dimsonic
-
Αναρτήσεις
20926 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
160
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Ότι δημοσιεύτηκε από dimsonic
-
εγώ το έπιασα μια χαρά. (και μιλάω για πολύ προσωπικό ij)
-
δεν το έπιασες.... (ήταν κάτι σαν inside joke...)
-
1981 ! (6 χρόνια μετά το 1975 !!!) ο Robben Ford τζόβενο, όταν ακόμα έπαιζε fusion.... Από την ταινιοθήκη του μακαρίτη Claude Nobs !
-
Το 2006 μια λίστα από σπάνιους μουσικούς ανέλαβε να φτιάξει ένα tribute album στους Steely Dan. Τα ονόματα είναι ...υπεράνω. Κάποιοι έτυχε να παίξουν στους δίσκους τους και δεν επιλέχτηκαν ποτέ στο τελικό μιξ, άλλοι δεν έτυχε καν να προσκληθούν. Δεν λέω πολλά. ο δίσκος μιλάει
-
1964... time for a change
-
Ρε μπας και χρησιμοποιούμε ΛΑΘΟΣ χορδές? (010-038)
Απάντηση dimsonic στου Superfunk το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
9-42 στη στρατ, σήμερα μου μπήκαν ιδέες... λες? λεω... πρίν κάνω ο,τιδήποτε, λεω ας δω κάτω τι γίνεται. Κατεβάζω ένα τόνο.... Εχω και float το τρέμολο...ήρθε η μι και ξάπλωσε κατω... Στη μέση λογικά πράγματα, με χαλαρή αίσθηση. Δεν ξέρω τι παραπάνω θα μου έδινε μια σολ λίγο πιό λεπτή... Θέλει σε πρώτη φάση σίγουρα ένα ελατήριο λιγότερο. Οπότε ανεβάζω μισό τόνο και είμαι μισό κάτω. Εδώ λίγο πιό νορμάλ πράγματα, δεν τρίζει τίποτα, αλλά δεν ευχαριστιέμαι Δεν νομίζω είναι για μένα... -
Ρε μπας και χρησιμοποιούμε ΛΑΘΟΣ χορδές? (010-038)
Απάντηση dimsonic στου Superfunk το θέμα Κιθάρες και Ενισχυτές
όμορφο είναι, αλλά σαν ....στρατ ακούγεται. Δηλ...δεν μπορώ να κρίνω αν δεν ξέρω πως ήταν πχ με 9-42. Ούτε ξέρω πως είναι η αίσθηση. (είναι και αριστερόστροφη αυτή).... nice πάντως. -
έλα τώρα.... στην εφηβεία ήμουν όταν άκουγα τους μακ με Γκρην και στην εφηβεία ακόμα όταν άκουσα το rumors. Αν ήταν να διαλέξω κάποιους με κλειστά μάτια τους πρώτους. Και τότε και τώρα.
-
το rumors είναι καλό. Όπως επίσης πολύ καλό είναι και το tusk. Είναι απλώς διαφορετικά πράγματα. Και επιμένω: όταν έγινε η αλλαγή ο κόσμος ένιωσε σαν να έφαγε χαστούκι. Τι να κάνουμε κάποιοι δεν είχαν γεννηθεί να δουν πως αντέδρασε τότε ο μουσικός τύπος (και όχι μόνο).
-
αμ πες το βρε φιλε! τωρα εξηγουνται ολα...
-
λιγο δυσκολο το βλεπω
-
γιατί βρε Φώτη? ποιό είναι το δύσκολο? ξέρεις (ο κάθε ένας) ένα συγκρότημα που παίζει Α και την άλλη μέρα έρχονται άλλοι που υποτίθεται ότι συνεχίζουν αυτό που "έκανε" το συγκρότημα και δεν παίζουν περίπου Α ή Β ή Γ αλλά....Ω Οι πρώτοι Μακ με τους Μακ του 1975 ήταν το ίδιο όπως είναι ίδιο το γάλα με τον καφέ. Και δυστυχώς λίγοι γνωρίζουν τι ήταν ο Peter Green
-
που είναι ο Βαγγέλης να μας το μετρήσει....
-
έκλεινες τα μάτια και έφευγες ... και φανταζόσουν τι χρώματα είχε η χλόη !
-
κάποια στιγμή πρέπει οι νεώτεροι να καταλάβετε ότι για κάποιους παλιότερους οι Fleetwood με τον Linsey και την Stevie ήταν κάτι σαν ιεροσυλία όπως αντίστοιχα (αν κάποιοι ξέρουν και έχουν ασχοληθεί) ιεροσυλία ήταν το owner of a lonely heart και οι yes με τον Trevor Rabin κλπ....
-
ακούγεσαι σαν τον Βαγγέλη τώρα....
-
πίσω στο 1975 το όνομα του Eberhard Weber ήταν απλά μυθικό για όσους φλερτάρανε με την jazz ή την αυτοσχεδιαζόμενη. Νύχτωνε και ξημέρωνε με τον απίστευτο ήχο του, που δεν είχε (ούτε απέκτησε ποτέ) κανείς άλλος. Ενα αφιέρωμα
-
να δεις πόσο καλύτερα ήταν το να δεις Fleetwood Mac χωρίς Lindsey Buckingham.... (με Peter Green...)
-
βέβαια (no offence προς κανένα) όσα ξέρει ο νοικοκύρης.... τα κομμάτια μετα την (όποια) ολοκλήρωση για τον συνθέτη δημιουργό είναι στο πετσί του. Εκείνος ξέρει τι και που πόνεσε και σκόνταψε. Οι άλλοι με ένα δυό ακούσματα...σχηματίζουν απλώς μια Α άποψη. Το θέμα βέβαια είναι πως αυτή η Α άποψη είναι του έξω ακροατή, οπότε ...πρέπει στην τελική να λαμβάνεται υπόψη άσχετα με το τι μας υπαγορεύει το μυαλό μας ως δημιουργοί. Συνεπώς δεν λεω ότι έχετε άδικο, μπορεί το τελευταίο να βγαίνει έξω ως καλύτερο, εγώ όμως συμπαθώ άλλα. Συμβαίνει σίγουρα σε όλους.
-
δεν ξέρω κατα πόσον ισχύουν αυτά σήμερα ....
-
ε... άμα δε θέλετε να μιλάμε....ΟΚ (πάντως η ζωή μας γύρω από κιθάρες τσουλάει...οπότε...για τί να μιλήσουμε)
-
σοβαρή σημαίνει ότι παιδεύεις κάτι. Το δοκιμάζεις μέρες αλλάζεις κάτι. Μετά από εβδομάδες βρίσκεις αυτό που σου λείπει, δεν σου αρέσει το αφήνεις να ωριμάσει. Τα κομμάτια που λεω ίσως αδικήθηκαν πάνω στην "βιασύνη" να τα βγάλω προς τα έξω, ή με τις τότε αδυναμίες μου στον τομέα της παραγωγής. Ίσως εκεί να ήταν οι ενστάσεις σου (σας). Στο κομμάτι του διαγωνισμού πως να το πω, δεν παίδεψα καθόλου το "θέμα" του. Είπα βάλε κάτι εδώ, και σε μισό λεπτό μετά ήταν εκεί. Δεν τρελλάθηκα, αλλά είπα αυτό θα βάλω. (ΟΚ κάποιες φορές ...πετυχαίνει κι όλας...)
-
Το μιξερ είναι παλιό μοντέλο. σαν μίξερ εχει τα βασικά. Ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ με τη λογική να βγαίνω stereo. Επίσης να μπορώ να έχω blend καθαρού σήματος με άλλα εφέ που αναγκαστικά έρχονταν εντελώς wet, ή με μια σταθερή μείξη dry/wet. Ξέρω...λεπτομέρειες. (βασικά είναι κληρονομιά από αδελφικό αδικοχαμένο φίλο)
-
α κατάλαβα.... στημένο το παιχνίδι...
-
απο άποψης παραγωγής θα συμφωνήσω. Τα άλλα όμως είναι πιό σοβαρές συνθέσεις, που έχω ψάξει ας πούμε την διαδοχή στις συγχορδίες και το θέμα. Μπήκαν εξ αρχής σε βάσεις. Αυτό ήταν: τι έχουμε? μια δυό ντραμολούπες, μια κουρτίνα (αυτά διάλεξα) ας βρούμε 2-3 μπασολούπες και ας τις ντύσουμε με κάτι σωστό. Για τον λόγο αυτό δεν με πείραξε και πολύ που δεν διακρίθηκε το κομμάτι. Ήταν κάτι σαν lego (μην πω mecano μια και είμαι παλιότερος) Χαίρομαι φυσικά ιδιαίτερα που άρεσε στον κόσμο του νοιζ
