Ολοι απολαμβανουμε δικαιωματα, αλλα θιγεται και το αισθημα δικαιοσυνης, οταν αυτα μειωνονται και οι φοροι αυξάνονται. Και μαλιστα, όλα αυτα γινονται οριζοντια.
Δεν εχω κανενα κομπλεξ απεναντι στους πλουσιους, αλλα είναι αληθεια ότι εχουν περισσοτερα λεφτα απο μενα, και αρα μεγαλυτερη ικανοτητα να πληρωσουν το κατωτατο τελος κυκλοφοριας (για παραδειγμα). Αρα διακρινω μια ανιση μεταχειριση σε σχεση με εναν πιο πλουσιο (καλα να ειναι ο ανθρωπος, μη το ματιαξουμε).
Απο κει και περα, δεν τοποθετουμαι υπερ καμιας φοροδιαφυγης, ασχετα αν το σκεφτηκα οταν μου ζητουσαν τεκμηρια διαβιωσης για τη χρονια που υπηρετουσα στο στρατο ;D
Προς το παρον, το μονο που θελω να θεσω, είναι ότι ο νομος παντα μπορει να μπαινει υπο συζητηση, και σε ορισμενες περιπτωσεις, ειναι αναγκη η αυτοδικια. Δεν εχω φτασει σε αυτο το σημειο, γι'αυτο και δεν εχω παρανομησει..Ομως δε μπορω να παραβλέψω, το τι συμβαινει γυρω μου.