The Genius Loci

Η μόνη περίπτωση να βοηθήσει στο intonation το nut, είναι να είναι ενός τέτοιου τύπου: http://www.guitarparts.cz/eshop/files/products/Gibson_20Style_20Nut.jpg Αλλά πριν απ'αυτό, είναι intonated η γέφυρα της κιθάρας σου? Γιατί αν είναι αυτή: http://hagstromguitars.com/hj.html η απάντηση νομίζω είναι όχι.

Με το "σηκώνει" εννοείς αν μπορεί να οδηγήσει ας πούμε καμπίνα 4*12? Μπορεί μια χαρά. ;) Κυκλοφορεί και συνοδευτική καμπίνα από την Orange πάντως. Για το live έχει συζητηθεί κατ'επανάληψη. Επειδή η τέχνη του να ρυθμίζεις το gain και την ένταση του ενισχυτή από... το volume της κιθάρας, ή ανάλογα με το picking attack, έχει πλέον... χαθεί ;D οι περισσότεροι που ρωτάνε για μικρούς λαμπάτους και live υπονοούν "καθαρό ήχο ενισχυτή και βάζω όλο το gain με πετάλια". Για κάτι τέτοιο θα σου φανεί μάλλον αδύναμος δίπλα σε έναν κάφρο ντράμμερ. ;) Αν τον χρησιμοποιείς βέβαια όπως έχει σχεδιαστεί να δουλεύει, δεν θα έχεις πρόβλημα, εκτός αν θέλεις να παίζεις... πεντακάθαρα-καθαρά. 8)

Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά σίγουρα πάνω από $100 είχε αυτό που δοκίμαζε.

Δεν μπορώ να βρω τώρα το link, θυμάμαι πάντως κάποιο site όπου έκανε ένας "συγκριτικό τεστ" ανάμεσα σε ένα ακριβό χειροποίητο ukelele και σε ένα φτηνό της σειράς. Ακούγοντας τα κλιπάκια πραγματικά δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις εύκολα ποιο ήταν ποιο, μιας και το καθένα είχε τον χαρακτήρα του (συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε και ο ίδιος).

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Marathon. :) Δυστυχώς σ'αυτό το site, και γενικότερα στην Ελλάδα βέβαια, από τότε που γράφτηκε το συγκεκριμένο άρθρο, έχουν κατασκευαστεί εκατοντάδες partcasters για τους τελείως λάθος λόγους... Επειδή δηλαδή είμαστε (ως γνωστόν) ο ευφυέστερος λαός του κόσμου ::) πιστεύουμε όλοι ότι μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας καλύτερες κιθάρες από τη Fender, στο 1/5 της τιμής... ::) Και εννοώ φτηνότερες από εκείνη τη συγκεκριμένη Fender που μπορούμε να την έχουμε σπίτι μας αύριο με 850 ευρώ και, αν δεν μας κάνει, να τη στείλουμε πίσω... ;) Θα επαναλάβω λοιπόν αυτό που γράφει ο Marathon παραπάνω: δεν φτιάχνουμε partcaster για να γλυτώσουμε λεφτά. Είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ βέβαιο ότι, τελικά, αυτό δεν θα γίνει. ;) Δεν είναι λοιπόν αυτός ο πρωταρχικός στόχος, ακόμα και αν, πολλές φορές, επιτυγχάνεται.

Ειδικά για στυλ μουσικής που απαιτούν περισσότερο sustain και όγκο, η Tele με τη μεγαλύτερη μάζα σώματος και τη σταθερή, string through γέφυρα είναι ΠΟΛΥ προτιμότερη επιλογή από τη Strat. ;) Δεν μιλάμε βέβαια για Strat με FR, και βέβαια έχει να κάνει και με την επιλογή των μαγνητών (και στις δύο μπορούν να μπουν διπλοί ή πολύ hot μονοί). Όσο για το playability και εδώ είναι θέμα προτίμησης. Αυτό που βρίσκεις εσύ καλύτερο στην Τέλε, κάποιοι δεν το αντέχουν (ότι δεν έχει forearm και belly cut για παράδειγμα), οπότε τους δυσκολεύει στο κράτημα και το παίξιμο. Από την άλλη πολλοί σπάζονται με τον... μεσαίο μαγνήτη της Στρατ. ;) Γι'αυτό η προτροπή να προσπαθήσεις να παίξεις με όσο περισσότερες μπορείς και από τα δύο μοντέλα είναι η μόνη ουσιαστική. Κατά τη γνώμη μου, τη διαφορά θα την κάνει (α) η προτίμηση στο σχήμα και πως σε βολεύει αυτό και (β) ιδιαιτερότητες όπως ο bridge μαγνήτης της Τέλε ή η ύπαρξη τρέμολο στην Στρατ. Όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται (π.χ. υπάρχουν Τελε με 3 μαγνήτες ή με διαφορετικό wiring για περισσότερους ήχους, Στρατ με διπλούς, κλπ).

Ο Superfunk έχει απόλυτο δίκιο. Δες ποια σου κάθεται καλύτερα και άσε τι λέει ο οποιοσδήποτε (που θα τονίσει την προσωπική του προτίμηση). Η απορία μου είναι, πως καταλήγεις στο παρακάτω συμπέρασμα:

Πάντα όταν βγάζουμε μια χορδή, μοιραία, το σελάκι κουνιέται απειροελάχιστα στη γέφυρα. Επομένως το ιδανικό είναι να τσεκάρουμε πάλι για intonation. Συνήθως βέβαια η διαφορά θα είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Τώρα, αν έχεις μπράτσο-καλαμάκι, βλέπε Ibanez και λοιπές shredοκιθάρες, πολύ πιθανόν να την "ακούσει" ελαφρά το μπράτσο από τη διαφορά τάσης, μόλις βγάλεις τις χορδές. Πάντοτε λοιπόν ελέγχεις για relief αφού βάλεις τις χορδές, κουρδίσεις σωστά και την αφήσεις μια μέρα να στρώσει. Α, και νομίζω κάπου έγραψες ότι αλλάζεις κάθε μήνα τις χορδές? Αν παίζεις τακτικά, ένας μήνας δεν είναι ακριβώς αυτό που θα λέγαμε "τακτικές αλλαγές χορδών"... ;D Ήδη από τη στιγμή που θα κουρδιστούν οι χορδές, αρχίζουν να χάνουν την ελαστικότητά τους... φαντάσου τι γίνεται μετά από 15-20 ώρες παιξίματος με bends κλπ. Πρακτικά θα είναι αδύνατο να φτιάξεις intonation με μια κιθάρα με τόσο παιγμένες χορδές. Επίσης για το intonation, το ιδανικό δεν είναι απλώς να ελέγχεις την ανοιχτή+την κλειστή στο 12ο τάστο. Αν θέλεις να είσαι "ψείρας" θα πρέπει να ελέγχεις και στο 5ο+17ο καθώς και στο 24ο αν έχει η κιθάρα σου. Αποκλείεται να πέσουν ακριβώς αλλά προσπαθείς να τα φέρεις όσο πιο κοντά γίνεται. Τέλος, ειδικά για intonation, πραγματικά ακριβή αποτελέσματα θα πάρεις με ένα στροβοσκοπικό κουρδιστήρι. Οι 99 στους 100 μάστορες χρησιμοποιούν Peterson για τέτοιες δουλειές. ;)

Πράγματι είναι, αλλά ειλικρινά νομίζω φίλε Γιώργο, και μην το πάρεις στραβά, ότι έχετε μπλεχτεί άσχημα με αποτέλεσμα να μην "ξέρετε τι θέλετε". ;) :) Οι επιλογές είναι: 1) Μόνο εφφέ. Πηγαίνεις σε M13, Nova System, G-System (ανεβαίνοντας σε τιμή), ανάλογα με το τι σου "κάνει" ηχητικά. 2) Εφφέ + καμπίνες/ενισχυτές, σε μορφή πεταλιέρας (στα πόδια). Tonelab LE, Boss GT-10, Digitech RP-500/1000 και αρκετά ακόμα 3) Το παραπάνω, σε μορφή rack. Εδώ υπάρχουν πάλι επιλογές από Vox, Boss, Digitech όπως και ο συνδιασμός που σου προτάθηκε παραπάνω, ένας προενισχυτής δηλαδή + ένα rack εφφέ. Τέλος υπάρχει το κορυφαίο Axe-Fx και Axe-Fx Ultra, το οποίο έχει την ίδια σχέση με τα υπόλοιπα που έχει η Ρεάλ Μαδρίτης με τον ΠΑΣ Γιάννενα (ας με συγχωρήσουν οι φίλοι από την Ήπειρο! ;D). Με την επιλογή (1) χρειάζεσαι οπωσδήποτε ενισχυτή για σωστά αποτελέσματα. Με την (2) μπορεί και να τα καταφέρεις μόνο με κονσόλα, αλλά μάλλον όχι με τα καλύτερα αποτελέσματα. Αυτά της λύσης (3) είναι φτιαγμένα για να δουλεύουν και απευθείας σε κονσόλες/PA. Και οι διαφορές στο κόστος είναι σοβαρές. Καθίστε να οργανώσετε τον τρόπο που θα θέλατε να δουλέψετε και θα δεις ότι είναι εύκολο να καταλήξεις στην καλύτερη λύση. ;)

Σε αυτή την περίπτωση, αν ΔΕΝ κουβαλάτε ενισχυτές, όντως το Axe-Fx, όπως λένε ΟΛΟΙ όσοι το άκουσαν/έπαιξαν, είναι το απόλυτο μηχάνημα. Περιμένω να κανονιστεί να έχω κι'εγώ αυτή την εμπειρία, αλλά βασίζομαι στα λεγόμενα ανθρώπων που εκτιμώ πολύ και όχι σ'αυτά που διάβασα απλώς στο Internet. ;) Μακάρι αυτός (ο ένας και μοναδικός απ'όσο γνωρίζω) στο forum που το έχει, να βγει να πει τη γνώμη του. ;) Βασικό αρνητικό: είναι ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ, 1500-2000 ευρώ, ανάλογα με την έκδοση. Για κάτι φτηνότερο οι λύσεις είναι πολλές, από Boss, Vox, Digitech και πολλούς άλλους κατασκευαστές. Βρωμάει ο τόπος για να είμαστε ακριβείς... ;D Αλλά μιας και ρώτησες ποιο είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ, αυτό είναι: http://www.fractalaudio.com/products-fa-axefx.html

Τι ακριβώς εννοείς "πεταλιέρα"? Θέλεις εξομοιώσεις καμπινών και ενισχυτών για direct ηχογραφήσεις ή παίξιμο μέσα από power amps και κονσόλα? Θέλεις μόνο εφφέ? To Fractal που αναφέρθηκε είναι ένα πλήρες σύστημα (και το καλύτερο αυτή τη στιγμή) για εξομοίωση ολόκληρου του signal chain. Το G-System από την άλλη έχει μόνο (πολύ καλά και πολλά) εφφέ. Ξεκαθάρισε σε παρακαλώ ποιες είναι οι απαιτήσεις, ώστε να πάρεις πιο τεκμηριωμένες απαντήσεις. ;) :)

Τίποτα δεν παίζει με το scale. Το nut σου είναι κομμένο πολύ ψηλά. Πήγαινε την σε ένα μάστορα (γιατί το nut, την πρώτη φορά, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα το χαλάσεις αν επιχειρήσεις κάτι μόνος σου).

Όχι δεν θέλει σκάψιμο. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι plug and play όμως, δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. :-\

Η καλύτερη λύση είναι ένα attenuator. Κάνε ένα search στο noiz και θα βρεις πολλές συζητήσεις σχετικά. ;)

Nα ετοιμαστώ για ποιο πράγμα? ??? Χαίρομαι για τις οδηγικές εμπειρίες σου, αν θέλεις με πιστεύεις πάντως ότι (και λόγω ηλικίας βέβαια) έχω πολύ περισσότερες (και ΠΟΛΥ πιο ακραίες). ;) Ωστόσο δε μου απάντησες στο παράδειγμά μου: εσύ "δικαιολογείς" τις διαφορές στην τιμή, στην προκείμενη περίπτωση. Γιατί αν τις δικαιολογείς, δεν καταλαβαίνω που είναι το πρόβλημά σου, κατ'αντιστοιχία, με τις κιθάρες. :)

Σ'αυτό θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα: τα μεταφορικά για ογκώδη αντικείμενα είναι ένα σεβαστό ποσό, σε κάθε περίπτωση (μόλις πριν λίγες μέρες κάναμε μια εισαγωγή από USA στην εταιρεία και... ακόμα πονάμε...). Επίσης υπάρχουν διάφορα τέλη εκτελωνισμού και λοιπά έξοδα που προσθέτουν στο κόστος. Αλλά, πάνω από όλα, υπάρχουν θέματα ανταγωνισμού και μεγέθους αγοράς. Στην Αμερική η Mesa έχει απέναντί της δεκάδες εταιρείες, από μεγάλα εργοστάσια έως boutique κατασκευαστές. Επιπλέον, η αγορά της Ελλάδας ας πούμε, είναι όσο μιας μεγάλης κωμόπολης στην USA. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεγεθών. Τέλος, ρίξε μια ματιά πόσο κάνουν οι Koch (τυχαίο παράδειγμα) στην Αμερική. ;) :)

Yann ευχαριστώ και εγώ για το θέμα! Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι: είχα ακούσει ότι κυκλοφορούν 2 ειδών "νίτρα" ;D με διαφορετικές προδιαγραφές. Ένα "αμερικάνικο" και ένα "ιταλικό" (αν μου τα μετέφεραν σωστά). Το δεύτερο μάλιστα μου είπαν ότι "κιτρινίζει" με το χρόνο πιο εύκολα. Ισχύουν όλα αυτά?

Έχετε και οι δύο κληρονομικό χάρισμα. Τέλος.

Αυτό εννοώ: http://www.thomann.de/gr/goeldo_lestrem.htm

Αν η ερώτησή σου είναι χαζή, η Gibson θα πρέπει να είναι τελείως παλαβή, γιατί αυτό ακριβώς είχε κάνει με Les Paul τη δεκαετία του '80. ;) Για μόνος σου απλά ΞΕΧΝΑ το. Αν ρωτάς, σημαίνει ότι δεν έχεις τα εργαλεία ή τις γνώσεις, οπότε ο τεχνικός είναι μονόδρομος. Πάντως αν θέλεις απλώς ένα τρεμολο στην Les Paul και το FR δεν είναι... φετίχ σου, σκέψου την ιδέα ενός Bigsby ή ενός "Les Paul tremolo" (συνδιασμός γέφυρας/τρέμολο).

Σε συνέχεια του παραπάνω, έκανα ένα μικρό τεστάκι και πραγματικά ηχογραφεί μια χαρά. Οπότε είναι valid επιλογή, χωρίς φυσικά να αποτελεί και πανάκεια. Προφανώς επίσης θα τα πάει καλά και με software emulations για ενισχυτές/καμπίνες.

Καταρχάς λίγα με τα FIAT. 8) (μάλλον δεν έχεις δει από κοντά FIAT κατασκευασμένο τα τελευταία 5 χρόνια, ε?) Κατά δεύτερον, η προσέγγισή σου είναι πολύ γενικευμένη και, θα μου επιτρέψεις, απλοϊκή. Σου απαντήθηκε ήδη ότι οι λόγοι που οι Αμερικάνικες κιθάρες είναι τόσο ακριβές είναι αρκετοί και, πάντως, όχι μόνο η "μούρη" που πουλάει ο κατασκευαστής. Α, και παρεμπιπτόντως και οι Ιαπωνικές, Γαλλικές και Αγγλικές κιθάρες είναι "ακριβές", τσέκαρέ το. ;) Σχετικά με την σύγκριση, θα σε προέτρεπα να δεις και να παίξεις ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ μια τυπική Μεξικάνικη και μια τυπική Αμερικάνικη Fender. Αν δεν μπορείς να καταλάβεις που είναι οι διαφορές, ΔΕΝ φταίνε οι κιθάρες, ούτε η Fender. ;) Προσοχή: δεν λέω σε καμμία περίπτωση ότι δικαιολογείται η διαφορά στην τιμή. Αλλά τι θα πει "δικαιολογείται"? Μιας και ανέφερες τις BMW, έχει τύχει να μπεις σε καμμιά Μ3? Στο συνιστώ, ειδικά με καλό οδηγό σε πίστα θα ξεχάσεις το όνομά σου. ;) "Δικαιολογείς" εσύ τα 85 χιλιάρικα που στοιχίζει? Και αν ναι, με ποια αιτιολογία? Είναι περίπου 3 φορές "καλύτερη" από ένα κορυφαίο hot-hatch των 30 χιλιάδων?

Αν εννοείς για καθαρό παίξιμο και χωρίς πολλά modulation κλπ, τότε ναι, θα μείνει ο πραγματικός χαρακτήρας του ενισχυτή. :)

Νομίζω ότι η καμπίνα της Blackheart είναι πολύ παρόμοια με αυτή της Epiphone, δεν θα με παραξένευε αν είναι και το ίδιο μεγάφωνο με λίγο διαφορετικές "ρυθμίσεις". ;) Αυτές είναι οι φτηνότερες καμπίνες 1Χ12 στην αγορά, αν εξαιρέσεις διάφορες Harley Benton κλπ. Αν είσαι διαθετημένος να πας πάνω από 100άρι βέβαια, υπάρχουν αρκετές ακόμα επιλογές.

Ναι αυτό που λες είναι γνωστό πρόβλημα. Ωστόσο μόνο με τα μόνιτορς δεν θα βγάλεις άκρη... Και πάντοτε θα είναι δύσκολο να ταιριάξεις το output οποιασδήποτε πεταλιέρας με οποιαδήποτε κονσόλα. Όμως για τους ενισχυτές (που θα χρησιμοποιείς όπως λες στα στούντιο) δεν υπάρχει το ίδιο πρόβλημα... Οπότε μήπως τελικά η λύση θα ήταν να "θέλεις" έναν ενισχυτή? ;D Το επιπλέον βάρος στο κουβάλημα πίστεψέ με δεν είναι τίποτα προκειμένου να έχεις έναν σταθερά καλό ήχο, κι'ας μην είναι ο "απόλυτος" ήχος.