Behringer RSF Kobol clone/replica is ready for production

Καλά εννοείται. Άλλη δουλειά το ένα όμως κι άλλη δουλειά το άλλο. Δηλαδή αν κάτσεις με ένα U-he Repro 5, που έχει τα presets του και τις εφεδάρες του, σίγουρα θα δουλέψεις, πολύ πιο γρήγορα και άνετα -πριν σου φύγει η έμπνευση- και στο τέλος μπορεί να μην ακούγεται και σημαντική διαφορά απ' το hardware.

Ένα hardware prophet όμως σίγουρα θα σε πάει αλλού καθώς έχεις εκεί μπροστά σου hands on τα πάντα και ιδρώνεις τον ήχο. Σε μένα τουλάχιστον πάντα συμβαίνει αυτό.

Ακόμη και με pcm drum machine όταν κάτσω να ασχοληθώ, θα βγάλω πολύ καλύτερο αποτέλεσμα απ' το σούπερ user friendly sequencer στο daw. Ίσως γιατί έχω καλύτερη διάθεση όταν μπαίνω στον κόπο; Ίσως γιατί με συνεπαίρνει το vibe? 
Στα πρώτα VST μπορεί να υπήρχε διαφορά στην ποιότητα. Στα σύγχρονα 15ετίας δεν νομίζω να υπάρχει ποιοτική διαφορά. 

 Το θέμα της αίσθησης και των επιλογών λύνεται ως γνωστόν με ένα καλό controller. 

Το vibe μια ιδέα είναι. Για τους παλαιότερους είναι βέβαια σίγουρα κίνητρο. Και εμένα μου αρέσει το hardware γι αυτό διατηρώ κάποια στην κατοχή μου,  το V-synth με εμπνέει. 

 
Τωρα ολο μαλακιες καγκουρικες ακουω, η μελωδικοτητα δεν ειναι top priority απο οτι εχω καταλαβει.
Που να την βρουν την μελωδικότητα? Το σημερινό mainstream είναι τίγκα στου μη-μουσικούς, κάτι rappers δηλαδή και DJs, άπειρους DJs. Κάποτε η EDM έβγαινε από μουσικούς/πληκτράδες, τώρα στην πλειονότητα της βγαίνει από DJs, οι οποίοι συν τοις άλλοις διαθετουν Μηδέν μουσικά ακούσματα.

Όσοι δεν ακούνε(με) mainstream, υπάρχουν πολλές και καλές δουλειές από αξιόλογους μουσικούς, απλά πλέον δεν ακούγονται από τα mainstream μέσα, κι αυτό κάνει κακό στα πιτσιρίκια που δεν γουστάρουν το σκουπιδαριό που τους πασάρουν, αλλά δεν έχουν και την γνώση να ψάξουν το διαφορετικό, τη στιγμή που κυριολεκτικά τα πάντα βρίσκονται μερικά κλικ μακριά τους, και σχεδόν ή και εντελώς δωρεάν.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τελικά ωρέ @cos_dr δεν μας είπες, θα το πάρεις το Kobol όταν κυκλοφορήσει ή όχι? Το MODX μήπως? Κάνα Roland ίσως? Ή έγινες κι εσύ μέρος του συστήματος και απεμπόλησες τους hardware αγώνες και τις αξίες σου, ξεπουλώντας τα πιστεύω σου για 30 αργύρια (VSTs)??

Προβολή συνημμένου 36368
Το V-synth είναι η επιτομη των σημαντικότερων μεθόδων σύνθεσης και διαμόρφωσης ήχων και ο απόλυτος sampler. 

 Φυσικά και δεν το αλλάζω ποτέ. Το πουλάνε μέχρι και 2 χιλιάρικα πλέον και εγω και 10 να μου έδιναν δεν το πουλούσα γιατί ήταν το όνειρο μου.

 Το ΚΟΒΟL δεν το έπαιρνα και να με πλήρωναν?, εγω είμαι πιο του digital και του sampler όσον αφορά τα synths, η εποχή μου ήταν τα μέσα του 80. 

Το MODX αν έπαιζα θα το έπαιρνα είπαμε. Και ένα KRONOS δεν με χαλούσε. 

Τα VST είναι καταπληκτικά, κινηματογραφική, επικά, είναι άλλη φάση, τα καλύτερα μου κομμάτια τα έχω φτιάξει με VST. Δεν υπάρχει σύγκριση στο αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα για κρουστά, γισ φυσικά όργανα γενικά, για ηλεκτρικές κιθάρες κλπ. λόγω ποσότητας και ποιότητας δειγμάτων αλλά της διαχείρισης από το software. 

 Εξαρταται και το είδος βέβαια, αλλα το hardware workstation έχει περιορισμούς που.... ακούγονται. 

Δεν άλλαξα κάτι, έτσι ήμουν. 

 
Στα πρώτα VST μπορεί να υπήρχε διαφορά στην ποιότητα. Στα σύγχρονα 15ετίας δεν νομίζω να υπάρχει ποιοτική διαφορά. 




  Ηταν σταδιακο το catch- up, και το μεγαλυτερο ρολο τον επαιξε η βελτιωση των CPU.

 Στην αρχη το software εφτασε τα sampler, διοτι και τα sampler ειναι στην ουσια PCs. Με δυνατοτητες οπως disk streaming, το software τα εφτασε πρωτα απο ολα.

 Μετα αρπαξε τα FM, διοτι η FM δε θελει πολυ CPU, οποτε το FM7 ας πουμε οταν βγηκε ηταν πειστικοτστο και αγαπηθηκε.

  Τα virtual analog παλι ηθελαν πολυ περισσοτερο CPU και πηρε πολυ παραπανω χρονο να γινουν πειστικα, πλεον ομως ειμαστε σε αυτο το σταδιο.

 Παλαιοτερα το ερωτημα ηταν αν το ταδε software ειναι τοσο καλο οσο ενα hardware, πλεον ολο και συχνοτερα βλεπω το αντιθετο ερωτημα να μπαινει σε συζητηση, αν εξαιρεσεις μαλιστα την καθαρη αναλογικη φαση και καποια κορυφαια hardware synth, συνηθως η απαντηση ειναι αρνητικη.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Στα πρώτα VST μπορεί να υπήρχε διαφορά στην ποιότητα. Στα σύγχρονα 15ετίας δεν νομίζω να υπάρχει ποιοτική διαφορά. 

 Το θέμα της αίσθησης και των επιλογών λύνεται ως γνωστόν με ένα καλό controller. 

Το vibe μια ιδέα είναι. Για τους παλαιότερους είναι βέβαια σίγουρα κίνητρο. Και εμένα μου αρέσει το hardware γι αυτό διατηρώ κάποια στην κατοχή μου,  το V-synth με εμπνέει. 
Δεν μίλησα τόσο για τη διαφορά ποιότητας. Αν θες να μιλήσουμε για διαφορά ποιότητας εκεί που υπάρχει σίγουρα χαώδης για εμένα είναι στα organs.

 
Δεν μίλησα τόσο για τη διαφορά ποιότητας. Αν θες να μιλήσουμε για διαφορά ποιότητας εκεί που υπάρχει σίγουρα χαώδης για εμένα είναι στα organs.
Tα hardware digital synths δεν έχουν να ζηλέψουν κάτι από οποιοδήποτε VST, πλην ίσως των sampled ήχων. Γράφω "ίσως" γιατί τα περισσότερα GBs δεν κάνουν πάντα τη διαφορά στην ποιότητα, στις μέρες μας ιδιαίτερα.

Στα organs, στα Hammond organs δηλαδή, γιατί τα υπόλοιπα (transistor/reed/pipe κλπ) είναι εύκολη υπόθεση, η Hammond παραμένει η βασίλισσα του χώρου, αν και η αλήθεια είναι ότι κάποιες τρίτες εταιρείες κυκλοφορούν κορυφαία clonewheels.

 
Στα organs, στα Hammond organs δηλαδή, γιατί τα υπόλοιπα (transistor/reed/pipe κλπ) είναι εύκολη υπόθεση, η Hammond παραμένει η βασίλισσα του χώρου, αν και η αλήθεια είναι ότι κάποιες τρίτες εταιρείες κυκλοφορούν κορυφαία clonewheels.
Με κάθε σεβασμό θα διαφωνήσω. Αν μπορείς όμως να μου υποδείξεις κάποιο VST ή κάτι άλλο φθηνό και μικρό που να μην το ξεχωρίζεις από ένα παλιό Farfisa, είμαι όλος αυτιά. Αν είχα τον χώρο προσωπικά σίγουρα θα είχα αγοράσει ένα, αλλά ακόμη και η σύγκριση που έχω κάνει σε οτιδήποτε με το παλιό μου Korg CX3 έχει καταδείξει ότι όλα ανεξαρτήτως τα emulations που γνωρίζω εγώ είναι ακόμη πολύ μακριά.

 
Με κάθε σεβασμό θα διαφωνήσω. Αν μπορείς όμως να μου υποδείξεις κάποιο VST ή κάτι άλλο φθηνό και μικρό που να μην το ξεχωρίζεις από ένα παλιό Farfisa, είμαι όλος αυτιά. Αν είχα τον χώρο προσωπικά σίγουρα θα είχα αγοράσει ένα, αλλά ακόμη και η σύγκριση που έχω κάνει σε οτιδήποτε με το παλιό μου Korg CX3 έχει καταδείξει ότι όλα ανεξαρτήτως τα emulations που γνωρίζω εγώ είναι ακόμη πολύ μακριά.
Οι Farfisa ήχοι, αλλά και ήχοι από άλλα trasistor organs (Vox, Ace, Gibson κλπ) είναι εύκολη υπόθεση όπως είπα. Μπορούν να εξομοιωθούν επαρκώς με sampling και τους βρίσκεις παντού. Τώρα αν θες κάτι dedicated και hardware, υπάρχουν κι εκεί λύσεις. Σε VST δεν ξέρω τι παίζει με αυτά. Το CX3 ήταν ένα Hammond clone που ήταν πολύ, πολύ μακριά από τον Hammond ηχο, ιδιαίτερα η πρώτη αναλογική του version. Η digital version ήταν αρκετά καλύτερη, και θα σου έλεγα ότι ήταν καλύτερη και από κάποια portable Hammonds της εποχής. Αλλά όλα αυτά έλαβαν τέλος με τη δημιουργία του Hammond New B3 τo 2002/3, και έκτοτε η υπόθεση "Hammond ήχος" έχει λήξει. 

Υπάρχουν και αρκετά soft Hammonds που ακούγονται εξαιρετικά, ένα από αυτά μάλιστα έχει βγει σε συνεργασία με την Hammond αλλά δεν θυμάμαι τώρα ποιο είναι. Ο Hammond ήχος δεν είναι ο "one-trick pony" ήχος που νομίζουν οι περισσότεροι, ο ήχος του είναι ένας συνδυασμός πολλών εσωτερικών λεπτομερειών του οργάνου και εξωτερικών παραγόντων που επηρεάζουν από ελάχιστα ως τραγικά το τελικό αποτέλεσμα/ήχο. 
Δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός ήχος Hammond στον οποίο θα στηριχτούν όλοι και θα προσπαθήσουν να τον μιμηθούν. Ακόμα και δύο B3s της ίδιας παρτίδας, κατασκευασμένα στο ίδιο εργοστάσιο είχαν μικρές ηχητικές διαφορές. 

 
Σε καμια 40αριά χρόνια τα home studio μας θα είναι ολογραφικά και θα τα ζεις όπως στο holodeck του Enterprise το καταλάβαίνετε??

 Θα παίζεις στο live που ονειρευόσουν μέσα στη σκηνή, θα παίζεις με διάσημους καλλιτέχνες και θα το νιώθεις, θα νιώθεις τα ΦΟΤΩΝΙΑ πάνω σου να σε αγγίζουν. Μην πετάτε τα λεφτά σας. Κάντε επένδυση των κεφαλαίων σας για να πάρουν το Ηοlodeck Studio HS1 της BEHRINGER,  τα παιδιά σας. ?

 χαχαχαχαχχαχαχαχχαχαχα?

cos_dr είπε:
,  τα παιδιά σας. ?

 χαχαχαχαχχαχαχαχχαχαχα?
Tα εγγόνια μας μάλλον.

 Ξέχασα την ηλικία μου

 Στο noiz ξανανιώθω παιδί?

 
Κάντε επένδυση των κεφαλαίων σας για να πάρουν το Ηοlodeck Studio HS1 της BEHRINGER,  τα παιδιά σας. ?
Εγώ θα περιμένω το Ηοlodeck Studio HS1 της M??g, sorry κιόλας, αλλά ξέρεις τη λατρεία μου για τη συγκεκριμένη εταιρεία...?

 
Οι Farfisa ήχοι, αλλά και ήχοι από άλλα trasistor organs (Vox, Ace, Gibson κλπ) είναι εύκολη υπόθεση όπως είπα. Μπορούν να εξομοιωθούν επαρκώς με sampling και τους βρίσκεις παντού. Τώρα αν θες κάτι dedicated και hardware, υπάρχουν κι εκεί λύσεις. Σε VST δεν ξέρω τι παίζει με αυτά. Το CX3 ήταν ένα Hammond clone που ήταν πολύ, πολύ μακριά από τον Hammond ηχο, ιδιαίτερα η πρώτη αναλογική του version. Η digital version ήταν αρκετά καλύτερη, και θα σου έλεγα ότι ήταν καλύτερη και από κάποια portable Hammonds της εποχής. Αλλά όλα αυτά έλαβαν τέλος με τη δημιουργία του Hammond New B3 τo 2002/3, και έκτοτε η υπόθεση "Hammond ήχος" έχει λήξει. 

Υπάρχουν και αρκετά soft Hammonds που ακούγονται εξαιρετικά, ένα από αυτά μάλιστα έχει βγει σε συνεργασία με την Hammond αλλά δεν θυμάμαι τώρα ποιο είναι. Ο Hammond ήχος δεν είναι ο "one-trick pony" ήχος που νομίζουν οι περισσότεροι, ο ήχος του είναι ένας συνδυασμός πολλών εσωτερικών λεπτομερειών του οργάνου και εξωτερικών παραγόντων που επηρεάζουν από ελάχιστα ως τραγικά το τελικό αποτέλεσμα/ήχο. 
Δεν υπάρχει ο ένας και μοναδικός ήχος Hammond στον οποίο θα στηριχτούν όλοι και θα προσπαθήσουν να τον μιμηθούν. Ακόμα και δύο B3s της ίδιας παρτίδας, κατασκευασμένα στο ίδιο εργοστάσιο είχαν μικρές ηχητικές διαφορές. 
To CX3 δεν είναι Hammond Clone απ τη στιγμή που οι engineers της Korg αποφάσισαν να το "βελτιώσουν" αφαιρώντας το foldback που είχε "αναγκαστικα" το παλιότερο Hammond. 

To digital το είχα παίξει, καθόλου δε μου άρεσε προτιμώ το αναλογικό. Γούστα είναι αυτά. Τα VST τα έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα, καμία σχέση. Αυτό που λες νομίζω για συνεργασία με τη Hammond, είναι της Arturia. Και τα Farfisa που λες ότι είναι εύκολα (έχω παίξει με παλιό) εγώ δεν τα ακούω έτσι. Ο ήχος τους in person είναι θηριώδης. Και μόλις πας στα upper registers, τα emulations ακούγονται αστεία (πάντα στα δικά μου αυτιά, είναι βερμπαλισμός αλλά για να μην παρεξηγηθώ). Anyway, to each his own I guess. 

 
 Παντως απο τα πιο το πιο κωμικα θεαματα ηταν σε live σε φαση συνοικιακο μπαρακι, με ενα stage τόσο δα, που ειχε σκασει μπλουζογκρουπο και ειχε φερει ο αλλος hammond αυθεντικο ολοκληρο το μπαουλοντιβανο μαζι με τη σιφινιερα το leslie, στο ενα ποδι επαιζαν οι υπολοιποι του γκρουπ,  εντωμεταξυ ηταν και το μαγαζι ξεκαρφωτο, με κατι καμμενους πελατες εκτος κλιματος, το τι ατακες πεταγανε "βαλτου σεμεδακι" και τετοια δε λεγεται.

 
To CX3 δεν είναι Hammond Clone απ τη στιγμή που οι engineers της Korg αποφάσισαν να το "βελτιώσουν" αφαιρώντας το foldback που είχε "αναγκαστικα" το παλιότερο Hammond. 

To digital το είχα παίξει, καθόλου δε μου άρεσε προτιμώ το αναλογικό. Γούστα είναι αυτά. Τα VST τα έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα, καμία σχέση. Αυτό που λες νομίζω για συνεργασία με τη Hammond, είναι της Arturia. Και τα Farfisa που λες ότι είναι εύκολα (έχω παίξει με παλιό) εγώ δεν τα ακούω έτσι. Ο ήχος τους in person είναι θηριώδης. Και μόλις πας στα upper registers, τα emulations ακούγονται αστεία (πάντα στα δικά μου αυτιά, είναι βερμπαλισμός αλλά για να μην παρεξηγηθώ). Anyway, to each his own I guess. 
Και οι δύο CX3 versions Hammond clones ήταν βρε Kreyos, το ότι του αφαίρεσαν (κακώς) το foldback δεν το βγάζει από την Hammond clone/tonewheel clone κατηγορία. Ο ήχος, τα 9 drawbars, o chorus/vibrato επιλογέας, τα percussion, το Leslie SIM, τα waterfall πλήκτρα κλπ φωνάζουν από χιλιόμετρα "tonewheel clone", Hammond clone δηλαδή. Και γι αυτό εξάλλου το σύγκριναν πάντα με το Hammond, όχι με το Vox, το Farfisa ή οποιοδήποτε άλλο organ.

Το Farfisa που έπαιξες ίσως το άκουσες στον δικό του ενσωματωμένο παλιό ενισχυτή, ή συνδεδεμένο σε κάποιον τρίτο ενισχυτή ή περασμένο κι εγώ δεν ξέρω από που. Δεν γίνονται έτσι οι συγκρίσεις. Αν θέλουμε να κάνουμε μια σωστη σύγκριση μεταξύ δύο Farflisa μοντέλων, του original και του soft, θα πρέπει αρχικά το soft μοντέλο να είναι φτιαγμένο πάνω στο original μοντελο, και μετα να συνδεθούν και τα δύο στην ίδια πηγή ήχου, τον ίδιο ενισχυτή πχ. 

Έτσι συγκρίνονται και τα Hammond μοντέλα, παίρνουμε ένα σύγχρονο κλώνο του B3 πχ και ένα vintage B3, τα περναμε και τα δύο από το ίδιο Leslie και αρχίζουμε τη σύγκριση. Δεν παίρνουμε απ'τη μία τον σύγχρονο κλώνο με το internal Leslie SIM του και απ'την άλλη ένα "πειραγμένο" vintage Β3 του Jon Lord με 4 Leslie και ένα Marshall amp.?

Προσωπικά έχω τύχει να ακούσω vintage Hammond για το οποίο έπαιρνα όρκο ότι άκουγα ένα κάκιστο digital clone. Ναι, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
το τι ατακες πεταγανε "βαλτου σεμεδακι" και τετοια δε λεγεται.
Κάτι παρόμοιο έχω ακούσει από φίλο πριν πολλά χρόνια, για ένα live (σε βίντεο) των Deep Purple και ιδιαίτερα για τον Jon lord. Ο φίλος μου είχε εντυπωσιαστεί με το παίξιμο του Lord, και μου είχε πει το απίστευτο "τεράστιος πληκτράς ο τύπος, και ιδιαίτερα αν σκεφτείς τι ηχάρα έβγαζε από κείνο το παμπάλαιο αρμόνιο".

Το "παμπάλαιο αρμόνιο" που στο μυαλό του φίλου μου μεταφραζόταν σε κάποιο παλιό και ξεπερασμένο "αρμόνιο, ήταν ενα "πειραγμένο" Hammond C3 συνδεδεμένο σε δύο εξίσου "πειραγμένα" Leslie και έναν Marshall ενισχυτή.?

Δεν του εξήγησα τίποτα βέβαια γιατί θα ήταν χάσιμο χρόνου. 

 
 Τα εκκλησιαστικα και αν ειναι παμπαλαια, εκει να δει ο φιλος σου τι γινεται ?

 


Πιστεύεω οτί η τεχνολογία του αναλογικού synth έφτασε στην ακμή του την εποχή που ο ανταγωνισμός έιχε σαν προταρχικό στόχο τούς επαγγελματίες και παρουσίαζε ένα προιόν καλύτερο από ένα ήδη άλλο καταπληκτικό προιον μιάς άλλης εταιρίας που υπήρχε ήδη στήν αγορά.

Δέν γνωρίζω πότε υπήρξε αυτή η κορύφωση,απλά αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτί από την στιγμή που η τιμή άρχισε να απεθύνετε σε μη επαγγελματίες,υπήρξαν και οι απαραιτητες μετατροπές του προιόντος και οι όποιες μεταβολες του τελικού αποτελέσματος ώς προς την ποιότητα.

Σήμερα αρκετοί μουσικοί που κάνουν χρήση κορυφαίων προιόντων της εποχής εκείνης,μπορούν να σβήσουν με ένα track,από θεωρητικής,εκτελεστικής και απόδοση παραγωγής,πάντα άποψη,ολόκληρη την δισκογραφία συγκροτημάτων που έγιναν γνωστά την εποχή εκείνη,αρκεί να αφαιρέσουμε το συναισθηματικό στοιχείο που μας κρατά συνδεμένους με αυτά.

 
Σήμερα αρκετοί μουσικοί που κάνουν χρήση κορυφαίων προιόντων της εποχής εκείνης,μπορούν να σβήσουν με ένα track,από θεωρητικής,εκτελεστικής και απόδοση παραγωγής,πάντα άποψη,ολόκληρη την δισκογραφία συγκροτημάτων που έγιναν γνωστά την εποχή εκείνη,αρκεί να αφαιρέσουμε το συναισθηματικό στοιχείο που μας κρατά συνδεμένους με αυτά.


Μου αρέσει το synthwave και η όλη φάση με τη φάση με το synth revival που συντελέστηκε απ το Stranger Things, το Dark και μετά αλλά παρα είναι μιμητισμός για να συμφωνήσω με αυτό το σχόλιο.

Φοβεροί synth ήχοι, άσχετα αν είναι γραμμένοι με vintage synths ή με κάποιο σύγχρονο VST υπάρχουν σήμερα και στη Neo Disco/Retro Pop (Weeknd, Dua Lipa, Miley Cirus) αλλά και στη Neo Soul μπορείς να βρεις κάποιους ωραίους 70s style ήχους. 

Απλά όλα αυτά ήταν "φρέσκα κουλούρια" στην εποχή τους. Παρουσιάζουν ενδιαφέρον κυρίως για ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με αυτά χωρίς να έχουν ακούσει τα αντίστοιχα κομμάτια της εποχής. Γι αυτούς που έζησαν την εποχή not so much,  αν και εξαιρέσεις φυσικά υπάρχουν πχ το OST του Stranger Things. Το οποίο παρεμπιπτόντως μου θυμίζει το Running Up That Hill της Kate Bush που έφτασε Νο1 στα charts...το οποίο κι αυτό κάτι μας δείχνει στη σύγκριση παλιού και νέου, δε συμφωνείς;

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και οι δύο CX3 versions Hammond clones ήταν βρε Kreyos, το ότι του αφαίρεσαν (κακώς) το foldback δεν το βγάζει από την Hammond clone/tonewheel clone κατηγορία. Ο ήχος, τα 9 drawbars, o chorus/vibrato επιλογέας, τα percussion, το Leslie SIM, τα waterfall πλήκτρα κλπ φωνάζουν από χιλιόμετρα "tonewheel clone", Hammond clone δηλαδή. Και γι αυτό εξάλλου το σύγκριναν πάντα με το Hammond, όχι με το Vox, το Farfisa ή οποιοδήποτε άλλο organ.

Το Farfisa που έπαιξες ίσως το άκουσες στον δικό του ενσωματωμένο παλιό ενισχυτή, ή συνδεδεμένο σε κάποιον τρίτο ενισχυτή ή περασμένο κι εγώ δεν ξέρω από που. Δεν γίνονται έτσι οι συγκρίσεις. Αν θέλουμε να κάνουμε μια σωστη σύγκριση μεταξύ δύο Farflisa μοντέλων, του original και του soft, θα πρέπει αρχικά το soft μοντέλο να είναι φτιαγμένο πάνω στο original μοντελο, και μετα να συνδεθούν και τα δύο στην ίδια πηγή ήχου, τον ίδιο ενισχυτή πχ. 

Έτσι συγκρίνονται και τα Hammond μοντέλα, παίρνουμε ένα σύγχρονο κλώνο του B3 πχ και ένα vintage B3, τα περναμε και τα δύο από το ίδιο Leslie και αρχίζουμε τη σύγκριση. Δεν παίρνουμε απ'τη μία τον σύγχρονο κλώνο με το internal Leslie SIM του και απ'την άλλη ένα "πειραγμένο" vintage Β3 του Jon Lord με 4 Leslie και ένα Marshall amp.?

Προσωπικά έχω τύχει να ακούσω vintage Hammond για το οποίο έπαιρνα όρκο ότι άκουγα ένα κάκιστο digital clone. Ναι, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις. 
Καλά ΟΚ ας μην το κάνουμε λύσσα αυτό, ασχολούμαι πλέον καμιά 30αριά χρόνια με τρία τέσσερα διαφρετικά όργανα όντας και gearhead, οπότε η σύγκριση με τον φίλο σου μάλλον είναι λίγο άκυρη. Εγώ ακούω Χ εσύ ακούς Ψ, that simple. 

Το έχω ακούσει και το IK και η άποψή μου παραμένει. Btw, και το IK και το CX3 μέσα από τα ίδια studio monitors και μέσα από το ίδιο studio PA. Κι ο ενισχυτής του Farfisa δεν είναι και κάνα θηρίο...

Όταν είπα ότι το CX3 δεν είναι κλώνος βασικά εννοούσα πως αν θες ήχο Hammond, δεν πας να πάρεις το CX3. Συγκαταλέγεται μεν στα Hammond clones, αλλά η γενική αντίληψη είναι πως το CX3 το παίρνεις αν θες CX3. Αν θες Hammond, θα απογοητευτείς. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τι γίνεται εδώ; Παίζει και ο Κώστας Μακεδόνας με ιμιτασιόν Kobol;

Ε, θα πάρω ένα και εγώ, θέλω να διασκευάσω το "έγινα ρε μάγκα μου, Σαλονικιός....".
ρε...είναι ολόιδιος ?

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top