dimsonic

+

πολύ προχωρημένα πράγματα

δεν μου άρεσε αυτό που άκουσα, συνεπώς προτίμησα τουλάχιστον να ασχοληθώ με το ενδυματολογικό. (που προφανώς είναι επιλογή και δεν έγινε τυχαία)

σε βολεύει μονοκάναλο?

είδες? και εγώ έπαθα πλάκα! αλλά για να πω την αμαρτία μου φοβάμαι το motorized pot και το rotary encoder. Ιδίως το δεύτερο είναι το πρώτο υποψήφιο να χαλάσει...

ενδυματολογικά below 0

δηλαδή στο βίντεο μπόρεσες να ξεχωρίσεις την συνεισφορά των μαγνητών στον ήχο έναντι της κιθάρας, χεριού, πεταλιών, ενισχυτή, χορδών κλπ κλπ....

ή αυτό https://www.thomann.de/gr/behringer_x_touch_one.htm

ή πολύ φτηνότερο αλλά όχι τόσο βολικό https://www.thomann.de/gr/behringer_x_touch_mini.htm

κάτι τέτοιο ίσως https://www.thomann.de/gr/native_instruments_traktor_kontrol_x1_mkii.htm

400 σετ χορδές Χεντριξ

δεν το λεω για να μην παρεξηγηθούμε

εγώ βαριέμαι να τις αλλάξω, να μη μου κάτσουν και μετα να τις ξαναλλάξω... πιό εύκολο μου μοιάζει να πάρω μια άλλη κιθάρα και να τις έχω πάνω... αλλά βγαίνει πιό ακριβό.

η επιλογή της γραμματοσειράς είναι ενδεικτική υποθέτω και αυτό γίνεται σε flat polepieces και σε staggered?

2. με justify

ε ναι, έβαλα βινύλιο Κανάκης Σαββόπουλος και βγήκε....

εξαιρετική ερμηνεία, την είδα με αφορμή την ίδια ανάρτησή σου στο φβ. εκείνο που με χαλάει γενικά σήμερα είναι η τάση όλων των όμορφων κοριτσιών (με φωνή ή όχι) να παραμορφώνονται χάριν της..."δεν ξέρω πραγματικά"

τόσο που έβγαλα την τελε και "συνοδεύω" κι όλας...

στο βίντεο δεν είναι καλός όντως. τώρα που το ακούω στο spotify δεν έχει καμμία σχέση. Και αρχίζει να μου αρέσει κι όλας.

εκείνη την εποχή πήγα επειδή τον θυμόμουν από τους Yellow Jackets και για να είμαι ειλικρινής περίμενα κάτι τέτοιο. Δεν έδωσα σημασία ούτε έψαξα να βρω τότε. Αλλά χρονικά συμπίπτει με τους Blue line...οπότε μάλλον Roscoe Beck, Tom Brechtlein... (δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά) λίγο μετα τους ανακάλυψα και πήρα τους δίσκους

τα έλεγα σε άλλο νήμα (με τους Villagers of Ioannina city) πρέπει να ήταν 1995 τον είδαμε με τη γυναίκα μου και την κόρη μου (στην κοιλιά) πριν 23 χρόνια. Μια χαρά περάσαμε

Ξεκαθαρίζω: 1. βάζω 4 διότι είπαμε...5 μάλλον σε κανέναν, το κρατάμε ρεζέρβα. 2. Συμφωνώ για τον διαχωρισμό των δυό κομματιών. 3. Στο πρώτο κάπως δένει καλύτερα ο στίχος. Στο δεύτερο ...απλώς η μουσική συνοδεύει. Αν γίνεται να αλλάξει κάτι είναι 4. το phrasing στο σόλο του πρώτου θα το ήθελα να ρέει περισσότερο. Δηλαδή να συνδέονται περισσότερο οι νότες. Ωρες ώρες κόβονται... Ξέρω δεν ζητάω εύκολα μάλλον... 5. Υπάρχει μιά high pitched νότα που συνοδεύει τα πλήκτρα - strings ό,τι είναι που ενοχλεί. Ακούγεται σαν παράσιτο. Στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον. Τέλος...σίγουρα, καριέρα ...δεν βλέπω, αλλά είναι μοναχικός ο δρόμος. Πολλοί οι επηρεασμοί στο πρώτο που μου άρεσε περισσότερο, τους αναγνώρισα απλώς δεν τους κατέταξα, χωρίς αυτό να είναι μομφή. Μάλλον το αντίθετο.

για να κλείσουμε αυτή την άχαρη συζήτηση να σου υπενθυμίσω: 1. τους μακ δεν τους συσχέτισα εγω ο ίδιος στο νήμα αυτό 2. ούτε επίσης ανεφερα άλλα ονόματα (όπως πχ την μπηχτή για τους yes) 3. πολύ νωρίς σου είπα ότι κακώς σε ένα θέμα για μια μικρή περιθωριακή ελληνική μπάντα μπήκαν ονόματα μεγάλα όσο για το τελευταίο περι συμβολαίων που έχεις απορία: όπως ξέρεις οι μουσικοί δεσμεύονται με συμβόλαιο για την παραγωγή συνήθως ενός δίσκου τη χρονιά (ή αναλόγως με το πόσο μεγάλο όνομα είναι). Πχ...να ξεκινήσουμε με Beatles? ή με σύγχρονούς σου όπως Dire Straits... To ιδιο ίσχυε και για τους Floyd μέχρι το The Wall όπου πλέον ήταν τόσο μεγάλοι που είχαν το πάτημα να επιλέξουν εκείνοι πότε θα φτιάξουν δίσκο. (και πάλι δεν ξέρεις τι έχουν υπογράψει). Συνεπώς μη μου λες τετραετία οι Floyd τετραετία οι vic... Διότι υποννοεί "συσχετισμούς". Τέλος η συζήτηση αυτή. Επί του θέματος ανακεφαλαίωση: μου άρεσε το πρώτο κομμάτι που έβγαλαν οι vic όταν το άκουσα στο ραδιόφωνο. Μάλλον: μου έκανε εντύπωση. Για το δεύτερο είπα, μία από τα ίδια. Ούτε μου αρέσουν ούτε τους ακούω. Μια απορία εξέφρασα στην αρχή του νήματος μπας και γίνει συζήτηση.

βρε συ Βαγγέλη υπάρχει κι αυτό το πράγμα που λέγεται συμβόλαιο. που δεν το γνωρίζουμε όλοι τι όρους και υποχρεώσεις βάζει. και φυσικά ούτε των Floyd γνωρίζω, και φυσικά ούτε των vic (αν υπάρχει - δεν γνωρίζω κάν αν κάνουν ανεξάρτητες παραγωγές). και πάλι εμφανίζονται ονόματα που μάλλον (?) δεν σχετίζονται με το θέμα

παρακάτω βέβαια λέει The fact is that Richman knows just when to rework a tune—sometimes turning it inside out, as he does on "Aja, where the solo section becomes the intro, and the familiar theme doesn't show up until nearly two minutes in and is rearranged into 7/4. He also knows when to leave well enough alone, as he does on a more faithful take on "The Fez. Richman knows how to shape the material to the strengths of the specific guitarists he's recruited for this project. While all the signature hooks remain, Richman morphs "Peg into a Bo Diddley rhythm that's a perfect match for Robben Ford's bluesy swagger. He turns the heat up on the blues-based "Pretzel Logic, letting Steve Lukather's powerful playing go farther than Becker and Fagen ever would. With a crack band featuring drummer Vinnie Colaiuta, bassist Jimmy Haslip, keyboardist Peter Wolf and saxophonist Ernie Watts, Richman also knows that tampering with a tune like "Kid Charlemagne, where Carlton's solo was so definitive, would beg inevitable and unfair comparisons. Still, by using Al Di Meola's classical guitar as the primary voice on "Aja, he redefines it; and while Di Meola's characteristic speed is there, he turns in one of the most cohesive and focused solos of his career. Sometimes Richman's penchant for playing with time doesn't quite fit. On "Josie —a feature for his own jazz-centric guitar work—the 6/4 vamp and 9/4 verse become blatantly overemphatic. Still, Richman ultimately succeeds in reinventing the music of Steely Dan into more than a mere shred-fest. The Royal Dan may not improve on the perfection of Becker and Fagen's craft, but it does demonstrate that it's possible to adapt it into a form with even more distinct jazz-centricity than has been at the core of Steely Dan all along. και τελικά δίνει 4/5 Δεν το άκουσα περισσότερο από 2 φορές κάνοντας και άλλες δουλειές, Σύντομα με κούρασε, ιδίως γιατί έχουν γίνει υπερβολικές αλλαγές κομματιών που τα έχουμε χωνέψει εδώ και 40 χρόνια και είναι δύσκολο να δεχτούμε όλα αυτά τα τερτίπια. Προσωπικά θα του δώσω ευκαιρίες.