dienekes

Η κιθάρα αυτή είναι φτιαγμένη στην Ινδονησία... παρ'όλα αυτά, κατά τα λεγόμενα ξένου περιοδικού έχει ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ μπράτσο και είναι γενικά καλοφτιαγμένη. Το αν θα αλλάξεις κάτι πάνω της εξαρτάται από το πόσο θα σου αρέσει γενικά σαν αίσθηση, αν δεις ότι παίζει συχνά μ'αυτή και σε "ενοχλεί" ο ήχος των μαγνητών, για παράδειγμα, μάλλον δεν θα αποφύγεις να τους αλλάξεις. :wink: Και αυτή με τους P90 είναι πολύ καλή επιλογή.

Όχι' date=' εννοώ ότι δεν υπάρχουν "κακά" ξύλα :wink: Όχι, πιστεύω ότι ο ήχος θα αλλάξει, εγώ θα το καταλάβω αμέσως, εσύ μπορεί να μην το καταλάβεις καθόλου (γιατί δεν κρατάς αυτή την κιθάρα στα χέρια σου για 20 χρόνια!). Δε νομίζω ότι το post μου λέει το αντίθετο... Φυσικά και δεν θα είναι το ίδιο, και μάλιστα στις set neck/neck through κιθάρες τα πράγματα είναι πιο ευδιάκριτα, ακόμα πιο ευδιάκριτα φυσικά είναι στις archtop και αντιληπτά ακόμα και από κουφούς στις ακουστικές. Τάκη δεν καταλαβαίνω γιατί πιστεύεις ότι διαφωνούμε σ'αυτό το θέμα, εγώ λέω απλώς ότι μια κιθάρα με "καλά" ξύλα δεν θα ακούγεται σώνει και καλά καλύτερα από μία με ξύλα "του σωρού", καθώς υπάρχουν πολλές άλλες παράμετροι που διαμορφώνουν το 99% της ποιότητας του ήχου.

Παιδιά δεν ξέρω τι ακούτε εσείς, εγώ αυτό που ακούω είναι σαφής διαφορά όταν η κιθάρα είναι στον ενισχυτή. Φυσικά unplugged η διαφορά μπορεί να είναι και 30% ενώ στον ενισχυτή ούτε 5%. Αλλά είναι ευδιάκριτη. Και να φανταστείτε ότι μιλάμε για μια κιθάρα με το... μισητό Floyd Rose και... 2 πόντους πολυεστερικό χρώμα αυτοκινήτου :!: :D πάνω από το ξύλο. Επίσης συμφωνώ με τον Τάκη ότι το κάθε ξύλο ή συνδιασμός τους έχει επιπτώσεις στο ηχόχρωμα. Το ξέρω γιατί έχω ακούσει τους ίδιους μαγνήτες σε διαφορετικά ξύλα και η -ψυχοακουστική ας την πούμε- παράμετρος είναι εκεί, να μην πω ότι και σε κάποιες περιπτώσεις είναι και σαφώς μετρήσιμες οι ποσότητες. Βασικά έχω πρόβλημα με τους ισχυρισμούς περί "καλών" ξύλων και "κουρδισμένων" ξύλων, κλπ. Νομίζω ότι η διαφορά που κάνει είναι μόνο στο μάτι, ή τουλάχιστον είναι κάτω από 1%, ενώ υπάρχουν άλλες πολύ σοβαρότερες παράμετροι στην κατασκευή: το neck pocket (στις bolt on), το headstock και η γωνία που κάνει με το μπράτσο, η γέφυρα κλπ. Και πάνω απ'όλα το setup και η μελετημένη σύνθεση των επιμέροιυς μερών ώστε να "κολακεύουν" το ένα το άλλο.

Μια πρόταση γενική, αλλά και "διαχρονική", ας το πούμε έτσι: ότι και να φτιάξεις, κάνε προϋπολογισμό για ΔΥΟ σκληρούς δίσκους SATA. Καλύτερα δηλαδή 2 300ρηδες παρά ένας μεγαλύτερος. Ο λόγος είναι καθαρά τεχνικός και έχει να κάνει με το performance: πολύ καλύτερα 2 δίσκοι με τον έναν να έχει μόνο τη μουσική σου και τίποτα άλλο (κανένα πρόγραμμα τουλάχιστον) και τον άλλον να έχει ό,τι software χρησιμοποιείς. Προσοχή! Δε μιλάω για 2 partitions, αλλά για 2 ξεχωριστούς δίσκους.

Πριν 2 μέρες πήρα τη, βλακώδη όπως αποδείχτηκε, απόφαση να «δώσω μια ευκαιρία» ακόμα στο Live. Έχοντας σχεδόν πάρει την απόφαση να μεταπηδήσω στο Tracktion, σκέφτηκα να δω και την τελευταία έκδοση του Live, η οποία υπόσχεται να λύσει αρκετά προβλήματα και έχει αρκετά καλά νέα χαρακτηριστικά. Έκανα λοιπόν κανονικά upgrade, κατέβασα τη νέα version (5.0.1), την εγκατέστησα, την έκανα register και κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα... :cry: Για να το περιγράψω όσο πιο απλά μπορώ: το πρόγραμμα φαίνεται να «μπουκώνει». :? Δηλαδή, ξεκινάς ένα playback ενός κομματιού και, ανάλογα με τον αριθμό των tracks, τα plugins, κλπ, κάποια στιγμή αρχίζει να χάνει τον ήχο από κάποια tracks. Φαίνεται σαν το latency να έχει πάει στο θεό! Επίσης τα ίδια συμβαίνουν αν προσπαθήσεις να κάνει render ένα κομμάτι στο δίσκο. Ανάλογα με το μέγεθος, τα tracks κλπ, κάποια στιγμή παγώνει (στο 15, 25 ή 65%) και πρέπει να κλείσει κανείς βιαίως την εφαρμογή... Σε επικοινωνία με το support μου είπαν να κοιτάξω τους drivers της κάρτας (M-audio Delta 1010LT). ¶λλαξα τον driver από ASIO σε DirectX, η κατάσταση βελτιώθηκε λιγάκι, αλλά και πάλι τα ίδια. Απλώς τα «όρια» φαίνονται λίγο ψηλότερα (δηλαδή αντί να σκάσει στα 30% σκάει στα 50%). Έκανα τα πάντα, από επανεγκατάσταση του προγράμματος μέχρι των drivers (οι οποίοι είναι οι τελευταίοι), τίποτα... Σημειωτέον ότι το CPU load ποτέ δεν ξεπερνάει το 50-60% και όλο αυτό το setup έπαιζε μια χαρά με την προηγούμενη έκδοση, (4.1.1). Έχετε καμιά ιδέα για το τι μπορεί να συμβαίνει; :?: :?: :?:

Δεν είμαι υπέρ του συγκεντρωτισμού σχεδόν πουθενά, οπότε και για τα μουσικά καταστήματα δεν πιστεύω ότι η λύση είναι ένα σουπερμάρκετ, όσο και αν αυτό βολεύει σε πολλές περιπτώσεις. Θα μου άρεσε να βλέπω μικρά, εξειδικευμένα μαγαζιά, με ανθρώπους που ξέρουν το αντικείμενο και όχι "λίγο απ'όλα". ¶λλο πράγμα η ποικιλία επιλογών και άλλο να βρίσκεις "ό,τι θέλεις". Ένα μαγαζί μόνο με κιθάρες, μπάσσα, ενισχυτές, πετάλια, κλπ, που το έχουν άνθρωποι γνώστες των οργάνων θα ήταν ιδανικό για μένα, ειδικά αν είχε μια καλούτσικη ποικιλία και μπορούσε να με προμηθεύσει με αυτό που ήθελα σε λογικό χρόνο και καλές τιμές. Το ίδιο για προϊόντα και αξεσουάρ για ηχογράφηση, όμοια για keyboards και παρόμοιο εξοπλισμό, κλπ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι όταν ο αντιπρόσωπος είναι και ο ίδιος πωλητής. Βλέπε Φάκας. :roll: Αν οι αντιπρόσωποι απλώς έκαναν τις εισαγωγές, μετά από αιματηρές μάχες για τις καλύτερες τιμές από τους κατασκευαστές και μετά προμήθευαν 250 μικρά μαγαζιά σε όλη την επικράτεια, προσπαθώντας να βγάλουν κέρδος και όχι τα σπασμένα του "μαγαζιού" τους, να είστε σίγουροι ότι και οι τιμές θα έπεφταν και η εξυπηρέτηση θα βελτιωνόταν, και, και... Διότι αν ο Φάκας έχει να συντηρήσει 40 καταστήματα, με τους υπαλλήλους, τα πάγια έξοδά τους, κλπ, είναι λογικό να πουλάει όσο πουλάει τις Yamaha κιθάρες/μπάσσα, ας πούμε (μιλάμε για τιμές που μάλλον τον συμφέρει να αγοράζει λιανική από τον thomman!). Ενώ αν ο εν λόγω Φάκας (που τον χρησιμοποιούμε εδώ σαν παράδειγμα γιατί όλοι τον ξέρουμε...) ήταν ένα γραφείο με μια αποθήκη και 10 φορτηγά, μάλλον θα περιόριζε πολύ τα έξοδά του, τι λέτε και εσείς? Η όλη φάση λοιπόν μάλλον ξεκινάει από το εξής γεγονός: όλοι αυτοί οι μεγαλοεισαγωγείς που λέτε, μήπως ξεκίνησαν από μικρά μαγαζιά και στην πορεία ποτέ δεν κατάφεραν να αποτινάξουν αυτή τους την ιδιότητα? Γιατί το να είσαι "μικρός" (στο μυαλό) είναι κάτι που δεν έχει εξαρτάται από το "μέγεθος" (το οικονομικό, στην αγορά, κλπ). Αυτό που ξέρω λοιπόν είναι ότι μένω σε ένα προάστιο που έχει 150 χιλιάδες πληθυσμό και 2 (ολογράφως, δύο) μαγαζιά με μουσικά. Και το ένα είναι υποκατάστημα του Φάκα... Ενώ θα έπρεπε να έχει κατά τη γνώμη μου 10 τουλάχιστον, μικρά και κατά το δυνατόν εξειδικευμένα, όπως γράφω παραπάνω...

Από τις φωτό φαίνεται μια χαρά. :wink: Δεν ξέρω φυσικά αν από οικονομική άποψη άξιζε τον κόπο, από ηχητική πάντως μια χαρά και πάλι! :wink:

Έχει δίκιο ο whitenoise, είναι 20 Ευρώπουλα. :wink:

Συμφωνώ... κι'αυτό προφανώς γιατί οι ίδιοι οι μαγνήτες δεν ταλαντώνονται τόσο πολύ... δεν μπορώ να βρω άλλο λόγο...

Πάντως είναι σίγουρο ότι σε μια κιθάρα με τους μαγνήτες απευθείας "καρφωμένους" στο σώμα, αυτό κάνει διαφορά στον ήχο. Το γιατί και τι διαφορά το αφήνω στη συζήτηση...

Ναι, φαίνονται τώρα. Ερώτηση: άλλαξες και το nut??? Πως το έκανες αυτό? Δεν ήταν κομμένο για Floyd?

Τάκη δεν φαίνονται οι φωτογραφίες, "μετά" την μετατροπή... :?

+1000 Ακριβώς έτσι! :wink:

Μέσα στο μυαλό μου είσαι Ηλία! :D Η γνώμη μου είναι ότι η μία (αλλά δεν θα πω ποια, εκτός αν θέλει ο Τάκης να του το στείλω με pm) έχει δύο humbuckers που γίνονται split. Και δεν είναι made in China. Αρκετά όμως... 8)

Απορώ που δεν το έχεις κάνει ήδη :wink: Αν είσαι σ'αυτό το δρόμο πάντως' date=' ίσως καλή ιδέα θα ήταν να μην περιοριστείς και να κοιτάξεις και άλλες κόπιες Στρατ (Μέιντ ιν Τσάινα :wink: ) και να δεις ποια σου [b']ταιριάζει στο χέρι[/b] και δεν έχει φυσικά κακοτεχνίες. Κάποιο setup θα χρειαστεί, αλλά με μαγνήτες, κλειδιά και ίσως ένα καλό nut δε φαντάζεσαι πόσο θα μεταμορφωθεί ο ήχος και η αίσθηση. 8)

Whitenoise δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να τα παίρνεις όλα προσωπικά... :roll: Εγώ σου επιτίθεμαι, ο Τάκης σε ειρωνεύεται, τελικά έχεις λόγους να πιστεύεις ότι έχουμε προσωπικά μαζί σου; Στο κάτω κάτω το φόρουμ έχει moderators που μπορούν να διαγνώσουν (πιστεύω) πότε αποκλείνει μια συζήτηση από τους κανόνες και να επέμβουν. Η δική μου ατάκα περί κυνισμού, να μου επιτρέψεις να σου πω ότι ήταν πληρωμένη απάντηση στα περί ρομαντισμού που έγραψες. Το να χαρακτηρίζεις κάποιον ρομαντικό είναι ένα βήμα από το να τον αποκαλέσεις αφελή. Και φυσικά υποτιμάς τη νοημοσύνη όσων -με αντίθετη θέση από σένα- έχουν αυτή την πιο "ρομαντική" αντίληψη. Λες να μην καταλαβαίνουμε δηλαδή ότι οι καλλιτέχνες έχουν οικονομικές δοσοληψίες με τις εταιρίες;; Όσο για τις εταιρίες αυτές, όπως έγραψε και ο superfunk, δεν πρόκειται για τίποτα κολλοσούς, το οικονομικό μέγεθος της Fender είναι αντίστοιχο μεσαίας ελληνικής κατασκευαστικής εταιρίας. Νομίζω ότι το μεγαλύτερο μαγαζί που φτιάχνει κυρίως κιθάρες είναι της Samick. Βέβαια βγάζει και πολλά άλλα, αλλά και οι υπόλοιποι αυτό κάνουν. Τη γνώμη μου την έχω πει και αλλού, εξάλλου είχα ανοίξει και θέμα για τις signature κιθάρες κάποια στιγμή. Νομίζω ότι οι Τάκης, Ηλίας και Superfunk με κάλυψαν. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι κάποιος από τους μουσικούς που συζητάμε θα διαπραγματευόταν τον ήχο του για να πάρει κάποιο συμβόλαιο από εταιρία. Δεν μπορώ να σκεφτώ ας πούμε ότι ο Eric Johnson παίζει με PRS στο στούντιο και έχει τη Strat για μόστρα. Το ζητούμενο είναι εδώ η κοροϊδία (ή μη). Δεν έχω διαβάσει συνέντευξη σοβαρού μουσικού που να μην παραδέχεται ότι παίζει και με άλλα όργανα πέραν αυτών που φέρουν το όνομά του. Για κάποιους τώρα το όνομα μετράει, δικαίωμά τους είναι. Το αν είναι κορόϊδα ή όχι το ξέρουν αυτοί και μόνο. :wink:

Α, εντάξει, αυτά συμβαίνουν... στα γεράματα! :P :lol: :lol: Καλορίζικη και καλόπαιχτη! :D