neeq

Α, πολυ ωραία. Βεβαια δε μπορω να σκεφτώ πως θα λειτουργει κατι τέτοιο. Ελπιζω να μη θυσιάζουν την αίσθηση των πληκτρων. Για να πω την αλήθεια, από όλα τα βαρυκεντρισμένα, μόνο τα τελευταία roland stage pianos μου αρεσαν στην αίσθηση. Δεν εχουν αυτο το "με το ζόρι βαριά". Έπαιξα σε studiologic, και νομιζα ότι σκάβω. Και στο yamaha grand piano στο πανεπιστήμιο, τα πλήκτρα κυλουσαν σα νεράκι.

Οικονομικές κάρτες usb (περιπου 150) που μπορουν να γραψουν 4 οργανα ταυτοχρονα, ειναι η Lexicon Omega και η Tascam US600. Η πρώτη ειναι καπως ντερέκι, τη 2η δεν την εχω δει απο κοντα. Πιο πολλά ταυτοχρονα κανάλια, παμε σε αλλη τιμή και δεν ειμαι σιγουρος αν κατι τετοιο θα ειχε καλη αποδοση με συνδεση usb. Σωστή η συνδεσμολογία που εγραψες.

Το κομμάτι το βρήκα παρα πολυ ομορφο. Ισως απο καποιον αλλο καλλιτεχνη, το ιδιο κομμάτι να περνουσε απαρατήρητο, αλλα χωρις αμφιβολία, καθε τραγουδι κουβαλάει και το παρελθον του καλλιτεχνη. Σε αυτό το πλαίσιο, νομίζω ότι ειναι πολυ όμορφο.

Εχουν aftertouch τα βαρυκεντρισμενα? (δεν ειχα ποτε γι'αυτο ρωταω).

Σουπερ :D Πολλά μπραβο :)

A, ναι σωστος. Αλλα και ο φιλος δε μας διαφωτισε για τι χρηση το θελει :) Ωστοσο υπαρχουν workstations ή και συνθς που λειτουργουν απιστευτα ως midi controllers. Απο αυτά που εχω δοκιμασει ή ειχα κατα καιρους: Kurzweil K2600(και 2661), Fantom G, Oberheim OB12, Novation KS. Τα παραπανω ηταν απιστευτα controllers. Με το k2661 χειριζομαι ολο το home studio αλλα και το live setup μου :)

Πες ότι πεφτει το ρευμα βρε αδερφε ;D Πλακα κανω. Γιατι το λες αυτο όμως?

Το Minibrute όχι, είναι για άλλη δουλεια :) Εχει πολυ "σκληρα φίλτρα" και καθολου μνήμη για presets. Ενα Mono-evolver module (μεταχειρισμένο?) είναι ίσως η καλύτερη αναλογική λύση, καθως εχει πολύ πιο αμεσο interface απο το (επισης εξαιρετικό) mopho. Αν δε θες αναλογικό sony και καλα, τότε στήσε καρτερι για κανα Roland sh-201.

Συγχαρητηρια Στέλιο, αν και δεν καταλαβα τι ειναι αυτος ο διαγωνισμος? Θες να μας πεις με λίγα λόγια? Παντως παιζεις παρα πολυ ωραια ;)

Μου ήρθε η απαντηση. Μουσικά τουλαχιστον, και (αυθαιρετα?) το επεκτείνω και στην ευρυτερη κοινωνια. Το δίπολο Μοτσαρτ-Μπετόβεν. Ο Μότσαρτ ενσαρκωνε τη διάνοια, το πρότυπο και τον ήρωα του παρελθοντος, που εφερε τα θεία πνευματικά δωρα απο γεννησιμιού του και εγραφε μουσικάρες ακομα και οταν κοιμόταν... Αλλα και ο Μπετόβεν, ήταν εξίσου πρότυπη φιγουρα, ενσαρκώνοντας όμως τον προσωπικό μόχθο του σήμερα, που παρά τις δυσκολίες, το πολεμαει και σβήσε γραψε, σβήσε γραψε, αγγίζει τη θεϊκή μεγαλοφυϊα του Μοτσαρτ. Με άλλα λόγια, ο εθνικισμος (ας την πουμε την λεξη, τι τη φοβομαστε), στηριχτηκε ισως, και στην ανύψωση του ατομου, ως εν δυναμει υπερανθρωπου, και οχι μονο στην προσηλωση σε προτυπα του παρελθόντος.

Δεν εχεις αδικο :)

Σιγουρα δε μπορω να μιλήσω με σιγουρια κι εγω (καθως ημουν μικρος τότε ;D) αλλά νομίζω πως, ακόμα κι αν μιλάμε για ένταξη σε εθνική ομαδα (μπασκετ), αυτο είναι απλά ενα σκαλί κάτω απο την οικουμενική αυτοκρατορία. Δηλαδή εν τέλει η ομαδα μίκρυνε. Ο καθε άνθρωπος, ήθελε να εχει μεγαλύτερη επιρροή και αξία υπαρξης στο κοινωνικό του περιβαλον. Πιο πριν δεν υπηρχε τετοια αντιληψη περι ατομικότητας. Πανω στη ζωή σου ειχε λόγο μονο ο βασιλιάς και ο φεουδαρχης σου. Ακομα και στη μουσική, αναπτυχθηκαν τα ρεσιταλς των βιρτουόζων, δηλαδή η έννοια του πρότυπου ανδρα, του ήρωα, που η διανοια του φτάνει ακομα και αυτή του θεου...του υπερανθρωπου... Πολυ individualiκι δηλαδή.

Aκριβως. Η μοναδικότητα και η αξία του individual ανθρωπου, ήταν τεράστιο μπαμ τον 19ο αιωνα, και δε θα μπορουσε να εξυπηρετηθεί με οικουμενιστικές αντιλήψεις. Αν θες την πολύ ταπεινή και ευθραστη γνώμη μου...όλα αλλαξαν οταν οι φτωχοι αρχισαν να εχουν ελπίδες κοινωνικής ανέλιξης...αφεντικα και δουλοι δηλαδη κτλ. Στην ουσια η εθνική ταυτότητα, ήταν ενα νέο είδος προσδιορισμου του «ανεξάρτητου ατόμου»

Η αναπτυξη των εθνικών συνειδήσεων με απασχολεί ιδιαίτερα, λόγω μιας αγάπης και μιας διαρκους μελέτης για το κίνημα του ρομαντισμου στη μουσική, από τον οποίο ξεπήδησαν και οι εθνικες μουσικές σχολές. Η σχέση μεταξύ των κεντρικών ιδεών του ρομαντισμου (μοναδικότητα και αξία του ανθρωπου κτλ) και της εθνικής συνείδησης, ειναι πολυ άμεση. Aν δεχτουμε λοιπόν αυτή τη σχεση, της θέσης του ανθρωπου στην κοινωνία, με την ανάπτυξη εθνικής συνειδησης, πηγαίνοντας λίγο πιο πισω, συναντάμε τις αρχές τις γαλλικής επαναστασης και πηγαίνοντας λιγάαακι ακομα πιο πισω, συναντάμε τις αρχες της αμερικανικής επαναστασης...που βασιστηκε ως επι τω πλειστω...στην φοροδιαφυγή ;D Στην ουσια η γέννηση του αμερικανικου εθνους, είχε ως βαση την αρνηση να υποταχθουν οι πιονέροι της αποικιοκρατίας (κυριως φορολογικά) στο αγγλικό στέμμα. Αρα η φοροδιαφυγη θα μας οδηγήσει σε μια μεγάλη νικη της δημοκρατίας απέναντι στον παρεμβατισμο των εξωτερικών δυνάμεων ;D

Ε, τοσα λεφτα θα δωσει, δινει και 5 ευρω στο ebay και παιρνει ενα usb to midi :P Αλλα τι να το κανεις το midi? Εχω στο λαπτοπ midi και ακουγεται χαλια.

Δωσε ρε μια απαντηση και ασε τις υπεκφυγες. Θες να ακουσεις κι εσυ τα καντηλια σου? ;D

Apogee Symphony I/O 8x8 και καθαρισες ;)

Δυσκολη παιδικη ηλικια 2πακ? :P Μη γραφεις με κεφαλαια, ειναι σα να φωναζεις ;D

Κακώς εχασα αυτο το θέμα. Απο τους καλυτερους στίχους που εχω ακουσει...απο τις πολυ σπανιες φορες που ο στιχος ειναι ποίηση... Στα μουσικά, μου αρεσει η ωμοτητα των ήχων. Προδιαθετει για μια πιο "οικεία" ακροαση των στιχων. Σαν να βλέπεις ενα λάιβ φίλων σε ενα μαγαζί φίλου με κερασμενα τα ποτα :) Ακουω τον ναυτονομο τώρα...

Η πιο σωστή λυση, ειναι να κανεις μαθηματα με καποιον καθηγητη, είτε ιδιαιτερα, ειτε σε ωδειο.

Δυστυχως μεχρι να κοιμηθω σε λίγο, θα ειναι ο τελευταιος ελευθερος χρονος για το μήνα ;D Ειχα αποπειραθει παλιοτερα να τα κανω ολα με συνθ ήχους, analog style, με πολυ square bass και 808...Δε μου βγήκε τιποτα καλο :P

H concertina, ούτε μενα μου αρεσε τελικα. Εβαλα τωρα ενα πιο γλυκο mussete ήχο. Και μαλλον πρεπει να πειραξω λίγο το automation, γιατι ουτε οι δυναμικες μου αρεσουν σε πολλα σημεια. Ετσι κι αλλιως αυτο είναι μια πρωτη αποπειρα. Οπως ειπα, ψαχνω αυτο τον ήχο, που συναισθηματικα με αρεσει, αλλα τεχνικά το παλευω ακομα :)

Kontakt 5 με τις βιβλιοθήκες: Best Service Accordions (instruments: μπασα και concertina) Garritan Personal Orchestra (cembalo, clarinet) Garritan Stradivari Violin (το βιολί προφανως ;D)

Ευχαριστω. Γιατι σε ξενερωνουν? Το πως αποδιδονται απο μενα, ή γενικα αυτοί οι ήχοι? (ρωτάω γιατι το ψαχνω αυτο τον καιρο...να πορευθω με αυτους τους ήχους ή οχι?)

Το είχα ανεβασει και παλιότερα. Με ήχους απο το triton μου και με πολλά παραπανισια θεματα (καπου 7' ήταν ;D) Το ξαναέγραψα με αλλη λογικη. Με πιο καλούς ήχους, πιο λιτή ενορχήστρωση, και σχεδον αυτοσχεδιαστικό χαρακτήρα (η δομή ειναι οτι θεματα θυμηθηκα και με τη σειρα που τα θυμηθηκα). Στην πρωτη εκτέλεση μάλιστα είχα και ηχο σελίδας, αναμεσα στα διαφορετικά μουσικά θεματα. Νομιζετε θα ταιριαζε εδω? Πως σας φαίνεται γενικα? Ρωτάω γιατι εχω σκοπο να γράψω όλα μου τα κομματια σε αυτο το ύφος, και θα ήθελα μερικές γνώμες. (edit: Σφαλμα 1ο..το αρχειο λεει, υπαρχει ηδη...το ξερω ρε σειρα, αφου στο ειπα, το ειχα γραψει με το Τριτον το αλλο, εχει αλλους ηχους...ακου το και μετα πες με αφου Σφαλμα λέει 2ο...εχετε ξαναστειλει το μηνυμα...οχι ρε σειρα, πατησα πριν αλλα με ειπες σφαλμα [ενω δεν ήταν το ιδιο αρχειο, το πρωτο ειχε ηχους απο τον Τριτον, τωρα το αλλαξα]. Απλα ξαναπροσπαθησα να το στειλω, καταλαβες για?) book_of_little_stories2.mp3