Η μόνη ουσιαστική περίοδος καθαρού καπιταλισμού είναι η Αμερική του διαστήματος ανάμεσα στον Εμφύλιο και τον Πρώτο Παγκόσμιο. Τρομερά αποδοτικό σύστημα, έκανε μια κατεστραμμένη χώρα υπερδύναμη σε 50 μόλις χρόνια ΑΛΛΑ είχε φτάσει η κατάσταση να θερίζουν με πολυβόλα τα αφεντικά τους εργάτες (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ όμως) οπότε ο Θοδωράκης ο Ρούσβελτ έκανε νέρωμα στον καπιταλισμό με κεντρικές τράπεζες και κάτι τέτοια.
Από τότε στην ουσία παντού στη Δύση υπάρχει μεικτό σύστημα, διότι εκτός από την παραγωγικότητα υπάρχει και η κοινωνική συνοχή, και αν αρχίσουν σφαγές και μακελειά πάει και η παραγωγικότητα περίπατο. Το όλο θέμα είναι το μείγμα, αν πας υπερβολικά προς μια κατεύθυνση θα χάσεις την άλλη, στις ΗΠΑ ας πούμε πεθαίνεις αν δεν έχεις για φάρμακα που είναι ΚΑΚΟ, και στην Ελλάδα φεύγουν τα παιδιά έξω και χρωστάει εκατοντάδες δις που είναι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.
Αυτά βέβαια όταν μιλάμε για Σοσιαλδημοκρατία, γιατί αν μιλάμε για Κομμουνισμούς, Αναρχίες και λοιπές πίπες, τότε μιλάμε στο βρόντο.