dienekes

Φίλε locrian καλωσόρισες Όταν λες ότι θέλεις να "κατασκευάσεις" μια κιθάρα, πως το εννοείς; Να κόψεις μόνος σου τα ξύλα, κλπ; Σκέφτεσαι κάτι σε neck-through, ας πούμε;

Roybatty από που αγόρασες τα George L?

"Λιγάκι" ανόητη ερώτηση Αν υποθέσουμε ότι έχουμε έναν χώρο, όπου όλοι οι τοίχοι είναι "ντυμμένοι" με βαριές κουρτίνες, πόσο κοντά στο ιδανικό του "dry" χώρου ηχογράφησης έχουμε; Εννοείται και μοκέτα στο πάτωμα, αλλά, φυσικά, για το ταβάνι λίγα μπορούμε να κάνουμε. :oops:

Τα τοποθετείς λοιπόν στο "καπάκι" :wink: Goat, γίνεται αυτό, ή όχι? :?

Bolt on είναι. Παιδιά επιτέλους, δεν είναι μ@λ@κία ότι ρωτάει το παληκάρι, cool. 8) Σαιμπερτζόνυ, ελπίζω να ακους τις συμβουλές όσων στις δίνουν εδώ μέσα, έχεις να μάθεις πολλά, ακόμα και η πλάκα καλοπροαίρετα γίνεται. Νομίζω... 8)

Goat, πολύ καλό φαίνεται, αν το επενδύσεις κιόλας εσωτερικά θα γίνει ακόμα καλύτερο! Σε μεγαλύτερο μέγεθος υπάρχει κάτι; Ιδανικό θα ήταν κάτι πιο φαρδύ, με θέσεις για 6-9 πετάλια, ανάλογα το μέγεθος. Και το βάρος δεν πιστεύω ότι θα ήταν απελπιστικά μεγαλύτερο

Φίλε gto, επίτηδες δεν έκανα καμία απολύτως παρέμβαση στον ήχο. Πάντως είναι εύκολο να εισάγεις κάποιο αρχείο στο πρόγραμμα που χρησιμοποιείς και να επέμβεις ώστε να έχεις κάποιο πιο "ρεαλιστικό" αποτέλεσμα. Γιατί, όπως σωστά λες, δεν πρόκειται κάποιος να γράψει με οποιοδήποτε direct box χωρίς να χρησιμοποιήσει κάποια pluggins εκ'των υστέρων. Επίσης πρόσεξε ότι τα συγκεκριμένα presets ήταν τα απολύτως "στάνταρ", αν μπορούμε να το πούμε έτσι, δεν ξέρω τι ήχο θα ήθελες να βγάλεις, αλλά υπάρχει αρκετή ευελιξία κάνοντας κάποιο tweeking στις ρυθμίσεις του πεταλιού.

ΟΚ, εδώ είμαστε λοιπόν... Το τεστ έγινε ως εξής: To GDI συνδέθηκε με την κάρτα (M-Audio Delta 1010LT) μέσω μιας εισόδου XLR ρυθμισμένης στα +14dBu, δηλαδή είσοδο για χρήση εξωτερικής προενίσχυσης. Η εφαρμογή που χρησιμοποιήθηκε ήταν το Ableton Live. Η κιθάρα είναι μια Kramer Pacer Deluxe του ’86, με Seymour Duncan μαγνήτες, συγκεκριμένα τους Duncan Custom (bridge), Duckbucker (Middle) & Lil’59 (Neck). Ζητώ συγνώμη προκαταβολικά για τη βιασύνη και την κουλαμάρα, προσπάθησα κάπως να πλησιάσω το στυλ που αντιστοιχεί σε κάθε preset, για πιο «εύκολο» και «ευχάριστο» άκουσμα (βέβαια, όλα σχετικά είναι σ’αυτό το μάταιο κόσμο...). 8) Tα presets που χρησιμοποίησα ήταν αυτά από το ανεπίσημο site των χρηστών του Sansamp: http://members.tripod.com/Milaa/SansAmpGT2/indexGT2.html , τα οποία μου έστειλε ο φίλος crimson και τον ευχαριστώ. Πηγαίνεται εκεί που λέει «Guitar Amp” και θα τα βρείτε. Αυτά τα presets αν και περιοριστικά, δίνουν μια καλή αίσθηση του «bare bones” ήχου του μαραφετιού, ενώ επιτρέπουν εύκολα και τη σύγκριση με το original. Παρακάτω έχω τα links στο My Uploads και το setup της κιθάρας που χρησιμοποιήθηκε σε κάθε περίπτωση. -- Fender Bassman style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Fender_Bassman_Style.wma (Bridge splitted + Middle) -- Marshall Plexi Style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Marshall_Plexi_Style.wma (Bridge humbucker) -- Boogie Original Style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Boogie_Original_Style.wma (Bridge humbucker + Neck Humbucker) -- Fender Funk Style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Fender_Funk_Style.wma (Neck Humbucker splitted + Middle ) -- Fender SRV Style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Fender_SRV_Style.wma (Neck Humbucker splitted) --Marshall Bluesbreaker Style http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/dienekes/Marshall_Bluesbreakers_Style.wma (Bridge humbucker splitted) Σχόλια έχω ανεβάσει στα tests.

Κατάλαβα... ΟΚ λοιπόν, τελικά μόνο το μπάσσο χρειάζομαι, καιρός τώρα να αποφασίσω ποιο θα πάρω! 8) Yameth, λες ότι σ'αυτά τα χρήματα (~¤300) υπάρχουν αξιόλογα όργανα στην ελληνική αγορά, έχεις κάτι υπόψη σου;

@fleamail & ottomo Παιδιά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να λογομαχείτε, ειδικά για πράγματα που αφορούν προσωπικές προτιμήσεις και επιλογές. Fleamail, και την κιθάρα έχω καταλήξει να τη γράφω dry, εκτός από τα κλασσικά κιθαριστικά εφφέ βέβαια (gain, tremolo, reverb). Όλα τα modulation εφφέ τα προσθέτω μετά. Σχετικά με το tubepre, όπως λέει και ο yameth είναι πολύ αξιόλογο και για γενική χρήση "σπιτιού" είναι θαυμάσιο. ¶σε που λόγω μικρού όγκου μπορείς να το πάρεις μαζί και σε κάποιο live ας πούμε. Το πιο εντυπωσιακό ήταν όταν ηχογράφησα κάποια στιγμή γυναικεία φωνητικά, όσοι το άκουσαν έμειναν έτσι 8O, εκεί βέβαια μπορεί να έπαιξε ρόλο και το μικρόφωνο (ένα Milab πυκνωτικό το οποίο ξεκίνησε την καρριέρα του στα Tambourine Studios :D ). Yameth τα ξύλα φαίνονται όντως μια χαρά, αλλά και στην Harley κιθάρα που έχω μια χαρά ήταν και μετά την "περιποίηση" του "συνήθους υπόπτου" :wink: το όργανο έχει γίνει άλλη μορφή ζωής. Με την πρώτη ευκαιρία, στο γνωστό μέρος, για να την ακούσεις! Έχεις απόλυτο δίκιο για το να μην πάρεις ένα όργανο που δεν έχεις δοκιμάσει, όσα μπάσσα όμως μέχρι ¤300 που δοκίμασα στην ελληνική αγορά, δεν μου άρεσαν... :? @opengrave, δες τη γνώμη μου παραπάνω για τις κιθάρες της Harley, αν ψάξεις υπάρχει και ένα θέμα όπου έχω περισσότερες λεπτομέρειες και (μόλις βρω χρόνο, δηλαδή μάλλον την άλλη δεκαετία) θα ανεβάσω και ένα εμπεριστατωμένο τεστ. :wink: Ωραία, λοιπόν καταλήξαμε, όχι DI, το Presonus μου φτάνει, αν και κανείς σας δεν μου είπε πως θα ακούω το μπάσσο όταν δεν κάνω ηχογράφηση! Ένα ενισχυτάκι τσέπης ίσως??? :?

Είμαι τελείως βλάκας, τελικά χτες το βράδυ βρήκα λίγη ώρα να φτιάξω τα demo και ξέχασα το CD σπίτι... :( Θα τα ανεβάσω αύριο από το γραφείο που έχω ADSL. Yameth, είναι κοντά 1ΜΒ το ένα (6 σύνολο), σε wma μορφή, θα με φτάσει ο χώρος??? :?

Φίλε Ottomo σ'ευχαριστώ για την απάντηση. :D Το behringer είναι πράγματι εντυπωσιακό σε προδιαγραφές (μέχρι και footswitch έχει!), αν είναι καλό και στον ήχο όπως λες τότε έκλεισε! 8) Τώρα, για το μπάσσο, να σου πω την αλήθεια, ένας λόγος που βλέπω αυτό, είναι τα ενεργά ηλεκτρονικά και ο χαμηλότερος θόρυβος που (πιθανώς) θα έχουν. Δεν θέλω, σ'αυτή τη φάση, να πάρω ένα μπάσσο στο οποίο θα τρέξω να αλλάξω μαγνήτες αμέσως. :? Επίσης, στα μπάσσα περισσότερο από τις κιθάρες, νομίζω ότι υπάρχουν πλεονεκτήματα σε set neck & neck-through κατασκευές, ή κάνω λάθος; :?

Λοιπόν, το θέμα έχει ως εξής. Είμαι ένας πτωχός, πλην τίμιος κιθαρίστας και θέλω να πάρω ένα μπάσσο, αποκλειστικά και μόνο για ηχογραφήσεις. Και, όχι, ΔΕΝ μου αρέσει να γράφω μπάσσο με MIDI, για πολλούς και διάφορους λόγους. Επειδή πάντοτε το μπάτζετ (sic!) είναι περιορισμένο, τα διαθέσιμα Ευρά δεν είναι πολλά. Για να μην τα πολυλογώ, σκέφτομαι γι'αυτό: http://www.thomann.de/thoiw2_harley_benton_hbb4000_ebass_prodinfo.html?sn=974bd9efd4d9db07a5c61917408848fb Είναι περίπου στο άνω άκρο αυτών που διαθέτω, από άποψης χρημάτων. Επίσης επειδή τυχαίνει να έχω μια αντίστοιχη "φτηνοκιθάρα" αυτής της μάρκας, από την οποία όμως τυγχάνω λίαν ευχαριστημένος, δεν έχω λόγο να μην "εμπιστεύομαι" τη μάρκα. Τώρα, για την ηχογράφηση, σκεφτόμουν να αγοράσω ένα προενισχυτή, πιθανώς με εφφέ. Απ'αυτά που είδα (στην οικονομική κατηγορία τιμής πάντοτε), κατέληξα μάλλον είτε σ'αυτό: http://www.thomann.de/thoiw2_artikel-172197.html?sn=974bd9efd4d9db07a5c61917408848fb Είτε σε κάτι με διαφορετική φιλοσοφία, όπως αυτό: http://www.thomann.de/thoiw2_behringer_bass_vamp_lx1b_prodinfo.html?sn=974bd9efd4d9db07a5c61917408848fb Δεν ξέρω αν το πρώτο έχει έξοδο ακουστικών, κάτι βασικό, από τη στιγμή που ΔΕΝ θα έχω ενισχυτή μπάσσου. Έτσι έχει λοιπόν το θέμα, η γνώμη σας μετράει! :D

Καταρχάς παιδιά να με συγχωρείτε, αλλά το θέμα το μαμήσατε! :? Αλλά εντάξει, δεν πειράζει, μιας και ακούστηκαν και κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις. Μόνο που κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να σπάσει το θέμα σε 2. Προσωπικά σε ηχογραφήσεις δεν μπορώ να καταλάβω αν αυτό που ακούω είναι, για παράδειγμα, Soldano ή εξομοίωσή του. Το σημαντικό όμως δεν είναι αυτό κατά τη γνώμη μου, ο ήχος ή σου αρέσει ή δεν σου πάει. Το βρίσκω πολύ σημαντικό να μπορώ να βγάζω ό,τι ήχο θέλω, με πολύ μικρό κόστος, αλλά έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι τελικά συγκλίνεις σε 4-5 άντε 9-10 ήχους. "Αυτούς ξέρεις αυτούς εμπιστεύεσαι", που λένε! Καλό είναι όμως να έχεις επιλογές. Φαίνεται ότι συμφωνούμε όλοι ότι σημασία δεν έχει η πιστότητα στην αναπαραγωγή ενός "κλασσικού" ήχο, όσο η πρακτικότητα του θέματος.

Φίλε Κώστα Είχαμε κάνει κάτι παρόμοιο με ένα συγκρότημα το 1990, ηχογράφηση σε τετρακάναλο με κασέτα παρακαλώ! Η κατασκευή είχε ως εξής: τρία κομμάτια νοβοπάν, ύψους περίπου 2μ και πλάτους 1μ και κάτι. Φτιάξαμε μια διάταξη σχήματος "Π", με τις ακμές να ενώνονται με αρμούς από πόρτα. Αυτό έδινε τη δυνατότητα να "ανοίγει" το "Π" όσο χρειαζόταν. Από μέσα το είχαμε επενδύσει με αυγοθήκες και αφρολέξ. Τα ξύλα τα είχαμε πάρει πολύ φτηνά από συγγενή ενός παιδιού του γκρουπ. Δεν ξέρω αν μεταφέρω την γενική εικόνα της κατασκευής, η οποία ήταν πάμφθηνη και αρκετά αποτελεσματική. Επίσης δεν έπιανε πολύ χώρο, όταν δεν τη χρησιμοποιούσες την "άνοιγες" (γινόταν έτσι: --- ) και την ακουμπούσες σε έναν τοίχο. Αν το μελετήσεις καλά μπορείς να φτιάξεις κάτι πολύ καλό, η μόνη προτροπή είναι να προσπαθήσεις να το φτιάξεις "modular" γιατί τα οικιακά μας στούντιο γεμίζουν πράγματα με χαρακτηριστική ευκολία!

Περίεργο φαίνεται το πρόβλημα με το nut το είχε εξ'αρχής ή "πειράχτηκε" στην πορεία; Ποιο πιθανό θα μου φαινόταν να είναι στραβά τοποθετημένο κάποιο saddle στη γέφυρα... Εν'πάσει περιπτώσει, το καλύτερο nut που κυκλοφορεί, κατά τη γνώμη μου, αυτό της graphtech έχει λιγώτερο από ¤8, οπότε βάζεις ένα τέτοιο και ξεμπερδεύεις (και δεν ξεκουρδίζεται και η κιθάρα στα bends!) :wink:

Επειδή γίνεται συνέχεια λόγος περί του ενός πεταλιού που "μιμείται" τον ήχο του Twin Reverb, του ενισχυτή που "μιμείται" τον ήχο του Plexi και πάει λέγωντας, ποια είναι η γνώμη σας περί modelling γενικότερα; Γιατί θέλουμε σώνει και καλά να αγοράσουμε "20 ενισχυτές στην τιμή του ενός";;; Ποια είναι η λογική του να έχω ακριβώς τον ήχο του τάδε Boogie ή του δείνα Vox;; Κανείς δεν αμφισβητεί την ευκολία του να έχεις ένα "φασόλι" ή μια πεταλιέρα και να μη χρειάζεται να τριγυρνάς με ένα μικρόφωνο στο χέρι για να φτιάξεις τον ήχο που θέλεις στο στούντιο. Και η τονική ποικιλία είναι πάντα καλοδεχούμενη. Αλλά να μην τρελλαθούμε κιόλας! Πιστεύω ότι πρέπει να βλέπουμε πολύ περισσότερο χαλαρά το θέμα του modelling και να μας αρκεί να βγάζουμε έναν ήχο "κάπου κοντά" στο πρωτότυπο. Προσωπικά δεν προσπαθώ να κάνω καρμπόν ήχο κανενός. Μου φτάνει να βρω το απαραίτητο "ηχόχρωμα", τόσο για κάποιον ενισχυτή/καμπίνα όσο και για κάποιο εφφέ, κάτι που να μου αρέσει και να ταιριάζει στο κομμάτι και όχι κάτι που θα ακούγεται ακριβώς όπως στο CD. Και, μεταξύ μας, όσο "ξεχωρίζει" σε σχέση με το πρωτότυπο, τόσο το καλύτερο για μένα... :wink:

Έτσι θα το κάνω, υπομονή να φτάσει το ΣΚ για να βρω χρόνο να ασχοληθώ. Το πεταλάκι είναι φίλου, αλλά μπορώ να το κρατήσω όσο θέλω.

Δεν έχω γνώμη ακόμα, σημείωσε δε ότι το αυθεντικό το έχω ακούσει μόνο "κονσέρβα" (έχω παίξει βέβαια με τον "αντίστοιχο" ενισχυτή της Tech 21). Και με το "monkey" δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα ακόμα... Έχω κάποιες απόψεις σχετικά με το όλο θέμα του "modelling" αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό thread. :wink:

Έφτασε ένα τέτοιο μαραφέτι στα χέρια μου τις τελευταίες μέρες... αν συμφωνεί ο yameth μπορώ να ανεβάσω ορισμένα samples στα "tests" ώστε να δούμε πόσο "κοντά" είναι με το original. Αρκεί βέβαια να έχουμε και κάποιους ήχους "αναφοράς" από το "πραγματικό"... :wink:

Φίλε Zoidberg, 99% το πρόβλημα του intonation οφείλεται στο nut. Δεν νομίζω να βγαίνουν κιθάρες με προβληματικά τάστα τα τελευταία... 30 χρόνια. Δεν τα κόβουν "στο χέρι"! Αν είχε πρόβλημα εξαρχής, μπορεί να οφείλεται και στο nut της γέφυρας. Μήπως το τελευταίο έχει "φαγωθεί" πολύ εκεί που πατάνε οι χορδές; Αυτό που εννοούσε ο Funk είναι ότι καμιά κιθάρα δεν μπορεί να έχει τέλειο intonation παντού στην ταστιέρα, λόγω... μαθηματικών, η κιθάρα δεν είναι tempered tuned όργανο. Αυτό φυσικά διορθώνεται με το κατάλληλο κούρδισμα, ενώ έχουν παρουσιαστεί διάφορες "λύσεις" όπως το σύστημα του Buzz Feiten π.χ.