεν υπάρχει ίχνος της λογικής του «προγραμματισμού» που είναι εκ’των ουκ άνευ σε άλλες πεταλιέρες. Με μια πρώτη ματιά, η Μ13 εξομοιώνει πάνω από 80 γνωστά και ιστορικά πεταλάκια. Η λογική της εξομοίωσης ποτέ δε με έπεισε σαν μαρκετίστικο κόλπο: ποιο από τα δεκάδες Tubescreamer για παράδειγμα μπορεί να εξομοιώνει η κάθε Μ13, Tonelab, GT-10, κλπ? Ας πούμε λοιπόν πως, σε όλες αυτές τις πεταλιέρες, εξομοιώνεται ο βασικός χαρακτήρας ενός γνωστού εφφέ, και, από κει και πέρα, μπορεί ο χρήστης να φτιάξει έναν ήχο πάνω του που να είναι καλός στα δικά του αυτιά και γι’αυτό που θέλει να παίξει. Έτσι νομίζω είναι ο «υγιέστερος» τρόπος να βλέπουμε τέτοιες τεχνολογικές απόπειρες. Έχοντας πει αυτά βέβαια, πρέπει να παραδεχτώ ότι, σε «πραγματικές συνθήκες» πολλά από τα εφφέ της Μ13 που έχει τύχει να ακούσω και στην «πραγματική» τους μορφή, είναι πάρα πολύ καλά εξομοιωμένα, σε σημείο που, μέσα στην μπάντα ή στην ηχογράφηση, είναι αδύνατον να τα ξεχωρίσεις. Επίσης, πολλά απ’αυτά έχουν έξτρα ρυθμίσεις (που δεν έχουν τα «πραγματικά» πετάλια εννοώ, όπως ρύθμιση μπάσσου στο TS που λέω παραπάνω), πράγμα που τα κάνει ακόμα περισσότερο ευέλικτα. Η Line6 χρησιμοποίησε σαν βάση τα παλιότερα «μεγάλα χρωματιστά» πετάλια της. Γι’αυτό το λόγο, κάθε κατηγορία εφφέ αντιστοιχεί σε ένα χρώμα: κίτρινο για τα OD/Distortion/Fuzz/Compression εφφέ, κόκκινο για τα reverbs, πράσινο για τα delays, μπλε για τα modulations και φούξια για τα filters. Αυτό το χρώμα φαίνεται στα displays, όταν γίνεται η επιλογή, αλλά και σε led πάνω στους ποδοδιακόπτες. Τα επιλεγμένα εφφέ έχουν πιο έντονο φωτισμό στα led, αλλά και τα μη επιλεγμένα φαίνονται πιο αχνά, άρα μπορείς να ξέρεις on stage τι εφφέ έχεις διαθέσιμα κάθε φορά. Τι εννοώ με το «επιλεγμένα»: Απ’όλα αυτά τα εφφέ, ο χρήστης μπορεί να αντιστοιχίσει 12 κάθε φορά, στα 12 footswitches που φαίνονται στις φωτογραφίες, σε στήλες των 3, κάτω από τα φωτιζόμενα displays. Κάθε φορά δε, μέχρι τέσσερα απ’αυτά είναι διαθέσιμα ταυτόχρονα. Δηλαδή είναι σαν να έχεις στα πόδια σου μια πεταλιέρα με 12 διαφορετικά πετάλια, εκ’των οποίων 4 μπορούν να είναι «on” κάθε δεδομένη στιγμή. Αλλά οι επιλογές δεν τελειώνουν εδώ. Μπορείς να έχεις 12 τέτοιες «συλλογές» (ή scenes όπως τις λέει η Line6) διαθέσιμες, και να επιλέγεις ανάμεσά τους. Σημειώνω εδώ ότι το latency ανάμεσα στις επιλογές εφφέ της ίδιας «σκηνής» είναι απλά ανύπαρκτο, ενώ η καθυστέρηση για αλλαγή ανάμεσα σε σκηνές είναι μερικά δέκατα του δευτερολέπτου (αλλά ποτέ δεν θα τις κάνει κάποιος στη μέση κάποιου κομματιού, διαφορετικά, κάτι δεν έχει στήσει σωστά). Για κάθε εφφέ χρησιμοποιούνται τα ποτενσιόμετρα στην πάνω πλευρά, για να ρυθμιστούν οι παράμετροι. Η Μ13 «θυμάται» τις αλλαγές που κάνετε, δεν χρειάζεται να πατήσετε “save” για τίποτα (ακριβώς όπως στα πεταλάκια). Για την ακρίβεια, υπάρχει ένα δεύτερο mode, στο οποίο όντως κάνετε save σε ό,τι αλλαγές γίνονται και επίσης μπορείτε να πάτε από σκηνή σε σκηνή με ένα πάτημα ποδοδιακόπτη (αλλιώς χρειάζονται δύο). Αλλά για όσους έχουν συνηθίσει στα πεταλάκια, το λεγόμενο «momentary mode» είναι αυτό που θα χρησιμοποιούν 99% των περιπτώσεων. Ένα εξαιρετικό χαρακτηριστικό της Μ13, είναι ότι τα εφφέ μπορούν να συνδιαστούν σε οποιαδήποτε σειρά. Αυτό ήταν ένα από τα ισχυρά σημεία για μένα. Επιπλέον, ίσως μοναδικό χαρακτηριστικό της, είναι ότι μπορείς να συνδιάσεις οποιαδήποτε 4 ΙΔΙΟΥ ΤΥΠΟΥ εφφέ σε μια αλυσίδα. Θέλετε 4 διαφορετικά (ή ΙΔΙΑ) delays? Κανένα πρόβλημα. Μάλιστα ένα από τα «presets» είναι ακριβώς αυτό: 12 delays με διαφορετικές ρυθμίσεις, από τα οποία μπορείς να διαλέξεις μέχρι 4 κάθε φορά. Εννοείται ότι η πεταλιέρα μπορεί να τρέχει και ένα εφφέ μόνο, ή και κανένα. Στην οποία περίπτωση μπορείτε να διαλέξετε αν θα έχετε true bypass ή όχι. Το TB είναι όντως... true, το σήμα πάει κατευθείαν από την είσοδο στην έξοδο. Ωστόσο υπάρχει ένα catch: δεν γίνεται να χρησιμοποιήσετε το effects loop της πεταλιέρας σε τέτοια περίπτωση (για ευνόητους φαντάζομαι λόγους). Επίσης, κάποια εφφέ όπως delays, δεν κάνουν trail off (δεν ακούγονται δηλαδή οι ουρές) σε περίπτωση που αλλάξετε από το ένα εφφέ στο άλλο. Τέλος, δεν δουλεύει ο Looper. Α ναι, η Μ13 έχει και έναν looper, 28sec, ο οποίος είναι απλούστατος στη χρήση, αρκετά παραμετροποιήσιμος και με καλό ήχο. Μάλιστα δίνει on the fly τη δυνατότητα να βάλετε τα εφφέ πριν ή μετά το looper. (συνεχίζεται)

Το Budda για μένα, και ΔΕΝ κόβει πρίμα/μεσαία. Είναι νομίζω από τα πιο vocal και "μουσικά" wah που κυκλοφορούν. Μειονέκτημα για κάποιους η μικρή του διαδρομή, που απαιτεί αρκετή ακρίβεια στο πόδι. Φυσικά αν δεν παίξεις δεν πρόκειται να βγάλεις συμπεράσματα.

Τα μπράτσα πάντα χρειάζονται. Πληροφορίες εντός. 8) Σοβαρά τώρα, εγώ λέω ότι θα είναι (λογικά) το πολύ 7-8 κιλά βαρύτερος από την ήδη υπάρχουσα καμπίνα.

Και βέβαια συμφωνούμε, έλα όμως που κάποιοι έχουν μάλλον διεστραμμένη αίσθηση της έννοια τους "high gain". ;) ;D

Όχι 8)

Φίλε μου, χωρίς παρεξήγηση, μην συγχέεις τον ποιοτικό high gain ήχο με τη λάσπη. ::)

+1 Έτσι ακριβώς φαίνεται + μου αρέσει όταν μιλάς γλυκά. ;D +2 Όσους φτηνούς "ποκοπίκους" έχω ακούσει/παίξει μου φάνηκαν τρομερά ευχάριστοι, ειδικά δε με καλές καμπίνες. Η δε καμπίνα της Epi είναι εξαιρετική για τα λεφτά της. Προσωπικά θα προτείνω (βλ. περίπου "επιβάλλω" ;D) τον combo σαν τον επόμενο ενισχυτή του άλλου κιθαρίστα στην μπάντα (ο οποίος τυγχάνει και Epiphonάκιας). ;D

Ααα, και ξέχασα... Οι περισσότεροι θα επικεντρωθούν (δικαίως) στους Valve Senior. Δείτε όμως και τις προδιαγραφές του "μικρού": ένας Valve Jr. με reverb, δύο ΕCC83 (εκ'των οποίων, φαντάζομαι, η μία χρησιμοποιείται για το reverb!) και master volume. Και, αντιγράφοντας από την περιγραφή του Thomann: Αν το reverb είναι της προκοπής, αυτό και μόνο είναι λόγος αγοράς για πολλούς. ;)

Και ιδού από που θα τους αγοράσετε (το... Μάρτιο): http://en.woodbrass.com/product_info.php?calculport_country_id=84&products_id=56783&af=35& http://en.woodbrass.com/product_info.php?calculport_country_id=84&products_id=56782&af=35& Σημειώστε ότι υπάρχουν μεταφορικά. Επίσης δείτε την τιμή της κεφαλής μαζί με την καμπίνα!

:)

Παλιότερα σε ξένα fora είχα δει φωτογραφίες πρωτοτύπων αυτών των ενισχυτών, με διάφορα... ας πούμε "eccentric" χρώματα (κίτρινο, μωβ, ροζ (!), πράσινο κλπ). Δεν το αποκλείω να κυκλοφορήσουν και κάποια custom χρώματα επομένως. Δεν έχει καμμία σημασία στον ήχο ασφαλώς (*) αλλά δείχνει ότι η εταιρεία δίνει βάρος στην "προσωπικότητα" των ενισχυτών της. (*) Αυτό δεν είναι απόλυτα ακριβές. Είναι γνωστό για παράδειγμα, ότι οι μωβ ενισχυτές ακούγονται καλύτερα.

Μετά από αρκετό χρόνο αναμονής (είχαν ανακοινωθεί πέρυσι) εμφανίστηκαν στο site του Thomann οι νέοι Epiphone: http://www.thomann.de/gr/epiphone_valve_senior_combo.htm http://www.thomann.de/gr/epiphone_valve_senior_head.htm http://www.thomann.de/gr/epiphone_valve_junior_hot_rod_head.htm Δεν υπάρχουν ακόμα στο site της Epiphone.

Μια πρόταση για τους EMG, που δεν είδα να αναφέρεται. Καλωδίωσέ τους για 18V. Ξέρω ότι είναι μανίκι (η μανίκη? :P) να βρεις χώρο για 2 μπαταρίες, αλλά η ποιότητα πραγματικά απογειώνεται, όπως θα διαβάσεις και σε όλα τα fora που συχνάζουν μπασσίστες με EMG μαγνήτες στα μπάσσα τους. Για την ακρίβεια, μπορείς να βάλεις και 3 μπαταρίες, για 27 volts τάση, οι ίδιοι οι μαγνήτες δεν έχουν πρόβλημα, αλλά δεν κερδίζεις σε τίποτα ουσιαστικά. Η διαφορά όμως από τα 9 στα 18, σε δυναμικές, σώμα και καθαρότητα είναι πραγματικά ευδιάκριτες. (τα ίδια ισχύουν και για τους μαγνήτες για κιθάρα της EMG) Καλορίζικο το μπάσσο! ;)

Πάρα πολύ ωραίο! ;) :) :) Θα πρέπει να πάει στα άρθρα.

Μια χαρά είναι ρε παιδιά η κοπελίτσα ("δικιά" μας κι'αυτή, όπως ειπώθηκε :P). Ο γερο-Κάρλος έχει αναφερθεί με κολακευτικά σχόλια γι'αυτήν και ο Paul σίγουρα δεν κάνει sponsoring στο κάθε τυχάρπαστο. Τώρα αν δεν σας αρέσει η μουσική που παίζει (ούτε εμένα με τρελαίνει), άλλο ανέκδοτο. ;)

Θεωρώ πως όχι, μιας και το sealer έχει ήδη εμποτίσει το ξύλο και θα το προστατέψει, τουλάχιστον από την υγρασία. Ωστόσο εξαρτάται και από τις συνθήκες. Τρόπο να βγάλεις το χρώμα βρήκες? Αν είναι πολυεστερική βαφή ή πολυουρεθάνη θα σου βγάλει την παναγία. :-\

Σαν περιστασιακός (και κουλός) μπασσίστας, πολύ θα ήθελα να έχω ένα τέτοιο, μόνο και μόνο για το mojo. ;D To string through body μάλλον παίζει μεγάλο ρόλο στον ήχο του, απ'όσο μπορώ να καταλάβω από clips που έχω ακούσει. Και είναι και τελείως minimal. Εγκρίνεται. ;)

Ο μπασσίστας μας υποστηρίζει με σοβαρότητα ότι το παιχνίδι τον βοηθάει στο timing του. Εγώ από την άλλη υποστηρίζω με ακόμη περισσότερη σοβαρότητα ότι πρέπει επειγόντως να βρει γκόμενα.

Μπορεί να χτυπάω πάντα δυο φορές (ή και περισσότερες αν χρειαστεί) αλλά όχι, δεν είμαι ταχυδρόμος. ;D Ωστόσο θυμάμαι από τις εποχές... της προϊστορίας, τότε που επικοινωνούσαμε με "πραγματικό" mail, μέχρι και σήμερα, τα ταχυδρομεία να λειτουργούν σχεδόν άριστα. Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχασα ΚΑΝΕΝΑ γράμμα, πακέτο κλπ, από πολλές ΧΙΛΙΑΔΕΣ που με είχαν σαν παραλήπτη ή αποστολέα. Διάφορες καθυστερήσεις, και προβληματάκια μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Να λέμε και τα καλά... ;) Και, πιο πολύ on topic, πριν από χρόνια είχα άθλια εμπειρία με την Allparts UK. Οι τύποι μου φάνηκαν τελείως ό,τι νάναι. Ελπίζω πλέον να έχουν στοιχειωδώς σοβαρευτεί και ο φίλος μας να μην αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα.

Αντιθέτως, αυτά ποτέ δεν γίνονται επί ελληνικού εδάφους, μιας και τα ελληνικά ταχυδρομεία (κανονικά και courrier) είναι από τα λίγα πράγματα που λειτουργούν πραγματικά άψογα στη χώρα μας. Μόνη εξαίρεση κάποιες εισαγωγές από τρίτες χώρες, για τις οποίες ευθύνονται βασικά τα τελωνεία.

Ή μπορεί και ποτέ, πράγμα που έχει συμβεί και θα ξανασυμβεί σίγουρα... ::) Τα αγγλικά ταχυδρομεία είναι σκέτη παράνοια, κι'αυτό κατά δήλωση Άγγλου που, απ'όσο μου έγραφε, χάνει περίπου 100 πακέτα το μήνα (σε σύνολο 2-3 χιλιάδων βέβαια).

Κάθε σύστημα που βελτιώνει το intonation στην κιθάρα (πάντα μέχρι το όριο που επιτρέπει το όργανο, δηλαδή ποτέ τέλεια) είναι ευπρόσδεκτο. Το γεγονός ότι "οι παλιοί δεν το είχανε" είναι ανάλογο με το να λέμε "η προγιαγιά μου δεν είχε τρεχούμενο νερό στο χωριό και μια χαρά μεγάλωσε 6 παιδιά". ::) Παρόμοιας φιλοσοφίας είναι και τα nut της Earvana, όπως και αυτά που βάζουν τα τελευταία χρόνια η Musicman και η PRS. Σε κάθε περίπτωση πάντως επαναστατικό δεν είναι. Α, και χρειάζεται και κουρδιστήρι που να υποστηρίζει Buzz Feiten για να το εκμεταλευτείς. Αν θέλεις κάτι πιο... επαναστατικό δες αυτά: http://www.novaxguitars.com/index.html (fan fretted guitars) http://www.truetemperament.com/site/index.php (μια άλλη ανάλογη ιδέα από τη Σουηδία)

Φίλε μου, αυτά που γράφεις δεν αρκούν ως... διάγνωση προβλήματος. Καταρχάς βεβαιώσου για το σωστό relief στο μπράτσο. Κατά δεύτερον, το ύψος μπορεί να είναι περισσότερο από το συνιστώμενο, εσύ βρίσκεις κάποιο πρόβλημα? Για παράδειγμα γίνεται sharp η Φα στο πρώτο τάστο όταν παίζεις μια Φα συγχορδία μπαρέ? Νοιώθεις το πρώτο τάστο "σκληρό" όταν παίζεις? Από κει ξεκινάμε, να υπάρχει ένα πρόβλημα ώστε να το λύσουμε, όχι από τις μετρήσεις. ;) Αν παρ'όλα αυτά θέλεις να επέμβεις, κοίταξε για πιθανά shims κάτω από το nut. Αν δεν υπάρχουν πας για αφαίρεση ξύλου που όπως είπα δεν συνιστάται, και σε καμμία περίπτωση μη διανοηθείς να το κάνεις μόνος (ειδικά αν μιλάμε για κιθάρα αξίας).

Για ποιον ακριβώς λόγο το nut θέλει χαμήλωμα? Σε μια κιθάρα που παίζει σεταρισμένη μια χαρά (δηλαδή το ύψος της χορδής στο πρώτο τάστο είναι μέσα στις προδιαγραφές, με σωστά ρυθμισμένο το relief), ο μόνος λόγος να κατεβάσεις το nut είναι όταν τα τάστα έχουν τριφτεί (2 και 3 φορές) και έχουν κατέβει πολύ. Είναι αυτή η περίπτωσή σου? Ή απλά η κιθάρα εξαρχής δεν έπαιζε σωστά? Και ποιος σε συμβούλευσε ότι πρέπει να κατέβει το nut? (ή είναι δική σου εκτίμηση?). Κατά τα άλλα ισχύει αυτό που σου είπανε για τα shims, δεν υπάρχει κανείς άλλος τρόπος να ρυθμιστεί το ύψος σε locking nut. Επίσης αν φτάσεις παρακάτω θα πρέπει να αφαιρέσεις ξύλο (πράγμα που δεν συνιστάται, ειδικά αν η κιθάρα έχει λαιμό-καλαμάκι και το nut στηρίζεται με τις 2 τρισκατάρατες βίδες μέσα στην ένωση headstock και μπράτσου). Τελικά, δεδομένων των παραπάνω, μήπως τελικά θέλεις καινούργια τάστα?