dienekes

Χμμμ... Είμαι και εγώ 37... έχω ένα παιδί... είχα "παρατήσει" για κάποιο διάστημα την κιθάρα... αν μου πεις ότι είσαι και προγραμματιστής θα αρχίσω να υποψιάζομαι παράλληλα σύμπαντα με παράλληλους... δεινόσαυρους! :D Anyway' date=' πιεζοηλεκτρικούς μαγνήτες έχουν οι ηλεκτρακουστικές συνήθως, στις ηλεκτρικές το σχήμα μπήκε (νομίζω ευρύτερα πρώτη φορά στις Parker) για να δώσει έναν "ακουστικό" τόνο τον οποίο μπορείς να αναμείξεις με τον "ηλεκτρικό", με ενδιαφέρουσες προοπτικές. Καταρχάς σήμερα Floyd... Floyd, έχουν λίγες κιθάρες (μιας και τα δικαιώματα τα έχει η Fender). Η JS ας πούμε έχει Edge Pro, που βασίζεται στην ίδια τεχνοτροπία, αλλά με βελτιώσεις. Οι περισσότερες κιθάρες έχουν πιο ελαφριά "traditional" τύπου τρέμολο, είτε κάποια βελτιωμένα σύγχρονα ανάλογα. Κλασσικό παράδειγμα σύγχρονου τρέμολο το Wilkinson. Τα περισσότερα έχουν 2 βίδες που τα συνδέουν με το σώμα, όπως το Floyd. Οι περισσότεροι (και εδώ μέσα) δεν το πολυχωνεύουν το Floyd, προφανώς έχουν τους λόγους τους, εγώ είμαι κάπου στη μέση. Στο site της Ernieball μπορείς να δεις αυτά που έχουν οι Musicman. Σε συνδιασμό με locking κλειδιά και ένα nut από γραφίτη ή ανάλογο (για να μην κολλάει η χορδή), η κιθάρα δεν ξεκουρδίζει όσο και να το βιάζεις το ρημάδι. Κάνε ένα google search για εικόνες με λέξη-κλειδί Musicman και θα τα δεις και από πρώτο χέρι. :wink:

Δεν άντεξα στον πειρασμό να παραθέσω αυτό το joke, αξίζει να το διαβάσετε όσοι δεν το έχετε λάβει με κάποιο mail ήδη! (παρακαλώ ας μην επέμβει η λογοκρισία για τις "κακές λέξεις" γιατί θα χαλάσει όλο το concept, thanks! :D ) Ιδού πως κάθε είδος μεταλλά θα έσωζε την κλασσική πριγκίπισσα από τον Δράκο. HEAVY METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει πάνω σε μία Χάρλευ, Σκοτώνει τον δράκο, πίνει μερικές μπύρες και γαμάει την πριγκίπισσα GRIND METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, ουρλιάζει κάτι ακατανόητο για περίπου 2 λεπτα και μετά φέυγει... EPIC METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει καβάλα σε ένα άσπρο Μονόκερο, αποφεύγει τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και κάνουν έρωτα μέσα σε ένα μαγικό δάσος POWER METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει και αρχίζει να χοροπηδάει κοροϊδευτικά γύρο από τον δράκο, ο δράκος νευριασμένος στην προσπάθεια του να πετύχει τον πρωταγωνιστή καίει την πριγκίπισσα, το κάστρο και το διπλανό χωριό, στο τέλος παθαίνει ανακοπή και πεθαίνει. Ο ήρωας φεύγει να βρει άλλες πριγκίπισσες. TRASH METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο και γαμάει την πριγκίπισσα. Απλά και γρήγορα. FOLK METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει μαζί με μερικούς φίλους του παίζοντας ακορντεόν, βιολιά, φλάουτα και πολλά ακόμα παράξενα όργανα, ο δράκος αποκοιμάται (απο όλο αυτό τον χoρό). Ο πρωταγωνιστής φεύγει χωρίς την πριγκίπισσα VIKING METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει πάνω σε ένα πολεμικό καράβι, σκοτώνει τον δράκο με το τρομερό του πέλεκυ, τον ψήνει και τον τρώει πίνοντας κρασί από τον κρανίο του, βιάζει την πριγκίπισσα μέχρι θανάτου, λαφυραγωγεί το κάστρο και το καίει πριν φύγει. DEATH METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο, γαμάει την πριγκίπισσα, την σκοτώνει και φεύγει. BLACK METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει τα μεσάνυχτα, σκοτώνει τον δράκο και τον παλουκώνει μπροστά από το κάστρο... μετά σοδομίζει την πριγκίπισσα και πίνει το αίμα της σε μια ιεροτελεστία πριν την σκοτώσει... υστερα ανασκολοπίζει την ξεπαρθενεμένη πριγκίπισσα. GORE METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, σκοτώνει τον δράκο και σκορπίζει τα εντόσθια του μπροστά από το κάστρο, γαμάει την πριγκίπισσα και την σκοτώνει... μετά γαμάει το νεκρό κορμί, ανοίγει την κοιλιά και τρώει τα έντερα της, γαμάει το πτώμα για τρίτη φορά, το καίει και μετά γαμάει ότι έχει απομείνει για μία τελευταία φορά. DOOM METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, βλέπει το μέγεθος του δράκου και σκέφτεται ότι δεν θα τον νικήσει ποτέ, παθαίνει κατάθλιψη και αυτοκτονεί. Ο δράκος τρώει το πτώμα και την πριγκίπισσα... και είμαστε όλοι καταδικασμένοι PROGRESSIVE METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει με το όργανο της επιλογής του και παίζει ένα απίστευτο σόλο για 26 λεπτά, ο δράκος αυτοκτονεί από βαρεμάρα. Ο πρωταγωνιστής πάει στο δωμάτιο της πριγκίπισσας, αλλάζει όργανο και της παίζει ακόμα ένα solo με όλες τις τεχνικές που έμαθε τον τελευταίο χρόνο... η πριγκίπισσα αποδρά και τώρα ψάχνει τον Heavy Metal πρωταγωνιστή. GLAM METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει, ο δράκος γελάει με την εμφάνιση του και τον αφήνει να περάσει. Ο πρωταγωνιστής κλέβει το μακιγιάζ της πριγκίπισσας και προσπαθεί να βάψει το κάστρο με ένα πανέμορφο λιλά χρώμα. INDUSTRIAL METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει φορώντας ένα λαδωμένο παλτό, κάνει χυδαίες χειρονομίες στον δράκο και συνοδεύεται έξω από την χώρα των θαυμάτων από τους φρουρούς ασφαλείας. CHRISTIAN METAL: Ο Πρωταγωνιστής περνάει καθώς γυρνάει από την εκκλησία και τραγουδάει μία μελιστάλακτη μπαλάντα στον δράκο για το πόσο τον αγαπάει ο Ιησούς και ότι ο δράκος πρέπει να γυρίσει σε αυτόν. Ο Δράκος αλλαξοπιστεί αμέσως και πάει να εξομολογηθεί. Όταν η πριγκίπισσα προσπαθεί να "ευχαριστήσει" τον ήρωα της απαντάει ότι δεν κάνει σεξ πριν τον γάμο. TECH METAL: Ο Πρωταγωνιστής παίζει ένα ολόκληρο τονικό riff αλλάζοντας ανάμεσα στα 11/16 και 13/16 με το αριστερό του χέρι καθώς χτυπάει μία αυξανόμενη χρωματική σειρά με το δεξί. Ο Δράκος παθαίνει ένα μαζικό εγκεφαλικό ανεύρυσμα και πεθαίνει. Η πριγκίπισσα πάει σε μουσική σχολή για να καταλάβει τι στο διάολο έπαιζε ο πρωταγωνιστής. SPEED METAL: Ο Πρωταγωνιστής καταφθάνει με απίστευτη ταχύτητα, φρενάρει απότομα και καρφώνεται πάνω στον τοίχο του κάστρου, ο δράκος πεθαίνει απο τα γέλια.

Δεν ξέρω τι λένε όλοι (γενικά δεν δίνω δεκάρα γι'αυτό που το "λένε όλοι"), αλλά... ... αν και έχω μια κιθάρα με μπράτσο φτιαγμένο από την ESP και είναι από τα καλύτερα που έχω παίξει (για μένα), δεν νομίζω ότι στηρίζεται πουθενά το ότι οι Ibanez είναι υπερτιμημένες. Αν ρίξεις μια ματιά στα μανίκια τους, στα τάστα και στο γενικό στήσιμο, θα δεις ότι μια χαρά τιμολογημένες είναι. Όπως και οι ESP εξάλλου. :wink:

Για το στυλ που υποψιάζομαι ότι ψάχνεις, είναι πολλές που κάνουν. Για την Petrucci έχουμε ξαναγράψει, κάνε έναν κόπο και ψάξε στα παλιά post. :wink: Εμένα μου "πήγαινε πάνω μου" (sic!) φανταστικά, αν είσαι 1.90 και 120 κιλά μπορεί να σου φαίνεται σαν μπαγλαμαδάκι! 8) Η αίσθηση που δίνει είναι ότι ξαφνικά μπορείς να παίξεις 2 φορές πιο γρήγορα απ'ότι συνήθως :P , φυσικά δεν ισχύει, είναι απλώς ότι η κιθάρα δεν "αντιστέκεται", αν καταλαβαίνεις τι εννοώ... Αλλά όλες οι MM έχουν φανταστικά μπράτσα και πολύ καλό ζύγισμα. Δύο αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους όργανα που μου αρέσουν είναι η Luke και η Axis Supersport (με humbuckers όχι P90). Η Axis με το Floyd είναι επίσης "σταθερή αξία", προσωπικά δεν θα την προτιμούσα γιατί δεν θέλω μια ακόμα κιθάρα με Floyd. Σημείωση: όλες οι MM βγαίνουν με option για piezo (εκτός αν έχουν Floyd Rose). Δεν είναι μόνο η Petrucci.

Και να πούμε βέβαια -για να λέμε τα σωστά όπως πρέπει- ότι ο Τρίμης είναι και από τους καλύτερους αντιπροσώπους στην Ελλάδα. Οι Ibanez πάντως φίλε Κώστα τα ίδια πάνω κάτω έχουν σε όλη την Ευρώπη, πολιτική της εταιρίας πιθανώς (?)

Φίλε Κων/νε, κοίταξε πρώτα αν η κιθάρα σου πάει στο χέρι. Η Ibanez βγάζει αρκετά καλά μοντέλα στα ίδια (ή και λιγώτερα) λεφτά, είδες μήπως κάποια άλλη είναι ίσως πιο κατάλληλη; Δεν προσπαθώ να σε αποθαρρύνω φυσικά, απλώς να προσφέρω ίσως και μια άλλη άποψη. Και μια ακόμα άποψη, θα ήταν να κοίταζες και κάποια MusicMan (στον ίδιο "χαρακτήρα" και σε παρεμφερείς τιμές). Πες μας τις εντυπώσεις σου όταν τη δοκιμάσεις! :wink:

Alkias γιατί δεν κοιτάς αν μπορείς να παραγγείλεις κάτι μέσω internet? Όπως θα διαπιστώσεις εδω μέσα λίγοι είναι αυτοί που τα χώνουν στον Φάκα... (ή τον κάθε έλληνα ακατανόμαστο) και μόνο σε ιδιάζουσες περιπτώσεις... Έχω ένα απλό Boss, το TU-80, είναι πολύ αξιοπρεπές και φτηνό. Μια άλλη λύση είναι να πάρεις ξεχωριστό ηλεκτρονικό μετρονόμο, με διάφορα odd meters κλπ και ένα φτηνό κουρδιστήρι έξτρα, θα σου κοστίσει περισσότερο, αλλά αν δίνεις το βάρος στο μετρονόμο ίσως αξίζει. Υ.Γ. Κανένα από τα παιδιά δεν έχει κακό σκοπό, αν λέγεται μια κουβέντα παραπάνω συνήθως είναι είτε για πλάκα είτε με καλή πρόθεση. Διάφοροι κομπλεξικοί έχουν πάρει πόδι από το φόρουμ εδώ και καιρό... :wink:

Φαίνεται ότι τελικά βρέθηκε η αιτία που προκαλεί τα προβλήματα στο Live (αν και, ακόμα, όχι η ολοκληρωτική λύση). Το Live δίνει τη δυνατότητα να ζητήσουμε σε κάθε κλιπ που ηχογραφούμε (audio) να το διαβάζει το πρόγραμμα κατευθείαν από τη ram και όχι από το δίσκο. Αυτό φυσικά βελτιώνει την απόκριση του προγράμματος πάρα πολύ, και με 1GB+ μνήμη δεν υπάρχει πρόβλημα. Τουλάχιστον δεν υπήρχε στο 4 γιατί στο 5 φαίνεται ότι δεν αρέσει το option "use RAM" και παθαίνει όλα αυτά που περιέγραψα στο πρώτο μου post. Δεν έχω διευκρινήσει ακόμα αν πρόκειται για κάποιο θέμα με το δικό μου μηχάνημα ή είναι γενικότερο το πρόβλημα (που δεν το πιστεύω, γιατί δεν έχει αναφερθεί κάτι ανάλογο στα φόρουμ της Ableton), φυσικά ενημέρωσα το support της εταιρίας και περιμένω απάντηση. Προς το παρόν, έχοντας όλα τα clips στο δίσκο φαίνεται να δουλεύει.

Το Band in a Box είναι ένα πρόγραμμα που μου φαίνεται καλό για εξάσκηση, το χρησιμοποιούν κάποια παιδιά εδώ που μπορούν να πουν περισσότερα. Για εξάσκηση τύπου "μαθαίνω τραγούδια" κάτι σαν το Guitarport είναι μια καλή ιδέα. Κοίταξε στις αγγελίες γιατί μου φαίνεται ο takis πουλούσε ένα (είναι hardware + software και με μια συνδρομή στο site της εταιρίας κατεβάζεις κομμάτια). Κάτι πιο απλό σ'αυτό το στυλ, είναι κάποιο plugin για το Media Player ή το Winamp το οποίο να μειώνει την ταχύτητα στο μισό (ή όσο % θέλεις) ενώ διατηρεί το pitch αναλλίωτο. Δεν θυμάμαι τίτλους, αλλά αν ψάξεις λίγο θα βρεις 2-3 καλά προγράμματα (shareware/freeware συνήθως). Υπάρχουν τώρα κάποιες μέθοδοι (γνωστές είναι αυτές του Hal Leonard) που εκτός από το -ολιγοσέλιδο συνήθως- βιβλίο, περιέχουν και CD με ασκήσεις και μαθήματα. Θα πρότεινα να κοιτάξεις για κάτι πιο γενικό και με αρκετή θεωρία, αν αναζητάς κάποιο τέτοιο, όχι κάτι αφιερωμένο, ας πούμε, στη Τζαζ ή σε κάποιον συγκεκριμένο κιθαρίστα. Τέλος, σαν υλικό αναφοράς για συγχορδίες/κλίμακες καλό είναι το Guitar Alchemist, το οποίο είναι ένα πρόγραμμα τύπου "ευρετήριο" και μπορεί να σου φαίνεται χρήσιμο κατά καιρούς. Κλείνοντας, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό σαν εκπαιδευτικό μέσο να μπορείς με κάποιον τρόπο να ηχογραφείς τον εαυτό σου, ώστε να βλέπεις με κριτικό μάτι την πρόοδό σου, αλλά και να πειραματίζεσαι. Αυτό μπορεί να γίνει αρχικά ακόμα και με μια απλή κάρτα ήχου, ένα φτηνό DI και ένα freeware/shareware πρόγραμμα (π.χ. Crystal). Καλό ψάξιμο! :D

Φίλε chrismes στο original Floyd Rose, στα Schaller και σε "ακριβά" ανάλογα (π.χ. Edge Pro) αυτά τα προβλήματα που αναφέρεις δεν παρατηρούνται. Φυσικά και μπορείς να βάλεις δεκάρες χορδές. Έχω χρησιμοποιήσει από 0.08 ως 0.10 χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν ξέρω αν τα προβλήματα εμφανίζονται στα "monkey" 8) όμως σίγουρα τα fine tuners θα πρέπει ιδανικά να βρίσκονται κάπου στο μέσον της διαδρομής τους μετά το τελειωτικό κούρδισμα. Και πάλι θα πω ότι ελπίζω το παληκάρι να την έδωσε σε κάποιον μάστορα, έστω και για να το παίξει better safe than sorry. :wink:

Για γίνε πιο συγκεκριμένος... τι αναζητάς ακριβώς; Εκπαιδευτικό/εγκυκλοπαιδικό software, plugins για ηχογραφήσεις, προγράμματα εκμάθησης, τι; Το "γενικά" είναι λίγο... γενικό, δε νομίζεις; :wink:

Έτσι, είναι καλύτερο να προλαμβάνεις τις ενστάσεις, παρά να στα τρώνε μετά οι δικηγόροι. :wink: Θα ήθελα κάποιος μπασσίστας να μας πει πάντως πως του φαίνονται οι βαρίτονες κιθάρες, γιατί θεωρώ ότι για έναν κιθαρίστα είναι λιγάκι "ιδιότροπες" μέχρι να τις συνηθίσει. :roll:

Φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, Μπάμπη Θα συμφωνήσω με μερικούς από τους προλαλλήσαντες, ότι το σετ μοιάζει λιγάκι αχταρμάς, αλλά αυτό και το καταλαβαίνω και να σου πω, μ’αρέσει και κάπως, έτσι είναι στα μαγαζιά :wink: Εγώ θα προτείνω μερικά κομματάκια από το αγαπημένο μου συγκρότημα. Είναι τεχνικά κομμάτια, αλλά σχετικά απλά, δεν έχουν μεγάλες φωνητικές απαιτήσεις (άρα μπορούν να τραγουδηθούν και από άλλο μέλος της μπάντας, πλην του κανονικού τραγουδιστή) και είναι και αβανταδόρικα. Blue Öyster Cult λοιπόν και: - (Don’t Fear) The Reaper - Godgila - Burnin’ 4 U - Astronomy (έστω στην εκδοχή των Metalica) Επίσης δέστε κάτι παραπάνω από Thin Lizzy, The boys are back in town, Jailbrake, κλπ. Τέλος θα είχα να προτείνω, να βγάλετε και να πείτε μερικά ακουστικά κομμάτια. Δηλαδή κομμάτια που μπορεί να τα πει ένας, με τη συνοδεία ακουστικής κιθάρας (που ενδεχομένως να παίζει ο ίδιος). Αυτά θα δώσουν μιαν ανάσα τόσο στους υπόλοιπους του γκρουπ, μιας και το σετ είναι μεγαλούτσικο, όσο και στα αυτάκια του κοινού. Εύχομαι ολόψυχα να βγείτε και να σκίσετε στη σκηνή φέτος! :D :D

Συνήθως το κούρδισμα είναι drop-6, φαντάσου μια επτάχορδη κιθάρα που της λείπει το μι-καντίνι. Αυτά με 13άρες χορδές συνήθως. Νομίζω έχουν συζητηθεί σποραδικά θέματα για alternate tunings και βαρίτονες κιθάρες. Σήμερα ευτυχώς υπάρχει καλή ποικιλία στην αγορά, σε σωστές τιμές. Αν και έχουν συνδιαστεί με το μέταλ (πολύ εύκολα μπορείς να δημιουργήσεις έναν "τοίχο" από βαρύ κιθαριστικό ήχο και ταυτόχρονα πονοκεφάλους στον παραγωγό για το πως θα κάνει το μπάσσο να ξεχωρίζει στη μίξη), κοίτα και τι γράφει ο protocol και συμπέρανε τις χρήσεις τους σε είδη μουσικής με ευρύτερο μελωδικό περιεχόμενο. :wink: Νομίζω ότι ένας μπασσίστας μπορεί να τις εκτιμήσει καλύτερα από εμάς τους αδαείς κιθαρίστες, δες ας πούμε το τελευταίο cd του Sheehan που όλες οι κιθάρες είναι βαρίτονες. :P edit: σαχλαμάρα αυτό που έγραψα για τις επτάχορδες, το "τυπικό" βαρίτονο κούρδισμα είναι BEADF#B. Και προφανώς 7-χορδες και βαρίτονες δεν είναι "ανταλλάξιμες", λόγω διαφορετικού tension, scale length, etc.

Όχι όχι όχι, δεν έχεις δίκιο... Υπάρχουν και κουρδισμένα σπίρτα, όπως επίσης και η γνωστή "Intonation Friendly" κόλλα της UHU. Σε πιάνω αδιάβαστο. :D

Χα χα, τι μου θύμισες!!!! :D :D Το είχα αυτό το πεταλάκι, πριν από καμμιά... εχμ... σαριά χρόνια, τελικά το αντάλλαξα με ένα HM-2 το οποίο έχω ακόμα. Μετά από λίγο το βαριόσουνα το feedback πάντως. Ή ίσως εγώ δεν ήμουν αρκετά δημιουργικός ώστε να το εκμεταλευτώ "αρτιστικά".

Κρύβε λόγια λέμεεεεε.... 8) 8) 8) :D

Ωχ' date=' το κίνημα καπελώθηκε ήδη από το ντόπιο κεφάλαιο... Δεν μου μένει παρά να γίνω... αναθεωρητής. :) :)[/quote'] ROTFLMAO! :lol: :lol: :lol:

[με "βλάχικη" προφορά] Oh yes it is! :P :lol: Να πω κάτι όμως, αυτές οι κιθάρες που συζητάτε δεν είναι ακριβώς Tele έτσι δεν είναι superfunk? Θυμάμαι πολύ καλά τη συζήτηση που είχαμε κάνει σχετικά με το τι είναι Tele και τι όχι! :wink: To περιοδικό που ανέφερα σε προηγούμενο post, περιέγραψε τον ήχο της Custom σαν "an SG that needs to go on a diet" :D . Κατά τα λεγόμενά τους το Agathis έχει πολύ παρόμοιο "ηχόχρωμα" με το mahogany (πράγμα λογικό από μια μεριά, αν κρίνει κανείς από την πυκνότητα των δύο αυτών ξύλων). Με έχει εξιτάρει κάπως τόσο η Squier Custom όσο και η Custom II και δεν αποκλείω καθόλου να κάνω "το λάθος" και να πάρω και εγώ μία. Για τη δεύτερη λες με 2 SD antiquity soapbars να πετάει? :P

Το σημαντικό επίσης με το plek είναι ότι δεν αφαιρεί περισσότερο υλικό απ'όσο χρειάζεται (λένε τώρα αυτοί... :D ) και δεν κάνει το Λάθος που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε -και ο σπουδαιότερος- τεχνίτης. Τα 200 Ευρώ δεν τα θεωρώ επομένως τρελλά λεφτά για κάτι τέτοιο. :wink:

Κοίταξε τις επιλογές από Gibson, να δεις αν κάποιοι μαγνήτες είναι κοντά στα γούστα σου. Αλλιώς, μια κλασσική λύση είναι ένας Custom (ή Custom 5) μαζί με έναν '59 για neck. Ο deeblues επίσης έδωσε μια καλή ιδέα.

Κι'όμως από την άλλη έχεις τέρατα όπως ο Holdsworth: "Καμιά φορά αφήνω την κιθάρα τελείως για καμιά εβδομάδα, μου κάνει καλό στην έμπνευση" 8O "Δεν μελετάω και πάρα πολύ γιατί είμαι τεμπέλης, προτιμώ τις μπύρες" 8) (έχει σαν χόμπυ την παρασκευή μπύρας, και την κατανάλωσή τους φαντάζομαι! :P ).

Δεν τους ξέρω και αμφιβάλλω αν τους έχει ακούσει κάποιος... Φαίνονται της ίδιας λογικής με τους EMG. Η κιθάρα σου είναι από alder και (αντίθετα με ότι πιστεύει ο superfunk) δεν πρόκειται να βγάλει τον ίδιο ήχο με μια SG (άσε που είναι και bolt on). Όχι ότι δεν μπορεί να βγάλει καλό ήχο, ειδικά με ένα καλό setup, αλλά δεν θα είναι ο ίδιος. Για την παραμόρφωση θα έλεγα να "εκμεταλευτείς" την ευκαιρία και να βάλεις κάτι πιο "μεσαίο" από άποψη output, ώστε να επεκτείνεις τον ήχο σου. Μπορείς και πάλι να έχεις τον "βαρύ" ήχο που θέλεις και με έναν Duncan Custom ας πούμε, χρησιμοποιώντας τα πετάλια και τον ενισχυτή σου. Το sustain και ο όγκος να μη σου πω ότι μπορεί να είναι και καλύτερα (γιατί η χορδή θα έχει μεγαλύτερα περιθώρια κίνησης :wink: )

Παιδιά, για να λέει ο Έρικ ότι ακούει διαφορές, τις ΑΚΟΥΕΙ! Είναι δύσκολο να το εξηγήσει κανείς και το έχω διαπιστώσει και εγώ, να ακούω διαφορές εκεί που "δεν υπάρχουν". Αυτά είναι ψυχοακουστικά φαινόμενα που αποτελούν από μόνα τους κλάδο εξειδικευμένης επιστήμης (όχι της ψυχιατρικής πάντως! :lol: ). Εμένα μου έκανε πιο πολύ εντύπωση ότι παραδέχεται (το είχα διαβάσει και σε άλλη συνέντευξη) ότι δεν είναι "φυσικό ταλέντο" αλλά έφτασε εκεί μέσα από ατέλειωτες ώρες μελέτης. Τα ίδια έχουν πει και οι Vai & Satriani και άλλοι. Δεν ξέρω αν πρέπει να τα πιστέψουμε αλλά τουλάχιστον δείχνουν ότι μερικοί μάλλον είναι περισσότερο σεμνοί μουσικοί απ'όσο μπορεί να δείχνει η persona τους στη σκηνή... :roll: