kostri

Παιδιά δεν μ’ αρέσει απλώς, έχω ενθουσιαστεί. Το EP σας είναι θαυμάσιο, είναι πολύ καλά δουλεμένο, έχει πάρα πολλά “δικά του” στοιχεία. Ελπίζω να βρείτε τον τρόπο να κάνετε γνωστή την δουλειά σας και , κυρίως, να αρχίσετε να ασχολείστε με live. Υπάρχει μια νέα, ελπιδοφόρα, δημιουργική σκηνή μουσικών(electric litany, my wet calvin, the boy, modrec, flakes κτλ) στην οποία θα σας ενέτασσα χωρίς δεύτερη σκέψη. :)

Μια απ’ τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες της μουσικής του 20ου αιώνα, μας άφησε πριν λίγες ώρες. http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=212091

Ή ακόμα καλύτερα: http://www.fxpansion.com/index.php?page=53&tab=152 What the demo does do: Runs in stand-alone for Windows XP, Vista and Mac OSX. Responds to MIDI notes and CCs. Contains a single 9-piece kit (the Ludwig Vistalite with some Paiste cymbals). Loads key maps for some e-drums and midi controllers. You can edit almost everything from it's default state (kit piece parameters, grooves, mixer routings, effects, key and automation mapping). Runs forever (i.e. it never times out). Gives you a good indication of how well BFD2 will run on your computer system.

Οκ, κατάλαβα τι εννοείς και δεν αντιλέγω. Επίσης δεν βρίσκω κάτι μεμπτό σε αυτό, θεωρητικά. Όσο για την πράξη, έκανα τις παρατηρήσεις μου στην σελίδα 2. Έφερα το δικό μου παράδειγμα για να δείξω τις δυνατότητες του μέσου. Αυτό είναι ένα για όλους. Δεν νομίζω πως (γίνεται να) κρίνω αλλότρια πράγματα, στην συγκεκριμένη περίπτωση.

Αγαπητέ matawan, δεν καταλαβαίνω την σύνδεση. Τα περισσότερα συγκροτήματα που έχω ανακαλύψει(ή παρακολουθώ) μέσω myspace, δεν τα γνωρίζω προσωπικά, ούτε γνωρίζω τους ακροατές τους. Το μόνο πεδίο στο οποίο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για social networking είναι η δυνατότητα σχολιασμού. Και εκεί, όμως, τα σχόλια αφορούν, τις περισσότερες φορές, την μουσική του χρήστη ή την διαφήμιση κάποιας άλλης μουσικής. Απ’ όσο ξέρω το facebook(του οποίου δεν είμαι χρήστης, άρα δεν το γνωρίζω καλά) λειτουργεί με άλλους όρους.

Και συγχωρείται. Αν κάνει τέτοιες ΔΙΣΚΑΡΕΣ. Πάντως αν δει κανείς πώς ηχογράφησε τον τελευταίο δίσκο του Mellencamp θα νομίζει ότι είμαστε στα 50’s http://www.mellencamp.com/news.html?n_id=625 The album was recorded on vintage equipment – a 55 year-old Ampex tape recorder with just one microphone -- in Savannah at the First African Baptist Church, in Memphis at Sun Studios and in San Antonio in room 414 of the Gunter Hotel. ;D Συγνώμη για το offtopic.

Άψογη εκτέλεση… :o Τα πετάλια? Ποια πετάλια?

Έχεις δίκιο, απλά δεν νομίζω πως αυτό επηρεάζει το γεγονός πως ο Burnett κάνει τον εξής άστοχο συσχετισμό: οι χρήστες του myspace είναι πολλοί άρα η μουσική που διατίθεται στο myspace χάνει την αξία της.

Αλήθεια? Κρίμα..Σίγουρα σας αξίζει ένα καλύτερο όργανο :-\

Σε τι συνίσταται η διαφορά? Οι συνθήκες στις οποίες αναφέρεται ο Burnett ίδιες είναι. Κάνω λάθος?

Γίνεστε όλο και καλύτεροι. Το αποτέλεσμα σε αυτό το κομμάτι είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Αν και ο πιανίστας είναι καταπληκτικός δεν επισκιάζει την θαυμάσια συνολική εικόνα σας. :) Μόνον ο ήχος του πιάνου με ξένισε λίγο. Μου φαίνεται κάπως ψυχρό .Ίσως φταίει η ηχογράφηση, ίσως τα ακουστικά μου.

Συμφωνώ με τον blue και θα ήθελα να σταθώ σε δύο ακόμα σημεία. 1.Δεν βρίσκω το λόγο να υποβαθμίζεται(ή να εκφυλίζεται) de facto η μουσική με την δημοσίευσή της στο ίντερνετ. Για να ισχύει αυτός ο ισχυρισμός θα πρέπει να υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά του μέσου τα οποία να δυσχεραίνουν την «σωστή» διακίνηση και ακρόαση της μουσικής. Δεν νομίζω πως υπάρχουν τέτοια, τουλάχιστον όσον αφορά το myspace. 2.Το ουσιαστικό πρόβλημα, κατά την γνώμη μου, βρίσκεται αλλού: Αν και οι περιηγητές του myspace είναι (θεωρητικά) ελεύθεροι να ακούσουν ό,τι θέλουν, επιλέγουν να ακούσουν τα ίδια πράγματα που προτείνονται από την πλειονότητα των ραδιοφωνικών/τηλεοπτικών σταθμών. Με άλλα λόγια, αν και υπάρχει σαφής αλλαγή των μέσων διάδοσης της μουσικής, η συμπεριφορά των ακροατών(αλλά και των μουσικών εν πολλοίς) παραμένει η ίδια. Αυτό είναι απογοητευτικό, τουλάχιστον για όσους ήλπισαν ότι η αυτονόμηση της διακίνησης της μουσικής θα κάνει πιο αδιαμεσολάβητη την σχέση ακροατών/μουσικών. Βεβαίως, το myspace βοηθάει νέους καλλιτέχνες που προσπαθούν να παρουσιάσουν κάτι λιγότερο radio friendly. Το ίδιο όμως έκαναν(και κάνουν) κάποια έντυπα και λίγοι(πολύ λίγοι πλέον..) ραδιοφωνικοί σταθμοί. Άρα δεν κάνει κάτι καινούργιο, διευκολύνει την επαφή μουσικών και υποψιασμένου κοινού.

Ε δεν την λες και σούργελο. Δεν είναι απ’ τις αγαπημένες μου αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω ότι άνοιξε δρόμους για τις ποπ ερμηνεύτριες/τραγουδοποιούς. Δύσκολα θα έγραφε την μουσική που γράφει σήμερα π.χ. η Joanna Newsom χωρίς την Bush. ;)

Το κομμάτι μου άρεσε πολύ. Εκτός από την σόλο κιθάρα που δεν μου είπε τίποτα(αλλά δεν μου λένε τίποτα σχεδόν όλες οι σόλο κιθάρες οπότε μην με παίρνεις στα σοβαρά σ’ αυτό) το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό! Τα στοιχεία που μου άρεσαν με σειρά “προτεραιότητας”: 1.Η ερμηνεία του τραγουδιστή. Δεν με πειράζει καθόλου που ακούγεται πως δεν είναι αγγλοσάξονας. Αντιθέτως, μ’ αρέσει που δεν προσπαθεί να το κρύψει. Ο τρόπος που λέει π.χ. την λέξη subject είναι ΘΕΙΚΟΣ. :D 2.Το μπάσσο. Μ’ αρέσει που είναι αρκετά μπροστά και ο τρόπος παιξίματος είναι ό, τι πρέπει. 3.Η ρυθμική κιθάρα. Διακριτική, όχι φλύαρη, όπως πρέπει. Μπράβο σας παίδες!

Δεν ακούω ούτε γνωρίζω το είδος που παίζεις. Όμως έχω να κάνω 3 παρατηρήσεις. 1.Οι επισημάνσεις που έγιναν όσον αφορά την μίξη με βρίσκουν σύμφωνο. Η κιθάρα κι η φωνή είναι ίσως υπερβολικά μπροστά. 2.Ο ήχος(όχι οι μελωδίες) των πλήκτρων δεν με πείθουν. Το ίδιο ισχύει και για τα κρουστά. Θα προτιμούσα έναν ωραίο ήχο(π.χ. bfd) από πιο “δυτικά” κρουστά. Ή, εν πάση περιπτώσει, τα ίδια κρουστά με καλύτερο(π.χ. bfd… ;D), πιο αληθοφανή, ήχο. 3.Γενικώς, έχει ενδιαφέροντα στοιχεία και μου αφήνει την αίσθηση της δημιουργικής διάθεσης. Πέραν αυτών, μας έδειξες τι μπορεί να κάνει το voices of passion, πράγμα πολύ ενδιαφέρον για τον κόσμο που κινείται στο είδος που παίζεις και όχι μόνο.Merci! :)

Μπράβο σου neeq! :) Είναι πολύ καλό. Προτιμώ το πρώτο κλιπ, όπως ειπώθηκε είναι ό,τι πρέπει ο ήχος γι αυτή τη μελωδία. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω, μπράβο σου και πάλι! :) :)

Μπράβο σου! Ωραιότατο το κομμάτι. :D

Επανασυνθέθηκαν οι Jazz Passengers, έφτιαξαν καινούργιο δίσκο(re-united) με ωραίες συνεργασίες(Elvis Costello, Deborah Harry, Mark Ribot) Καθώς ξέρω ότι ο Ribot έχει αρκετούς ακροατές εδώ, παραθέτω ένα βίντεο από πρόσφατη συναυλία: The Jazz Passengers Re-United - Live at Jazzfestival Saalfelden 2010 - Part04 Πάντως, να πω ότι δεν τρελάθηκα απ’ τον δίσκο. Περίμενα κάτι πιο φρέσκο, μου φαίνεται πως τα’ χουν ξαναπαίξει όλα αυτά.

Προτείνω κι εγώ το Nebraska. Σαφέστατα έχει να κάνει με την αμερικάνικη κουλτούρα αλλά δεν νομίζω πως αυτό μας εμποδίζει να το απολαύσουμε. Μάλιστα, πάντα συνέδεα στο μυαλό μου αυτόν τον δίσκο με «τα γράμματα στην αγαπημένη» του Λοΐζου. Και οι δύο είναι ακουστικοί δίσκοι με τρομερή δύναμη. Επίσης, δεν ξέρω αν θα φανεί παράξενο αλλά το Nebraska μου θυμίζει πάρα πολύ τον Bulat Okudzhava, εκείνον τον υπέροχο Ρώσο τροβαδούρο. Εξαίρετος δίσκος είναι και το Darkness on the edge of town. Αγαπητέ elavd, καλή αρχή με την εξερεύνηση του Springsteen! :)

@studio54GR Η μπλε G&L είναι η πιο όμορφη μέχρι στιγμής σ’αυτό το θρεντ, κατά τη γνώμη μου. Πολύ ωραίο γούστο. ;)

my baja. :)

Αν και δεν μας είπες τι εξοπλισμό χρησιμοποιείς, ούτε πόσα χρήματα διαθέτεις(απ’ την αναφορά σου στον jvm, γύρω στο χιλιάρικο υποθέτω) νομίζω πως ένας μικρός λαμπάτος θα κάνει την δουλειά που θέλεις. Υπάρχουν πάρα πολλοί ενισχυτές σ’ αυτή τη κατηγορία. Μια πρόχειρη αναζήτηση στο φόρουμ θα σε πείσει. ;) Δεν νομίζω πως έχεις λόγο να πάρεις έναν 50άρη Marshall εκτός κι αν θέλεις να γκρεμίσεις κανένα τοίχο. Καλώς ήρθες! :)

Λοιπόν, δεν θυμόμουν ποια είναι η πρώτη εκτέλεση του κομματιού. Με το που άκουσα την gkou σκέφτηκα κατ’ ευθείαν την (θεά) nancy sinatra. Και είπα «κοίτα να δεις τι ωραία που έχει επηρεαστεί». Μετά είδα στο youtube την αυθεντική εκτέλεση και συνειδητοποίησα πως προσπάθησε να το αντιγράψει, τρόπον τινά. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κακό. Απλώς, gkou καλό θα ήταν εφόσον έχεις ωραία φωνή να προσπαθήσεις να συνθέσεις κάτι δικό σου. Νομίζω ότι μέσα απ’ τις πρόβες και την εξάσκηση κι αν δεν πιέζεις τον εαυτό σου να τραγουδήσει σαν gibbons, sinatra etc. θα σου βγει αυθόρμητα. Gdevelek, και συ μου άρεσες! Νομίζω πως έκανες μια αρκετά προσωπική ερμηνεία. Ίσως αν προσπαθούσες λίγο να ελέγξεις καλύτερα το συναίσθημα στην φωνή σου θα βελτιωνόσουν. Εννοώ πως δεν είχες πολλά συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα τα οποία είναι συνήθως ενδιαφέροντα σε κομμάτια σαν αυτό. Αν θυμηθείς τους σπουδαίους crooner, είναι λίγο σαν να παίζουν στο θέατρο, σαν να μιλάνε. Αυτό προϋποθέτει ευρεία εκφραστική γκάμα. Στην παραγωγή/ενορχήστρωση τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, παιδιά..Σαν μουσική απ’ τους «απαράδεκτους» ακούγεται. Άντε σαν τις ενορχηστρώσεις του Cohen(οι οποίες είναι τραγικές, δεν συμφωνείτε?). Ίσως μια καλή ιδέα είναι να συνεργαστείτε και μ’ άλλους μουσικούς. Σίγουρα θα περάσετε καλά και θα μάθετε πράγματα. :)

Φίλε haryy, αξιόλογη προσπάθεια! Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι κιθάρες, ειδικά οι ρυθμικές. Η παραμορφωμένη είναι κάπως πιο μπροστά απ’ όσο θα επιθυμούσα. Αν είχες δώσει λίγο περισσότερη προσοχή στα τύμπανα (αλήθεια πώς τα ηχογράφησες? Είναι vst ή κανονικά?) το κομμάτι θα ακουγόταν ακόμα πιο ευχάριστα. Η βασική αδυναμία του κομματιού είναι, κατά την γνώμη μου, η φωνή. Δεν μου λέει τίποτα η προσπάθεια μίμησης κάποιας φωνής(ή έστω συναισθήματος). Βέβαια, όπως γράφεις, ο στόχος σου ήταν να πετύχεις το συναίσθημα του corgan. Ακόμα κι αν το πετύχαινες όμως εγώ θα ήθελα να δω τι έχεις εσύ να πεις πάνω σ’ αυτό το πολύ ωραίο κομμάτι. Ο λόγος είναι ότι έχεις ωραία χροιά και μας(με) αφήνεις με την απορία. :)

Με γειες! Ο ήχος της μ’ αρέσει περισσότερο απ’ την εμφάνισή της. Αυτοί οι μαγνήτες έχουν όντως ενδιαφέρον. Μπα, μη νομίζεις, έχει επανέλθει. Την άκουγα από κάτι πιτσιρικάδες πέρυσι που ήμουν φαντάρος. Μάλλον αναφέρεται πλέον στους κακόγουστους μοδάτους ή κάτι τέτοιο.