LK

Είχε και ακριβότερα. Π.χ. Διπλά ή 180 Gr κ.λ.π. Μέσο όρο λέμε.

Τις πίτσες μπορεί να μην τις θυμάμαι, δεν έτρωγα. Τους δίσκους τους θυμάμαι πάντως. Είναι οι τιμές που έγραψα παραπάνω.

Θα σου πώ εγω που θυμάμαι τους δίσκους, ψάξε εσυ τις πίτσες. 900 δρχ (τέλη 80΄s) - 2.500 χιλιάδες δρχ. (τελη 90's)

Με τη δραχμή έπαιρνες 20 πίτσες όμως ?. Αλλά ναι, η πίτσα πλέον είναι πιο ακριβη από τον δίσκο.

Νταξ, δεν χρειάζεται να πάμε και σε υπερβολλές audiophile. Εγώ ορίζω μια τίμια υλοποίηση στα 2.500 € π.χ. Λίγοι ξόδευαν κατα αναλογία τόσα λεφτά για πικαπ -ενισχυτή -ηχεία ακόμα και όταν ήταν στα ντουζένια του το βινύλιο . Ξόδευαν πολυ λιγότερα, και γι αυτό δεν έπαιρναν αυτό που πρέπει από το βίνύλιο.

Φυσικά. Το αναλογικό θέλει να χώσεις το χέρι στην τσέπη. Και το ψηφιακό θέλει. αλλά λιγότερα.

Ακόμα και οι προσφορές ΠΑΝΑΚΡΙΒΕΣ είναι. Εγω αν πάρω ξανα ποτέ δίσκο, θα είναι από το γιουσουρούμ, και θα πάω με μετρητά και θα πάρω ποσότητα. Αν θέλει να κάνουμε συμφωνια κυρίων...πολύ ευχαρίστως, αλλά πάνω από 2 ευρώ δεν δίνω (ανά τεμάχιο).

Κοίτα, στο παμπλικ εγώ, κάτω από 30 ευρώ δεν πέτυχε το μάτι μου δίσκο.

Πήγα τις προάλλες από τα πάμπλικ, και κοιταξα (για πλάκα) βινυλια. Δεν θυμάμαι ποιο ήταν (jazz ήταν , παλιό) και είχε 100 €! Γέλασα , πέρασα καλά και έφυγα. ?

Εγώ συμφωνώ και με τους 2. 1ον είναι ηλίθιο να αγοράσεις το 2024 βινύλιο, διότι το πουλάνε πανάκριβα (βασιζόμενοι στο φετίχ ακριβως). Η εποχή να αγοράσεις βινύλιο ήταν μέχρι το 2010 που τους πετούσαν. (Έχω αγοράσει δισκους με τιμή μονάδας όχι το τεμάχιο, αλλά το κιλό). 2ον Ένα σωστά σεταρισμενο σύστημα, πλατο- ηχεία- ενισχυτής μπορούν να χαρίσουν απίστευτες ακροάσεις.

Σε κοσμοπολιτικο θα πάω. Και θα τα πουλάω και αρκιβά ?

Για όλους εσάς που μένετε σε παραθαλλάσια μέρη (νησιά ή και mainland), αλλά κυρίως νησιά. Το όνειρό μου είναι να ήμουν και εγώ σε ένα τέτοιο , νησί όπως προείπα, και να έχω μαγαζί με ήδη λαικής τέχνης. Να το δουλεύω μόνος, και να κάθομαι εκεί από τις 7 το πρωί μέχρι τις 12 το βράδυ, με χαβανέζικο πουκάμισο και να έρχονται οι τουρίστες και να παίρνουν τσολιαδάκια και να μου αφήνουν ευρώ. Άσκαστα λεφτά......?

Δεν ασχολούμαι πλέον με γυναίκες. ?

Αυτόν δεν τον ξέρω.

Τωρα διάβασα τι έγραψε ο Παράγκα. Συμφωνω 100%. Αν έχεις οργανώσει τη ζωή σου στα μέτρα σου, και όπως σου αρέσει, οι διακοπές είναι πρόβλημα και κούραση και φυσικά περριτό έξοδο. Δεν μιλάω για την περίπτωση να πας π.χ ένα ΠΣΚ , ένα ταξιδάκι και κυρίως εξωτερικό (κοντά Ευρώπας, καμία Ιταλία ,καμία Γαλλία). Μιλάω να ξεβολευτείς για καμία 10 αριά + μερες. Αντε φτιάξε βαλίτσα, άντε βρες που θα μείνεις, αντε βρες που θα φας (πρόβλημα για εμένα διότι δεν τρώω το 90% αυτών που βρίσκεις στα "παραθαλάσσια μέρη"- και άντε κουβάλα μαζί σου πρωτεΐνες -κρεατίνες - μαγνήσια - βιταμίνες, Ω3 ?), που θα κάνεις γυμναστική, τι θα κάνεις το βράδυ (κουβάλα laptop με ταινίες), τι θα κάνεις αν προκύψει κάτι έκτακτο στη δουλειά (κουβάλα πάλι Laptop ),.....και που το σκέφτηκα , κουράστηκα. ?

H Συγκεκριμένη φώτο είναι του 1970 τον Ιανουάριο. Στο Palm Springs, σε σπίτι που σχεδίασε ο Richard Neutra (για τον Edgar J. Kaufmann). Διακρίνονται ο Raymond Loewy , η Nelda Linsk και η Helen Dzo Dzo.

Τουλάχιστον.

Θεωρώ ότι από άποψη παραλιών η Ελλαδα είναι από τους top 3 παγκόσμιους προορισμούς.

Γιατί δεν έχω καμία διάθεση να πληρώνω υπέρογκα ποσά (είτε ακτοπλοϊκά , είτε αεροπορικά) για να μεταβώ σε ένα μέρος όπου θα πληρώνω υπέρογκα ποσά για ένα απλό δωμάτιο για έναν ύπνο και ένα ντούζ και να συνοστίζομαι σε παραλίες με υπέρογκα ποσά για ξαπλώστρες , για να βλέπω χοντρούς Βούλγαρους και Ρουμάνους ή Άραβες και wanna be Αθηναϊκές celebrities. Και το πρόβλημα μου δεν είναι τα $, αλλά το να με κοροιδέυουν . Έχω και πολλές ανοιχτές προσκλήσεις σε παραθαλάσσια σπίτια φίλων, αλλά η αρχή είναι η ίδια. Για μένα οι διακοπές είναι συνώνυμο των φωτογραφιών του Slim Aarons και συνήθως αυτό που βλέπω είναι το "Ο Ταμτάκος στο Ναυτικό". ?

To μόνο μέρος που με ξεκουράζει , είναι η οικία μου. Θα περάσω τις διακοπές μου (τις οποιες κάνω όλο τον χρόνο- έτσι το αισθάνομαι ) στα studios μου , στο γραφείο και στην βιβλιοθήκη μου. Το βράδυ, στην ταινιοθήκη μου. Με τις δικογραφίες μου, τις μουσικές μου, τις ταινίες και τις φωτογραφιές μου. Επίσης με ξεκουράζει αφάνταστα η γυμναστική , και πλέον τα γυμναστήρια είναι άδεια, οπότε κάθε πρωί είμαι εκεί. Τέλος , σε Ελληνικό νησί ή Ελληνικό παραθαλάσσιο μέρος δεν θα πήγαινα ούτε και αν μου έδινες 500 € / ημέρα, πόσο μάλλον να πληρώσω . Το εξωτερικό δεν με ενδιαφέρει , γιατί βασικά βαριέμαι τις μεγάλες μετακινήσεις. Στο σπίτι μου , λοιπόν.

Αρά τις έχω,......γιατί τις μάζευα 44 χρόνια. Όπως έχω και τη βιβλιοθήκη μου.

Αυτές εύκολα. Πίσω από αυτές, γιατί έχει διπλή σειρά, ακόμα πιο δύσκολα. Θεωρητικά, πας άκρη άκρη με προσοχή, τεντωμένος , και την κατεβάζεις. Πρακτικά, σχεδόν τίποτα δεν κατεβαίνει από εκεί. Όλα υπάρχουν ριπαρισμενα ψηφιακα. Και μουσική και ταινίες.

Δύσκολο με τοσο ευρυγωνιο φακό να κάνει focus όλο το κάδρο και σε όλους τους τίτλους.

Δεν έχω ούτε Beatles , ούτε Abba ? (ούτε μιση κασσέτα....πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ). Δεν άκουγα τέτοια. . Jazz, Blues, 80's pop /rock και Hard Rock και Metal, funk και soul.

Τα 100 είναι Sinatra ?. Αλλά η πλειοψηφία 70's και 80's