Πάμε για 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο ή παίζουνε war games;

Άσχετο ή σχετικό, δεν ξέρω..., αλλά από αύριο Παρασκευή η Δεη +35%....
Φυσικά.

 45% πάνω ακρίβεια.

 Και να μην αφήνετε εκκρεμότητες.

 Πληρώστε τους λογαριασμούς.

 Και το νερό θα αυξηθεί και το σουβλάκι θα πάει 4,70

 
Πάντως το ότι θα δούμε 3ο παγκόσμιο επί ημερών Κούλη παίζει σαν σενάριο.
Αυτόν να μην ξαναδούμε και αντέχεται ο πόλεμος. ?

 
   Και τώρα για να σοβαρευτώ και να πω τα εξής. Εδώ και χρόνια ο πόλεμος έχει αλλάξει. Επικρατεί το μοντέλο της εσωτερικής διαμάχης (μη διεθνής ένοπλη σύρραξη) χωρίς αυτό να αποκλείει τη συμμετοχή και άλλων κρατών, άλλωστε ο ιμπεριαλισμός των συνόρων δεν περιορίζεται από τα χωρικά όρια (π.χ. έχει κ occupation by proxy -). Η Ουκρανία ζει σε κατάσταση πολέμου από το 2014 και  ο πόλεμος εξελίσσεται μέσα από τις ισορροπίες που ορίζουν τρίτοι.

   Η θεωρία του πολέμου δίνει την ευκαιρία τώρα  που οι πληγές του είναι σε όλους ορατές, να συνειδητοποιήσουμε η σχέση μας δεν είναι μόνο αυτή της απειλής που αισθανόμαστε καθώς φαίνεται πια το διεθνές πρόσωπο της σύρραξης, αλλά και εκείνη της ευθύνης μας ως έμμεσοι δρώντες, οι ίδιοι οι ισχυροί ή τα έρμαια τους, στην εξέλιξη των πραγμάτων. Θυμηθείτε λοιπόν αυτό.

Οι κανόνες του πολέμου και η υποχρέωση προστασίας μας αφορούν όλους και μόνο αν τα σεβόμαστε μπορούν να μας διασώσουν.

 χαχαχαχχαχαχαχαχαχαχα?

 
Το μόνο που με παρηγορεί τον τελευταίο καιρό είναι ότι ζούμε σε προσομοίωση και κάποιος άλλος μας βάζει να είμαστε τόσο μ@λ@κισμένα αυτοκαταστροφικό ή μάλλον ελεεινό είδος, αλλά μετά μετά πάλι λέω, μην υποτιμάς την ανθρωπότητα, είναι ικανή μια χαρά και μόνη της να τα κάνει σκ@τα χωρίς ανώτερη βοήθεια.

Μάλλον δεν είμαι και πολύ καλά, συγχωρέστε με παιδιά αλλά νιώθω θυμό, απογοήτευση, φόβο… βασικά κι εγώ δεν ξέρω τι νιώθω

 
Το μόνο που με παρηγορεί τον τελευταίο καιρό είναι ότι ζούμε σε προσομοίωση
Πάντα ήθελα να μάθω καράτε, να πετάω, να αποφεύγω σφαίρες και να με λατρεύουν σαν Μεσσία....

 Sorry ekim αλλά δεν άντεξα... παρ'όλο το σοβαρό του θέματος. Θα μου πεις εδώ κάπου βόρεια μας πεθαίνουν άνθρωποι κι εσύ γράφεις μ@λ@κίες;    Καλώς κακώς αυτοί είμαστε....

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
αλλά μετά μετά πάλι λέω, μην υποτιμάς την ανθρωπότητα, είναι ικανή μια χαρά και μόνη της να τα κάνει σκ@τα χωρίς ανώτερη βοήθεια.


Αυτή είναι μια σωστή σκέψη.

Κι όμως Στράτο μου, χιλιάδες χρόνια συσσωρευμένης γνώσης, εμπειρίας, εξέλιξης θα επαναλάβω, και ακόμα δεν έχουμε μάθει ούτε καταλάβει τίποτα, τίποτα όμως


Συσσωρευμένη γνώση, εμπειρία και εξέλιξη, στην τελειοποίηση της καταστροφής.

Τι να καταλάβουμε?

Όλο και πιο τέλεια καταστρέφουμε, με μεγαλύτερη ακρίβεια, πιο αποτελεσματικά από ποτέ.

Και αν καταστρέφουμε και τους εαυτούς μας μαζί με τα υπόλοιπα, δεν μας νοιάζει καθόλου.

Πάντα ήθελα να μάθω καράτε ...


Έλα ρε, αυτό είναι εύκολο Φώτη-σαν..

giphy.gif


giphy.gif


 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Σας έπιασαν τα καταστροφολογικά σας μου φαίνεται φίλοι μου.

 Ιδιωτικοποιήσεις, επενδύσεις, αποπληρωμές των δανείων, τήρηση των εφαρμοστικών νόμων, ανάπτυξη, έξοδος στις αγορές.

 Τα άλλα είναι υπεκφυγές.

 Η χώρα μας βρίσκεται σε θεαματικά ποσοστά ανάπτυξης

https://www.naftemporiki.gr/finance/story/1806615/oosa-gia-ellada-anaptuksi-67-to-2021-kai-48-to-2022

https://www.protothema.gr/economy/article/1198333/pros-anaptuxi-ekplixi-kai-to-2022-i-ellada/

 Όλα πάνε καλά και το κυριότερο, είμαστε ΑΣΦΑΛΕΙΣ.

 Η κυβέρνηση μόλις πήρε το οκ  από την Κονσομασιόν για στήριξη στις ανατιμήσεις της ενέργειας αφού έκανε δεκτή την έκκληση του Πρωθυπουργού μας.

 40 χρόνια να κυβερνήσει και θα μας ανακουφίσει. ?

 
Αυτόν να μην ξαναδούμε και αντέχεται ο πόλεμος. ?


Πρόσεξε τι εύχεσαι γιατί αν φύγει αυτός θα έρθει ο άλλος που θα μπει στο νομισματοκοπειο να κάνει βουτιές στην πισίνα με τα 500ευρα και θα τρέχει στον Πουτιν να βρει μελάνια να τυπώσει δραχμές....

:)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Πρόσεξε τι εύχεσαι γιατί αν φύγει αυτός θα έρθει ο άλλος που θα έμπαινε στο νομισματοκοπειο να κάνει βουτιές στην πισίνα με τα 500ευρα και θα τρέχει στον Πουτιν να βρει μελάνια να τυπώσει δραχμές....

:)
πάνε αυτά τώρα.

 Τώρα θα πολεμήσουμε τους Τούρκους με ότι έχουμε.

 Απέτυχαν τα μνημόνια, απέτυχε ο καπιταλισμός, έφερε τα ίδια πάλι.

 Δεν αυτορρυθμίζονται οι αγορές.

 Αυτά παθαίνουν όταν είναι ανεξέλεγκτες, έχει ξαναγίνει αυτό και γίνεται συνέχεια επί αρχαιοτάτων τρόμων.

 Και δεν υπάρχουν ελεγχόμενοι πόλεμοι.

 Αυτή τη φορά θα πέσουν πυρηνικά.

 Και όποιον πάρει ο χάρος και οι υπόλοιποι θα είναι στραβοί και ζαβοί από τη ραδιενέργεια μέχρι να ξεράσουν τα άντερά τους και θα γίνει ότι έγινε στην τηλεσειρά on the beach με τον Αρμάντ Ασαντέ.

 
Πιστεύω ότι δεν ζούμε σε προσομοίωση, το γιατί το πιστεύω είναι μεγάλη κουβέντα.

Όμως σε κάποιο βιβλίο είχα διαβάσει ότι "το να θέλει κάποιος να ασχοληθεί με την πολιτική σημαίνει ότι είναι ψυχασθενής"

Τώρα που το γράφω συνειδητοποιω ότι δεν θυμάμαι ακριβώς τη φράση, αλλά το νόημα είναι ότι δεν ασχολούνται ισορροπημενα άτομα με την πολιτική, όλοι έχουν κάποια μεγαλομανία, διψα να εξουσιάζουν κλπ, νομίζω με καταλαβαίνετε.

 
Να τα λεμεβκιαΦτα
Έχετε μείνει πίσω.

 Να πως θα πολεμήσουν

Όπως πολεμάω εγώ αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές. Ξέρω εγώ τώρα. Δεν ξέρω με τόσο πόλεμο που έχω κάνει?χαχαχαχχαχα

Battlefield™ 2042_2022.02.25-00.09_1.png

 
Η Ουκρανία, Μολδαβία, Λευκορωσία, ουσιαστικά αποτελούν το μαξιλαράκι, ας πούμε buffer zone της Ρωσίας μπροστά στο ΝΑΤΟ. Ήδη η συμμετοχή της Λετονίας, Λιθουανίας μπορει να πει κανείς ότι πάει να το χαλάσει, αλλά ας πούμε ότι είναι μικρής έκτασης μέτωπο.

Συνεπώς πάγια τακτική της Ρωσίας θα είναι να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση συν το γεγονός ότι η προσάρτηση της Ουκρανίας (είτε κανονική είτε στο περίπου στο στυλ Κριμαίας) θα τους εδραιώσει την πρόσβαση στην Μαύρη Θάλασσα.

Ετσι η μεν Δύση τη βλέπει σαν προθάλαμο προς τη Ρωσία, η δε Ρωσία ως προπύργιο. (Συν όλα τα άλλα πλουτοπαραγωγικά).

Η όλη αυτή κατάσταση έχει φέρει τη χώρα σε κάποια μορφή επίγειου παράδεισου, φτηνής ζωής, καλής ποιότητας ζωής, συνδυάζοντας όλα τα καλά της Δύσης και του πρωην ανατολικού μπλοκ (προφανώς και όλα τα κακά). Τα γνωρίζω αυτά από φίλο που ήταν με το ένα πόδι στην Ουκρανία τους τελευταίους 4-5 μήνες, με προοπτική να ζεί εκεί τον μισό χρόνο, να εκποιήσει τα εδώ υπάρχοντα (ενοικίαση πχ) και να ζει με τα έσοδα στην Ουκρανία, αγοράζοντας εκεί σπίτι που να το διατηρεί και ως airbnb και πρακτικά να ζει σχεδόν μη εργαζόμενος ή το πολύ τηλεργαζόμενος. Το μοντέλο αυτό ήδη το εφαρμόζουν πολλοί δυτικοί γνωστοί του, Αυστριακοί, Γερμανοί, Βέλγοι. Η περιγραφές που μου έκανε για την χώρα ήταν ως ένα απέραντο party place και ξεδώματος σε κάθε τομέα. Η δε ευκολία στις υπηρεσίες για ο,τιδήποτε είναι (-ήταν) εξωπραγματική με πάντα λίγο καλό ...λαδάκι. Επέστρεψε στην Ελλάδα δυο μέρες πριν την εισβολή και μέχρι τότε ήταν κατηγορηματικός (και μοιραζόταν την ίδια σιγουριά με τους Ουκρανούς φίλους του) ότι δεν θα γίνει τίποτα ή αν θα γίνει θα γίνει μόνο στο Ντονμπας και όχι στο Λβιβ που έμενε και είναι σχεδόν δίπλα στην Πολωνία. Είχε πάρει κινητό Ουκρανικό, άδεια εξάσκησης επαγγέλματος, είχε δει σπίτια και μεσίτες και νομικούς σύμβουλους για στήσιμο επιχείρησης κλπ. Γενικώς ήταν ξετρελαμμένος, σε αντίθεση με εμάς τους φίλους του που τον κοιτούσαμε με απορία κουνώντας το κεφάλι και όλο τον τελευταίο μήνα τον είχαμε φάει να γυρίσει. Και σημειωτέον ήταν προγραμματισμένο να γυρίσει για μια εβδομάδα για να κάνει ο πατέρας του κάτι εξετάσεις. Μας έλεγε μην πιστεύτετε τα κανάλια, δεν τρέχει τίποτα. Πάντως το έχω σίγουρο ότι θα ξαναπάει πολύ σύντομα.

 
To πρόβλημα είναι πως από την αίσθηση ασφάλειας του καναπέ μας ξεχνάμε. Και γινόμαστε υπερευαίσθητοι.

Ο άνθρωπος δεν είναι παρά άλλο ένα ζώο. Μπορεί να προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό και να ξεχωρίσει, μπορεί να επικαλείται τη "ζωωδη" φύση του κατά το δοκούν και όπου συμφέρει, αλλά παρ' όλη την ψευδαίσθηση εξακολουθεί να είναι ζώο, και το μεγάλο ζώο τρώει, βασανίζει ή σκοτώνει το μικρό, επειδή πεινάει ή επειδή απλώς μπορεί.

Απλά σε έναν κόσμο που γίνεται διαρκώς απίστευτα πιο πολύπλοκος από παλιά, ίσως είναι πιο δύσκολο να διακρίνει κάποιος παρατηρητής το πόσο ζώα είμαστε.

Εγώ είμαι της άλλης άποψης. Δεν κλαίγομαι ούτε στεναχωριέμαι. Απλά προσπαθώ να θυμάμαι πάντα πως όσα έχουμε δεν είναι δεδομένα, και πως ένα κλικ χρειάζεται για να βρεθείς κι εσύ στην απέναντι όχθη. 

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top