Προσωπικά , στον αξιακό μου κώδικα, στην αισθητική μου, χωρίζω τα αθλήματα σε full contact και σε no contact.
Τα full contact ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΙ και ως brutal και ως ΣΙΧΑΜΕΝΑ.
Δεν θα έλεγα το ίδιο για τα no contact , μόλονότι τα βρίσκω εξίσου άχρηστα. (όχι να τα ασκείς , αλλά να τα βλέπεις).
Άρα δεν θα έλεγα το ίδιο για το 100αρι....ή για το τεννις ή το βόλευ ....ή το πινκ πονκ ξέρω γω (ας μην απαγορευόταν ώς παιχνίδι -διότι άλλο η άθληση άλλο το game).
Από τότε που μπλέχτηκε η τηλεόραση στον αθλητιμσό, ΧΟΝΤΡΟΙ βλέπουν το θεάμα μαζί με άρτο (ή πίτσα αν προιτιμάς). Ναι ξέρω, και αυτό από τα αρχαία χρόνια κρατά...όπως και οι πόλεμοι.
Δεν είμαι δε και κάνας λάτρης της βάρβαρης και πολεμοχαρούς αρχαιοελληνικής ιστορίας, εν αντιθέσει με το αρχαιοελληνικό πνεύμα που αφορά επιστήμες και νόηση γενικότερα.